Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-10-19 12:39

Geplaatst: 24-10-19 12:39

Mee eens. Het meest drammerige oost Indisch dove paard waar ik mee gewerkt heb was er een uit een hele goede sportstam. Geen koudbloed.

Natuurlijk zijn er in grote lijnen wel wat verschillen te noemen, maar daar blijft het bij. Daarbij heb ik vaak het idee dat mensen paarden zo op een bepaalde manier gaan behandelen dat ze zich daar ook naar gaan gedragen. Voorbeeld bij sportpaard: "ohhh nee hij zal dit wel eng vinden" wat natuurlijk juist zenuwachtig gedrag in de hand werkt.

**Geplaatst**: 24-10-19 12:43

Re: Paard in najaar gevaarlijk met rijden

Geplaatst: 24-10-19 12:43

Absoluut.

Ik moet hier mijn man zelfs regelmatig zeggen "doe maar gewoon wat je wil doen ze wennen der maar aan." omdat hij weet dat vooral de ruin erg nerveus is (da's zacht uit gedrukt) en dan gaat hij wachten tot ik klaar ben... Nee, hij leert het maar. Niet zo zeuren. De enige afspraak die we wel hebben is dat hij me wel even een seintje geeft als hij iets gaat doen dat een explosieve reactie kán uitlokken. _O-

Kwestie dat ik niet net met zijn hoeven bezig ben op het moment dat ie de lucht in springt. :')

En de koudbloeden die ik voor anderen reed merkte ik ook hele vaak dat "jamaar het is een *vul hier maar een ras in* dus........"
Nee, niks dus, het is een paard, jij wil dat ie manieren heeft, leer 'm ze dan. Hij gaat het niet zelf leren. Je kan met elk paard, ongeacht karakter, afspraken maken waardoor de samenwerking soepel verloopt. De ene zal daarin een andere aanpak vereisen dan de andere maar die is niet zo ras-afhankelijk als veel mensen denken en het is nog minder een uitvlucht om het dan maar te laten.

**Geplaatst**: 24-10-19 12:52

Re: Paard in najaar gevaarlijk met rijden

Geplaatst: 24-10-19 12:52

Helemaal mee eens!

**Geplaatst**: 24-10-19 13:00

Geplaatst: 24-10-19 13:00

Eens met Ayasha, Kuggur en anderen die stellen dat een paard een paard is.
Er zijn karakterverschillen tussen paarden maar dat 'hij is zo speciaal, hoort bij het ras' kan ik niet zoveel mee. Speciaal zijn ze allemaal maar gek genoeg werkt dezelfde aanpak ook bij allemaal: gewoon consequent en duidelijk zijn.

De meeste paarden hebben het nu een beetje moeilijker met zichzelf. Wat meer aan het werk zetten doet vaak wonderen. Als ze geconcentreerd aan het werk zijn hebben ze geen tijd voor onnozelheden.
En ook buiten kunnen ze aan het werk.
Ik ben groot fan van buiten aan een lang teugeltje slenteren maar mijn merrie verzint dan soms ook eigenhandig heelder actiefilms.
Sja haar keuze, we kunnen ook al dressurend (wijken, travers, schouderbinnen, overgangen, etc) over het pad als ze gewoon languit stappen te saai vind.
Een oor of blik naar iets en hop ze krijgt een lading oefeningen op haar bord. Versnellen richting huis en we slaan een ander pad in of we lopen gewoon voorbij 'thuis' om nog wat verder te werken.
En ja ik krijg dan best wel wat gevloek en gemopper terug maar ze weet goed genoeg dat we doorgaan tot ze gewoon normaal kan reageren. Haar keuze als ze dat tóch nog eens ter discussie wil stellen.

De merrie in kwestie is een volbloed. Maar ook met de haflingers, welshjes, trekpaarden, friezen, warmbloeden, mengelmoesjes en al de rest wat ik ooit onder m'n kont gehad heb werkte het gewoon om consequent te zijn.
De haflingers waren eigenlijk nog de moeilijkste niet.

**Geplaatst**: 24-10-19 13:17

Re: Paard in najaar gevaarlijk met rijden

Geplaatst: 24-10-19 13:17

Een oude paardenhandelaar zei me eens dat paarden in November op z'n "vlugst" zijn.

**Geplaatst**: 24-10-19 13:43

Geplaatst: 24-10-19 13:43

Wat betreft karaker vs 'rasgebonden' eigenschappen, ik denk dat je kijk daarop ook van afhangt van het aantal paarden waar je ervaring mee hebt.
Mijn indruk is dat mensen met ervaring met veel verschillende paarden hier anders tegenaan kijken dan mensen met een beperkt referentiekader op dat gebied.

**Geplaatst**: 24-10-19 13:47

Geplaatst: 24-10-19 13:47

Thioro schreef:
Speciaal zijn ze allemaal maar gek genoeg werkt dezelfde aanpak ook bij allemaal: gewoon consequent en duidelijk zijn.

