Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-22 13:16

Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-22 13:16

Goedemorgen,

Ik zal proberen mijn probleem zo beknopt mogelijk op te schrijven, maar het wordt waarschijnlijk een lang verhaal. Alvast bedankt voor het lezen in elk geval!

Moby is een Fell pony merrie van 14 waar ik van alles mee doe (academisch grondwerk, wandelen, voor de wagen, dressuur, buitenrijden).
Ik loop er tegen aan dat het buitenrijden elke keer beter gaat, om dan vervolgens weer een terugval te krijgen.
Vorige week heb ik twee buitenritten van 10 km gemaakt, niks aan de hand.
Afgelopen maandag deed ik een klein rondje wat meer op tempo, ook geen probleem.
Omdat het maandag zo goed ging, wilde ik dinsdag exact hetzelfde rondje doen, durfde ze opeens absoluut niet langs een elektriciteitskastje. Helemaal niets veranderd in de omgeving (voor zover ik kon zien althans).

Vandaag kreeg ik haar echt niet langs de buren op nr 3. Ze vindt het daar altijd al spannend, maar gaat er meestal wel gewoon langs. Wel een stuk makkelijker op de terugweg dan de heenweg.
Deze buren zijn aan het verbouwen, dus er verandert wel vaak wat en er is vaak herrie.
Ze gaat stil staan, en niets helpt om haar weer vooruit te krijgen behalve afstappen.
Ik heb mijn plannen gewijzigd van een lekker rondje buitenrijden naar acht keer de straat uit heen en weer.

Ze vindt het op zulke momenten écht eng. Soms kan ze ook staakgedrag vertonen omdat ze liever wat anders wil doen (weet niet of ik het zo kan verwoorden, maar dat is mijn gevoel erbij) of omdat ik iets van haar vraag wat haar kracht kost (bijvoorbeeld wijken in draf, dan kan je volgens Moby beter gaan stappen, want dat is makkelijker).

Wanneer is er geen probleem?
- als ik er voor/naast loop
- als ze voor de kar staat
- als er iemand anders voor loopt/fietst (en het maakt niet uit of ze die persoon kent)
- als er een ander paard mee is
- schriktraining in het weiland/bak (daar doet ze alles zonder moeite of spanning)

Wat vindt ze eng?
- veranderingen in omgeving (dus buren die aan het verbouwen zijn, omgevallen boomstronk, dat soort dingen)
- elektriciteitkastjes of hoogspanningsmasten (soms loopt ze er zo langs, soms is het echt heel eng)
- mensen die in de tuin aan het werken zijn (maakt niet uit of ze midden in een bosje zitten of slechts aan de rand van de tuin staan te onkruid wieden)
- wandelaars een kilometer verderop (niet als ze dichtbij komen)
Trekkers, aanhangwagens, laagvliegende helikopters zijn allemaal geen enkel probleem.

Wat heb ik al geprobeerd?
- wachten tot ze uiteindelijk weer in de vooruit gaat. Zo heb ik meerdere keren echt twintig minuten staan wachten, zonder dat ik vooruitgang opmerkte
- afstappen, meelopen en verderop weer opstappen. Ze gaat er dan wel langs, maar zelfs als ik dan vijf of tien keer op dezelfde plek gedaan heb, kan het nog steeds een probleem zijn (of ze vindt het even goed, maar drie weken later opeens weer echt niet)
- proberen erdoorheen te rijden (ze gaat meestal eerst vertragen en dan stilstaan. Als je haar dan naar voren vraagt, gaat ze achteruit en/of bokken, wat je ook doet. Ze heeft een paar keer pogingen gedaan om plotsklaps om te draaien, maar dat doet ze eigenlijk niet meer nadat ik haar telkens kon tegenhouden.)
- met een losse teugel laten kijken (lijkt averechts te werken)
- nergens naar laten kijken, aandacht bij mij houden door middel van tempo overgangen (als dat lukt), sturen, wijken. Op een gegeven moment komt er gewoon niets meer bij haar door, maar staat ze helemaal gefocust op 'het enge ding'
- hals laten inbuigen in poging tot ontspannen. Ze gaat dan wel ontspannen, maar wil alsnog niet vooruit.

