Waar doe je goed aan? Ik weet het soms niet meer met mijn ruin.

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Rex_Rolfo

Berichten: 5382
Geregistreerd: 27-07-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-10-22 21:53

Marigo schreef:
Lang verhaal kort komt het over dat dit probleem uit meerdere lagen bestaat: enerzijds probeert jouw paard jou echt heel duidelijk te maken dat iets niet helemaal goed zit. Kan fysiek of mentaal zijn. Neem je management onder de loep.
Anderzijds escaleert zijn verzet omdat hij daar de ruimte voor krijgt/neemt.
Lastig probleem, geef niet op. Met de juiste hulp kan het echt goedkomen. Succes!

Mee eens, ik krijg het idee dat het paard niet helemaal lekker in zijn vel zit en TS niet de beste match is om dit type paard optimaal te begeleiden. Dat laatste is overigens geen verwijt, sommige paarden passen beter bij het ene type mens, andere paarden bij een ander type mens.

De suggestie van Popstra en Earth om een ander baasje voor hem te zoeken is dan ook zo gek nog niet. Goed kans dat het paard in een andere omgeving met ander management beter in zijn vel komt te zitten en jij een nieuw vriendje vindt die beter bij jouw karakter past. Win-win.

Avalanche

Berichten: 16050
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-22 14:04

Babootje schreef:
Avalanche schreef:
Kortom: hij is gewoon een paard, en gedraagt zich ook zo.

Ik raad aan iemand te zoeken die jou met paardengedrag om leert gaan, en jou helpt je paard te leren wat de bedoeling is.


Een niet volledig opgevoed paard zo te horen. Betekent dat jij moet gaan opvoeden.
Dat is heel leuk om te doen, maar het is verstandig er wel begeleiding bij te zoeken.

Eens.

Maar het gedrag wat TS beschrijft is volkomen natuurlijk paardengedrag, en echt heel normaal.
Het is alleen niet heel handig bij mensen, dus de oplossing is afspraken maken met je paard, en daar goede begeleiding bij zoeken.

hagelslag
Berichten: 9056
Geregistreerd: 18-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-22 14:24

Babootje schreef:
Avalanche schreef:
Kortom: hij is gewoon een paard, en gedraagt zich ook zo.

Ik raad aan iemand te zoeken die jou met paardengedrag om leert gaan, en jou helpt je paard te leren wat de bedoeling is.


Een niet volledig opgevoed paard zo te horen. Betekent dat jij moet gaan opvoeden.
Dat is heel leuk om te doen, maar het is verstandig er wel begeleiding bij te zoeken.

Mijn nu 20-21 jarige tinker heeft soms nog zulke onopgevoede momenten.

Zondag mocht ze in haar eentje mee naar de buren, het erf af 100 Meter tussen beide grondstukken lopen en bij de buren het erf op.
Jonge scheet ze blubber en maakte ze zichzelf klein toen ze het erf van de buren op moest.

En op de terugweg zou ze wel even door mij heen tanken.
Nou eh nee sorry stinkie.... Niet met mij

In het begin is het haar wel eens gelukt dat ze mij mee had gesleurd.
Gelukkig zie ik inmiddels als ze haar tankgang aan zet. En kan voortijd corrigeren.


Maar vooral tijd is soms echt flink belangrijk ts.
Misschien is er iemand die zin heeft met hem ook aan het werk te gaan?

Janneke2

Berichten: 22772
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-22 14:34

Masaya schreef:
Zo kon hij bijvoorbeeld eerst niet vaststaan op de poetsplaats. Hij probeerde er echt vanaf te komen en wanneer ik hem probeerde tegen te houden/terug te zetten, liep hij gewoon door/over me heen.
Ook vond hij in het begin veel dingen op het terrein eng. Dan maakte hij zich groot en komt hij in m’n persoonlijke ruimte.
Ook bij de hoefsmid ging het niet goed. Hij sloeg met z’n achterbenen bij de hoefsmid en trapte de instrumenten van de hoefsmid weg. Hij heeft echter geen trauma en dit gedrag niet eerder vertoond.


Of het trauma is, daar heb ik geen idee van.
Maar vaststaan op een onbekende plek kan griezelig zijn. Wellicht vertoonde hij dit gedrag niet eerder omdat de vorige eigenaar anders te werk ging.
En een bang paard dat geen steun, leiding etc etc van jou krijgt, gaat zich groot maken en dan maar zelf beslissingen nemen.
Citaat:
Het gaat inmiddels beter, maar ik merk dat er continu wel dingen blijven waar ik tegen aanloop. Ik voel me nog steeds niet altijd op m’n gemak bij hem en vertrouw hem ook niet volledig. Dit komt doordat hij als reactie altijd tegendruk geeft. Wanneer hij iets eng vindt/iets niet leuk vindt/gefrustreerd is, etc. Dit uit zich in slaan met z’n benen, trappen, in je persoonlijke ruimte komen, over/door je heen walsen.
Voorbeelden hiervan zijn onder andere: slaan met de achterbenen tijdens het sprayen van vliegenspray/manenspray, mij bijna raken bij het wegtrappen van vliegen (dus dit doen zonder uit te kijken voor mij), gericht bokken/uitslaan tijdens het longeren of losgooien. Doordat hij deze reactie heeft durf ik wanneer ik naast hem sta hem geen goede mep te verkopen om hem aan te pakken, omdat ik bang ben dat hij mij dan trapt/raakt. Tijdens het longeren durf/doe ik dit wel, omdat ik dan op een veilige afstand sta.

