Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-04-19 21:06

Geplaatst: 15-04-19 21:06

Independence, hartelijk gecondoleerd met dit grote verlies...!

Heel veel sterkte voor de komende tijd. :(:)

En wellicht is er wel ergens iemand die een verzorgster wil hebben - op die manier heb ik ook ooit 'een gat' na het afscheid van een maatje een beetje gevuld.

Als het lukt: ga de komende dagen veel naar buiten, we krijgen zachte, zonnige dagen - soms kan dat een beetje troosten.

**Geplaatst**: 15-04-19 21:12

Geplaatst: 15-04-19 21:12

Independence schreef:
Het is bij mij weer heel erg snel bergafwaarts gegaan. Vorige week heb ik mijn paard in laten slapen en die was toch mijn steun en toeverlaat. Die heb ik gekocht toen het heel slecht ging, anderhalf jaar geleden en ze heeft toen mijn leven gered. Ik heb heel vaak overwogen er een einde aan te maken, maar dan weerhield mijn paard me daarvan. Want wat moest die dan?
Ik heb ook wel eens spijt gehad van de aankoop, want nu kon ik niet dood.
Maargoed... Nu heb ik mijn merrie moeten laten gaan. Mijn hele leven staat op zijn kop. Ik heb opeens geen invulling meer van mijn dagen, en vooral het gemis van een maatje, om lekker mee te knuffelen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, mijn hele levensdoel is weggevallen.
Dus het is vooral overleven op dit moment

oliebol. Ik herken dit gevoel van je beste maatje verliezen ook heel goed. Dit heeft mij uiteindelijk ook genekt destijds. Hou vol, laat het verdriet toe en zorg dat je dit goed gaat verwerken. Ik wil je graag helpen, je mag altijd pben!

**Geplaatst**: 16-04-19 00:30

Geplaatst: 16-04-19 00:30

Dreamy schreef:
lifaya schreef:
Pfff... wat ontzettend vervelend... als je wil praten je hebt mijn nummer hoop voor je dat het snel toch wat beter gaat...

Same to you! Lees net terug, wat balen dat er zo gereageerd wordt op je afmelding
Ook mooi poedersuiker van die “vriendin”. Arbo kan toch ook aan huis komen trouwens? Misschien dat voorstellen?

Nee bij mij komen ze niet aan huis, had dit de eerste keer al gevraagd maar kon niet dus toen telefonisch gedaan omdat ik niet in staat was om zelf te komen. Maar schijnbaar ben ik toen ook niet mijn afspraken na gekomen ofzo omdat hij mij niet in het echt heeft kunnen zien... ik dacht eerst dat de arbo wel ok was maar ik neem het terug, ik krijg er nu alleen maar stress van die ik niet wil hebben... heb zo een Fitbit en ook al heb ik letterlijk alleen maar op de bank gelegen heb ik afgelopen dag 9 uur lang een hartslag van boven de 100 gehad ....

**Geplaatst**: 16-04-19 08:26

Geplaatst: 16-04-19 08:26

Bij mij hadden ze de afspraak op de verkeerde dag gemaakt en werd ik opeens gebeld “We hebben een fout gemaakt, je moet vandaag - over een uur - hier zijn.”
En ik had geen vervoer, schoot toen ook in de stress en het kwam ook op mij over van “je regelt het maar”. Toen uiteindelijk, nadat ik niemand in de buurt geregeld kreeg, in paniek mijn vriend gebeld op zijn werk, welke de verzuimconsulent boos heeft gebeld en gezegd wat het teweeg had gebracht en toen kon er ineens gewoon een nieuwe afspraak worden gemaakt..

Wat gaat er nu bij jou gebeuren? :(:)

Ik had toen via hen btw een hele fijne maatschappelijk werk-persoon gekregen. Mocht je dat willen als er zoiets uit komt dan zeg ik, doen! Hij is ook degene waarmee ik donderdag een afspraak heb staan al.

