Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-22 21:11

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 11-01-22 21:11

Bij mij komt het waarschijnlijk door mijn oma. Ze knuffelde altijd zo hard dat mijn botten kraakten en het pijn deed. Zelfs 1x zo hard dat ik moest huilen. Daarnaast deed ze altijd voordat ze een kus gaf een dikke laag lippenstift op. Wat mij een roze/rode wang bezorgde. Niet echt fijn

**Geplaatst**: 11-01-22 21:12

Geplaatst: 11-01-22 21:12

Grappig hoe dit topic escaleert naar bijtende honden en aggressieve kinderen die andere verdrinken.
TS was „enkel“ nageroepen

**Geplaatst**: 11-01-22 21:30

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 11-01-22 21:30

Bij direct gevaar grijp ik soms wel fysiek in.
Die kleintje die uit de winkel rennen en zo de weg op willen gaan probeer ik toch te vangen.
Maar gewoon bij hun arm, geen pootje haken of zo.

Wij hebben onze zoon geleerd, je lichaam is van jou.
Niemand mag eraan zitten zonder je toestemming.
Wil je geen kus of knuffel geven is dat prima.

**Geplaatst**: 11-01-22 21:32

Geplaatst: 11-01-22 21:32

Ach escaleren....is het niet gewoon zoals een topic kan ontwikkelen, van het 1 komt het ander...?

Met dat knuffelen: dat voelt wel raar ja. Echt zo'n situatie waarvan je vrij diep voelt dat je het niet wilt, maar je ook niet de zeikerd wilt zijn.... als kind nou zelf de kamer rondloopt en aandacht vraagt, dan even aai over de bol geven, okee.

Maar stappen onbekende mensen er echt op af om haar te pakken te nemen zeg maar...?
Ik kan het me niet zo goed voorstellen, hier helemaal geen ervaring daarmee eigenlijk

Wat vindt ze er zelf van...?

Wel voorheen altijd nadat ouwe oma naar het verzorgingstehuis was gegaan, dat die andere ouwetjes dan altijd even die kleine door zijn krulletjes wilden aaien. Dat was wel lief eigenlijk

En ook als baby wel, dan had ik hem in de draagdoek / drager en dan kwamen er ook regelmatig van die toch vooral oudere mensen die dan even een aai over de bol wilden geven of over een wangetje wilden aaien. Maar dat was dan vaak omdat die kleine zelf met ze zat te sjansen

**Geplaatst**: 11-01-22 21:45

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 11-01-22 21:45

Ik heb het altijd heel vervelend gevonden als vreemde mijn kinderen wilde aanraken/aaien/optillen enz.
Mijn zoon bleek een magneet voor vreemde "oma's" en op een gegeven moment zij ik : "pas op, hij bijt hoor" als ze weer de buggy indoken. Daar schrokken ze vaak zo van dat ze even stopte en ik door kon lopen.
Mijn zoon vond het zelf helemaal niets, ook niet knuffelen met bekenden en dan toch proberen af te dwingen en dan trots zeggen: "Ik heb hem wel kunnen knuffelen hoor.."
Afschuwelijk vond ik dat.

**Geplaatst**: 11-01-22 23:40

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 11-01-22 23:40

Dat out of the blue kinderen van een ander knuffelen heb ik ook nooit begrepen. Zou het zelf echt nooit doen ook.

**Geplaatst**: 12-01-22 18:26

Geplaatst: 12-01-22 18:26

Ellebel123 schreef:
Het gaat in dit geval over het aanspreken van een kind en/of jongeren van iemand anders, die gemeen, discriminerend, seksistisch of pest gedrag vertoont tegen over een persoon.

Ik vroeg mij af wat de ouders ervan vinden dat (een onbekend) persoon hier hun kind op aanspreekt als er sprake is van onaanvaardbaar gedrag. De reden waarom ik opeens op deze vraag kom, is omdat ik vandaag een situatie mee maakte waar ik in eerste instantie niet goed wist wat ik moest doen. Maar ik heb het als volgt opgelost;

Vandaag fietste ik door een straat heen waar een groepje kinderen/jongeren stonden van ongeveer 12 jaar, schat ik. Toen ik langs fietsten begonnen een paar van hun te roepen dat ik 'emo' was, mijzelf vast en zeker beschadigde (dit is netjes verwoord), dat ik een prutsmuts zou zijn en dat ik zeker een vieze vuile lesbienne was.

