Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-04-14 07:44

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 07:44

Veel sterkte aan TS en de andere dames hier!

**Geplaatst**: 11-04-14 08:01

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 08:01

Ik duim voor je, TS!

**Geplaatst**: 11-04-14 08:09

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 08:09

Ik duim ook voor je!!

**Geplaatst**: 11-04-14 08:29

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 08:29

Wat een herkenbare situatie.
Wij zijn gelukkig inmiddels al 20 maanden ouders van een heel lief dapper jongetje maar onze gang was ook een leidens weg.

Wij zijn ook bij fertiliteit beland nadat het al een jaar of 2 niet lukte. Na onderzoeken aan beide kanten is er bij mij dus PCOS geconstateerd. Gelukkig sloeg de Chlomied kuur goed aan en was ik de 2de maand gelijk zwanger. Na 8 weken een echo met een kloppend hartje. Echter begon ik heeeeel ligt bloed te verliezen. Naiif dat ik was zei ik dat dat wel kon gebeuren. Er zijn immers vrouwen die hun hele zwangerschap ongesteld zijn. Rond de 12 weken begin je de belangrijkste vrienden op de hoogte te stellen.. En dan Krijg je met 13 weken te horen dat je vruchtje dood is. Mijn wereld storte in. De vrucht heeft nl zo ong 4 weken dood in me buik gezeten. Miskraam volgde. Helaas bleef garnaaltje zoals we het noemde aan mijn baarmoeder mond hangen waardoor ik alsnog gecurateerd moest worden. Hele nare ervaring met een fout in de procedure. (arts heeft zelfs excuus aangeboden) Ben er weken ziek van geweest. Na een leuke vakantie naar de USA weer opnieuw begonnen met Cholmied. En ja hoor gelijk 1e maand zwanger. Dat is dan ook mijn zoontje geworden.

Wij hadden bewust gekozen om niet verder te gaan dan de Chlomied pillen. Wij zijn beide gewoon vruchtbaar en als het niet zo lukte dan was het gewoon weg niet voor ons weggelegd. Wij wilde onze relatie niet op het spel zetten om koste wat het koste kinderen te krijgen. Wellicht dachten we na div pogingen er dan anders over maar gelukkig hebben wij een positief resultaat.

Ik wil mijn verhaal graag met je delen omdat er ook goede uitkomsten zijn. Ik heb met tranen in me ogen alle reactie gelezen en vind het ook erg voor de gene die dus uit eindelijk de moeilijke en dappere beslissing hebben moeten maken niet door te gaan. Ik weet wel dat even uit je confort zone te stappen een hele goede ervaring is. Ze je hoop niet te hoog in. Laat het even gaan. Dan kan het zo zijn dat je natuurlijk zwanger word omdat je er gewoon weg even niet mee bezig bent.

So keep fait!

**Geplaatst**: 11-04-14 08:31

Geplaatst: 11-04-14 08:31

Een dikke knuffel voor iedereen die het kan gebruiken. Ik kon dit topic niet zomaar weg klikken.
Mijn neef zat met zijn ex in het zelfde traject, zelf ik er niet veel van meegekregen omdat mijn neef 20jaar ouder is. Maar nu hij opnieuw getrouwd is en zijn prinsesje een maand oud is, merk je pas hoeveel pijn onder de oppervlakte altijd aanwezig was.

Ik duim voor iedereen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 08:35

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 08:35

@Bluppie: gefeliciteerd! Wat fijn dat het met Chlomied gelukt is. Ik hoop echt dat dat voor ons ook kan doen wat het voor jullie gedaan heeft. Alleen het even laten gaan is (zoals jij zelf ongetwijfeld weet) heel erg moeilijk. We proberen het wel, maar zeker nu het traject bij de gyn net gestart is en ik elke week naar het ZH moet om bloed te prikken enzo, kan ik er niet niet mee bezig zijn. Maar het is niet zo dat het elke dag, elke minuut mijn gedachten beheerst hoor, zo moet je het ook niet zien.

Alleen het 'laat het los, dan lukt het vanzelf...'

nee, zo werkt dat niet.

Verder weer bedankt voor alle lieve berichtjes. Super lief dat iedereen mee duimt

Ik hou jullie op de hoogte!