**Geplaatst**: 16-04-19 20:58

Geplaatst: 16-04-19 20:58

lifaya schreef:
Nee bij mij komen ze niet aan huis, had dit de eerste keer al gevraagd maar kon niet dus toen telefonisch gedaan omdat ik niet in staat was om zelf te komen. Maar schijnbaar ben ik toen ook niet mijn afspraken na gekomen ofzo omdat hij mij niet in het echt heeft kunnen zien... ik dacht eerst dat de arbo wel ok was maar ik neem het terug, ik krijg er nu alleen maar stress van die ik niet wil hebben... heb zo een Fitbit en ook al heb ik letterlijk alleen maar op de bank gelegen heb ik afgelopen dag 9 uur lang een hartslag van boven de 100 gehad ....

En denk er aan, he:
1) loggen. Zelf opschrijven wat er gebeurt.
2) Schrijf een brief, houd zelf een copie met jouw visie op de gang van zaken. (Dat je vanwege zeikte niet kunt reizen, dat jij iemand geregeld had en dat een en ander niet door kon gaan. Punt.)
En een verzoek tot een nieuwe telefonische afspraak of huisbezoek.

De arbo wordt door je werkgever betaald, maar heeft zich aan regels te houden.

En lid worden van de vakbond!

**Geplaatst**: 17-04-19 07:45

Geplaatst: 17-04-19 07:45

@Dreamy: er is niets om je voor te schamen. Je hebt er zelf niet voor gekozen om hier terug in te belanden.
Het kan ook best wel lang duren eer je volledig van een burn-out af bent, terugvallen komen helaas voor. Als het goed is leer je tijdens de begeleiding die je krijgt van maatschappelijk werk, psycholoog,... de tekenen van opbouwende stress herkennen en er iets mee doen. Dat is nieuw gedrag dat je moet gaan aanleren en dat vraagt tijd.
Het is goed dat je terug hulp inschakelt. Ze kunnen je helpen om te voorkomen dat je je nog slechter gaat voelen.
Doe even rustig aan, luister naar je lichaam en kies voor jezelf

**Geplaatst**: 17-04-19 19:12

Geplaatst: 17-04-19 19:12

Ik merk al maanden dat ik er een soort leegte/verdoofde plek zit in mezelf, qua emoties/gevoelens. Ik zit al jaren in dezelfde sleur en wil mezelf herontdekken. Ik wil mezelf loskoppelen van mijn verleden, problemen en dingen die mij zijn overkomen. Ik weet niet wie/wat ik ben zonder die problemen. Ik ben mijn verleden als identiteit gaan zien en daar wil ik doorheen. Ik weet niet wie ik ben naast de standaard feiten op papier, wie ik ben achter mijn verhaal. Wat mijn mening is over onderwerpen/stellingen, mijn interesses, mijn passies, mijn sterke kanten. Ik kan niet mijn eigen mening/antwoorden vormen omdat ik niet het gevoel heb dat 't een verschil maakt of er toe doet. Ik heb mijn jeugd voor mijn gevoel nooit kunnen verwerken omdat ik niet alles precies nog weet, ik kan maar kleine deeltjes -voornamelijk de negatieve- uit mijn jeugd herinneren. Ik wil uit die slachtofferrol stappen en ontdekken wie ik eigenlijk ben maar ik weet niet hoe. Ik heb het gevoel dat dat niet lukt zolang ik nog in dezelfde thuissituatie zit als tijdens mijn jeugd. Dat ik er niet los van kan komen zolang ik er eigenlijk nog middenin zit.

**Geplaatst**: 18-04-19 09:11

Geplaatst: 18-04-19 09:11

@ robinxfellow:
Goed voornemen: ik ga het over een andere boeg gooien...! +:)+

Maar voor alle duidelijkheid: een slachtoffer zijn is niet iets waar je als mens voor kiest. (Een schlachtofferrol wel, al noem ik dat liever een zielepietenrol - dat gaat over aandacht trekken en manipuleren 'met dat je zogenaamd zoooo sielug zou zijn'.)

Jij bent plannen aan het maken om uit het 'standje overleven' te komen, iets totaal anders!!!

En een echt slachtoffer, jij dus (!!!) iemand die nare dingen wordt aangedaan krijgt te maken met hele series reacties uit haar overlevingsinstinct.
Inclusief "dat grijze gevoel" dat je beschrijft (een sleur, leegte/ verdoofd.)
Jezelf los willen koppelen van je verleden kan alleen maar door je overlevingsmechanismen serieuste nemen.

