Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-11-06 15:34

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 15:34

Het is inderdaad zo dat paarden gewend zijn aan rangorde en dat ze ook rangorde nódig hebben. Dat paarden het liefst zelf bovenaan de rangorde staan, is echter niet waar. De meeste paarden vinden het fijn om een leider te hèbben in plaats van dit zelf te zijn. Dat geeft ze namelijk erg veel rust. Pas wanneer ze de leider niet meer vertrouwen (omdat de leider 'afgezwakt' is qua gezondheid, kracht, leeftijd, stabiliteit, alertheid e.d.) zullen ze de leiderspositie uitdagen en eventueel bevechten.
De leider zelf zal niet beginnen met vechten. Dus wanneer jij als mens telkens het gevecht met je paard aangaat, geeft dit ook aan dat jij 'hogerop' wilt en dat je dus niet de stabiele en rustgevende leider bent.

Het vechten waar jij het over hebt, gebeurt alleen in de onder- of middengroep in de kudde, om daar weer een plekje hogerop te krijgen. Maar dat is vechten om een hoger plekje, niet om het leiderschap te verkrijgen.

Dus: wanneer je een stabiele en betrouwbare leider bent voor je paard, dan zal je paard dit over het algemeen maar al te graag accepteren, omdat jij hem rust en vertrouwen geeft.

**Geplaatst**: 21-11-06 16:35

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 16:35

"vechten" om een rangorde gebeurt na genoeg nooit in een kudde. Het komt alleen maar voor bij hengsten die graag een eigen kudde willen hebben. Toch staat de hengst onder de alfa merrie, en net als elk ander paard in de kudde zal ook hij niet gaan vechten om hoger op te komen. Er word altijd aangenomen dat de alfa merrie jaaaren lang de leiding over een kudde heeft, dit hoeft niet waar te zijn. Elke dag weer word opnieuw de rangorde bepaald, daar komt geen geweld aan te pas. Er word gewoon gekeken welke merrie opdat moment het het beste lijkt, sommige kuddes staan merries zo dicht bij elkaar qua dominantie dat ze elkaar gewoon per dag afwisselen. Maar in de praktijk word de kudde vaak langer door één merrie geleid omdat ze vaak boven de rest uitkomt, maar zou zij een off day hebben dan word zij zo vervangen door een paard dat die dag beter in haar vel zit.

Ik idee dag er gevochten word om de alfa positie is volslagen onlogisch, hoe zou een gewond paard nog goed een kudde kunnen leiden? Tuurlijk word er wel een een tik uit gedeeld naar een ongehoorzaam paard, maar dat is meer opvoeding. Dominantie heb je als paard of je hebt het niet, zo zit het ook bij mensen. De ene heeft er meer feeling voor dan de andere.

**Geplaatst**: 21-11-06 16:38

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 16:38

Maar waarom vechten hengsten dan wel met elkaar?

Ik heb hier in de wei toch gezien dat 3 hengsten, die imo zelf nog niet wisten wie de baas was, gingen vechten wie er nu op de hengstige merrie mocht.

En dat ging loei en loei hard.

**Geplaatst**: 21-11-06 16:58

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 16:58

da's ook niet een echt goed voorbeeld van een stabiele kudde Knipoog

ik denk dat dat ook wel de meest heftige gevechten zijn, hengsten in gevecht om een merrie, dat is echt totaal niet vergelijkbaar met de relatie mens-paard.

**Geplaatst**: 21-11-06 16:59

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 16:59

Citaat:
"vechten" om een rangorde gebeurt na genoeg nooit in een kudde

Was idd geen stabiele kudde

Maar daarom snap ik die zin niet Lachen

**Geplaatst**: 21-11-06 17:05

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 17:05

Sylleke schreef:

Paard lief, ik ook lief, paard niet lief, ik ook niet lief...

om nog even hierop terug te komen, dit is wel heel simpel gezegd..
Hoe bepaal jij wanneer een paard "lief" is of "niet lief", ik vind het een beetje een te menselijk beeld van een paard. Daarbij ligt het weer aan de interpretatie van de mens welk gedrag dan "lief" en welk gedrag "niet lief" is.

**Geplaatst**: 21-11-06 17:06

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 17:06

runningkawa schreef:
Maar waarom vechten hengsten dan wel met elkaar?