Met aan de hand naar buiten deed ze dit ook toen ik haar net had, maar dan nog extremer. Dit is uiteindelijk opgelost door grondwerklessen waarin we gefocust hebben op gehoorzaamheidsoefeningen met meelopen (op mij blijven letten, in mijn tempo lopen, op tijd stilstaan, dat soort dingen).
Vanaf de grond kunnen we alles, voor de wagen trouwens ook.
Het lijkt mij dus wel een gebrek aan vertrouwen wanneer ik op haar zit, maar hoe zorg ik dat ze er ook onder het zadel op vertrouwt dat ik haar leider ben?
Ik vind het vooral heel frustrerend en teleurstellend dat het elke keer periodes beter gaat, en dan opeens krijgt ze weer zo'n terugval en staan we weer bij nul.

Heeft er iemand nog ideeën of tips?

**Geplaatst**: 09-09-22 13:22

Re: Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst: 09-09-22 13:22

Herkenbaar voor een paard wat introvert is. Je hebt al veel geprobeerd en volgens mij lees ik dat afstappen het beste werkt. Daar zou ik dan mee doorgaan en vervolgens weer opstappen en lekker verder rijden. Door af te stappen geef je haar kennelijk vertrouwen om er toch langs te durven.

**Geplaatst**: 09-09-22 13:31

Geplaatst: 09-09-22 13:31

Zit je niet een beetje teveel in je hoofd?

Als je afstapt gaat ze overal langs? Waarom dan niet afstappen bij het enge , daarna weer opstappen en je rit verder rijden zoals bedacht?

Een paard is een paard en vrijwel elk paard zal af en toe iets eng vinden. Zeker dingen die veranderen in de directe omgeving "zijn verdacht".

**Geplaatst**: 09-09-22 13:59

Re: Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst: 09-09-22 13:59

En hoe (onbewust) eng vind jij die veranderingen langs de weg TS?
Onbewust geven we nl meer signalen door dan we denken.
Door anticiperend (uit te kijken naar mogelijk enge dingen) te rijden kun je juist angst oproepen.

Wat mij helpt is als ik merk dat mijn paard iets eng vind eens goed en diep te zuchten (teken van mijn ontspanning) of mezelf concentreren op het neuriën van een liedje.

En even laten kijken werkt bij sommige paarden ook.. als ze beginnen te eten of weg te kijken van het gevaar pas weer kuit geven.
Mijn paard kijkt dan altijd even om naar mij alsof ie wil zeggen tis oké we kunnen weer.

**Geplaatst**: 09-09-22 14:34

Geplaatst: 09-09-22 14:34

fransje23 schreef:
Zit je niet een beetje teveel in je hoofd?

Als je afstapt gaat ze overal langs? Waarom dan niet afstappen bij het enge , daarna weer opstappen en je rit verder rijden zoals bedacht?

Een paard is een paard en vrijwel elk paard zal af en toe iets eng vinden. Zeker dingen die veranderen in de directe omgeving "zijn verdacht".

Dit.

Waarom moet ze van jou acht keer langs de enge buren in de straat? Je stapt af, voert haar aan de hand erlangs, beloont dat ze erlangs ging, stapt weer op en gaat lekker een ritje maken :Y)

Je schrijft dat het dan na vijf of tien keer nog steeds een 'probleem' is. Maar wat is het probleem dan? Dat het een paard is?

**Geplaatst**: 09-09-22 15:50

Geplaatst: 09-09-22 15:50

Je pony vindt iets eng, gaat er langs en moet er vervolgens nog 8x langs?
Als je er langs bent, al dan niet aan de hand of erop, gewoon verder rijden en genieten van je buitenrit. Ik zou er niet teveel aandacht aan besteden.
Die van mij kan boomstammen in het bos opeens spannend vinden terwijl hij ze al zo vaak heeft gezien.
Misschien ligt het aan mij, heb ik m’n dag niet niet. Of hij niet. Er langs en door.

**Geplaatst**: 09-09-22 15:50

Geplaatst: 09-09-22 15:50

paard voelt aan wat jij denk/verwacht en reageerd daarop

**Geplaatst**: 09-09-22 16:06

Geplaatst: 09-09-22 16:06

Laat ze je veilig afstappen bij wat spannends en kan je later (als ze weer ontspannen is en voorbij het 'enge stuk' ) ook weer gewoon opstappen en verder rijden?
Als dit geen probleem is, dan lijkt afstappen, stukje wandelen aan de hand en later weer opstappen mij echt geen schande. Zeker niet als het per rit mss maar 1x voor komt en dan mss niet eens elke keer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-22 17:14

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-22 17:14

Bedankt voor de reacties!