En - gelukkig maar - is het niet nodig dat je alles nog weet om de ellende te verwerken!
....maar it de situatie stappen die jou zo ongelukkig maakte/ maakt heeft beslist zin, al kan het moeilijk en ingewikkeld zijn.

**Geplaatst**: 30-04-19 14:18

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 30-04-19 14:18

Vorige week uitslag gekregen van mijn intake bij de ggz instelling. ik val onder een ernstige depressie momenteel en de behandeling zal vrijdag van start gaan. Ook zijn er nog burn out symptomen en lichamelijke klachten bij, maar er zal nu voornamelijk gefocust worden op de depressie wat denk ik ook wel het belangrijkste is.

Ik ben zeer prikkelbaar en alles word mij heel snel teveel qua stress en druk en dit beïnvloed natuurlijk ook mijn sociale leven. Niet alleen negatief, bijt nu ook meer van mij af (eindelijk... maar had het liever onder andere omstandigheden gezien). Ik heb de kracht er niet meer voor om moeite te doen om dingen goed op te lossen maar kap het gewoon af. Waar ik vroeger nog de moeite zou nemen om het goed te praten, ook al was de andere partij ontzettend onredelijk, deed ik er alles aan om het goed af te sluiten. Als nu iemand over mijn grens gaat dan steek ik er geen enkele moeite meer in om het goed te maken op dat moment. Ik elimineer het probleem door gewoon afstand te nemen. Ik ben gewoon klaar.... Daarom ook maar goed dat ik momenteel niet op werk ben want zo kent niemand mij

Ik ben benieuwd hoe de behandeling gaat. Ik hoop echt gewoon snel weer wat beter in mijn vel te zitten en niet de hele tijd gek van mijzelf te worden... Niks is frustrerender als wel willen maar niet kunnen...

**Geplaatst**: 30-04-19 14:51

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 30-04-19 14:51

Wat fijn lifaya dat je zo snel geholpen kan worden! ik wacht helaas nog steeds.
Ik hoop ook dat het snel met je beter gaat, maar overhaast niks.
Neem de tijd en rust die je nodig hebt.

**Geplaatst**: 30-04-19 20:31

Geplaatst: 30-04-19 20:31

Allemaal heel veel sterkte :(:)

Komen heftige verhalen voorbij!
Hoe gaat het nu Independence? Heel erg veel sterkte met het verlies :(:)

romyamb: dat je vroeger je keel probeerde dicht te knijpen om bij je vader in de hemel te zijn is zo herkenbaar, ik deed vroeger vaak alsof ik dood was zodat ik bij m'n zus kon zijn in de hemel. Verzon dan ook helemaal hoe ik het kon doen enzo -O-

Veel sterkte met alles! Angst is zooo vermoeiend en naar en blokkerend.. En zoveel mensen begrijpen het niet. Succes bij je psycholoog, heb je nog steeds die waar je je niet zo fijn bij voelt?

Dreamy: Wat naar dat je weer een terugval hebt -O-

Vervelend dat je werk zich niet aan de afspraak houdt dat die andere taak maar tijdelijk was, dat is dan precies iets wat je weer terug over het randje kan duwen. Wel heel erg goed dat je gelijk de huisarts ingeschakeld hebt! Ben je alweer begonnen bij de psych? Niet schamen hoor, jij kan er toch ook niks aan doen! Komt echt allemaal wel goed, je bent een superlieve leuke meid

Terugvallen komen vaak voor, alleen maar goed dat je het zo vroeg herkend hebt!

Lifaya, heftig een ernstige depressie met nog redelijk wat "neven" klachten! Heel erg veel succes met de start van je behandeling vrijdag! Zal best heftig worden. Hopelijk slaat het snel aan!

--

Hier is het afgelopen week echt finaal mis gegaan, ik voelde me al een tijdje weer wat minder. Heb een soort paniek/hyperventilatie aanval gehad. Werd ineens helemaal naar tijdens het sporten, heel misselijk, buikpijn, benauwd, kon me bijna niet meer bewegen van de pijn op m'n borst...