Hmmm, wat vindt je grondwerk lesgever hiervan...?

Ik vind het rot dat je je dier niet vertrouwt.
En inmiddels denk ik dat je het beste begint met vertrouwen geven.
... wat vindt hij leuk?
Zijn er dingen die jij leuk vindt om nu met hem te doen...?
Zit je wel eens gezellig in de box, kijken hoe hij hooi eet...?

Verder is er nog de 'truc' stel je op als leider in hele kleine dingen.
Tijdens het poetsen vraag je een keer extra 'om' - en uitgebreid belonen.
Verzin 100 kleine taakjes, samen aan het werk en beloon alles wat goed gaat.
En zou je iemand kunnen vinden die tteam/ttouch doet: werk met de benen en de bodywrap.
Citaat:
Rijden gaat over het algemeen wel goed. Hij vertoont vaak wel verzet: zwiepen met staart als reactie op been, maar bokt/steigert eigenlijk nooit. Soms trapt hij naar m’n been bij het aanspringen in galop. En soms staat hij niet stil tijdens het opstappen.

Misschien is het dier stijf in de ribben, misschien geef je te hard been.
Citaat:
Soms denk ik dat het beter gaat en soms weet ik het even niet meer. Ik heb het idee dat we meer naar elkaar toegroeien en een betere ban krijgen. Op het terrein verloopt onze samenwerking beter: hij heeft meer respect voor mij en er is minder vaak een strijd.
Echter kan dit nog wel zo ineens omslaan wanneer hij bv. iets ziet wat hij spannend vindt. Het lijkt dan alsof hij een waas over zich heen krijgt. Hij staat dan naast je te springen/bokken/steigeren, wil loskomen en wegrennen en kijkt niet meer uit voor je persoonlijke ruimte.

Ja, zo gaat dat bij een bang vluchtdier.
Op zich verstandig om voorlopig niet meer met hem van het terrein af te gaan.

Maar de grote vraag is natuurlijk: wat doe je WEL op zo'n moment, of liever nog: hoe goed zie je het aankomen...?
En hoe begeLEID je je dier als hij bang is?

Bijvoorbeeld: ga tussen je dier en het monster staan. En zet je voet op die plastic zak, of snuffel aan de tractor.
En nadat jij als leadmare hebt vastgesteld dat het wel meevalt, met vriendelijke woorden en deskundige handelingen (ttouch: benen afstrijken) en vooral geduld naar het monster toe gaan en het onding besnuffelen.
Citaat:
Maar ik weet dat er maar iets hoeft te zijn en zijn gedrag kan helemaal omslaan. Zo heeft hij o.a. laatst ook de staleigenaar getrapt en een stalgenootje probeert te trappen bij het naar de wei brengen/uit de wei halen (verschillende momenten). Dit vind ik erg vervelend en gevaarlijk!

Heel naar.

Laura_x_
Berichten: 4574
Geregistreerd: 24-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-22 14:42

Heel lastig! :(:)

Ik zou beginnen met de basis en van daaruit uitbouwen. Door middel van grondwerk uitzoeken waarom je paard zo reageert en wat hij duidelijk probeert te maken. Als je daar begint, kom je vanzelf bij de punten terecht die je aangeeft (bv. vaststaan, slaan bij bekappen) en kun je deze er correct in trainen.

Want hij geeft iets aan, dat is een ding dat zeker is!

Masaya
Berichten: 16
Geregistreerd: 26-12-19

Re: Waar doe je goed aan? Ik weet het soms niet meer met mijn ruin.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-22 19:20

Bedankt voor de vele reacties! Ik heb goede gesprekken gehad met anderen en voor nu besloten om het één en ander op papier te zetten: wat wil ik nog doen & proberen en wanneer houdt het op. Ik wil het namelijk nog wel een kans geven, omdat meerderen ook zien/zeggen dat er nog wel meer winst te behalen valt. Maar ik ga ik hier ook grenzen aan stellen, omdat ik niet eeuwig wil blijven doormodderen. Dat vind ik niet eerlijk voor mezelf, maar bovenal ook niet eerlijk voor hem.

Masaya
Berichten: 16
Geregistreerd: 26-12-19

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-22 19:52

Hij vond het inderdaad aan het begin wel spannend, maar dit was niet de voornaamste reden waarom hij dit (bleef) doen. Ik pakte hierin ook niet goed de leiding, mede omdat je op onze poetsplaats haast geen kant op kon en ik hierdoor niet goed durfde door te pakken. Hier hebben we aan gewerkt en inmiddels gaat dit goed. Hij staat nu 9 van de 10 keer braaf stil, rustig en ontspannen.


