Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
hwn schreef:@Utixo, als een tinker zich sterk maakt, gaat een sterke meneer daar ook niets tegen beginnen hoor.
@TS, heb hier ook nog zo'n type gehad. Ze gaan ervandoor als ze hun hals recht maken en hun kracht kunnen inzetten. Met de mijne was de truuk om stelling te vragen zodat hij rond mij bleef. Dit werkte het best met kaptoom met ring op de neus, touwhalster ging hij nog wel eens tegenin. Dus ik zou daar eens mee beginnen. En desnoods begeleiding vragen. Ik weet niet of de vroegere eigenaars eens kunnen langskomen of ie het bij hen ook doet?
Wel vervelend en gevaarlijk als hij door de draden heen gaat. Zit er voldoende stroom op?
muzzy17 schreef:Die van mij rukte zich zelf ook altijd los op bepaalde momenten en boete daar ook bij die durfde ik dus niet om mij heen te laten lopen.
Bij haar was de oplossing een longeer touw. Ze trok, kwam 'los' maar ineens was daar het einde van het longeer touw. Het was bij haar een patroon door breken. Na 2/3 keer heeft ze het nooit meer gedaan. Inmiddels zijn we 10 jaar verder
MarliesV schreef:Je moet even een paar stappen terug, dat dier staat net een dikke week bij een nieuwe stal, nieuwe kudde, nieuwe vriendjes en vijanden en moet wennen.
Het vertrouwen in jou is er nog niet. Logisch want je hebt hem net.
Als voorbeeld: mijn merrie (die ik al vanaf 2 jarige heb) is na 8 jaar samen met mij en 2 stallen, verhuisd, die is daarna gewoon niet relaxed, ondanks dat ik er normaal met een los teugeltje mee op pad kan, ze altijd aan een halster bijna los naast me loopt, heb ik echt wel 6 weken nodig voor ze weer een beetje in haar normale doen is.
En dat is een dier die mij goed kent, die geen problemen heeft met alleen op pad enz.
Wat ik wil zeggen is dat je dit de tijd moet geven. Ga met hem oefenen in een veilige omgeving, bij voorkeur bijvoorbeeld een bak met goed omheining, waar hij niet door kan. En ga aan het werk vanaf de grond om zo een basis op te bouwen.
Zolang het niet veilig voelt, niet buiten de bak aan het werk. Eerst vertrouwen en veiligheid, dan pas een stap verder.
Je bent goed op weg hoor, je hebt er iemand bij die helpt en je beseft je dat het niet vanzelf gaat. Maar met geduld, oefening en tijd kom je een heel eind!
Zebrastreep schreef:Het is een koudbloed hé! Vergeet niet dat koudbloeden over het algemeen je ontzettend uit gaan testen om onder andere te kijken hoe je reageerd en of je wel te vertrouwen bent want dat speelt nu ook zeker mee.
Mijn fjordenmerrie was eerst ook veelte sterk voor mij omdat ze mij nog niet vertrouwde. Ik was daarbij veelte lief voor haar omdat ik niet door durfde te pakken. Totdat ik een ongelukje met haar kreeg toen kwam pas het besef van dat ik strenger moest gaan zijn voor haar en sindsdien is het goed.
Ik vindt horemanschip prima hoor als het voor iemand werkt , maar soms is een paard ook even een standje nodig in de vorm van een tik op de neus of een stemverheffing. Heb altijd het idee dat bij horsemanschip het allemaal lief en aardig moet zijn. Maar dan krijg je wel van dit verwende en vreemde gedrag. Je hebt wel een dier van meer dan 400 kilo naast je lopen. En ze zijn zo enorm sterk helemaal als ze weten dat ze de baas zijn over jou.
Dus streng gaan worden nee is ook echt nee
Ingivriendje schreef:MarliesV schreef:Je moet even een paar stappen terug, dat dier staat net een dikke week bij een nieuwe stal, nieuwe kudde, nieuwe vriendjes en vijanden en moet wennen.
Het vertrouwen in jou is er nog niet. Logisch want je hebt hem net.
Als voorbeeld: mijn merrie (die ik al vanaf 2 jarige heb) is na 8 jaar samen met mij en 2 stallen, verhuisd, die is daarna gewoon niet relaxed, ondanks dat ik er normaal met een los teugeltje mee op pad kan, ze altijd aan een halster bijna los naast me loopt, heb ik echt wel 6 weken nodig voor ze weer een beetje in haar normale doen is.
En dat is een dier die mij goed kent, die geen problemen heeft met alleen op pad enz.
Wat ik wil zeggen is dat je dit de tijd moet geven. Ga met hem oefenen in een veilige omgeving, bij voorkeur bijvoorbeeld een bak met goed omheining, waar hij niet door kan. En ga aan het werk vanaf de grond om zo een basis op te bouwen.
Zolang het niet veilig voelt, niet buiten de bak aan het werk. Eerst vertrouwen en veiligheid, dan pas een stap verder.
Je bent goed op weg hoor, je hebt er iemand bij die helpt en je beseft je dat het niet vanzelf gaat. Maar met geduld, oefening en tijd kom je een heel eind!