@iedereen: ik snap dat jullie zeggen 'afstappen, erlangs, en weer verder rijden' en op zich hebben jullie daar natuurlijk gelijk in.
Ik merk alleen dat ik het zelf frustrerend vind worden om steeds af te stappen, zeker als het al weken goed is gegaan. Het voelt echt als een terugval of als falen, ik denk voornamelijk omdat ik ook in het zadel graag haar betrouwbare leider wil zijn. Oftewel, als de enige keer dat ze er niet langs durft, is wanneer ik erboven op zit, waarom vertrouwt ze me op dat moment dan niet?
Daarnaast irriteert het me af en toe ook gewoon, het idee van 'je bent hier al honderd keer normaal langs gegaan, en nu opeens zou het niet kunnen'. Dat is niet eerlijk tegenover het paard, maar speelt wel ook een rol...

Ik denk dat ik niet teveel in mijn hoofd zit/het zelf eng vind.
Juist daarom heb ik al een paar keer meegezongen met liedjes of een luisterboek aangehad onderweg, om te kijken of dat verschil maakt. Die keren leek het geen verschil te maken in elk geval.
Ik ben opzich ook niet per se bang dat ze wat doet, want eigenlijk is het eerste wat ze doet stilstaan (niet heel spannend dus

) en haar bokken zijn ook niet heel indrukwekkend. Het enige gevaarlijke is dat ze wel eens achteruit de straat op is gegaan, dat is wel gewoon link met hard rijdend verkeer.

@SjonnieZ: Ik heb haar wel vaker laten kijken, maar ze gaat in deze gevallen niet verder, ook niet wanneer ze allang de andere kant op aan het kijken is/aan het grazen is

@IngeK en frensje: de reden dat ik vandaag alleen maar met haar geoefend heb om bij de enge buren langs te gaan is dat ze daar dus altijd moeilijk doet, ik meende dus dat het geen kwaad kon om puur te trainen op dit ene enge ding. In mijn hoofd was het dus een soort schriktraining -> rustig kijken, belonen wanneer ze er langs is geweest, en dat herhalen totdat ze er rustig langs durfde te lopen (terwijl ik er naast liep, blijkbaar waren ze vandaag iets heel engs aan het doen :Y)

)

Nogmaals bedankt voor het antwoorden, ik neem het zeker mee, en het helpt ook wel met relativeren

Ik ben ook wel benieuwd naar of er specifieke tips zijn voor hoe je je paard ook onder het zadel vertrouwen kan geven

**Geplaatst**: 09-09-22 17:30

Geplaatst: 09-09-22 17:30

Let it go!
Laat het van je af glijden, schud het af, accepteer dat je steeds even af moet stappen.
(Maak er voor jezelf eventueel nog wat van, bv oefening om rechts af te stappen en op te stappen. Pasje wijken aan de hand, klein grondwerkoefeningetje om haar aandacht weer bij jou te krijgen, net wat voor jou goed voelt.)
Wanneer het enge ding en het afstappen voor jou geen probleem meer zijn, zijn ze dat voor je paardje hoogstwaarschijnlijk ook niet meer. Die kabouters die er nu soms zitten negeren jullie dan beiden.

**Geplaatst**: 09-09-22 17:40

Geplaatst: 09-09-22 17:40

Langs draven wilt nog wel eens helpen.
Al draven voordat je bij die plek bent.

Verder tja, sommige paarden zijn gewoon zo... het is zoals het is.

Ik stap zelf zo vaak af.
Paard in de staak terwijl de weg/ruimte niet veilig is, hoppa eraf.
Stukje lopen en er weer op.
Ene paard moet je vaker afstappen dan de andere.
Als er veilige ruimte is wil ik heus nog wel eens kijken of ik het paard nog wat kan motiveren, maar waar ik door het verkeer moet heb je bijna nergens die ruimte.
Ja dan niet, ik ga er geen ruzie om maken met mijn paard, het is zoals het is.
Vaak is de keer erna prima en zo niet, maakt ook niet uit.