Wat zij (gronwerklesgever) er precies van vindt weet ik niet, ga ik navragen! Ik vertrouw hem wel meer dan in het begin, maar dingen als de staleigenaar trappen/stalgenootje proberen te trappen doen me dan weer twijfelen.

Ik heb nog niet echt iets gevonden naast buiten wandelen wat hij leuk vindt. Daarbij zie je hem zichtbaar genieten, maar dat durf ik dus niet meer aan omdat dit niet altijd goed gaat. Rijden, longeren en grondwerk zijn dingen die voor hem meer 'moeten' zijn. Hierbij is hij totaal niet gemotiveerd en lijkt dit ook niet leuk te vinden. Hiervoor komt ook de osteopaat binnenkort langs, omdat ik bang ben dat hij misschien ergens vast zit/last van heeft.

Dankjewel voor de tips, deze neem ik mee!


Ik zie het gedrag meestal wel aankomen, maar vaak gaat het erg snel. Meestal weet ik in zo'n situatie niet goed hoe ik moet reageren, omdat ik niet eerder heb meegemaakt dat paarden zo reageerden/dit gedrag vertoonden. Hierdoor bevries ik meestal, omdat ik niet weet hoe/wat en het niet nog erger wil maken. Ik weet dat dit niet goed is, want dit helpt ook totaal niet :') Soms probeer ik hem wel gerust te stellen, hem af te leiden, bij me te houden en zijn aandacht weer bij mij te krijgen. Maar dat doet helemaal niets in zo'n situatie.
Laatst bijgewerkt door Masaya op 19-10-22 19:54, in het totaal 1 keer bewerkt

Avalanche

Berichten: 16050
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-22 19:54

Masaya schreef:
Bedankt voor de vele reacties! Ik heb goede gesprekken gehad met anderen en voor nu besloten om het één en ander op papier te zetten: wat wil ik nog doen & proberen en wanneer houdt het op. Ik wil het namelijk nog wel een kans geven, omdat meerderen ook zien/zeggen dat er nog wel meer winst te behalen valt. Maar ik ga ik hier ook grenzen aan stellen, omdat ik niet eeuwig wil blijven doormodderen. Dat vind ik niet eerlijk voor mezelf, maar bovenal ook niet eerlijk voor hem.



Wijs denk ik. Soms past een paard ook gewoon niet bij je, en het kan ook zijn dat het gewoon niet klikt tussen jullie. Wel een tip: hou jezelf ook echt aan die grenzen, ik weet van mezelf dat ik vaak toch nog een stap verder ga := niet een goed iets hoor.


Masaya schreef:
Ik zie het gedrag meestal wel aankomen, maar vaak gaat het erg snel. Meestal weet ik in zo'n situatie niet goed hoe ik moet reageren, omdat ik niet eerder heb meegemaakt dat paarden zo reageerden/dit gedrag vertoonden. Hierdoor bevries ik meestal, omdat ik niet weet hoe/wat en het niet nog erger wil maken. Ik weet dat dit niet goed is, want dit helpt ook totaal niet Soms probeer ik hem wel gerust te stellen, hem af te leiden, bij me te houden en zijn aandacht weer bij mij te krijgen. Maar dat doet helemaal niets in zo'n situatie.

Stel dat je het wel zou weten, durf je dan ook te reageren en ben je snel genoeg?

Masaya
Berichten: 16
Geregistreerd: 26-12-19

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-22 20:02

Avalanche schreef:
Wijs denk ik. Soms past een paard ook gewoon niet bij je, en het kan ook zijn dat het gewoon niet klikt tussen jullie. Wel een tip: hou jezelf ook echt aan die grenzen, ik weet van mezelf dat ik vaak toch nog een stap verder ga := niet een goed iets hoor.


Daar ben ik ook bang voor! Maar het voelt niet goed om nu al die knoop door te hakken. Daarom zet ik ze ook op papieren misschien dat ik er ook wel deadlines aan ga stellen om dat te voorkomen.

Avalanche schreef:
Stel dat je het wel zou weten, durf je dan ook te reageren en ben je snel genoeg?


Nu durf ik dat dus niet echt, omdat ik bang ben dat hij anders over mij heen walst. Ik hoop dat wanneer ik dit wel weet en de hulp/begeleiding hierbij krijg dat ik het dan wel durf en snel genoeg ben. Maar dat is dus iets waar ik achter moet komen.