**Geplaatst**: 11-04-14 08:41

Geplaatst: 11-04-14 08:41

Ja, dat zijn moeilijke dingen
Zeker als mensen op den duur ook gaan vragen: goh....waar blijft jullie kleine?.
Bij mij was het nauwelijks mogelijk om kinderen te krijgen, doordat ik dat al van jongs af aan wist, was ik er eigenlijk dus ook nooit mee bezig.
Ik had een paard en dat was mijn kind.
Maar toen.....werd ik beroerd en dacht ik dacht ik overwerkt was.......
Nou nee dus, in Januari 2009 werd onze knappe dochter Abby geboren.
In 2011 en 2012 heb ik wel een behandeling gehad, geen resultaat,,toen werd ik spontaan zwanger.
Onze tweede dochter Anna is met 22 weken overleden tijdens de zwangerschap.
Een trauma dat wij altijd mee zullen dragen.

Ik neem het niemand kwalijk, maar ik merk dat ik mij zo onwijs kan ergeren aan mensen die alles maar als gewoon aannemen.
Die zich alleen maar druk maken over een baby uitzet, terwijl ik denk: wees nu eerst maar dankbaar dat je kindje levend en gezond ter wereld komt!.

Edit: wat een naar verhaal Bluppie
Clomid ken ik wel ( pfff...die bijwerkingen)

**Geplaatst**: 11-04-14 08:47

Geplaatst: 11-04-14 08:47

Ik bedoelde het ook niet dat het vazelfsprekend ook lukt. Maar een goede vakantie doet vaak wel wonderen. Dan ben je helemaal niet met het zwanger worden bezig. Dan denk je alleen even aan jullie zelf. Even quality time zeg maar.

Ik duim heel erg voor je mee dat er een simpele oplossing is voor jullie!

@ravellie, Wat verschrikkelijk zeg je kindje verliezen.
Ik had zelf nooit gedacht zoveel van iemand te kunnen houden als van me zoontje vanaf de eerste seconden die ik hem zag. Dan te moeten denken dat ik hem zou verliezen pffff!

En idd die bijwerkingen van Cholmied.. Ik ben van naturen al een wat heet figuur en met die pillen werd dat wel degelijk zwaar versterkt om het dan nog maar niet over de zweet aanvallen te hebben. MAAAAAR het was het allemaal waard!

Laatst bijgewerkt door Bluppie op 11-04-14 08:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 08:52

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 08:52

Dat doen we ook zeker

Staan weer leuke uitjes op het programma. We lopen ook bij die seksuologe om onszelf niet uit het oog te verliezen, wat opzich wel heel fijn is. Dus we doen er genoeg aan

Bedankt voor de tip.

**Geplaatst**: 11-04-14 09:06

Geplaatst: 11-04-14 09:06

niet opgeven!!!

ik ben na ruim 9jr in het ziekenhuis rondgedold te hebben bevallen van een zoon $*\o/*$

er was slecht zaad, heb 6x IVF gehad.

maart als jij van bloedprikken al zo van slag bent...........het aanprikken van de eicellen is nog ietsjes erger

onze spaar rekening was leeg -O-

maar ozo blij met ons kind

hij is ondertussen alweer 15jr

ik ga duimen voor jullie dat er een mooie zwangerschap mag komen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 09:15

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 09:15

Ik was niet van slag hoor

Maar deze mevrouw heeft meerdere keren misgeprikt, waardoor mijn armen beide bont en blauw zijn

Ik kan een hoop pijn hebben en als dat er voor nodig is...

**Geplaatst**: 11-04-14 09:20

Geplaatst: 11-04-14 09:20

Spullen schreef:
Ik was niet van slag hoor Maar deze mevrouw heeft meerdere keren misgeprikt, waardoor mijn armen beide bont en blauw zijn Ik kan een hoop pijn hebben en als dat er voor nodig is...

ik was nog net 32 toen ik beviel van mijn zoon, maar houd er rekening mee dat het een langlopend traject kan zijn.

bij ons is er eerst geprobeerd het zaad op te krikken met hormonen, en dat gaat steeds in fases van 3 mnd

houd moed!!!!!

**Geplaatst**: 11-04-14 09:42

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 09:42

TS, allereerst veel sterkte de komende tijd.

