senna21 schreef:Ik heb zeker sympathie voor boeren. Ik kom zelf ook uit een agrarische familie.
Maar ik zie ook dat ons economisch systeem, ook voor boeren, uit zijn voegen groeit en de menselijke (en dierlijke) maat al lang en breed voorbij is.
Ik snap deze protesten heel goed. Een boer is tegenwoordig een grote ondernemer. En ik vraag mij af of dit voor iedereen wel een vrijwillige keuze is geweest.
Maar: Een deel van de boeren is ook een kei in 'slachtoffer-gedrag'.
Zij voelen zich altijd het slachtoffer. Altijd de schuld van Den Haag, Europa, de banken. Zij doen niets... ze willen met rust gelaten worden, maar willen wel het Europees geld.
Niet alleen nu... dat is al jaren zo.
Toen het melkquotum ophield, een flink aantal boeren als een malle ging schaalvergroten - terwijl je op je klompen kon aanvoelen dat dit niet de manier is om duurzame landbouw (ook voor hun eigen toekomst) te realiseren.
Toen kwam de mestwet... om alles weer een beetje te reguleren... maar het (de uitstoot) is de samenleving inmiddels -letterlijk- boven het hoofd gestegen.
De weilanden van nu zijn niet te vergelijken met de graslanden van 30 jaar geleden, pure monocultuur waarin steeds minder ruimte is voor natuur.
En als er geen regels waren m.b.t. bestrijdingsmiddelen, mest en landgebruik zou een flink deel van de boeren de natuur 'aan de r...t roesten', evenals dierenwelzijn. En of ze nu vlees, melk etc. produceren voor Nederland of Timboektoe... Ik denk niet dat een flink deel daar niet wakker van ligt. Het gaat om winst... Ook hier geldt, de goeden moeten lijden onder de kwaden.
De boeren lijken nu een eenheid, maar als het er om aankomt gaat een flink aantal voor 'ieder voor zich, en God voor ons allen".
Ik hoop oprecht dat deze actie tot iets moois gaat leiden, maar er is nog een lange weg te gaan.
Ik quote deze post even helemaal omdat het precies is wat ik ook denk en ik hoop dat je verhaal niet ondersneeuwt.