Earth

Berichten: 7927
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: 1,5 meter

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-22 22:56

Ja het is juist zaak dat jij net zoals een paard in de kudde direct kunt reageren op hem. Het loont om eens een uurtje naar de kudde te kijken, om te zien hoe reactief paarden zijn. Als jij twijfelt, ben je te laat. Je mag juist vanuit je impuls reageren. Komt hij te dichtbij, denk dan niet na maar reageer. Je merkt vanzelf wel of dat te heftig was of goed was, of nog groter mag. Maar het is goed dat je dat met iemand gaat uitvogelen. Maar als jij je grens bij hem aangeeft, heb je kans dat hij eerst nog daar niet goed op reageert omdat hij gewend is dat jij onderdanig bent aan hem, maar als je dat door zet en echt laat weten aan heb dat jij de baas bent, dan zal hij gaan beseffen dat jij bepaalt wat jullie gaan doen en niet hij.

Toevoeging. In mijn lesgeven doe ik wel eens de oefening tussen mijzelf en de lesklant. Ik ga dan in zijn/haar ruimte staan en vraag wat hun eerste reactie is. Dat is meestal dat mensen gaan nadenken, van oliebol dit vind ik niet leuk. Maar als je stopt met nadenken en reageert vanuit je impuls zou je mij waarschijnlijk weg duwen.

Overigens vind ik het goed dat je voor jezelf een grens stelt, tot hier en niet verder. Stel die ook in het bijzijn van hem, dan kom je al een heel eind :D

Avalanche

Berichten: 16050
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Re: Waar doe je goed aan? Ik weet het soms niet meer met mijn ruin.

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-22 22:58

Ik denk dat je hier goed aan doet hoor, en ik snap je helemaal, TS. Ik zou het ook niet zomaar opgeven.

alice0cullen

Berichten: 2434
Geregistreerd: 20-12-11
Woonplaats: Deventer

Re: Waar doe je goed aan? Ik weet het soms niet meer met mijn ruin.

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-10-22 01:10

Wat ik mij eigenlijk afvraag, je zegt dat hij het allemaal fysiek wel aankan en dat je hem niet overvraagt. En dat kan helemaal waar zijn, maar kan hij het mentaal wel allemaal verwerken.
Ik heb een ruin gehad die soortgelijk gedrag vertoonde, was momenten ontzettend braaf maar zodra zijn emmertje vol liep werd hij onbereikbaar en soms echt gevaarlijk. Heb hem toen fysiek door de mangel gehaald en daar kwam toen niet echt wat uit.
Bakwerk had hij echt een hekel aan tenzij je ging springen, maar dan was die echt super onbenullig en kon flink bokken. Zijn emmertje zat eigenlijk altijd vol, dus heb hem twee maanden uit het werk gehaald en ben eerst alleen gaan poetsen en bij hem in de wei zitten en uiteindelijk dit uitgebreid naar aan de hand grazen. En toen weer begonnen met grondwerk en longeren, 2 keer in de week half uurtje. Trainingstijden hield ik kort en heel veel positieve bekrachtiging, werd hij nerveus of boos bouwde ik af naar oefeningen die hij goed kon en makkelijk vond en dan afronden. Dit was echt de oplossing.

Heeft me een aantal maanden gekost maar uiteindelijk hebben we hem kunnen gebruiken als voltige paard en is die uiteindelijk verkocht als familiepaard. In feite was hij gewoon super onzeker en dat uitte zich in een soort nep dominant gedrag. Zijn emmertje zat alleen bij nieuwe dingen ontzettend snel vol en dan werd hij dan weer onzeker. In feite was het gewoon een mietje die dan ging bluffen.

Gypsy
Soort van gewaardeerd verhalenverteller

Berichten: 20040
Geregistreerd: 09-08-07
Woonplaats: The world is my playground.

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-10-22 07:45

Masaya schreef:
Hij staat op vlas en en alleen 's nachts zit er meer dan 6-8 uur tussen een voerbeurt. De laatste voerbeurt is laat in de avond.

Dat hij gefrustreerd en onrustig overkomt klopt. Dat merk ik ook, want hij lijkt ook weinig plezier te halen uit het werken (zowel aan de hand/onder het zadel). Ik denk dat hij meer baat zou hebben aan meer naar buiten met vriendjes zou helpen, maar dat dit niet zijn gedrag (volledig) zou wegnemen. Helaas is dit nu niet mogelijk, omdat dit erg schaars is in de regio waar ik woon, maar we houden onze ogen open en hopen dat wel op ten duur te kunnen vinden!


oef, 8 uur zonder eten? Dat lijkt me iig iets om direct te veranderen, ik sta versteld dat verder niemand hier op ingaat.

Op paardnatuurlijk.nl vind je een lijst van stallen waar paarden altijd buiten kunnen, en waar je denk ik wel gelijkgestemde mensen treft aangezien je ook grondwerk doet.

