Lookout28 schreef:Ik heb vaker training gevolgd daar, toen hij 2 was begonnen wij al met trainen daar. Die hebben toen die tijd ook geholpen alleen nu ik verhuisd ben van stal was het niet nodig meer. Alleen ze gaan helpen met het opnieuw leren over de weg lopen.
En ik zou het zelf misschien wat anders verwoord hebben, maar Gloa heeft ook een punt. Paarden reageren ook heel sterk op hoe we als mens het paard benaderen. Soms kun je onbedoeld dus ook te zorgzaam zijn. Het is goed om in je achterhoofd te houden dat het paard bepaalde ervaringen heeft, maar het paardenhoofd werkt niet op die manier. Wij mensen kunnen angst ervaren doordat we terugdenken aan een "traumatisch" moment en daarmee het ook "opnieuw" ervaren. Een paard denkt niet zozeer terug, maar koppelt een specifieke situatie aan vertrouwen of angst. Daardoor kunnen we ze dus heel makkelijk aanleren dat iets niet eng is als er nog geen ervaring aan gekoppeld is. Maar daardoor kunnen ze dus ook steeds eenzelfde reactie laten zien als er wel een negatieve ervaring aan gekoppeld is. Het paard "denkt" dan niet zozeer terug aan de ervaring, maar voert simpelweg het aangeleerde gedrag uit. (Even heel kort door de bocht omschreven).
Het verschil zit hem vooral in dat paarden "nu-wezens" zijn. Ze leven in het hier en nu, en reageren op basis van de situatie. Daarnaast zijn het vluchtdieren, dus een situatie die eerder als onprettig ervaren werd, triggert een reactie met de bedoeling om die situatie te ontwijken. Ze denken dus niet; oh, toen en toen was dat echt niet fijn dus nu wil ik wegwezen. Ze registreren een situatie, die situatie is ingeprent als "onveilig" en dus is de reactie "wegwezen".
Als je als ruiter probeert het paard gerust te stellen en met begrip te kalmeren heb je grote kans dat je zonder dat je het door hebt aan het paard verteld dat zijn gedrag goed is. Immers, paard reageert op situatie, ruiter "is lief", dus paard doet het goed. (Weer heel kort door de bocht natuurlijk).
En daarom denk ik ook, en daar ben ik het mee eens, dat je om dit op te lossen eerst terug moet naar de basis en met hulp stap voor stap als het ware een nieuwe ervaring "programmeren". En omdat jullie inmiddels heel duidelijk beide een sterke ervaring hebben in deze situatie geldt dit dus niet alleen voor het paard maar ook voor jou. Niet alleen hij moet leren op een andere manier om te gaan met deze situatie, ook voor jou zal dit nodig zijn. Niet omdat je het nu slecht zou doen, maar omdat je uiteindelijk wilt bereiken dat voor jullie allebei de situatie in de toekomst een fijne ervaring gaat worden.
Dus top dat je ondersteuning erbij hebt gehaald, en veel succes met het oefenen hierin. Het bovenstaande (ietwat lange) verhaal wilde ik je vooral delen omdat er best waardevolle dingen gezegd worden en ik hoop dat je daardoor misschien met een open blik naar de reacties kunt lezen. Soms kan iets heel persoonlijk voelen op een negatieve manier, maar misschien helpt het om te onthouden dat als mensen de moeite nemen om te reageren ze dus eigenlijk vooral ook iets willen meegeven. Waarbij ik ook wil aangeven het top te vinden dat je de vraag hier hebt gesteld, want ook dat is al een eerste stap. Hulp vragen is niet altijd even makkelijk, maar wel heel goed. Nogmaals, veel succes, je bent in ieder geval al goed begonnen zo!