Naar de huisarts geweest, longen/hart/bloeddruk was allemaal in orde. Heb diazepam gekregen, m'n hele ribbenkast en bovenrug waren ontzettend verkrampt. Ik heb een paar nachten amper geslapen van de pijn aan m'n borstbeen en rug. Inmiddels wel weer iets beter geslapen afgelopen nacht maar voel me nog wel knap ellendig $:\$ Donderdag ga ik even naar de fysio om m'n rug/borstkas te laten behandelen. M'n antidepressiva gaat ook weer wat verhoogd worden en ik heb een verwijzing gekregen voor de psychiater.

Gelukkig heb ik een nieuwe huisarts sinds begin deze maand en hij is echt top. M'n vorige huisarts was altijd heel stug en vroeg vaak meerdere keren in het gesprek dezelfde dingen, had nooit echt het idee dat ze serieus luisterde..

Ik heb wel wat gehad aan de psycholoog, vooral m'n zelfbeeldproblemen zijn daarmee best goed opgelost. Maar er zijn in het verleden dingen gebeurd die ik niet heb durven bespreken met de psycholoog omdat ik me teveel schaamde.. Maar i heb nu een beetje een grens bereikt van doen alsof het allemaal wel goed gaat. Ik kan het gewoon niet meer. En al helemaal niet alleen.

**Geplaatst**: 01-05-19 09:48

Geplaatst: 01-05-19 09:48

lifaya schreef:
Vorige week uitslag gekregen van mijn intake bij de ggz instelling. ik val onder een ernstige depressie momenteel en de behandeling zal vrijdag van start gaan. Ook zijn er nog burn out symptomen en lichamelijke klachten bij, maar er zal nu voornamelijk gefocust worden op de depressie wat denk ik ook wel het belangrijkste is.

...een goede diagnose, dwz een verhaal met kop en staart is belangrijk. Goed dat dit er ligt!

Het grote woord is wat mij betreft "stress".
Veel mensen worden depressief na of tijdens een periode met veel stress.
Zowel depressie als burn out kunnen betekenen dat je bijnieren overvraagd zijn. Helaas doet het riagg/ de gebruikelijke ggz daar niets mee, maar de orthomoleculaire arts kan dit uitstekend. (www.mbog.nl)

Citaat:
Ik ben zeer prikkelbaar en alles word mij heel snel teveel qua stress en druk en dit beïnvloed natuurlijk ook mijn sociale leven. Niet alleen negatief, bijt nu ook meer van mij af (eindelijk... maar had het liever onder andere omstandigheden gezien). Ik heb de kracht er niet meer voor om moeite te doen om dingen goed op te lossen maar kap het gewoon af.

...heel veel rust zoeken!
"Er kan gewoon niets meer bij."

Citaat:
Waar ik vroeger nog de moeite zou nemen om het goed te praten, ook al was de andere partij ontzettend onredelijk, deed ik er alles aan om het goed af te sluiten. Als nu iemand over mijn grens gaat dan steek ik er geen enkele moeite meer in om het goed te maken op dat moment. Ik elimineer het probleem door gewoon afstand te nemen. Ik ben gewoon klaar.... Daarom ook maar goed dat ik momenteel niet op werk ben want zo kent niemand mij

Op het oog is het wellicht beter - maar wellicht zijn er wat 'inner demons' die jou kwellen nu omdat jij je "niet gedraagt zoals het hoort".
(Die demonen de nek omdraaien is een prima onderdeel van therapie!!)

Citaat:
Ik ben benieuwd hoe de behandeling gaat. Ik hoop echt gewoon snel weer wat beter in mijn vel te zitten en niet de hele tijd gek van mijzelf te worden... Niks is frustrerender als wel willen maar niet kunnen...

**Geplaatst**: 01-05-19 11:59

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 01-05-19 11:59

warboel: zit inderdaad nog bij dezelfde, heb eindelijk een brief ontvangen voor een gesprek.
alleen was het de bedoeling om dit met het gezin te doen, me moeder, broer en ik maar daar denkt me broer anders over, hij heeft hier 'geen tijd voor'.
dit maakt mij ook zo boos en verdrietig, mijn broer heeft ook een nare periode gekend met verlatingsangst en kleine depressie en me moeder en ik ware er voor hem en nu, nu laat hij ons vallen terwijl wij in een zware depressie zitten omdat hij geen zin heeft of zoals hij het zegt 'geen tijd' heeft voor ons.