Ik ben halverwege de straat omgedraaid en terug gefietst en heb hun gevraagd of ze dit normaal vonden en wat er, doelend op "emo" en lesbienne, mis mee zou zijn. Hierop kreeg ik het antwoord dat ik er raar uitzag en dat ze daarom het nodig vonden om mij uit te schelden en te kleineren. Ik schoot op dat punt een beetje uit mijn pantoffel en heb met verheven stem gezegd dat ze zich zouden moeten schamen en dat kinderen zoals hun een slechte aanwinst voor de maatschappij zouden zijn. Weliswaar heb ik hun dit uitgelegd op een manier waarop hun het begrepen.

Hierna ben ik weg gefietst en (zoals verwacht) konden ze het niet laten om toch nog achter mij aan te roepen.

Maar mijn vraag is nu aan de ouders hier op bokt; Is dit goed handelen vanaf mijn kant? Tot hoever mag ik een kind van iemand anders terecht wijzen op zulk gedrag? Zijn ouders zelf nog wel streng genoeg om zulk gedrag bij een kind terecht te wijzen of is het nu een no-go om je kind hier voor te straffen?

Ik ben ook erg benieuwd naar wat de meningen hierover zijn en of er meer mensen zijn die zo iets zoals mij hebben mee gemaakt en hoe die het hebben opgelost.

Zelf corrigeer ik.

Ooit 11 en 12 jarige gastjes tegen gekomen die zo'n lol hadden op straat met WC huisje dat stond bij een bouwplaats te rollen over de straat. Heel rustig heb ik gevraagd waarom ze dat deden? Enfin na een gesprekje daarover en we met elkaar vaststelden dat het grappig was geweest maar nu alles weer terug moest, zijn we kletsend weer naar de bouwplaats gelopen waar ze dat ding hebben terug gezet. Met de highfive gingen we uit elkaar.

Dus ja ik vind dat aanspreken goed is maar dat je wel moet weten hoe en wat. Ik denk dus dat in dit specifieke geval, je beter de zaken had kunnen omkeren met de vraag hoe de kinderen het zelf zouden vinden als ze dit overkwam. En als het dan goed verloopt als vrienden uit elkaar gaan. Ik begrijp je gekwetstheid, en je reactie waar niets mis mee is, en wellicht dat je iets hebt nog aan deze tip.

Ooit zag ik dat een man tegen zijn zoontje vertelde dat hij de step van mijn kinderen moest meenemen. Ik een sprintje getrokken en dat manneke ingehaald bij de poort van de speeltuin. Ik ben toen op mijn knieën bij hem gaan zitten en gezegd dat de andere kindjes moeten huilen als hij hun step meeneemt en dat dit niet goed is. Gelijk gaf het ventje mij de step terug. Tegen de vader heb ik alleen hoofdschuddend nee gedaan met streng kijken. De miskukel, want hij greep ook nog het stepje om het weer af te pakken van mij. Toen was ik niet vriendelijk meer en gaf hem een por en heb gezegd kappen nu en toen stond de vader van mijn kinderen, achter me die zich een beetje breed maakte

Toen was het gelijk klaar, want was alle twijfel verdwenen.

**Geplaatst**: 13-01-22 10:43

Geplaatst: 13-01-22 10:43

mvdende schreef:
Helaas heb je het dan vaak daarna met de ouders aan de stok, want hun "prinsje of prinsesje" mag toch bést gillend door de Action rennen?

Elk prinsje is ook gewoon een ruwe diamant, die moeten geslepen worden om echt op waarde te komen!.

En ja daar mag je best wat van zeggen ....laats hier in de jumbo, moeders boos maar tja daar heb ik schijtaan!.zulk gedrag is niet oke

**Geplaatst**: 13-01-22 17:15

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 13-01-22 17:15

Mag het ook een hond zijn <<)

? Ik ben weleens iemand te lijf gegaan die mijn hond schopte O:)

.