Ik heb hier in de wei toch gezien dat 3 hengsten, die imo zelf nog niet wisten wie de baas was, gingen vechten wie er nu op de hengstige merrie mocht.

En dat ging loei en loei hard.

In real-paarden-life (op de steppe) komen hengsten nooit zo onder druk te staan als dat wij in onze wei creeëren.
Natuurlijk slaan ze het licht uit bij elkaar als ze geen eigen kudde hebben, en er komt een hengstige merrie voorbij, indezelfde wei. Het blijven mannen....zet drie mannen in een kroeg bij een verleidelijke vrouw en..... Clown

In het wild gaan hengsten rond hun tweede jaar uit de kudde, en vormen hengstenkoppels. Pas als ze groot en sterk genoeg zijn, zullen ze misschien een eigen kudde creeëren, door het stelen, of vinden van merries. Maar de meeste hengsten blijven vrijgezel, en hebben een heel gezellig leven met elkaar. Vaak lopen ze overigens vlak achter een grotere kudde aan. Just for safety.

Dus: hengsten kan je bij elkaar houden, mits de ruimte groot genoeg is, en je er geen merries bij zet.

Isis

**Geplaatst**: 21-11-06 17:12

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 17:12

runningkawa schreef:
Citaat:
"vechten" om een rangorde gebeurt na genoeg nooit in een kudde

Was idd geen stabiele kudde

Maar daarom snap ik die zin niet

in de natuur komen dit soort gevechten niet voor omdat er nooit drie hengsten in een kudde zitten Knipoog

er kunnen natuurlijk wel gevechten zijn tussen de hengst van een kudde en een hengst van buitenaf. Dat gaat er neem ik aan wel heftig aan toe, maar is toch wel een heel andere situatie dan de relatie mens-paard, heeft meer te maken met hormonen en driften enzo Clown

Dit heeft niets te maken met de normale "pikorde".

**Geplaatst**: 21-11-06 17:27

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 17:27

runningkawa schreef:
Maar waarom vechten hengsten dan wel met elkaar?

Ik heb hier in de wei toch gezien dat 3 hengsten, die imo zelf nog niet wisten wie de baas was, gingen vechten wie er nu op de hengstige merrie mocht.

En dat ging loei en loei hard.

Dat zijn Kerels, dat werkt anders.

en verder, tja somige mensen hadden beter varkensboer kunnen blijven.

**Geplaatst**: 21-11-06 17:59

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 17:59

hengsten gevechten hebben weinig met rangorde te maken, het gaat er gewoon om wie het sterkste is. Een hengst hoeft dus ook niet per definitie dominant te zijn om een kudde te lijden, als hij maar de kracht heeft om vijanden en andere concurrenten op afstand te houden.

**Geplaatst**: 21-11-06 18:00

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:00

1 hectare land...en het ging pas om jaarlingen.

Nooit geweten dat die al zo heftig kunnen zijn.

Meende ook pas dat dat na de 2 was.
Overigens heeft de eigenaar zijn hengsten op kunnen halen Lachen

Hoe ik bepaals, paar is lief.
Als hij me niet bijt, stampt oid.

Doet hij dat wel krijgt hij lik op stuk = paard is niet lief.

Snappen heeft nog elk paard het gedaan, dus ik zal er wel eerlijk in zijn Lachen

ennuh, wat heeft die varkensboer ermee te maken?

**Geplaatst**: 21-11-06 18:03

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:03

Het verschilt heel erg per paard. We hebben hier nu vier 1,5 jarige hengsten staan. 3 daarvan zijn nog echte dotjes en 1 is gewoon al echt hengst. Heeft ook al ontzettend veel intresse in de merries, maar omdat de rest dat nog niet heeft kan hij lekker zijn gang gaan. (helaas voor hem mag hij alleen kijken, niet aankomen Clown

)

Er zijn trouwens ook ruinen die vechten. Visco en Virtus zijn hele goede maatjes met elkaar, staan al vanaf het moment dat ze beide zijn afgespeend bij elkaar. Maar zo snel er een merrie hengstig is trapt Virtus mijn arme Viscotje helemaal in elkaar Nagelbijten / Gniffelen

**Geplaatst**: 21-11-06 18:06

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:06

Vechten of spelen?