Met jou gaat het nu zo te lezen ook niet lekker :(:)

, heb je iets om beter in slaap te komen of lukt dat nu wel?
Een fijne huisarts is lastig deze tijd fijn dat je nu wel een fijne hebt!
Die grens van 'het gaat wel goed' ken ik heel goed, heel me leven heb ik voor me gehouden hoe het echt met me ging en als het er eenmaal uitkomt lijkt het op het begin 10 keer zo erg en dan kan je langzaam, beetje bij beetje er aan werken.

En ik wil even iets zeggen aan iedereen, wij zijn sterk! wij komen hier door heen met veel ups en downs blijf hoop houden, er is licht aan het eind van de tunnel! :(:)

**Geplaatst**: 13-05-19 16:41

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 13-05-19 16:41

Ik werd net gebeld door de huisarts, hij wilde even weten hoe het gaat

Fijn zo'n aardige huisarts! Heel verschil met m'n oude huisarts

Was 2 weken geleden nog bij hem geweest, toen heeft hij een verwijzing voor de GGZ geschreven. Had er nog niks over gehoord, vond hij maar lang duren.

Gesprek was klaar, 10 minuten later word ik gebeld door de GGZ of ik aanstaande maandag al kan voor intake

Dus dat is positief!

**Geplaatst**: 13-05-19 16:57

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 13-05-19 16:57

Wat fijn dat het zo snel kan! nu nog hopen dat de behandeling ook snel van start kan gaan.

**Geplaatst**: 05-06-19 01:30

Geplaatst: 05-06-19 01:30

Ik ben benieuwd of jullie het herkennen dat de depressie in de zomer toeneemt.
Ik heb nu ongeveer 2 goede maanden gehad (en dan ook écht goed, zo ik me jaren niet heb gevoeld) maar ik merk dat het echt heel hard is omgeslagen de afgelopen dagen.
Ik vind het enorm lastig, juist omdat iedereen om mij heen wel de winterdip kent en ik ook zo vaak hoor dat alles beter wordt als de dagen weer langer zijn. Maar juist dat mooie weer, de blije mensen, de zomerjurkjes en bikini's maken me zo ongelukkig. Dusdanig ongelukkig dat ik redelijk actief suïcidaal word. (Zonder zorgen te veroorzaken: ik doe mezelf niks aan maar 'moet' dan op zoek naar manieren en kansen en risico's)

**Geplaatst**: 05-06-19 07:26

Geplaatst: 05-06-19 07:26

Wat fijn dat je die goede maanden had!

Ik herken het niet, bij mij doet het licht veel goed en daarom is zomer makkelijker dan winter. Al is het in de zwaarste jaren zomer én winter vreselijk geweest. Ik snap dus wel dat het extra moeilijk is om vrolijke mensen in zomerkleding te zien wanneer het sh*it gaat bij jezelf.

Wel had ook ik vorige week een down, maar dat kwam door de stress van een heel moeilijke beslissing. Het gaat bij mij nu gelukkig weer beter.

Ik zou graag wat voor je doen, maar meer dan antwoorden zit er niet in... Heel veel sterkte! Probeer vast te houden aan de tijden dat het goed met je ging. Dat betekent dat die wéér kunnen komen.

**Geplaatst**: 05-06-19 09:17

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 05-06-19 09:17

Rot hoor Independence!

Alles kan een trigger zijn, ook mooi weer - en zeker blije mensen als je jezelf zo belabberd voelt.

Sterkte!

**Geplaatst**: 05-06-19 09:30

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 05-06-19 09:30

Indepence, ik herken dat zeker van mijn depressie. In de zomer, als iedereen aan de surfmeertjes zat en ik het gelach van de kinderen uit mijn buurt uit de tuinen hoorde komen, lag ik met een nóg ellendiger gevoel in een donkere kamer onder de dekens. Ik dacht ook altijd dat de zomers het ergst waren. Nu ben ik al een aantal jaar uit mijn diepste dal en kan ik wel weer genieten van het mooie weer.