Maar verder denk ik dat het geen schande is alsje deze pony verkoopt. Bokken, stijgeren, trappen, ik vind het geen normaal paardengedrag eigenlijk. Ik geloof best dat jij misschien nog een stukje ervaring mist omdat het je eerste pony is, maar er zijn echt wel paarden te vinden die daar niet op zo'n grove manier misbruik van maken.

ellepel

Berichten: 47353
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-10-22 08:09

nee er staat niet zonder eten, er staat 8 uur tussen de laatste voerbeurt
dus kan best zijn dat hij 4 uur staat te eten en dan is het 4 uur zonder.


maar alles wat ik lees over deze pony is echt precies hoe mijn ruin ook was toen ik hem net had :j
en dat was ook een welsh.
die trapte als je er achter langs liep,hij had heel erg voernijd.
hij was met 7 gecastreerd en was mister macho.
hij was echt super kijkerig, elke steen,blaadje en verkeerd gekleurd plantje zag hij.
groot verkeer deed hem dan niks, echt zo braaf dan.
buiten rijden vind hij geweldig.maar sprong wel opzij als hij schrok.
en dat is nooit meer over gegaan.
in de bak vond hij niks aan, kon ook bokken naar je been.
rechtrichten was bij hem erg belangrijk.
die heb ik wel op moeten voeden, hij heeft mij dus 1x getrapt toen ik er achter langs liep en toen heb ik hem keihard terug getrapt, ik was er zo zat van en zo boos. en toen was het ook meteen klaar.
los in de bak rende hij vlak naast je langs en bokte dan even je kant op.
echt veel van wat ik van deze pony lees deed hij ook.
hij heeft wel altijd een serieus probleem gehad rondom zijn si gewricht.
ik liet elk jaar de masseur komen om hem los te masseren.
zou dat absoluut wel laten doen.
maar mijn ruin heb ik uiteindelijk 22 jaar gehad, we waren echt super maatjes geworden.
en weet je elk paard heeft wel zijn gekke en soms nare dingetjes die niet
leuk zijn en waar we mee om moeten leren gaan.

doen waar jij je goed bij voelt , als je toch twijfelt of deze pony wel geschikt is voor jou dan is verkopen misschien toch het beste.

Elisa2

Berichten: 37282
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-10-22 09:25

Masaya schreef:
Hoi allemaal,

Sinds ongeveer een half jaar ben ik trotse eigenaresse van mijn eerste pony: een 9-jarige e-pony ruin. Zijn ouders zijn onbekend, maar hij vertoont veel uiterlijke kenmerken van een Welsh Cob.

Al vanaf het begin zijn er problemen met onze samenwerking. Ik kwam erachter dat hij een sterk karakter heeft en wist in het begin niet altijd goed hoe ik daarmee om moest gaan.
Zo kon hij bijvoorbeeld eerst niet vaststaan op de poetsplaats. Hij probeerde er echt vanaf te komen en wanneer ik hem probeerde tegen te houden/terug te zetten, liep hij gewoon door/over me heen.
Ook vond hij in het begin veel dingen op het terrein eng. Dan maakte hij zich groot en komt hij in m’n persoonlijke ruimte.
Ook bij de hoefsmid ging het niet goed. Hij sloeg met z’n achterbenen bij de hoefsmid en trapte de instrumenten van de hoefsmid weg. Hij heeft echter geen trauma en dit gedrag niet eerder vertoond.

Hij vertoonde weinig respect en ik nam niet genoeg de leiding. Daar hebben we aan gewerkt middels grondwerklessen.

Het gaat inmiddels beter, maar ik merk dat er continu wel dingen blijven waar ik tegen aanloop. Ik voel me nog steeds niet altijd op m’n gemak bij hem en vertrouw hem ook niet volledig. Dit komt doordat hij als reactie altijd tegendruk geeft. Wanneer hij iets eng vindt/iets niet leuk vindt/gefrustreerd is, etc. Dit uit zich in slaan met z’n benen, trappen, in je persoonlijke ruimte komen, over/door je heen walsen.
Voorbeelden hiervan zijn onder andere: slaan met de achterbenen tijdens het sprayen van vliegenspray/manenspray, mij bijna raken bij het wegtrappen van vliegen (dus dit doen zonder uit te kijken voor mij), gericht bokken/uitslaan tijdens het longeren of losgooien. Doordat hij deze reactie heeft durf ik wanneer ik naast hem sta hem geen goede mep te verkopen om hem aan te pakken, omdat ik bang ben dat hij mij dan trapt/raakt. Tijdens het longeren durf/doe ik dit wel, omdat ik dan op een veilige afstand sta.

Rijden gaat over het algemeen wel goed. Hij vertoont vaak wel verzet: zwiepen met staart als reactie op been, maar bokt/steigert eigenlijk nooit. Soms trapt hij naar m’n been bij het aanspringen in galop. En soms staat hij niet stil tijdens het opstappen.