Laatst bijgewerkt door Pumpkinbroes op 09-09-22 17:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-09-22 17:42

Geplaatst: 09-09-22 17:42

Mijn ervaring is toch echt dat als je dus wel consequent afstapt, haar er langs begeleid en daarna gewoon weer verder rijd. Dat dit het meest vertrouwen geeft dat dan uiteindelijk vertaald naar onder het zadel. Zie het een beetje als overprikkeling. Ik kan op de meeste dagen prima naar de supermarkt alleen, maar sommige dagen lukt dit mij gewoon niet en dan is iemand als steun mee eigenlijk best fijn.

En daarbij hebben paarden een andere manier van denken, en hebben een verminderde soort object permanence. Paard denkt echt niet joh waar kan ik vandaag weer eens van schrikken. Ze doet het ook echt niet om je te irriteren, ik denk alleen dat soms haar emmertje voller zit dan op andere dagen. En misschien doen die veranderingen in haar vaste omgeving haar meer dan ze laat zien in gedrag. Het feit dat als je afstapt ze er wel langs gaat zegt dat het niet zozeer een vertrouwens probleem is, ze ziet je gewoon niet en in haar ogen staat ze er op dat moment alleen voor, ernaast heeft ze iets van houvast.

**Geplaatst**: 09-09-22 18:07

Geplaatst: 09-09-22 18:07

Heeft ze voor de wagen een hoofdstel met kleppen om? Wellicht dat eens proberen.

Al zou ik, als je haar dan ook voelt twijfelen, meteen afstappen en haar aan de hand meenemen. Je wilt niet dat ze dit gaat koppelen aan het mennen. Dus meteen weer terug het vertrouwen door er bij te lopen.

**Geplaatst**: 09-09-22 18:36

Re: Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst: 09-09-22 18:36

Gewoon afstappen. Een herhaling van wat iedereen zegt.
Het is geen wedstrijd en het is geen achteruitgang.

Soms zijn paarden net mensen.
De ene dag is het donker eng, de volgende dag niet ( als je een enge film hebt gezien, of als het onweert of of of of . )

Ik had ( heb , ze is met pensioen ) er ook zo eentje.
volledig Freeze, als ik dan niet afstap kan ze met een beetje pech na de freeze compleet in blinde paniek ontploffen.

En hoewel ik het herken, dat het soort van voelt als onkunde van jezelf, is het dat natuurlijk niet.
Je kind ondersteun je ook als het bang is . Je partner sla je een arm omheen als iets eng is, en dat doe je ook bij je paard.

Vertrouwen geven en leiding nemen. Dat is wat je doet als je eraf stapt.

**Geplaatst**: 09-09-22 18:42

Geplaatst: 09-09-22 18:42

Tja ts, we werken met dieren. Die kunnen ondanks die honderd keer erlangs lopen, iets weér eng vinden. Ik heb er hier één die gaat rennen of uitwijkt, dus prijs je nog 'geluk' met je standbeeld. Af blijven stappen tot je eens voelt dat je haar erlangs kan begeleiden, dan snoepje erin. Ik loop overigens altijd naar het enge toe, al duurt mij dat drie kwartier met een briesend paard naast mij. Dan raakt hij het aan, ontspant, snoepje erin en weer verder, dan is de spanning ook weg.
8 keer erlangs zou ik overigens ook doen maar daarna zou ik ook stoppen als zij er ontspannen langs loopt.

**Geplaatst**: 09-09-22 22:40

Geplaatst: 09-09-22 22:40

gerlindie schreef:
@iedereen: ik snap dat jullie zeggen 'afstappen, erlangs, en weer verder rijden' en op zich hebben jullie daar natuurlijk gelijk in.
Ik merk alleen dat ik het zelf frustrerend vind worden om steeds af te stappen, zeker als het al weken goed is gegaan. Het voelt echt als een terugval of als falen, ik denk voornamelijk omdat ik ook in het zadel graag haar betrouwbare leider wil zijn. Oftewel, als de enige keer dat ze er niet langs durft, is wanneer ik erboven op zit, waarom vertrouwt ze me op dat moment dan niet?
Daarnaast irriteert het me af en toe ook gewoon, het idee van 'je bent hier al honderd keer normaal langs gegaan, en nu opeens zou het niet kunnen'. Dat is niet eerlijk tegenover het paard, maar speelt wel ook een rol...