**Geplaatst**: 13-01-22 17:17

Geplaatst: 13-01-22 17:17

balance schreef:
Mag het ook een hond zijn ? Ik ben weleens iemand te lijf gegaan die mijn hond schopte .

Wouw, waarom dat dan?

**Geplaatst**: 15-01-22 10:01

Geplaatst: 15-01-22 10:01

balance schreef:
Mag het ook een hond zijn ? Ik ben weleens iemand te lijf gegaan die mijn hond schopte .

Ik heb wel eens een hond van iemand gecorrigeerd en dat vond de eigenaar niet leuk. Nou, ik vind het niet leuk dat ik zomaar een hond tegen me op gesprongen krijg met vieze poten. Die honden corrigeer ik. Daarna kunnen ze een aai krijgen omdat ik honden leuk vind, maar als je ergens langsloopt zonder wat te doen en ze springen al, dan corrigeer ik wel.

**Geplaatst**: 15-01-22 10:50

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 15-01-22 10:50

Ooit deed een klant de deur open en een terriër vloog de trap af en viel vol aan. Zover kwam het niet want ik sprong in een reflex naar achter en ving hem op mijn schoen op en wipte hem zo terug de trap op. Commentaar:"dat doet hij anders nooit". De keer daarop was ik voorbereid en toen kwam hij weer en toen was mijn schoen iets minder vriendelijk. Commentaar:"dat doet hij anders nooit". Niets correctie of sorry of de hond opsluiten. Bizar.

**Geplaatst**: 15-01-22 11:09

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 15-01-22 11:09

Tis hier Brabant en een beetje "ons kent ons en loopt zomaar via de achterdeur binnen"

Zo óók de cvketel monteur die altijd al bij de vorige bewoners het onderhoud van mijn ketel deed.

Het was goed weer, dus de keukendeur stond open en ik was helemaal vergeten dat de beste meneer zou komen. Komt hij ineens vrolijk zonder aanbellen de binnenplaats op gelopen.....

Dat resulteerde in één héle boze kwade hond! Die echt bijna in zn schenen stond te happen en héél hard blaffen. Gelukkig bleef meneer stil staan totdat ik mijn hond in de bench kon opsluiten.

Had het niet gewaardeerd als meneer zelf mijn hond zou corrigeren.

Ik sluit bij bezoekers de hond altijd op in de bench, is voor iedereen veiliger en leuker.

**Geplaatst**: 15-01-22 11:57

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 15-01-22 11:57

Nee dan moet je maar laten aanvliegen. Sorry maar als een hond mij of mijn kinderen aanvalt. Dan probeer ik te verdedigen. Zo aardig of minder aardig als nodig is.

**Geplaatst**: 15-01-22 12:37

Geplaatst: 15-01-22 12:37

wemkelover schreef:
Nee dan moet je maar laten aanvliegen. Sorry maar als een hond mij of mijn kinderen aanvalt. Dan probeer ik te verdedigen. Zo aardig of minder aardig als nodig is.

Als jij ongevraagd en onaangekondigd (bij elke toegangspoort is een bel gemonteerd) hier binnen komt vallen, tja, dan kan ik inderdaad geen garanties geven dat de hond dan niet zijn terrein gaat bewaken. Dat mag hij doen en ik corrigeer/ haal hem uit de situatie als dat nodig is.

Kijk, zomaar op straat hoort een hond niet aan te vallen en heb je groot gelijk dat je je verweert.

Maar je kan niet verwachten dat als jij het eigen terrein van een hond binnenkomt (En dat kan óók een campingplek, fietskar, auto enz zijn) dat de hond dat altijd maar goed gaat vinden. Jij bent "indringer" op dat moment en dan is het aan de eigenaar om in te grijpen en niet aan jou.