Soms denk ik dat het beter gaat en soms weet ik het even niet meer. Ik heb het idee dat we meer naar elkaar toegroeien en een betere ban krijgen. Op het terrein verloopt onze samenwerking beter: hij heeft meer respect voor mij en er is minder vaak een strijd.
Echter kan dit nog wel zo ineens omslaan wanneer hij bv. iets ziet wat hij spannend vindt. Het lijkt dan alsof hij een waas over zich heen krijgt. Hij staat dan naast je te springen/bokken/steigeren, wil loskomen en wegrennen en kijkt niet meer uit voor je persoonlijke ruimte. Dit is ook de reden dat ik in principe niet meer met hem van het terrein af ga. Ik ben veelste bang dat er dan wat gebeurt (of ik een trap, of hij breekt los de weg over met alle gevolgen van dien). Dit vind ik erg jammer, want ik wilde graag met hem naar buiten. Maar ik weet dat er maar iets hoeft te zijn en zijn gedrag kan helemaal omslaan. Zo heeft hij o.a. laatst ook de staleigenaar getrapt en een stalgenootje probeert te trappen bij het naar de wei brengen/uit de wei halen (verschillende momenten). Dit vind ik erg vervelend en gevaarlijk! Dan twijfel ik of ik wel het juiste baasje ben voor hem/hij wel de juiste pony is voor mij en of ik hem niet beter kan verkopen.


Weten jullie wat ik nog kan doen? Hebben jullie tips?


Als ik dit zo lees dan heb je een behoorlijk dominante pony en ben jij zelf niet zo'n hele sterke leider (no offence). Bij zo'n dier is het belangrijk om altijd heel consequent en streng te zijn en blijven en te zorgen dat hij nergens succes mee heeft. (ik ga er even vanuit dat hij medisch oke is)

Je bent al heel goed bezig met hem zo te lezen, en ik denk dat er twee opties zijn..zo doorgaan en een nog sterkere en betere leider worden. (maar dat houdt wel in dat je altijd heel consequent en streng moet blijven, wil je dit?) Of verkopen aan iemand die misschien van nature een wat sterkere leider is en goed met zo'n type om kan gaan.

jackie1995
Berichten: 167
Geregistreerd: 19-03-10
Woonplaats: Groot-Ammers

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-11-22 21:33

Stille meelezer...
Hoe gaat het inmiddels? Is je pony verder fysiek in orde?

Masaya
Berichten: 16
Geregistreerd: 26-12-19

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-22 20:15

jackie1995 schreef:
Stille meelezer...
Hoe gaat het inmiddels? Is je pony verder fysiek in orde?


Op dit moment doordat we nu geen gekke dingen doen (gewoon op het terrein blijven) gaat het redelijk goed!
Ik probeer er nu echt op te letten dat ik consequent naar hem ben. Zowel in de omgang als met rijden/longeren Dat is soms best wel vermoeiend, want hij is soms erg volhardend (met name met rijden/longeren want hij is liever lui dan moe). Maar gaat steeds beter, met kleine stapjes gaan we vooruit!
We hebben nog steeds ook wel mindere momenten. Laatst was hij bv. losgebroken toen ik hem naar de wei bracht omdat ik hem niet meer hield. Hij vond het vuur namelijk eng waar we langs moesten lopen.
Of laatst met rijden ging hij een keer aan de kletter omdat het hem even te veel werd (paarden die naar binnen gingen en harde wind: veel klapperende dingen). Toen was zijn aandacht ook even helemaal niet meer bij mij. Maar dit gelukkig wel kunnen oplossen door op even volte verder te rijden en toen hij wat rustiger werd weer normaal verder kunnen rijden.

Verder binnenkort een afspraak bij de osteopaat staan. Afhankelijk daarvan eventueel naar de kliniek om lichamelijke problemen uit te sluiten.

Daarnaast wil ik binnenkort ook een schriktraining met hem gaan doen.

Tot slot ben ik op zoek naar een bijrijder op dit moment. Iemand die hem ook aan het werk wil zetten en het leuk vindt om ook soms samen dingen te doen. Niet om de problemen op te lossen, maar nu ben ik vaak alleen en daardoor durf ik sommige dingen niet te doen/aan te pakken.

Janneke2

Berichten: 22772
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-22 20:42

Masaya schreef:
Op dit moment doordat we nu geen gekke dingen doen (gewoon op het terrein blijven) gaat het redelijk goed!
Ik probeer er nu echt op te letten dat ik consequent naar hem ben.

+:)+
Prima...!
Citaat:
We hebben nog steeds ook wel mindere momenten. Laatst was hij bv. losgebroken toen ik hem naar de wei bracht omdat ik hem niet meer hield. Hij vond het vuur namelijk eng waar we langs moesten lopen.

Op YT staat een goede instructiefilm van Dressuur Natuurlijk over een paard dat zich lostrok.

Voor mij bekende kost, voor jou wellicht minder.
Één van de aandachtspunten was dmv rust je leiderschap tonen.
In het filmpje: halthouden, hoofd laag vragen - dat is rust.
... en dit gewoon standaard, dus niet alleen in griezelige situaties.

Ook belangrijk: waar loop je tov je paard.
Naast de schouder:
|( voor militairen een belangrijke oefening, je paard als schild kunnen gebruiken.
In paardentaal: veulenpositie.
(Militairen begonnen echt niet met de oefeningen naast de schouder!)