Eigenlijk zijn mijn man en ik een soort van succesverhaal wat IVF betreft.
Gestopt met anticonceptie op mijn 32e, tot mijn 37e gebeurde er niets, geen zwangerschap gehad. Toen met ovulatie testen begonnen, ik had goede eisprongen, maar helaas geen positieve testen.

Ik had alle hoop al opgegeven, er zou geen kindje komen.

Maar ik werkte als analist in het IVF laboratorium, dus veel ervaring op dat gebied, maar ook angst om de mallemolen in te gaan. Ik had al veel relaties kapot zien gaan. Dat wilde ik niet, mijn relatie was/is me veel waard.

Ondertussen was wel het zaad van mijn man getest, helemaal goed, was zeer geschikt om te gebruiken voor IUI's of eventueel IVF.

Uiteindelijk toch een gesprek aangevraagd bij een collega, een arts, wat zijn onze kansen??? Hoe ziet het eruit voor ons?
We zijn onbegrepen niet zwanger, zoals dat heet in vakjargon. Onze kansen waren heel positief.

Door mijn werkervaring met IUI had ik geen vertrouwen in IUI's maar de arts wilde toch dat ik dat aanging. Helaas wilde het niet lukken met de IUI's. Dus toen toch maar het IVF circuit in, iets wat ik echt niet wilde. Maar mijn leeftijd, 38, begon echt aan me te knagen. Dus begonnen met de medicatie, het spuiten vond ik erg zwaar, stemmingswisselingen, soort van ruzies thuis. Gelukkig waren mijn man en ik er goed op voorbereid, en heeft mijn man me links laten liggen als ik hem het leven zuur maakte;-)

Toen de punctie, 9 eitjes, wauw!! dat was echt een mijlpaal.
Er is bij mij 1 embryo teruggeplaatst, en ja ik was meteen zwanger, heb nu een pracht kereltje van 3 maanden.

Houd moed niet alle verhalen hebben een slechte afloop.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 09:51

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 09:51

@Gemmeke: wat heerlijk! Gefeliciteerd met jullie prachtige zoon! Wat zal dat heerlijk zijn

Zover zijn wij gelukkig nog niet en ik ben nog jonger met het ingaan van het traject. We gaan er vol goede moed in

**Geplaatst**: 11-04-14 10:14

Geplaatst: 11-04-14 10:14

Hier ook in de medische molen gezeten al moet ik heel eerlijk bekennen dat ik er niet heel zwaar aangetrokken heb.
Nu was ik ook "al 35 jaar toen" en had voor mezelf heel duidelijk gemaakt, voor mijn 40e en anders niet.
Vriendlief was gesteriliseerd dus dat ongedaan gemaakt en toen maar afwachten, wij hebben ook gelijk vanaf het begin gezegd het moet geen moeten worden, ga niet lopen timen, temperaturen of wat dan ook.
Na een jaar niet zwanger ook maar naar de specialisten gegaan, en bij beiden was alles goed dus het zou moeten lukken.
Wij hebben toen wel gelijk een IUI behandeling gestart in overleg met arts, fijn elke keer hormonen spuiten in mijn buik zetten, maar goed dat was na 3 dagen ook niets bijzonders meer, reageerde verder ook niet op de hormonen gelukkig qua bijwerkingen dus dat scheelt.
Na 2 IUI pogingen was ik wel klaar met het gedoe en zouden we stoppen, ik had echter al een vervolg afspraak staan voor het derde traject en we zeiden, nou nog deze keer en dan kappen we ermee......je raad het al, 3e keer was het raak.
Bevallen van een prachtige zoon en potverdorie niet lang erna bleek ik tot mijn grote schrik spontaan zwanger te zijn ( was al ruim 3 maanden toen ik erachter kwam) uiteindelijk 15 maanden na de eerste zoon bevallen van zoon nummer 2 .
Heb nu 2 prachtige jongens van 2 en 3 jaar.
Ik begrijp dat de teleurstelling erg groot is als het niet wil, maar persoonlijk denk ik dat veel vrouwen er teveel mee bezig zijn ( begrijpelijk hoor) en hun leven op dat moment alleen nog draait om getimede verplichte sex en het tellen van dagen.
Je hoort zovaak om je heen dat op het moment dat mensen het "los" laten het juist raak is.
Ik weet en begrijp dat het een hele grote wens is maar sommige vrouwen/ mannen en relaties gaan kapot aan het hele gebeuren.
Ts ik wens jullie veel succes en kracht toe !