**Geplaatst**: 15-01-22 13:12

Geplaatst: 15-01-22 13:12

Het probleem is mvdende, dat er teveel honden zijn die een te groot territorium drift hebben. Dat is de reden dat het in Frankrijk strafbaar is als je hond zich van je erf af bevind.
Zelf houd ik daar altijd rekening mee, want altijd honden gehad (nu niet meer) en ik vind honden leuk en mijn vriendinnen die als de dood zijn voor honden noemen me altijd plagend de "hondenfluisteraar".
Zoals G ooit vertelde in het sappige frans: "als we gaan wandelen en we naderen honden, dan sturen we Pien wat naar voren en dan lopen wij achter haar rug. Als de hond dan blaffend aankomt dan gaat Pien praten in die grappige taal van haar en eerlijk waar.......c'est incroyable→ het is ongelooflijk, de honden gaan stuk voor stuk liggen te kwispelen en Pien gaat ze dan aaien, dan draaien ze zich kwispelend op de rug en dan glippen wij gauw er langs. Een hondenfluisteraar is er niets bij" _O-

Bij mijn vriendinnen zit vooral heel veel onkunde en ze zien/ voelen niet het verschil tussen pluis en niet pluis, lief en gevaarlijk en alles er tussen in, want ooit waren we aan het wandelen en ik zag een grote hond en ik zei gelijk→ "stop, en geen stap verder, daar gaan we niet langs". GEschrokken vlogen de vrouwen achter "mijn rokken"

Mee kwam er een man rennend naar buiten die geschrokken de hond bij zijn nekvel greep en achter het hek trok en de poort goed op slot deed. Pas toen de hond achter slot en grendel was wilde ik er pas langs en ik had het wel degelijk goed gezien→ dat beest vloog echt met opgetrokken lippen en vieze ogen tegen de hekken omhoog. Ik heb de man uitgebreid bedankt. Mijn vriendinnen weer→ "c'est incroyable→ "hoe wist je dat nu dat die hond gevaarlijk was" _O-

. Uuuuuh tja, erg simpel het ras (waarvan ik weet dat het gevaarlijk kan zijn) maar meer nog de hele houding van die hond waar mijn haartjes op mijn arm van omhoog kwamen en die ik als zeer gevaarlijk ervoer.

Ik vind in ieder geval dat ten alle tijden buiten de honden bij de mensen weg moeten blijven buiten want er zijn teveel mensen als de dood voor de honden en zien niet het verschil tussen pluis en niet pluis.

**Geplaatst**: 15-01-22 13:28

Geplaatst: 15-01-22 13:28

Honden en Frankrijk, breek me de bek niet open

Nog nooit zo vaak een hond in de staart van mijn paard gehad als in de Elsass

Idem Spanje trouwens. Ik heb nu al 3x meegemaakt in Spanje dat ik me tussen een hond en mijn kind gezet heb voor het geval het mis gast. Nee, geen zwervers, gewoon honden waar de baas bij loopt op de stoep in een dorp of stad.

En nee, mijn kind aait geen vreemde honden en trekt ook niet hun aandacht. Gewoon letterlijk aangestormt komen met de rugharen omhoog, brrrr.

**Geplaatst**: 15-01-22 13:36

Geplaatst: 15-01-22 13:36

pien_2010 schreef:
Het probleem is mvdende, dat er teveel honden zijn die een te groot territorium drift hebben. Dat is de reden dat het in Frankrijk strafbaar is als je hond zich van je erf af bevind.
Zelf houd ik daar altijd rekening mee, want altijd honden gehad (nu niet meer) en ik vind honden leuk en mijn vriendinnen die als de dood zijn voor honden noemen me altijd plagend de "hondenfluisteraar".
Zoals G ooit vertelde in het sappige frans: "als we gaan wandelen en we naderen honden, dan sturen we Pien wat naar voren en dan lopen wij achter haar rug. Als de hond dan blaffend aankomt dan gaat Pien praten in die grappige taal van haar en eerlijk waar.......c'est incroyable→ het is ongelooflijk, de honden gaan stuk voor stuk liggen te kwispelen en Pien gaat ze dan aaien, dan draaien ze zich kwispelend op de rug en dan glippen wij gauw er langs. Een hondenfluisteraar is er niets bij"
Bij mijn vriendinnen zit vooral heel veel onkunde en ze zien/ voelen niet het verschil tussen pluis en niet pluis, lief en gevaarlijk en alles er tussen in, want ooit waren we aan het wandelen en ik zag een grote hond en ik zei gelijk→ "stop, en geen stap verder, daar gaan we niet langs". GEschrokken vlogen de vrouwen achter "mijn rokken"
Mee kwam er een man rennend naar buiten die geschrokken de hond bij zijn nekvel greep en achter het hek trok en de poort goed op slot deed. Pas toen de hond achter slot en grendel was wilde ik er pas langs en ik had het wel degelijk goed gezien→ dat beest vloog echt met opgetrokken lippen en vieze ogen tegen de hekken omhoog. Ik heb de man uitgebreid bedankt. Mijn vriendinnen weer→ "c'est incroyable→ "hoe wist je dat nu dat die hond gevaarlijk was" . Uuuuuh tja, erg simpel het ras (waarvan ik weet dat het gevaarlijk kan zijn) maar meer nog de hele houding van die hond waar mijn haartjes op mijn arm van omhoog kwamen en die ik als zeer gevaarlijk ervoer.