De leidende merrie loopt voorop, naast het hoofd van je dier of misschien zelfs iets er voor.

En och, vuur is botweg gevaarlijk.
Als je zo'n soort iets tegenkomt handel ik in grote lijnen als volgt:
* ik ben de leidende merrie,
het is mijn taak om gevaar op te merken - als Knollie zich ergens zorgen om maakt laat ik even zien dat ik het gezien heb (ik wijs er even naar)
* ik ontspan
* ik vraag ontspanning van mijn dier
* ik loop aan de kant van het monster (Sommige mensen kijken raar, maar ik loop met grote regelmaat rechts van Knollie. Ook als dressuurruiter: train je dier tweezijdig. Voor mij is het veiliger, zou een paard aan de kletter gaan, loopt het dier van mij weg. In paardentaal doe ik wat een leider doet: beschermen.)

(En :o omdat dit geen dingen zijn van 'hij is stout, geef hem een knal' hoop ik dat je dit wel elke dag en consequent durft te doen.
... daarna maar eens kijken of er nog 'stoutigheid' overblijft, met bijv. grondwerkles inclusief schrik/vertrouwen parcours.)

Masaya
Berichten: 16
Geregistreerd: 26-12-19

Re: Waar doe je goed aan? Ik weet het soms niet meer met mijn ruin.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-22 21:46

Bedankt voor je tip! Die ga ik eens kijken

Goed inderdaad om daar ook bewust van te zijn. Ik probeer er nu op te letten dat zijn hoofd niet voor mij uitkomt als het ware.

Vuur is ook wel eng inderdaad! En dat hij dan (een beetje) schrikt vind ik ook niet erg, maar dingen als losbreken en vluchten wil ik gewoon graag (leren) voorkomen.

Dat van het stilstaan en ontspannen (hoofd naar beneden) heb ik ook al gehad tijdens grondwerklessen. Vaak alleen nog best lastig om voor elkaar te krijgen. Hij lijkt soms ook een beetje gefrustreerd te worden dan.
Maar bedankt voor de tips! Ik blijf gewoon oefenen

Leedebee

Berichten: 2150
Geregistreerd: 28-08-06
Woonplaats: Hazerswoude Rijndijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-22 22:43

Fijn dat het al wat beter gaat. Kleine stapjes zijn óók stapjes +:)+

Ik heb zelf een Welshcob (van nu 2,5) waar ik inmiddels alles mee kan, maar ze staan bekend om hun ehh iet wat eigenzinnige karakter. Zodra het "moeten" of "ik ben de baas" om de hoek komt kijken kan je het schudden. Zit het eenmaal goed, dan gaan ze door het vuur. Volgens mij zit er stiekem ook ezel bloed in haha!

Maar even serieus... de eerdere tip van clickertraining vind ik ook een goede. Dat vinden ze vaak ook leuk om te doen. Alles met een positieve insteek bereik je vaak meer mee dan het gevecht aan te gaan. Want wees eerlijk, als wij mensen een potje gaan touwtrekken met een paard, dan hoef je niet te raden wie dat gaat verliezen :)

Heb je al eens gehoord van de TRT methode van Tristan Tucker? Je kan een 7 dagen gratis account krijgen waarin je alle filpmjes goed kan bekijken. Heel leerzaam, zeker met het oog op de spanning die hij opbouwt. Zelf heb ik daar ook wat dingen van geprobeerd en dat werkt echt super goed!

Op YouTube staat nu ook een filpmje over een paard dat "aanvalt" als je er mee loopt. Interessant om te zien hoe hij dat dan oplost.

Ik vind het wel erg stoer van je dat je het nog wel een kans geeft!

Anoniem

Re: Waar doe je goed aan? Ik weet het soms niet meer met mijn ruin.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-11-22 23:11

Lieve ts,
Paarden hebben heel erg behoefte aan constant consequent, dan gaan ze jou als leider zien en worden ze (over het algemeen) prettiger in de omgang.
Kan mij ook heel goed voorstellen dat je niet weet hoe je dit precies moet aanpakken, heb je al eens aan lessen van een gedragstrainer nagedacht?
Deze geven vaak ook fijn training in grondwerk en schrik training etc, heel interessant.

Welke omgeving zit je?

Elisa2

Berichten: 37282
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-22 09:05

Masaya schreef:
jackie1995 schreef:
Stille meelezer...
Hoe gaat het inmiddels? Is je pony verder fysiek in orde?


Op dit moment doordat we nu geen gekke dingen doen (gewoon op het terrein blijven) gaat het redelijk goed!
Ik probeer er nu echt op te letten dat ik consequent naar hem ben. Zowel in de omgang als met rijden/longeren Dat is soms best wel vermoeiend, want hij is soms erg volhardend (met name met rijden/longeren want hij is liever lui dan moe). Maar gaat steeds beter, met kleine stapjes gaan we vooruit!
We hebben nog steeds ook wel mindere momenten. Laatst was hij bv. losgebroken toen ik hem naar de wei bracht omdat ik hem niet meer hield. Hij vond het vuur namelijk eng waar we langs moesten lopen.
Of laatst met rijden ging hij een keer aan de kletter omdat het hem even te veel werd (paarden die naar binnen gingen en harde wind: veel klapperende dingen). Toen was zijn aandacht ook even helemaal niet meer bij mij. Maar dit gelukkig wel kunnen oplossen door op even volte verder te rijden en toen hij wat rustiger werd weer normaal verder kunnen rijden.