Ik denk dat ik niet teveel in mijn hoofd zit/het zelf eng vind.
Juist daarom heb ik al een paar keer meegezongen met liedjes of een luisterboek aangehad onderweg, om te kijken of dat verschil maakt. Die keren leek het geen verschil te maken in elk geval.
Ik ben opzich ook niet per se bang dat ze wat doet, want eigenlijk is het eerste wat ze doet stilstaan (niet heel spannend dus ) en haar bokken zijn ook niet heel indrukwekkend. Het enige gevaarlijke is dat ze wel eens achteruit de straat op is gegaan, dat is wel gewoon link met hard rijdend verkeer.

Je reactie is precies wat ik bedoel met teveel in je hoofd zitten.

Je maakt een hele analyse maar je kunt ook gewoon afstappen er langs opstappen en verder rijden en het gewoon accepteren zoals het op dat moment is en doorrr!

Als het weken goed gaat en sporadisch niet heeft je paard er blijkbaar een goede reden voor om het op dat moment eng te vinden. Dat wij als mensen het probleem niet zien doet daar niets aan af.

**Geplaatst**: 10-09-22 00:15

Geplaatst: 10-09-22 00:15

Ik denk dat de truc vooral is om te accepteren dat je paard nu eenmaal zo is.
Niet ieder paard is hetzelfde en ook niet ieder paard is een perfect buitenrij maatje.
Soms zie je door de frustratie niet de vooruitgang die je samen al gemaakt hebt.

Misschien is het beter om je eigen verwachtingen bij te stellen.
Ik heb ook niet het ideale buitenrij paard. Ondanks de 3x per week dat we buiten rijden blijft ze hele normale dingen spannend vinden. Er is zeker wel een verbetering maar als je dat per maand bekijkt is dat zeer minimaal. Maar als ik kijk hoe wij 2 jaar geleden rond reden en nu is er zeker wel verbetering.
Ik heb zeker zelf ook nog wel eens de frustratie als ze voorbij een plek moet dat al 100 keer goed is gegaan en ze haar dag niet heeft en alles eng is. En nog maar amper op weg zijn en eigenlijk al spijt hebben dat we vertrokken zijn. Maar ik rij gewoon door en gaande weg kan ik dat best loslaten en heb ik achteraf toch prima naar mijn zin gehad.

Dus mijn tip is eigenlijk vooral geen verwachtingen scheppen en gewoon zien waar jullie eindigen. Ik zou alleen gewoon de rit afmaken. Ik denk dat het weinig zin heeft om elke keer op en neer te gaan. Zeker als je paard het eng vind en ze dus spanning vast blijft houden. Je kan een keer de ronde wat kleiner of groter maken maar net hoe het voelt op dat moment.

**Geplaatst**: 10-09-22 00:52

Re: Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst: 10-09-22 00:52

Vervelend hoor, doet ze het ook als er iemand naastloopt? Wellicht dat eens proberen. Dat uiteindelijk steeds meer afbouwen (dus degene die ernaast loopt, steeds verder van jullie aflopen) terwijl dat, lekker tegen haar kletsen en dat blijven doen terwijl degene steeds verder wegloopt

**Geplaatst**: 10-09-22 02:51

Re: Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst: 10-09-22 02:51

Ja, ik zou ook zeggen gewoon afstappen als er iets engs is waar ze niet langs wil. Ik heb zelf echt een top braaf paard op buitenrit, maar heel soms is er toch iets wat hij heel spannend vindt. Vorige week nog een brug waar hij eerder al over geweest was. Deze keer dus niet, dus ik ben afgestapt en na een poosje samen kijken volgde hij me braaf. Daar raak ik niet gefrustreerd van, dan beloon ik hem juist en ben ik blij dat hij me zo vertrouwt, dat hij weet dat hij me kan volgen. Dan ben ik juist trots op hem in plaats van gefrustreerd. Bij tractors en vrachtwagens stap ik ook af als ze te dichtbij zijn. Het blijven dieren, soms gaat het gewoon even niet zoals gepland. En als het niet zoals gepland gaat, is het mooi om er even een traininsmomentje van te maken. Je kunt bijvoorbeeld afstappen, erlangs lopen, weer opstappen, omdraaien en er dan wel langs als ze dat dan wel doet. Weer omdraaien, er nog een keer langs en je bent weer op je route. Dat heb ik met die brug vorige week ook gedaan, toen hij er aan de hand een keer over geweest was, ging hij onder het zadel ook weer. Dat was dus een mooi leermoment!