Ja dank je wel voor je fijn bericht. In een bak aan het werk kan dus niet omdat ik daar naar toe moet lopen. Een is misschien 5 minuten lopen, (over een straat heen) de andere 10 a 15 minuten. En dat durf ik in deze situatie niet aan vanwege de gevaar van het losrukken, zelfs met hoofdstel als je wel te laat bent met reageren. Hij voelt m.i. zich niet vertrouwd weg van de kudde en wil dan terug. Dat zie je ook duidelijk aan zijn reactie. Hij gaat sowieso beter met een ander paard op stap. Iets wat we nog wel willen gaan proberen. Maar liever in een later stadium zolang het nog niet vertrouwd is.
Gisteren hebben we met hem geoefend in de weide, hoofdstel om, teugel om de hals en niet los hangend. Wat beter zou zijn maar wat ook gevaar oplevert als hij daarover valt. Dat ging op zichzelf gezien best goed. Als je maar streng blijft en consequent en hem goed terug laat lopen als hij toch door je heen loopt. Ik doe het standaard nu hem een paar passen terug laten zetten na het stoppen. Als dat losrukken op is gelost, zou ik weer van alles met hem kunnen. Want verder is hij heel goed opgevoed. Maar ik moet ook zelf door mijn onzekerheid heen. Want het is best spannend, als je nog niet zo ervaren bent.
Lijsken schreef:Heb je al eens geprobeerd om met een longeerlijn te werken in plaats van een halstertouw of teugels? Als je paard dan omdraait en gaat kan je een stukje meegeven (waarna de spanning meestal afneemt) en is hij toch niet los op het terrein. Voor sommige paarden is het genoeg als de spanning er op die manier even af gaat.
En verder ga ik mee met andere reacties. Schakel een stapje terug, neem lekker de tijd en zorg voor succeservaringen. Leidoefeningen aan de hand in de wei zijn prima. Een keertje poetsen. Of probeers eens af te spreken met de eigenaar van zijn maatje en loop samen naar de bak voor wat simpel werk aan de hand, en daarna de wei weer in.
Edit: Ah, je bak ligt een eindje verderop. Dat maakt de situatie nog wat lastiger ja.
Ingivriendje schreef:Lijsken schreef:Heb je al eens geprobeerd om met een longeerlijn te werken in plaats van een halstertouw of teugels? Als je paard dan omdraait en gaat kan je een stukje meegeven (waarna de spanning meestal afneemt) en is hij toch niet los op het terrein. Voor sommige paarden is het genoeg als de spanning er op die manier even af gaat.
En verder ga ik mee met andere reacties. Schakel een stapje terug, neem lekker de tijd en zorg voor succeservaringen. Leidoefeningen aan de hand in de wei zijn prima. Een keertje poetsen. Of probeers eens af te spreken met de eigenaar van zijn maatje en loop samen naar de bak voor wat simpel werk aan de hand, en daarna de wei weer in.
Edit: Ah, je bak ligt een eindje verderop. Dat maakt de situatie nog wat lastiger ja.
Ja ik moet het doen met wat voorhanden is nu. Diegene die mij helpt zei dat een longeer lijn in de weide niet handig is. Omdat de paarden soms ook nog op hem afrennen en ze dan met zijn allen in de knoop kunnen raken. Een langer touw zoals een leadrope zou dan beter zijn. De rust in de kudde is wat dat betreft er nog niet helemaal. Wat ik me nog bedenk. Momenteel is er een stukje afgezet, helaas kan ik daar niet heen omdat een dominant paard (wat nu terug is en een machststrijd met mijn tinker had) daar stond. Helaas kan ik dat nog niet gebruiken. Anders was ik daar gaan oefenen. Over een paar weken kan dat pas.
pol013 schreef:Je moet jezelf in ieder geval zo veel mogelijk 'set up fot succes'. Dus zoek naar een situatie waarbij de kans dat het goed gaat zo groot mogelijk is.
Is dat op het moment IN de wei. Dan so be it. Creëer daar dan maar even een situatie die het mogelijk maakt om daar wat te werken. Zet even een stukje af bijvoorbeeld zodat de andere paarden even weg blijven? Wat maakt jou het uit of je werkt aan de ene of aan de andere kant van de draad.
Eigenlijk vind ik dat een paard gewoon de basis regels moet blijven respecteren. Zeker als ze die echt wel kennen en snappen. Dus ook kort na een verhuizing zou je je paard wel gewoon voor wat simpele dingen weg moeten kunnen nemen. Maar daar heb je nu in jouw situatie helemaal niks aan. Dus ga je gewoon zoeken naar een ingang die voor jullie werkt. EN vanuit daar verder bouwen. Niks mis mee.
Dus buiten de wei lukt het niet? Werk in de wei.
Aan een halster gaat hij er van door ->Hoofdstel nodig omdat je anders compleet buiten spel gezet wordt? Doe je dat lekker.
Raak daar vertrouwd en kweek (onder begeleiding) zelfvertrouwen en vertrouwen in elkaar. En dan ga je weer een stapje verder. Dan kom je echt wel een keer in de bak aan hoor.
Maar ik zou er wel werk van maken. En hem niet maar gewoon weken laten wennen. Kan prima zijn dat je maar heel inie mini dingetjes met hem kunt doen. Maar zorg wel voor kleine positieve momentjes dan. Daar hebben jullie allebei meer aan denk ik.