Ik ben niet bekend in dit topic, maar ik vroeg mij af of er bokkers zijn die ervaring hebben met het gebruik van Efexor/venlafaxine?

**Geplaatst**: 06-06-19 19:49

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-06-19 19:49

Ja ik Pino! Wat wil je weten?

**Geplaatst**: 06-06-19 20:24

Geplaatst: 06-06-19 20:24

Tiggs schreef:
Ja ik Pino! Wat wil je weten?

Hoe heb jij de opstartperiode en bijwerkingen ervaren? En het is natuurlijk geen wondermiddel, maar is je leven duidelijk en/of positief veranderd na langer gebruik?

**Geplaatst**: 06-06-19 20:39

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-06-19 20:39

Ik ga waarschijnlijk medicatie uitproberen. Afspraak met psychiater word ingepland. Ik heb vandaag emotioneel echt een uitputtende dag gehad, veel huilbuien enzo... tijdens auto rijden ook net wat niet echt handig was...

**Geplaatst**: 07-06-19 20:30

Geplaatst: 07-06-19 20:30

Pino96 schreef:
Tiggs schreef:
Ja ik Pino! Wat wil je weten?

Hoe heb jij de opstartperiode en bijwerkingen ervaren? En het is natuurlijk geen wondermiddel, maar is je leven duidelijk en/of positief veranderd na langer gebruik?

Over de opstartperiode vind ik het moeilijk om iets te zeggen, ik ben namelijk via citalopram en sertraline bij Venlafaxine terechtgekomen.

Sommige bijwerkingen blijven: ik heb het heel snel warm, zweet snel en heb soms opeens heel veel dorst.
Dat weegt voor mij echter niet op tegen de voordelen

Vooral het niet meer piekeren is heerlijk! Hoewel citalopram daar ook tegen hielp. Ik ben er dus tevreden over, maar inderdaad: het is geen wondermiddel en een combinatie met therapie is dus imo nodig. Ik ga proberen iets af te bouwen (slik nu 225 mg per dag), maar als dat niet of niet helemaal lukt, dan blijf ik er gewoon mee doorgaan - dat heb ik wel geaccepteerd voor mezelf.

**Geplaatst**: 07-06-19 22:14

Geplaatst: 07-06-19 22:14

Tiggs, wat geweldig! Eindeloos en zieldodend piekeren is ook mijn voornaamste reden, samen met de sombere stemming dan, dus voor mij is het een verademing om te horen dat je daar verschil in kan merken! Ik hoop dat dat bij mij ook zo gaat zijn. Ik volg al vanaf mijn 15e therapie voor deze klachten maar ik zit er wel aan te denken om er toch nog een extra mind fullness cursus achteraan te gooien nu ik met Efexor begin. Dan moet mijn overlevingspakket wel compleet zijn. :')

**Geplaatst**: 07-06-19 23:07

Geplaatst: 07-06-19 23:07

Pino96 schreef:
Tiggs schreef:
Ja ik Pino! Wat wil je weten?

Hoe heb jij de opstartperiode en bijwerkingen ervaren? En het is natuurlijk geen wondermiddel, maar is je leven duidelijk en/of positief veranderd na langer gebruik?

Ik slik ook venlafaxine. Ik heb in het begin vooral last gehad van heel veel suïcidale gedachten. Maar daar werd voor gewaarschuwd en ik heb toen extra oxazepam gekregen.
Ik slik nu al 3 jaar venlafaxine en ik heb eigenlijk altijd getwijfeld over de werkzaamheid. Pas sinds een halfjaar zijn er bij mij soms betere dagen en sinds kort ook betere weken.
Het lastige vind ik vooral dat het heel moeilijk afbouwen is. Dat is natuurlijk met elke soort antidepressivum. Ik neem het altijd 's avonds, maar als ik het vergeet, dan weet ik dat de volgende dag direct omdat ik enorm druk geslapen heb, veel levendige dromen en altijd bezweet wakker worden. Plus de 'schokjes' die ik dan ervaar. Weet in ieder geval dat het best lastig is om er weer van af te komen