**Geplaatst**: 10-09-22 07:57

Geplaatst: 10-09-22 07:57

Ik heb 1 ding dikgemaakt.
Laat je verwachtingen los!
Ik rij een merens en die is precies zo.
Compleet kwijt en bevriezen bij dingen die hij echt maar dan ook echt doodeng vind op dat moment,
Probeer het zo te zien.
Paard heeft jou nodig op dat moment en kan het alleen niet meer oplossen.
Dus stap af loop eerst bij het zadel want dan moet ie het deels zelf doen en lukt dat niet dan pas er voor.
En stap weer op als hij oke is.
Daar krijgen ze vertrouwen van .
Laat het gefrustreerde los zo denkt een paard niet

gerlindie schreef:
Bedankt voor de reacties!

@iedereen: ik snap dat jullie zeggen 'afstappen, erlangs, en weer verder rijden' en op zich hebben jullie daar natuurlijk gelijk in.
Ik merk alleen dat ik het zelf frustrerend vind worden om steeds af te stappen, zeker als het al weken goed is gegaan. Het voelt echt als een terugval of als falen, ik denk voornamelijk omdat ik ook in het zadel graag haar betrouwbare leider wil zijn. Oftewel, als de enige keer dat ze er niet langs durft, is wanneer ik erboven op zit, waarom vertrouwt ze me op dat moment dan niet?
Daarnaast irriteert het me af en toe ook gewoon, het idee van 'je bent hier al honderd keer normaal langs gegaan, en nu opeens zou het niet kunnen'. Dat is niet eerlijk tegenover het paard, maar speelt wel ook een rol...

Ik denk dat ik niet teveel in mijn hoofd zit/het zelf eng vind.
Juist daarom heb ik al een paar keer meegezongen met liedjes of een luisterboek aangehad onderweg, om te kijken of dat verschil maakt. Die keren leek het geen verschil te maken in elk geval.
Ik ben opzich ook niet per se bang dat ze wat doet, want eigenlijk is het eerste wat ze doet stilstaan (niet heel spannend dus ) en haar bokken zijn ook niet heel indrukwekkend. Het enige gevaarlijke is dat ze wel eens achteruit de straat op is gegaan, dat is wel gewoon link met hard rijdend verkeer.

@SjonnieZ: Ik heb haar wel vaker laten kijken, maar ze gaat in deze gevallen niet verder, ook niet wanneer ze allang de andere kant op aan het kijken is/aan het grazen is

@IngeK en frensje: de reden dat ik vandaag alleen maar met haar geoefend heb om bij de enge buren langs te gaan is dat ze daar dus altijd moeilijk doet, ik meende dus dat het geen kwaad kon om puur te trainen op dit ene enge ding. In mijn hoofd was het dus een soort schriktraining -> rustig kijken, belonen wanneer ze er langs is geweest, en dat herhalen totdat ze er rustig langs durfde te lopen (terwijl ik er naast liep, blijkbaar waren ze vandaag iets heel engs aan het doen )

Nogmaals bedankt voor het antwoorden, ik neem het zeker mee, en het helpt ook wel met relativeren
Ik ben ook wel benieuwd naar of er specifieke tips zijn voor hoe je je paard ook onder het zadel vertrouwen kan geven

**Geplaatst**: 10-09-22 08:16

Geplaatst: 10-09-22 08:16

Tja denk dat je blij mag zijn dat die er wél langs gaat als je afstapt.

Ik heb een pony gehad die ineens niet meer de straat over durfde waar die anders altijd wel over ging... Gevolg: staken, stijgeren omdat ik even aanspoorde, eraf vallen doordat hij bij stijgeren zijn evenwicht leek te verliezen en voet vast in de beugel. Ik heb nog véél geluk gehad dat het rustig was dat moment en er maar 1 auto kwam afgereden, en dat de pony er niet vandoor ging aangezien mijn voet vast zat, anders had ik in ziekenhuis gelegen of erger...

Bij deze pony kon ik hierna echter niet eens meer aan de hand buiten de wei komen. Dan ging die ook weer stijgeren en met de voorbenen kappen.

