Dier_en_arts schreef:En wat ketenvorming betreft: ik kan na 10+ jaar niet meer veilig alleen in een spreekkamer staan in de dienst. Er is zoveel agressie, verbaal en fysiek geweld en onveiligheid, dat ik geen andere keus heb dan mijzelf en collega’s in veiligheid brengen en grote klinieken de dienst te laten doen. Ook voor prijsverhogingen was dit al zo. Bovendien wordt de spoeddienst op grote schaal gebruikt voor niet-spoedeisende dingen, draaien wij daardoor rustig >16 uur per dag en willen klanten ook midden in de nacht maximale zorg. Het spijt mij zeer, maar dit heeft ook in handen van diereigenaren gelegen, en wat ik ook heb geprobeerd, dit is het gevolg.
Ik begrijp dit heel goed hoor! Maar zo'n keten gaat wel over de ruggen van ons eigenaren heen (even heel dramatisch uitgedrukt). Er wordt goed gebruik (misbruik misschien zelfs) gemaakt van de gedachte dat iedere eigenaar het beste voor zijn/haar dier wil, en daarnaast logischerwijs niet de benodigde kennis heeft om te kunnen beoordelen wat in een bepaalde situatie juist of realistisch is. Ik heb in de afgelopen week ook al van 2 dierenartsen gelezen die na overname van de praktijk waar ze werkten ofwel een eigen zelfstandige praktijk zijn begonnen, ofwel tijdelijk (ivm concurrentiebeding) zelfs helemaal gestopt zijn met de uitoefening van het vak, juist omdat zij zich niet kunnen vinden in de werkwijze van dergelijke maatschappijen.
Misschien kun jij me vertellen hoe een eigenaar zelf enigszins invloed kan uitoefenen op mogelijk onnodige visites/behandelingen/middelen op de rekening? Ik kom qua paard van een zelfstandige dierenarts, en ook voor onze hond heb ik (heel bewust) een zelfstandige arts. Het rusthuis maakt zo weet ik nu gebruik van de diensten van een onder Evidensia vallende kliniek, eerste keer dat ik daarmee te maken had, en ook als onze hond ooit een spoedgeval wordt buiten de openingsuren van mijn eigen DA kom ik bij een keten terecht. Mijn dieren zijn alles, ik begrijp ook heel goed dat net als overal ook de prijzen bij de DA stijgen maar ik ben ook al heb ik er niet voor gestudeerd ook niet helemaal onwetend en ik wil me niet genaaid voelen op zijn hollands gezegd. Maar ik wil ook weer geen zeur zijn, dus dat is iets waar ik nog niet helemaal uit kom.