Nickolay schreef:Ja volgens mij gaat een behandeling in het ziekenhuis altijd van je eigen risico af
Oké duidelijk! Ik heb echt nooit iets, dus ben hier niet zo bekend mee.
cursebreaker schreef:Het is idd wel belastend, maar ze proberen het zo minimaal mogelijk te houden.
Ik heb nu 2 behandelingen gehad verdeeld over een aantal jaar. Je moet het natuurlijk niet maandelijks doen. Bij mijn kliniek wordt er gelukkig absoluut niet verwacht dat je weer terug naar 'normaal' gaat. Bij sommige mensen is er geen weg terug en dan kun je gewoon onder behandeling blijven. Gelukkig maar, anders had ik een probleem, want ik zal nooit meer terug kunnen naar een gewone tandarts. Deze angst kom ik echt niet meer overheen. Met controles kijken ze bij mij dus ook alleen en doen ze ook nooit zomaar iets, tenzij nadrukkelijk afgesproken is/wordt wat er gedaan moet worden en of je dat met of zonder narcose wil.
Ik vind het heel erg lastig, omdat ik nog nooit gaatjes gehad heb. Ik probeer wel alles, dus ik grijp niet direct naar de makkelijkste oplossing. Vandaar ook keuze om eerste keer toch met pilletje te proberen, maar het werkte gewoon niet
juval schreef:moeten je verstandskiezen eruit omdat je er last van hebt?
of omdat de tandarts dat graag wil?
Ik heb mijn verstandskiezen nog en heb er geen last van, desondanks wilde de tandarts ze er toch liever uit. Ik zag de noodzaak niet zo (eigenwijs). Als ik er last van krijg dan kan dat altijd nog.
Hij kan het mij/je niet verplichten.
sterkte/succes verder!
Helaas moet het. Ik zit nu met een dikke wang en antibiotica.
Oscar schreef:Elin_ schreef:Ja het wordt ook met de keer erger. Ik was vroeger alleen gespannen. Zelfde probleem bij bloedprikken. Steeds vaker val ik flauw en wordt de paniek toch erger.
Doorverwijzing voor aanvraag narcose heb ik al van mijn tandarts gekregen.
Wat naar voor je dat je zo'n angst hebt, dat is echt niet fijn.
Heb je weleens naar de mogelijkheden gekeken om het probleem bij de bron aan te pakken? Ik vrees namelijk, als ik je verhaal zo lees, dat het alleen maar erger gaat worden als je daar niets aan doet. Nu is het de tandarts, morgen bloed prikken en overmorgen misschien weer wat anders. Dan krijg je eigenlijk een soort symptoombestrijding, maar de oorzaak blijft. Ik hoop eigenlijk voor je dat er iemand is die je daarmee kan helpen want dan zou je ook op andere fronten geholpen zijn. Veel sterkte/succes in elk geval, ik duim voor je mee!
Klopt! Ben ik me bewust van. Het zijn de naalden en het verliezen van controle. Naalden is begonnen bij het bloedprikken. Ik ben zeer snel gespannen en dit liep zo hoog op dat bij mij de knoppen uitgaan. En het is controle verliezen. Ik vind verdovingen ook vreselijk daar krijg ik dus ook paniek van. Het is precies het zenuwachtig worden van de naalden en daarna wanneer er geprikt is begint het verliezen van controle.
benangelique schreef:meisje2000 schreef:Kun je niet naar de angsttandarts in het ziekenhuis. Mijn dochtertje zit daar ook bij en moest ook onder narcose voor het vullen van een kies en dat heeft ons niets gekost. Is allemaal gedekt door de verzekering. Ik weet niet hoe dat zit met een volwassene. Even infor.eren misschien
Bij kinderen valt het onder de basis, bij volwassenen niet.
Mon partner moest de narcose zelf betalen, de rest van de behandeling werd vergoed. Hiervoor was het wel belangrijk dat de tandarts vooraf al wist wat er gebeuren moest, zodat de dekking gecontroleerd kon worden.
Lukt dat bij jou? Liggen in de stoel en alleen kijken en foto's maken?
De kosten voor de narcose waren 250 euro
Ja dat is allemaal geen probleem. Ik ga ook elk halfjaar op controle met spanning, maar ik ga wel.
Nielojram schreef:Misschien een hele vreemde vraag, maar waarom betaal je de narcose niet zelf?
Als je zo bang bent is het het toch wel waard?
Omdat ik een uitwonende student ben met inmiddels een chronisch ziek paard en niet 123 zoveel geld kan ophoesten voor mezelf
upendo schreef:Nielojram schreef:Misschien een hele vreemde vraag, maar waarom betaal je de narcose niet zelf?
Als je zo bang bent is het het toch wel waard?
Vroeg ik me ook af.
Ik ben ook bang voor naalden, maar toen de kaakchirurg toen mijn verstandskiezen eruit moesten aangaf dat ik het zelf moest betalen. Toen toch maar die verdovingen uitgezeten en het was zo gepiept.
Ik sluit me ook aan bij de bokker die zei dat je het probleem bij de bron aan moet pakken.
Dit heb ik de eerste keer gedaan, zoals ik in mijn OP vertelde. Dit heeft geresulteerd in een middag waar ik compleet de pan uit flipte. Ik stond compleet te shaken op mijn benen en begon te hyperventileren met alsnog twee pammetjes in mijn mik. Helaas.
Ik heb dus inmiddels een afspraak voor consult en een verwijzing voor narcose. Mijn verzekering gesproken die de aanvraag van de kaakchirurg gaat beoordelen. Dan wordt het afwachten.