De ruinen hier in het land spelen ook.
Gaat soms ook redelijk ruig.
En dan staat er geen merrie bij Lachen

**Geplaatst**: 21-11-06 18:14

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:14

Nee echt vechten, gelukkig stonden ze toen in een groot land zodat Visco nog kon vluchten. Zij hele rug had striemen van de ijzers, en hij had een dik been. Hij stond echt trillend in het verste hoekje van de wei. Moest hem toen nog op stal zetten, dus moest ik langs Virtus. Ging dat beest weer aanvallen, en toen werd ik heel boos en heb hem weg gejaagd Vork

(min of meer)

**Geplaatst**: 21-11-06 18:15

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:15

oooh
Ja dat is wel heel extreem...

**Geplaatst**: 21-11-06 18:17

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:17

bij ons vechten ze ook wel hoor in t land dit jaar was t vrij heftig (merries en ruinen staan trouwens apart) mijn paard oudste van stal en de nieuwste en tevens de jongste hadden steeds mot allerlei wondjes enzo hebben poosje apart gestaan later ging t wel t jonge beestje is vrij dominant en wilde spelen mijne was vroeger dominanter naar andere paarden dan nu maar wilde eigenlijk gewoon rust geen gezeur aan zn hoofd enzo en dat botste hij heeft t jonge dier op zn plk gezet en uiteindelijk na een tydje apart te hebben gestaan is t goed gekomen
ze tolereren elkaar nu vrienden zijn t niet ..ben benieuwd hoe dat gaat worden wanneer ze er weer in gaan of ze t nog weten en elkaar met rust laten

**Geplaatst**: 21-11-06 18:19

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:19

Wondjes hebben ze hier ook wel.
En gerafelde halsters van eraan hangen Lachen

Maar zonder halster zet ik ze niet buiten, vind het fijn dat ik een paard direct kan pakken als ik wil, mocht er iets zijn.

**Geplaatst**: 21-11-06 18:22

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:22

ik laat als ie in wei sraat ook halster om bij de manege paarden moeten ze af na een week of 4 maar dat komt onze paarden staan langs n weg ca tussen de 150 en 200 meter van de stal vandaan en er is al n keer een paard geppikt vandaar overigens wel terug gevonden toendertyd (aar snachts kan eigenlijk gewoon iedereen ze meenemen

**Geplaatst**: 21-11-06 18:43

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:43

Tja wij hadden twee merries, allebei echt verdomde dominant. Ze hebben er drie maanden over gedaan om er achter te komen wie de baas was. (Ze stonden zo ongeveer dagelijks met de konten tegen elkaar te trappen). Toen het duidelijk was wie de baas was, is er bijna geen gevecht meer geweest.
De kudde leeft in harmonie totdat... er een nieuwekomer komt. Bij ons was het heel mooi om te zien, de nieuwkomer begon zich van onder naar boven te vechten en waar ze niet verder kwamen bleven ze staan, de meeste zijn niet eens in de buurt van de alfamerrie gekomen.
Ik ben dus wel van mening dat de paarden vechten, totdat ze weten waar hun plaats is en dan heb je een harmonieuze kudde.

**Geplaatst**: 21-11-06 18:56

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 18:56

om weer even ontopic te komen, bij ons op stal zie ik verschillende manieren van je paard behandelen. De "zachte" manier zonder slaan en de "harde" manier met zo af en toe een tik.
Het meisje wat haar paard nooit slaat heeft echt een super goede band met haar paard (hij komt al hinnikend aanrennen als hij haar scooter alleen al hoort). Maar de rest heeft een minder goed band met het paard. Alles wat hij doet wordt onder het mom van "het zit in zijn karakter" geaccepteerd. Ze heeft wel gelijk, hij geeft geen kopstoot omdat hij je pest maar het is voor jezelf toch wel verdomde pijnlijk.
Een ander meisje voedt haar paard strenger op, ho is ho en het paard mag onder geen beding tegen je aanlopen. Als het paard dit wel doet, kan het ook een tik verwachten.
Ik ben zelf heel blij dat ze haar paard zo opvoedt want het is een trekpaard van 1000kg dan ben je toch echt te laat met naar achter zetten als hij probeert door je heen te lopen.

ik vind het zelf ook echt verschillen kwa paard. ik heb twee pony's gehad met twee extreem verschillende karakters. De eerste was een dominante, maar heel gevoelige merrie. Ik kon haar op dr plaats zetten door alleen al mijn stem te verheffen.
Mijn huidige pony trekt zich daar echter helemaal niks van aan, en dan kan hij een tik verwachten.
De berisping bij de eerste pony kwam veel harder aan dan de tik bij de tweede pony.
Je kunt niet alle paarden over één kam scheren ze hebben allemaal zo hun eigen gebruiksaanwijzing die ook nog eens kan verschillen.
Ik denk niet dat er een heilige manier is om je pony op te voeden, iedereen doet zo goed mogelijk zijn best.

