Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-08-18 11:27

Geplaatst: 11-08-18 11:27

Galaika, ik herken het wel, maar angststoornissen zijn bij mij gelukkig niet extreem en ook niet bij een psychiater geweest. Wel ook HSP, en dat lijkt soms gewoon op Autisme.
Hoe beviel de cognitieve gedragstherapie je? Wel balen dat je zo lang moet wachten weer.
Wil je via de psychiater zaken laten vaststellen?

Ik ben zelf ook terug naar de psycholoog door angst en night terrors.
De druk die ik mezelf opleg is giga en ik besef het nog niet eens. Ondertussen probeer ik wel actief niet in de slachtoffer rol te kruipen.
Heel wat prive gebeurtenissen die ik zo onrechtvaardig vind dat het gewoon pijn doet. En daar wil ik toch graag mee dealen.
Maar merk dat ik uiterlijk echt helemaal anders over kom. De stress of angst ziet niemand, ik ben vrolijk en goedmoedig. Vrienden die ook zeggen: maar je ziet er niet gestrest uit hoor! Terwijl ik me, eens ik alleen ben, 'op eet' aan de stress. Ik doe het niet met opzet, het is een manier om positief te proberen blijven. Maar de psychologe merkt het aan wat ik vertel en hoe ik het vertel, dus dat is wel fijn.

Hoe ga je om met de angst Galaika?
Ik ben wat op onderzoek gegaan naar serotonine en blijkbaar kan je door bv. dominant gedrag van anderen zelf te weinig serotonine aanmaken. Je positie bepaald dus je geluk, om het even kort door de bocht te zeggen. Ik kan me goed voorstellen dat als je je ganse jeugd als minderwaardige voelt/behandeld bent en/of onderdrukt, dat gewoon een grote impact heeft op de mogelijkheid voor je brein om op een gezonde manier serotonine aan te maken. Met slaapproblemen als gevolg, naast andere.

**Geplaatst**: 11-08-18 16:19

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 11-08-18 16:19

De cognitieve gedragstherapie kan ik nog niet echt iets over zeggen, omdat ik het nog maar 1x heb gehad. Via de psychiater hopen we vast te stellen of ik al dan niet autisme heb en of er medicatie nodig is. Ik wil echt niet aan de medicatie.

Dat klinkt ergens wel herkenbaar. Afhankelijk van situatie is angst niet zichtbaar of juist wel. Ik kan mezelf inderdaad ook echt op eten van angst, stress en paniek.

Hoe ik omga met de angst.. ik probeer het zoveel mogelijk te ontwijken, ook al weet ik dat dat niet slim is. Ik ben echt kapot van voortdurende spanning en voel echt in heel mijn lijf hoe ik erop reageer. Hmm, dat stukje over serotonine kan wel kloppen.

Dankjewel voor je antwoord trouwens!