Geplaatst: 30-10-06 10:19 Dus heb ik die 2 maar bij elkaar in 1 box gedrukt.
Het leek harstikke leuk: 2 van die puberruintjes, en samen eten ging prima. Welshje was een beetje bang voor die grote maar die grote was ook nog een beetje bang voor alles, dus er was evenwicht.
WAS. De volgende dagen verslechterde de verstandhouding en een paar dagen later was het Welshje de baas: die stond dan midden in de box met zijn tanden in het schouder van het paard en dat paard moest dan rondjes lopen in de stal
De box was ruim genoeg, maar het idee was onverstandig. Ik heb dat paard toen rap naar een weiland van mijn buurman gebracht, daar kon hij nog wel in de groep staan tussen de andere pubers, van zijn eigen maat.
Het ponietje heeft daarna nog menig opvoedlesje nodig gehad, die moest na deze ervaring echt weer even leren dat het niet altijd de baas mocht zijn
Dank voor deze herinnering: zit hier weer helemaal na te genieten van dat gedoe toen