**Geplaatst**: 21-11-06 19:02

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 19:02

nah die van mij krijgt echt wel eens op zijn flikker hoor.......... maar de ruiten trillen eruit als ik aankom van zijn gehinnik........

en de band is super..........

het is heel simpel............ zo lief als kan, zo hard als moet....

nou ben ik wel zo dat ik eerst vriendelijk vraag, dan eis, en daarna houd het op....... dan moet het gebeuren, niet goedschiks dan wel kwaadschiks.

Ik laat me niet ondersteboven lopen, er wordt niet voor me uit gelopen, ik laat me niet bijten, pletten, slaan....... ik wordt niet meegetrokken naar een polletje gras...... .

Zolang als ik met het dier bezig ben heb IK het voor het zeggen, klaar......... en er is veel ruimte voor communicatie.... maar uiteindelijk bepaal ik, en niemand anders, zeker het paard niet.

En hoe je dat duidelijk maakt richting het paard, is per paard verschillend. Ligt totaal aan het type paard, en het karakter wat zo een beest heeft.

**Geplaatst**: 21-11-06 19:18

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 19:18

ik heb niet het hele topic gelezen.
Maar eerlijk is eerlijk, ik had het bericht van de TS gelezen en ik wist "dit kan alleen een natural zijn". Ligt dat nu aan mij?
Ik sla ook niet meteen mijn paard, ander bit er in en weet ik wat.
Maar bedenk wel: dat andere bit (mits het niet een scherper is), is vaak om te kijken of het voor een paard prettiger is. En zoals vele andere hier. Paarden tegen elkaar mogen dan woest zijn, ik word niet vrolijk van een paar honderd kilo naar me toe. Dat hij zijn plaats maar kent. En ik kan niet zoals een paard in gevecht met het dier, dus dan maar zo.

**Geplaatst**: 21-11-06 19:44

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 19:44

Mijn ene paard hinnikt, de ander niet Lachen

Wat nu?

Komen beide als ze in de wei staan, behalve als ze net buiten staan.
Maar dan kan ik ze wel pakken, ze lopen niet weg

En een band met Kawa, zeker weten.
Als er een paard is wat door het vuur voor me gaat, is hij het wel.
Dus die enkele tik die hij wel eens gekregen heeft, heeft hem dat niet belemmerd.

**Geplaatst**: 21-11-06 21:01

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 21:01

sanne83 schreef:
Daarbij ligt het weer aan de interpretatie van de mens welk gedrag dan "lief" en welk gedrag "niet lief" is.

De interpetatie ligt altijd bij de mens, omdat zij de baas zijn. Ik bepaal wanneer mijn paard braaf of lief is. Dat bepaalt niet mijn paard of iemand anders. Als je consequent bent weet het paard vanzelf wanneer hij braaf of lief is. Dus wat jij zegt klopt niet.

**Geplaatst**: 21-11-06 21:44

Re: Pijn, angst en geweld, voorkeur?

Geplaatst: 21-11-06 21:44

Marije1984 schreef:
sanne83 schreef:
Daarbij ligt het weer aan de interpretatie van de mens welk gedrag dan "lief" en welk gedrag "niet lief" is.

De interpetatie ligt altijd bij de mens, omdat zij de baas zijn. Ik bepaal wanneer mijn paard braaf of lief is. Dat bepaalt niet mijn paard of iemand anders. Als je consequent bent weet het paard vanzelf wanneer hij braaf of lief is. Dus wat jij zegt klopt niet.

Wat belangrijk is in de relatie met je paard, is of je "niet lief" dan per definitie "stout" vindt en dat je dùs gaat straffen, of dat je de reden/oorzaak achter het "niet lief" aanvoelt of kent en daar op in kunt spelen (door het bijv. te negeren, of te begrijpen, of te erkennen etc etc)..