Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
pien_2010 schreef:Brainless schreef:@Marie111
Zoals TS aangaf.. overdag gaat het prima, ook het slapen.
's Nachts wordt de baby krijsend wakker en blijft dan krijsen.
Dat heeft niets met een vicieuze cirkel te maken.
het heeft ook niets met zenuwachtige ouders te maken, of slechte ouders. Je hebt pech of geluk. Ik ben ook als slechte ouder weggezet door een familie lid die pedagoge was. Het lag aan mij al dat gehuil. Ben je als moeder blij mee.
Maar soms werkt karma. De jongste van haar, die kon er wat van. Dus is goed gekomen.
Kimbers schreef:Zou het eventueel kunnen liggen aan prikkelverwerking? Kinderen die later bijvoorbeeld autisme blijken te hebben schijnen vaak ook huilbaby's te zijn geweest.
Mijn kinderen zijn ook ontzettend slechte slapers geweest. Langer dan 2 uur achtereen slapen zat er voor lange tijd niet in.
Ik ben erg benieuwd naar wat er uit het slaaponderzoek komt. Ernstige nachtmerries komen ook nog wel eens voor, daarbij zijn kinderen ook ontroostbaar.
Ik hoop voor jullie van harte dat er wat uit komt. Slaapgebrek is zo slopend.
pien_2010 schreef:Brainless schreef:@Marie111
Zoals TS aangaf.. overdag gaat het prima, ook het slapen.
's Nachts wordt de baby krijsend wakker en blijft dan krijsen.
Dat heeft niets met een vicieuze cirkel te maken.
het heeft ook niets met zenuwachtige ouders te maken, of slechte ouders. Je hebt pech of geluk. Ik ben ook als slechte ouder weggezet door een familie lid die pedagoge was. Het lag aan mij al dat gehuil. Ben je als moeder blij mee.
Maar soms werkt karma. De jongste van haar, die kon er wat van. Dus is goed gekomen.
De oudste en de jongste waren bij ons ook hele leuke en tevreden kinderen. De middelste was ongelooflijk lief en leuk, maar heel pittig vanwege het huilen. MAAR HET KOMT GOED! Dat is het allerbelangrijkste wat ik wil meegeven.
Marie111 schreef:Jullie halen het allemaal wel erg uit zijn verband. Ik gaf volgens mij 3 voorbeelden aan.
1. Oorpijn
2. Spiegelen
3. Hoogsensitief zijn.
Ik zeg helemaal negens dat het aan haar als moeder ligt.
Ik wilde alleen maar wat andere ideeën aanbrengen. Ik vind het wel lastig om dat goed schriftelijk uit te drukken.
In elk geval hoop ik voor je dat het binnenkort beter gaat.
Ik weet namelijk uit ervaring dat niks zo slopend is kinderen niet slapen 's nachts (hier was dat oorpijn en hoesten door astma).
Gelukkig was dat in periodes en ging het vanaf een jaar of 5 beter.
Omany schreef:Persoonlijk vind ik het wel behoorlijk heftige uitspraken om het eventueel te linken aan autisme
Ik moest dit toch even kwijt omdat ik dit toch wel héél voorbarig vind...
Niobe schreef:Ik lees dat er ‘s nachts altijd iemand bij het kind slaapt en dat het dan gillen is, maar overdag middagdutjes goed gaan en dan alleen mama roept als ze wakker is.
Waarom laten jullie haar ‘s nachts niet alleen slapen?
Seltje schreef:Niobe schreef:Ik lees dat er ‘s nachts altijd iemand bij het kind slaapt en dat het dan gillen is, maar overdag middagdutjes goed gaan en dan alleen mama roept als ze wakker is.
Waarom laten jullie haar ‘s nachts niet alleen slapen?
Hebben we geprobeerd, maar het is veel vermoeiender om kamer uit, trap op, kamer in en dan pas te troosten. Haar kamer is op een ander verdiep. Klein huis, wij slapen op gelijkvloers, zij slaapt op de 'zolder'.
sanne222 schreef:Beste TS, wat ontzettend verdrietig dat jullie dit moeten doormaken met jullie kindje. Onze dochter heeft de eerste 6 jaar last gehad van nachtangst (night terrors). Vooral het gillend wakker worden en ontroostbaar door blijven huilen herken ik uit jouw verhaal. En dit meerdere keren per nacht. Nachtangst komt niet alleen bij oudere kinderen voor, maar ook bij jonge baby's. Bij onze dochter werd het getriggerd door een te warme kamer, of te warme slaapzak. Ook onze reactie op haar nachtangst zorgde ervoor dat een aanval langer duurde. Nadat we dit hadden aangepast werd het beter. Helemaal weg was het niet, maar uiteindelijk is ze er overheen gegroeid. Wellicht is het iets om meer informatie over op te zoeken?