Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
hns schreef:Nou ik word er soms echt triest van hoe mensen reageren i.v.m problemen.
Hengstenkettingen, slaan met de zweep (ja een tik is ook slaan), een mep geven, ander bit erin etc.
Waar halen mensen dit vandaan dat ze zo de dingen moeten oplossen?
Als je in het wezen paard verdiept weet je hoe je dingen moet aanpakken zonder enig gebruik van geweld.
Ik weet nou zullen weer de meesten denken dat paarden onder elkaar niet altijd lief en hartelijk tegen mekaar zijn.
Maar het zijn paarden onder elkaar die hun taal perfect spreken en precies weten wanneer iets terecht is of niet.
Paarden die meestal heel erg grof tegen mekaar zijn, zijn stukken voorzichter als ik of andere mensen in de wei zijn.
Ook het simpele feit dat wij roofdieren zijn en er toe neigen in de aanval te gaan zet mij aan het denken dat mensen toch er eens serieus moeten gaan na denken over het straffen van vluchtdieren.
Ik zie zo vaak de mens een heel erg aggresiefe houding hebben waarop het paard reageert en erna dan een klap krijgt omdat het een ´terechte´ klap is.
De mens heeft niks verkeerds gedaan, toch?
Onbewust in de verkeerde houding staan, JA dus wel!!
Zo kan ik er nog veel en veel meer dingen erbij halen.
Dus waarom altijd een hengstenketting, martingaal, ander bit, sporen enz.
En niet eerst de oorzaak opzoeken en dan er tijd voor nemen om er aan te werken.
Tijd, geduld en heleboel ups en downs (zonder gefrustreerd te worden) geven je een prachtig resultaat.
Vriendschap ontstaat en een paard dat graag bij je wil zijn.
Met paarden omgaan is een moeilijke taak je bent steeds maar bezig maar het is gewoon prachtig
Dat dingen dan zo simpel, snel en heftig worden opgelost zegt alleen maar iets over de kunde van de paardeneigenaar.
Hoe denken jullie dus over het gebruik en het aanraden van ´hulpmiddelen´ die bedoeld zijn om het paard pijnprikkels te geven om een probleem zo gauw mogelijk op te lossen?
odetteke schreef:Als je op het juiste moment (daar ontbreekt het nog weleens aan) slaat creeer je geen angst, maar duidelijkheid.
Visconti schreef:@Mireille1970: Bleef jij er serieus plezier in om je paard te slaan?
Met slaan kweek je geen respect, slechts angst.
runningkawa schreef:Je hebt paarden mensen en mensen met paarden
Daar zit hem het verschil...ja, je maakt bange paarden als je niet weet waarom en wanneer je een tik uitdeelt.
Weet je dat wel, komt er geen angst, maar juist duidelijkheid.
En een duidelijke leider wil elk paard, dan voelt hij zich veel fijner.
Mireille1970 schreef:Weet je. Ga jij lekker grondwerk doen, gooi hengstenketting weg, gooi zweepje weg, verhef nooit meer je stem en ga lekker aan de slag met je 3 jarige hengst vol hormonen van 1,72 meter.
Veel plezier
Maar gun mij mijn plezier, en de risicovermindering die ik inlas door iets ontzag te tonen zonder - zoals jij impliceert - het paard total loss te slaan, maar wel door 500 kilo een beetje respect bij te brengen, iets waar we allebei nog heeeeeeeeeeeeeel lang plezier en baat bij hebben.
Veroordeel niet meteen.
Doe jouw ding, en laat een ander zijn of haar ding doen.
Marigold schreef:ik doe met mijn merrie regelmating grondoefeningen omdat ze anders neigt hoger in rang te gaan staan dan ik.
ik loop dan met haar aan touw door het land, zij achter mij, en moet op comando draven stappen en stilstaan.
als ze langs me wil praat ik op waarschuwende toon en daar reageerd ze echt op.
sowiezo regaeert ze het meest op stemhulpen.
als ik rij (doe ik nog niet zo vaak) en ik heb zweepje mee dan wordt ze daar nerveus van, maar zonder zweepje gaat ze soms ineens stilstaan, of heul sloom doen..
met bit loopt ze zo door het bit in, tegen mn hand in..
als ik begin te 'vechten' met haar, wordt ze er alleen maar dwarser van, het lost echt niks op bij haar.
ik heb nu dus besloten haar bitloos te gaan rijden/ opvoeden (dat opvoeden moet mi voordat ik weer ga rijden), met een hackamore, maar ook hier loopt ze wel door heen.
bij haar werken dwangmiddelen niet, ze is toch sterkter dan dat.
ik hoop haar straks als ik het rijden op wil pakken op een bitloos hoofdstel of touwhalster te kunnen rijden, puur omdat ze me respecteerd, en mee wil werken.
zweep wil ik ook achterwege laten, en zadel komt er ook niet meer op, ik hou het bij barebackpad, ze reageerd het best op zonder zadel.
maar, het dominantie probleem blijft, ik ben eigenlijk veel te snel bangig aangelegd, en zij is juist heel sterk en pakt elke kans om heel subtiel de baas te zijn..
daar moet ik dus echt met veel regelmaat mee bezig blijven, en altijd waken bij alles wat we doen.
mijn manco als eigenaar is dat ik vaak te ongeduldig ben, en al snel het gevoel heb dat het allemaal niet lukt enz..
Marije1984 schreef:Mireille1970 schreef:Weet je. Ga jij lekker grondwerk doen, gooi hengstenketting weg, gooi zweepje weg, verhef nooit meer je stem en ga lekker aan de slag met je 3 jarige hengst vol hormonen van 1,72 meter.
Veel plezier
Maar gun mij mijn plezier, en de risicovermindering die ik inlas door iets ontzag te tonen zonder - zoals jij impliceert - het paard total loss te slaan, maar wel door 500 kilo een beetje respect bij te brengen, iets waar we allebei nog heeeeeeeeeeeeeel lang plezier en baat bij hebben.
Veroordeel niet meteen.
Doe jouw ding, en laat een ander zijn of haar ding doen.
Heb je het tegen mij?