Edit typo

Laatst bijgewerkt door Patsab op 11-04-14 10:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-04-14 10:17

Geplaatst: 11-04-14 10:17

Niet banketstaaf bedoeld, maar waarom zou je een kind willen met iemand die depressief is èn aan zware medicatie?
Is het niet op de eerste plaats belangrijk dat je man daar vanaf komt? (Of hij moet genetisch belast zijn dan is het natuurlijk een ander verhaal betreft medicatie.)

Daarnaast, waarom zoveel druk er achter? Laat het lekker en zie of het gebeurt. Sommige mensen krijgen na jaren alsnog een kind, en anderen helaas niet.
En dan kan je inderdaad voor allerlei kunstgrepen gaan als IVF (persoonlijk vind ik dat absoluut verschrikkelijk en nu haal ik me vast een boel woedend bokkende IVF-moeders op de hals, maar soit) etc, of je accepteert het feit dat biologische kinderen niet voor jullie zijn weggelegd.

**Geplaatst**: 11-04-14 10:30

Geplaatst: 11-04-14 10:30

BarbaLala schreef:
En dan kan je inderdaad voor allerlei kunstgrepen gaan als IVF (persoonlijk vind ik dat absoluut verschrikkelijk en nu haal ik me vast een boel woedend bokkende IVF-moeders op de hals, maar soit) etc, of je accepteert het feit dat biologische kinderen niet voor jullie zijn weggelegd.

Hier wil ik graag op reageren, vooral omdat ik altijd gezegd heb het circuit ga ik niet in!!
Het moet vanzelf gaan anders niet, maar "helaas" was mijn kinderwens groter dan de angst om het circuit in te gaan.

En woedend ben ik niet op je uitspraak, iedere mening mag er zijn, wel vraag ik me af of je hier over 15 jaar nog hetzelfde over praat als je kinderwens niet vervuld lijkt te gaan worden zonder hulp.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 10:39

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 10:39

@BarbaLala: Er staat nergens dat mijn man depressief is EN er staat nergens dat hij ZWAAR aan de medicatie is. Hij is inderdaad helaas genetisch belast hiermee van zijn moeders kant uit. Hij slikt AD om de angst te onderdrukken.

En er zoveel druk achter? Het enige wat we nu aan doen zijn is testen of het uberhaupt mogelijk is om natuurlijk een kindje te krijgen. Ja, ik denk na over vervolgtrajecten, maar het is voor ons nog helemaal niet gezegd dat we die nodig hebben. Verder ga ik met Gemmeke haar post mee. We spreken elkaar over 10 jaar, als jij een onbeantwoorde kinderwens hebt. Vind het echt een heel ondoordachte, kwetsende post!

**Geplaatst**: 11-04-14 10:40

Geplaatst: 11-04-14 10:40

BarbaLala schreef:
Niet banketstaaf bedoeld, maar waarom zou je een kind willen met iemand die depressief is èn aan zware medicatie?
Is het niet op de eerste plaats belangrijk dat je man daar vanaf komt? (Of hij moet genetisch belast zijn dan is het natuurlijk een ander verhaal betreft medicatie.)

Daarnaast, waarom zoveel druk er achter? Laat het lekker en zie of het gebeurt. Sommige mensen krijgen na jaren alsnog een kind, en anderen helaas niet.
En dan kan je inderdaad voor allerlei kunstgrepen gaan als IVF (persoonlijk vind ik dat absoluut verschrikkelijk en nu haal ik me vast een boel woedend bokkende IVF-moeders op de hals, maar soit) etc, of je accepteert het feit dat biologische kinderen niet voor jullie zijn weggelegd.

Heel makkelijk gezegd zo he

**Geplaatst**: 11-04-14 10:49

Geplaatst: 11-04-14 10:49

BarbaLala schreef:
Niet banketstaaf bedoeld, maar waarom zou je een kind willen met iemand die depressief is èn aan zware medicatie?
Is het niet op de eerste plaats belangrijk dat je man daar vanaf komt? (Of hij moet genetisch belast zijn dan is het natuurlijk een ander verhaal betreft medicatie.)

