Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
Storm schreef:Als er op de foto's niks te zien is, en ze kan haar voetje bewegen zonder pijn, dan zit het toch echt in haar hoofdje. Ik weet uit ervaring dat kindjes dit vrij lang vol kunnen houden. Mijn dochter heeft een erg diepe snee in haar voet gehad en het heeft 2 weken geduurd voordat ze alles weer durfde.
Daag je kleindochter uit, ga naar de indoor speeltuin of lekker buiten zodat ze vergeet dat haar voet zeer deed. Als ze merkt dat het over is, gaat ze wel weer lopen.
Nabster schreef:Storm schreef:Als er op de foto's niks te zien is, en ze kan haar voetje bewegen zonder pijn, dan zit het toch echt in haar hoofdje. Ik weet uit ervaring dat kindjes dit vrij lang vol kunnen houden. Mijn dochter heeft een erg diepe snee in haar voet gehad en het heeft 2 weken geduurd voordat ze alles weer durfde.
Daag je kleindochter uit, ga naar de indoor speeltuin of lekker buiten zodat ze vergeet dat haar voet zeer deed. Als ze merkt dat het over is, gaat ze wel weer lopen.
Je weet toch niet of er wel of niet iets aan de hand is? Ze geeft toch pijn aan? Zegt het zelfs.
Nicolien schreef:Nabster schreef:
Je weet toch niet of er wel of niet iets aan de hand is? Ze geeft toch pijn aan? Zegt het zelfs.
Ik zal niet zeggen dat ieder kind zo is, maar onderschat sommigen niet. Als mijn dochter 's ochtends haar hoofd stoot en ik begin er 's avonds over, dan wrijft ze over de plek waar ze 's ochtends haar hoofd stootte en kan spontaan weer beginnen te jammeren. Maar ik heb ook wel een echte dramaqueen
Ik weet niet de leeftijd van TS haar kleindochter, maar kinderen kunnen ook onthouden dat hun voet pijn doet, merken dat ze er aandacht mee krijgen en dit "uitbuiten", zonder dat het echt nog veel pijn doet.
Nogmaals, ik weet niet of dit de situatie bij TS is, maar ik zie mijn dochter dit wel doen.
Nicolien schreef:Hoe staat de moeder erin? Maakt die zich ook zorgen? Hier de ervaring dat anderen zich soms meer zorgen maken om mijn dochter dan ikzelf doe. Mijn dochter is ook een keer hard gevallen en durfde toen echt niet meer te lopen, terwijl ze "alleen" maar haar tand door de lip had en een bult op haar hoofd. Ze liet zich ook absoluut niet verleiden door opa's en oma's die haar snoepjes/mooi speelgoed voor hielden in de hoop dat ze ging lopen. Na twee weken liep ze weer alsof er nooit wat was gebeurd.