Ik vind in ieder geval dat ten alle tijden buiten de honden bij de mensen weg moeten blijven buiten want er zijn teveel mensen als de dood voor de honden en zien niet het verschil tussen pluis en niet pluis.

Ik heb het dan ook over honden op eigen terrein.

Zomaar op een cabrio aflopen en je handen via het open dak naar binnen steken omdat je "hondje wil aaien" die tussen mijn benen op grond zat, is gewoon niet zo slim en mevrouw had dat bijna aan den lijve ondervonden dat hondje dan eens "hap" kan zeggen. Zeker omdat hondje het absoluut niet op vreemden heeft.

Op de camping ipv over de aangelegde paden te lopen, dwars door iemands plekje heen, is óók niet zn bijster slimme zet. Zeker niet als je daarbij door de lijn van een hond loopt....

Zomaar iemands tuin binnen komen lopen waar een hond zit, kan je verwachten dat die hond dat niet zo tof vind.

Allemaal situaties waarbij mijn hond in zijn recht staat er wat van te vinden en ik handel de situatie af en niet diegene die doodleuk het eigen terrein van mijn hond betreedt.

**Geplaatst**: 15-01-22 14:25

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 15-01-22 14:25

Ik merk dat ik ook jongens (en meiden) in de buurt aanspreek op ongewenst gedrag. Maar dat ik probeer nog meer op gewenst gedrag te complimenteren.
En dat laatste zijn ze vaak erg verbaasd over, maar zorgt er wel voor dat ze trots worden op hun eigen daden

**Geplaatst**: 15-01-22 14:27

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 15-01-22 14:27

Leuke aanvulling Mri!

**Geplaatst**: 15-01-22 14:30

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 15-01-22 14:30

Ik vind het altijd opvallend dat men gedrag van.puppies normaal vindt,maar van kinderen owee.

Terwijl die ook nog heel veel.moeten leren
Een kind dat bv op een camping noet het padje volgt en wordt aangevallen en dat eigenaar dit normaal vindt...

Dat hoort bij het leerproces en die kans moeten ze krijgen zonder gelijk gebeten te worden

**Geplaatst**: 15-01-22 14:38

Geplaatst: 15-01-22 14:38

Echwel schreef:
Ik vind het altijd opvallend dat men gedrag van.puppies normaal vindt,maar van kinderen owee.

Terwijl die ook nog heel veel.moeten leren
Een kind dat bv op een camping noet het padje volgt en wordt aangevallen en dat eigenaar dit normaal vindt...

Dat hoort bij het leerproces en die kans moeten ze krijgen zonder gelijk gebeten te worden

Een kind kan dingen begrijpen. Zeker vanaf een jaar of 6.

Dan moet een keer waarschuwen dat het niet leuk is als je over mijn plekje loopt voldoende zijn.

Wij hebben dat vroeger óók gewoon aangeleerd gekregen van onze ouders. Was één van de eerste regels op de camping: niet door andermans spullen lopen.

Mijn hond zit zó aangebonden dat hij niet bij het pad in de buurt kan komen. Maar regelmatig heb je er kinderen bij die gewoon dwars door je plek heen rennen.

Tegenwoordig zet ik onze plek daarom ook maar af met schapennet, dan weet ik zeker dat ik niet continu politie agentje hoef te spelen tegenover de kinderen én mijn hond.