Ik heb nu een draver, die kan prima buiten, vind soms wel eens iets eng maar als ik afstap zoekt hij duidelijk steun bij mij en gaat die er toch langs af. Moet ik soms na 10x erlangs gaan zonder problemen de 11e keer toch afstappen ? So be it. Paar meter verder gewoon weer erop. No big deal.
Heb toen ik verhuisde van wei, te voet gedaan omdat hij geschrokken was van wielrenners, opstappen was geen optie meer, hij bleef te gespannen bij alles wat hem passeerde. Dus de resterende 3 kilometers te voet afgelegd. Hij heeft daarna 2 weken rust gehad, en bij de eerst volgende buitenrit heb ik geen straat gedaan maar alleen bospaden. Dit verliep zonder problemen en heel ontspannen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-22 08:21

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-22 08:21

Iedereen bedankt voor het relativeren

Dan gaan we inderdaad gewoon weer lekker verder zoals we bezig waren.
Ook fijn om te lezen dat er mensen zijn die het herkennen!

@fransje ik moest wel lachen om je reactie :')

Ik ben inderdaad gewoon vrij theoretisch ingesteld, dus ik maak graag overal analyses van

Maar ook dit helpt dus wel met het accepteren van het 'probleem'.

@tigra: ik herken het inderdaad wel dat je soms per maand maar weinig vooruitgang ziet. Ook wij zijn in twee jaar echt wel veel vooruit gegaan, maar dat valt niet altijd op.
Het grappige is dat de fysio pas was geweest voor haar, en die begin meteen met "ooh, wat een braaf en makkelijk paard". Dat soort dingen had men twee jaar geleden echt niet zomaar gezegd, dus wat dat betreft inderdaad genoeg om trots op te zijn

Iedereen ook bedankt voor de fijne toon van de berichten, het helpt me echt!

**Geplaatst**: 10-09-22 08:41

Re: Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst: 10-09-22 08:41

Inderdaad, afstappen, op de grond even leider zijn en weet opstappen. Ze doet het niet om je te pesten

Deed mijn paardje ook weleens, bijv bij een brug. In principe ging ze overal voor me, maar dat was letterlijk een brug te ver. Moest daarna wel op zoek naar een bankje om weer op te stappen want net te groot vanaf de grond :')

**Geplaatst**: 10-09-22 09:04

Geplaatst: 10-09-22 09:04

gerlindie schreef:
Iedereen bedankt voor het relativeren

Dan gaan we inderdaad gewoon weer lekker verder zoals we bezig waren.
Ook fijn om te lezen dat er mensen zijn die het herkennen!

@fransje ik moest wel lachen om je reactie
Ik ben inderdaad gewoon vrij theoretisch ingesteld, dus ik maak graag overal analyses van
Maar ook dit helpt dus wel met het accepteren van het 'probleem'.

@tigra: ik herken het inderdaad wel dat je soms per maand maar weinig vooruitgang ziet. Ook wij zijn in twee jaar echt wel veel vooruit gegaan, maar dat valt niet altijd op.
Het grappige is dat de fysio pas was geweest voor haar, en die begin meteen met "ooh, wat een braaf en makkelijk paard". Dat soort dingen had men twee jaar geleden echt niet zomaar gezegd, dus wat dat betreft inderdaad genoeg om trots op te zijn

Iedereen ook bedankt voor de fijne toon van de berichten, het helpt me echt!

Jij bent hier degene die wat te leren heeft, niet je paard; dat lijkt me een niet te missen conclusie.

Jij bent degene die in het keurslijf zit dat het "zo" moet terwijl je paard vrij duidelijk laat merken dat een andere aanpak factor 10 meer succes heeft.
Het wordt duidelijk tijd dat je een hoop oude regeltjes bij het oud vuil gaat zetten. Succes daarmee.

Ik ga met de rest mee en laat ik het simpel samenvatten in twee opties:
1) verkoop het paard en koop iets dat past in jouw denkbeelden.
2) Ga om met de wijze waarop het paard graag behandeld wil worden en leer en groei daarvan.

Ik zou voor optie twee kiezen, eerlijk gezegd, en ik kan je uit ervaring vertellen dat je dat een hoop inzichten oplevert.

oh, enne, welkom in de bijzondere wereld van Merries }:)

**Geplaatst**: 10-09-22 09:14

Re: Steeds terugval met buitenrijden

Geplaatst: 10-09-22 09:14

Lekker afstappen en samen langs spannende dingen lopen. Indien je erlangs gaat terwijl je erop zit, uitademen... Daarnaast misschien ook samen wandelen, en bij de dingen die zij spannend vind de aandacht op jou proberen te vestigen. Vertrouwen opbouwen...