Verder binnenkort een afspraak bij de osteopaat staan. Afhankelijk daarvan eventueel naar de kliniek om lichamelijke problemen uit te sluiten.

Daarnaast wil ik binnenkort ook een schriktraining met hem gaan doen.

Tot slot ben ik op zoek naar een bijrijder op dit moment. Iemand die hem ook aan het werk wil zetten en het leuk vindt om ook soms samen dingen te doen. Niet om de problemen op te lossen, maar nu ben ik vaak alleen en daardoor durf ik sommige dingen niet te doen/aan te pakken.


Je bent hartstikke goed bezig! Bedenk ook even dat niemand perfect is en zoiets als losbreken of aan de kletter gaan kan bij ieder paard voorkomen. Als het een keer gebeurd dan leer je er van en de volgende keer ben je er alerter op of je leert er beter mee om gaan. Zie het als een proces. :-D

Janneke2

Berichten: 22772
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: Waar doe je goed aan? Ik weet het soms niet meer met mijn ruin.

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-11-22 10:05

... en er zit een ingewikkeld iets aan 'hoofd naar beneden brengen'.
Het is een rusthouding.
... en in principe wil een dier dat graag,
maar WEL op 1 dure voorwaarde: dat het veilig is.

Daar zijn een aantal technieken voor.
De 'rondjes' van Tristan Trucker/ ontspanningsvoltes, het masseren van de onderhalsspier, de benen afstrijken van tteam (een lange dressuurzweep die 'toverstaf' / wand wordt genoemd, drie keer met enige snelheid langs het been, daarna 3x zachtjes tikken op de hoef)
dressuur natuurlijk doet een wending om de voorhand,
en zelf uitademen, briesen, ontspannen
en de tijd nemen

Masaya
Berichten: 16
Geregistreerd: 26-12-19

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-22 10:21

Leedebee schreef:
Fijn dat het al wat beter gaat. Kleine stapjes zijn óók stapjes +:)+

Ik heb zelf een Welshcob (van nu 2,5) waar ik inmiddels alles mee kan, maar ze staan bekend om hun ehh iet wat eigenzinnige karakter. Zodra het "moeten" of "ik ben de baas" om de hoek komt kijken kan je het schudden. Zit het eenmaal goed, dan gaan ze door het vuur. Volgens mij zit er stiekem ook ezel bloed in haha!

Maar even serieus... de eerdere tip van clickertraining vind ik ook een goede. Dat vinden ze vaak ook leuk om te doen. Alles met een positieve insteek bereik je vaak meer mee dan het gevecht aan te gaan. Want wees eerlijk, als wij mensen een potje gaan touwtrekken met een paard, dan hoef je niet te raden wie dat gaat verliezen :)

Heb je al eens gehoord van de TRT methode van Tristan Tucker? Je kan een 7 dagen gratis account krijgen waarin je alle filpmjes goed kan bekijken. Heel leerzaam, zeker met het oog op de spanning die hij opbouwt. Zelf heb ik daar ook wat dingen van geprobeerd en dat werkt echt super goed!

Op YouTube staat nu ook een filpmje over een paard dat "aanvalt" als je er mee loopt. Interessant om te zien hoe hij dat dan oplost.

Ik vind het wel erg stoer van je dat je het nog wel een kans geeft!


Daar ben ik ook achter ja :')

Clickertraining kan ik mij wel eens meer in verdiepen. De TRT-methode ken ik ook nog niet. Ga ik ook naar kijken! Hij bouwt inderdaad (snel) spanning op, dus dat lijkt zeker leerzaam dan.

Masaya
Berichten: 16
Geregistreerd: 26-12-19

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-22 10:23

Romy1234 schreef:
Lieve ts,
Paarden hebben heel erg behoefte aan constant consequent, dan gaan ze jou als leider zien en worden ze (over het algemeen) prettiger in de omgang.
Kan mij ook heel goed voorstellen dat je niet weet hoe je dit precies moet aanpakken, heb je al eens aan lessen van een gedragstrainer nagedacht?
Deze geven vaak ook fijn training in grondwerk en schrik training etc, heel interessant.

Welke omgeving zit je?


Klopt! In het begin vond ik dat erg lastig: voelde niet altijd goed, maar nu weet ik wel beter. Maar soms word ik er nog steeds wel eens moe van na 10x iets opnieuw aangeven.
Ik heb er nog geen gedragstrainer bij gehad. Ik zit in de omgeving van Overijssel (Kampen/Zwolle).