**Geplaatst**: 15-01-22 14:44

Geplaatst: 15-01-22 14:44

Ik spreek ook kinderen/pubers aan wanneer ze iets onfatsoenlijks doen of zeggen. Probeer dit wel op een nette manier te doen uiteraard en probeer idd ook eens een compliment te geven wanneer ik zie dat ze iets goeds aan het doen zijn of vriendelijk zijn. Daarna nooit nageroepen overigens. Ik spreek tijdens mijn werk dus absoluut wél kinderen aan op hun gedrag waar hun ouders bij zitten. Hoe vaak kinderen wel niet mijn spreekkamer verbouwen zonder dat de ouders wat zeggen! Of hoe vaak ik wel niet een puber op spreekuur heb die met zijn/haar ouders komt en gewoon met airpods in zit muziek te luisteren terwijl het over hem/haar zelf gaat! “Heb je nu serieus muziek op staan terwijl ik tegen je praat?” “Uhm…ja?” “Vindt je dat zelf normaal? Jij hoeft van mij niet hier te zijn, je maakt zelf een afspraak dus ik verwacht ook dat je dan met je aandacht hier bent en anders komt je maar een keer terug als je dat blieft”. En ouders zeggen NOOIT iets van mijn aanspraak. Zitten er vaak als een schaap bij de lachen zelfs

**Geplaatst**: 15-01-22 14:54

Re: Wat vinden ouders ervan als iemand hun kind aanspreekt?

Geplaatst: 15-01-22 14:54

Op een camping waar ook kinderen rondlopen, met een niet zo gezellige hond, lijkt het me sowieso wel verstandig inderdaad om je plekje af te zetten. Want net zo goed als dat je begrip kan hebben voor een hond dat die dat niet waardeert, is het ook handig om begrip te hebben dat kinderen gewoon vaak eikels zijn die niet altijd opletten, ook al is het ze al 100 keer uitgelegd.... :(:)

Ma_n0n dat van die ouders kan ook verschillende redenen hebben hoor

Sinds ik zelf moeder ben is me opgevallen dat het niet altijd gewaardeerd wordt als je "niet fatsoenlijk" gedrag aanpakt. Als je dan meerdere keren te horen krijgt van "ah laat maar hoor, geeft niks, laat ze hun gang maar gaan" dan kan je in een situatie terechtkomen waarin je ze dan maar hun gang laat gaan en dàn is er ineens wèl iemand die zich er aan stoort.

Dan kan je zo'n schaapachtige reactie krijgen

Natuurlijk wel om meer redenen, maar dit is er zeker ook 1

Het is gewoon best ingewikkeld met opvoeden omdat niet iedereen dezelfde eisen / normen / waarden heeft en je daar als welwillende ouders ook wel eens een beetje van in de war kan raken -O-

**Geplaatst**: 15-01-22 15:15

Geplaatst: 15-01-22 15:15

Echwel schreef:
Ik vind het altijd opvallend dat men gedrag van.puppies normaal vindt,maar van kinderen owee.

Terwijl die ook nog heel veel.moeten leren
Een kind dat bv op een camping noet het padje volgt en wordt aangevallen en dat eigenaar dit normaal vindt...

Dat hoort bij het leerproces en die kans moeten ze krijgen zonder gelijk gebeten te worden

Ja zelf meegemaakt in een beschermd afgesloten bungalow park met huisjes. Mijn kindertjes konden daar zo gezellig spelen (5 km was hoogste snelheid van de auto's) maar doordat een bouvier achter mijn kinderen aanzaten (meisje van 6 met broertje aan de hand van 2) moest mijn dochtertje indertijd via een grote omweg via een drukke weg naar huis.
Ik wist dat ze heel goed was met haar broertje en in dat park kon dit normaal ook. Dus toen ze laat thuis kwam en het verhaal vertelde was ik zoooo trots op haar, en zo boos op die mensen.
Ik ben er gelijk op afgestapt en we zijn er uitgekomen, maar ze deden erg lelijk in eerste instantie. (Gelukkig sprak ik toen nog vloeiend Duits). De rest van de vakantie zat de hond vast en waren zij erbij.