Daarnaast, waarom zoveel druk er achter? Laat het lekker en zie of het gebeurt. Sommige mensen krijgen na jaren alsnog een kind, en anderen helaas niet.
En dan kan je inderdaad voor allerlei kunstgrepen gaan als IVF (persoonlijk vind ik dat absoluut verschrikkelijk en nu haal ik me vast een boel woedend bokkende IVF-moeders op de hals, maar soit) etc, of je accepteert het feit dat biologische kinderen niet voor jullie zijn weggelegd.

Dit vind ik echt geen fijne reactie

Ik heb ook altijd geroepen dat zelfs een ovulatietest te veel 'hulp' was voor mij, als het niet natuurlijk ging, dan maar gewoon niet.
Tot het moment dat je er écht over na begint te denken er dan eindelijk is... Een kinderwens is zoiets sterks, dat leg je niet zomaar effe naast je neer. Ik ben zo ongelooflijk dankbaar dat het er bij ons naar uitziet dat het wel vlot en op de natuurlijke manier kan, maar mocht dat niet zo zijn, ik zou denk ik tot alles in staat zijn.

@Spullen: heel erg veel sterkte ermee, ik hoop van harte dat het jullie lukt. Laat je niet gek maken door dit soort reacties, gewoon doen wat jullie willen!

**Geplaatst**: 11-04-14 10:56

Geplaatst: 11-04-14 10:56

Ts, excuus, zie dat het om andere stoornissen gaat, verkeerd gelezen. Maar alsnog blijf ik bij mijn mening.
Kinderen willen prima, maar alle trucs uit de (medische)kast halen om maar zwanger te worden staat mij zeer tegen.
Daar hoef ik niet 10 of 15 jaar ouder voor te worden, dat heb ik altijd zo gevonden.
Vanuit de natuur is het zo geregeld dat de 1 wel biologisch ouder kan worden en de ander niet. Zo zie ik het.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 11:03

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 11:03

Ieder zn mening, ik respecteer dat jij dat niet zou doen. Maar respecteer dan ook dat anderen dat wel doen. Als het niet natuurlijk kan, waarom niet? Als je met een beetje hulp je grootste wens in vervulling kan laten gaan,

Als je een gebroken poot hebt, wordt je daar toch ook aan geopereerd? Of zou je dat dan ook niet doen, omdat de natuur dat niet zo gewild heeft? Vind het nog steeds wat ongenuanceerd van je.

**Geplaatst**: 11-04-14 11:11

Geplaatst: 11-04-14 11:11

Oh ik zeg nergens dat ik een andere mening niet respecteer hoor, dat zijn jou woorden.

Je vergelijkt nu alleen wel appels met peren.
Een kind willen is een keuze. Een gebroken arm niet.

**Geplaatst**: 11-04-14 11:13

Geplaatst: 11-04-14 11:13

BarbaLala schreef:
Ts, excuus, zie dat het om andere stoornissen gaat, verkeerd gelezen. Maar alsnog blijf ik bij mijn mening.
Kinderen willen prima, maar alle trucs uit de (medische)kast halen om maar zwanger te worden staat mij zeer tegen.
Daar hoef ik niet 10 of 15 jaar ouder voor te worden, dat heb ik altijd zo gevonden.
Vanuit de natuur is het zo geregeld dat de 1 wel biologisch ouder kan worden en de ander niet. Zo zie ik het.

Dat zeg je goed, het staat JOU tegen. Een ander mag en kan daar anders over voelen. Ieder heeft zijn eigen pad te bewandelen. Heb jij zelf in deze situatie gezeten dat jij er over kan invoelen en oordelen ? Ik dacht nl. net als jij, die medische molen ga ik niet in ... maar als je wens groot is verschuift je eigen grens. Bij de ene meer dan bij de ander. Misschien mag je daar rekening mee houden en minder oordelen over een ander zijn wensen en gevoelens over dit onderwerp !

**Geplaatst**: 11-04-14 11:15

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 11:15

een goede tip voor al die ongewenst meningen en uitspraken die oh zo goed bedoeld zijn maar zo pijnlijk kunnen binnenkomen ;
http://blog.freya.nl/omgeving-2/330/

Freya heeft een mooie site en facebookpagina.