Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
janice schreef:Misschien hebben jullie tips, want ik weet het niet meer!!
Ik heb mijn pony (Haflinger) nu 7 jaar, ik heb haar gekocht als 2 jarige en haar zelf ingereden. Dat is allemaal heel erg goed gegaan. Mijn pony is altijd wel druk geweest maar dat is voor mij nooit een probleem geweest, deed alles met haar buitenritjes, lekker in de bak rijden geen probleem, tot ong 4 jaar geleden, toen heeft ze in de sloot gelegen en heeft ze een breukje in haar heup op gelopen (wat bij ons het staartbeentje is zat bij haar een breukje in). In die periode heeft ze met rijden erg veel pijn gehad (omdat ik het niet wist, ze liep er niet kreupel van). Rijden werd toen een drama, heb echt alle hoeken van de bak gezien, ze ging echt blind rennen. Tot het een keer zo erg was dat mijn instrutrice die toen in de bak aan het rijden was haar paard voor mijn pony moest parkeren om haar te stoppen, toen ze stil stond ben ik in blinde paniek huilend eraf gesprongen. Vanaf toen ben ik er niet meer opgegaan, ben naar Erik Laarakker (Holistische dierenarts) geweest die constateerde die breuk en het zou toch zeker minimaal 6 maanden duren om het te laten genezen. Dit heeft in totaal 1 jaar geduurd. Dat jaar heb ik niet gereden, ook niet op andere paarden, mijn pony had een jaar rust nodig om te herstellen. In dat jaar ben ik van baan veranderd, Fulltime onregelmatige tijden, nachtdiensten etc. Dus het rijden echt weer oppakken heb ik niet gedaan, af en toe gereden wat niet verkeerd ging,longeren en etc deed ik wel gewoon, maar ik ging het rijden liever uit de weg bewust of onbewust, Ik verzon wel smoesjes om het niet te doen. Nu na 3 jaar ben ik van stal veranderd heb een super verzorgster voor mijn pony, en ik de moed om het toch weer goed op te pakken. Had er echt veel zin in, maar die angst zit er bij goed in. Het is een druktemaker, snel nerveus, kan zich slecht concentreren, maar als ruiter is dit op te vangen. Zodra ik opstijg gieren de zenuwen door mijn lijf, dat heeft geen positieve uitwerking op haar waardoor er zo veel spanning tussen ons zit waardoor ik gewoon niet lekker kan rijden. Mijn verzorgster rijd de sterren van de hemel met haar ben daar heel erg trots op , maar ik wou dat ik ook zoveel plezier kon hebben met mijn pony. Ik moet les nemen dat weet ik wel, maar al onze instructrices zitten bomvol en ik sta op de wachtlijst maar hoelang dat gaat duren, geen idee (kan wel een jaar duren). Ik heb van de week erg lekker gereden (alleen stap en draf) ze was wel druk, maar het was niet eng . Vandaag kwam ik weer huilend thuis, druk doen, onder je vandaan willen rennen, overdreven snuiven en overal van schrikken. Mijn angst kwam weer helemaal terug. Zo erg dat ik er zelfs aan zat te denken haar weg te doen en er een rustigere pony voor terug te kopen, maar ik hou zoveel van haar dat ik dat absoluut niet wil, maar als ik niet lekker kan rijden?? Wat dan.....heb haar niet voor mijn verzorgster . Mijn vertrouwen in haar is met rijden totaal weg, en waarschijnlijk haar vertrouwen in mij op haar rug ook omdat ze zoveel pijn heeft gehad... .
Ideeen en wijze raad van harte welkom.
bedankt voor het lezen, lucht wel even op.
dagmach schreef:Ja,ook een gewone onderhoudsbrok kan gewoon veel te energierijk zijn.
Vaak wordt er wel 1 tot 2 kilo per dag gevoerd,veel te veel.
Het is gewoon heel simpel.
Overleg dat de eerste twee weken er geen brok gevoerd wordt maar meer ruwvoer,of voer zelf muesli zonder haver.
Na twee/drie weken zou er al een duidelijke gedragsverandering waarneembaar moeten zijn.
Je dier is wat cooler in de kop,niet meer zo schrikkerig,rennerig.Ja,relaxer.
Dan is het een kwestie van bekijken,doet ie het zo goed geen brok meer geven.
Mijn dieren lopen een aardige proef,lopen dagelijks,ook op lange buitenritten en allemaal zonder brok.
Het is het proberen waard.
Groet Dagmach.