Eens en echt heel erg mee eens!

Thioro schreef:
hoort bij het ras' kan ik niet zoveel mee.

Ik ook niet, ook al zie ik wel degelijk verschillen.

Vb. Jaren gestaan in de buurt van de bossen. De vele Ijslanders die daar stonden, waren leuke kittige paardjes buiten en werd veel of alleen maar mee buiten gereden. Heerlijke paardjes van wat ik gezien heb. Helaas nog nooit op een kunnen tölten. Telang naar voren geschoven en nu is het te laat.

De merens idem dito.Altijd een oase van rust waar zij zijn. Met een eenvoudig touwtje bij elkaar tijdens show dagen gaf en geeft geen enkel probleem.

Te vaak heb ik ongehoorzame lastige Haflingers op sleeptouw moeten nemen en mee moeten opvoeden (door tegen de boom aan te rijden, daar ze anders passeerden, daar ze onhoudbaar waren) tijdens buitenritten op verzoek van de baasjes, idem dito met tinkers meegemaakt.
KWPN e.a. warmbloed na paar keer achter me meegenomen te hebben, gingen braaf buiten alleen met hun baasjes. Geen drammers of vervelende dingen mee gemaakt. Echt nog nooit. Ze zijn spits, thats it.

Tinkers vind ik niet gemakkelijk van wat ik gezien heb. Kom ik hier in Frankrijk bij een Engels man met een tinker kreeg ik precies het zelfde verhaal als dat ik kende van stal uit Nl (zit bijna 1000 km tussen :oo

) , namelijk die tinker kon behoorlijk onberekenbaar zijn en was niet geschikt voor vreemden. Waarvan akte. Bizar!

Een aantal mensen hebben op hun verzoek, met mij een buitenrit gemaakt met mij op een van onze merens, hier of in Nederland. Ze waren nieuwsgierig.
Het unanieme verrassende commentaar: "ze zijn totaal niet sloom of duf, integendeel erg kittig en voorwaarts en ik voel me er zo vertrouwd op en ik kan echt genieten van de buitenrit. Totaal anders als mijn KWPN waar ik veel mee buitenrijd maar die zo anders is, veel spitser". Dan praat ik niet over één iemand hé, maar het is altijd hetzelfde commentaar!

Ayasha schreef:
De enige afspraak die we wel hebben is dat hij me wel even een seintje geeft als hij iets gaat doen dat een explosieve reactie kán uitlokken. Kwestie dat ik niet net met zijn hoeven bezig ben op het moment dat ie de lucht in springt.

Heb ik echt nog nooit meegemaakt met een merens. En ik ken er echt heel heel erg veel. Als een merens echt schrikt, dan gaat hij op slot en staat juist dood en dood stil. Dat is inherent aan het ras. Vluchten is dan ook echt not done en krijgen ze op keuringen ook minpunten op.

Ayasha schreef:
Je kan met elk paard, ongeacht karakter, afspraken maken waardoor de samenwerking soepel verloopt. De ene zal daarin een andere aanpak vereisen dan de andere maar die is niet zo ras-afhankelijk als veel mensen denken en het is nog minder een uitvlucht om het dan maar te laten.

Helemaal mee eens!

De waarheid zal wel in het midden liggen en wellicht zijn we het meer met elkaar eens als zo lijkt. Want ik vind wel dat alle paarden moeten luisteren. Daarnaast voel ik me (ultieme bangerik) altijd enorm vertrouwd op de merens die ik heb gereden en ben nog nooit bang geweest terwijl ze echt niet sloom zijn, integendeel. Ik heb fijne paarden gereden zoals KWPN e.a. maar die hebben niet dat kittige én betrouwbare van de merens, hoeveel plezier de KWPN-er, Hanoveraan e.a. paarden rassen mij buiten ook gegeven hebben.

**Geplaatst**: 24-10-19 14:00

Geplaatst: 24-10-19 14:00

In alle eerlijkheid, een paard als die ruin heb ik voor hem nooit onder mijn hoede gehad en na hem ook nooit meer gereden.

Ik vind hem fantastisch maar ik was daarin de uitzondering, is ook de reden dat ie bij mij terecht gekomen is want ik zocht geen paard op het moment dat ik hem liet komen. We zeggen hier vrijwel altijd dat hij "last heeft van zijn stemmetjes". En niemand hoeft me te geloven. Heb vaak genoeg gehoord dat het vast wel mee zal vallen tot ze hem een half uurtje mee maken. _O-

Tis een fantastisch leuk dier en ben helemaal gek met 'm maar tis een aparte. :')

En éigenlijk is het echt gewoon een heel braaf dier. Ken geen paard dat voorzichtiger met "zijn mens" is als deze. Heel fijn gevoelig op lichaamstaal, je kan 'm sturen met een wijsvinger, je hoeft 'm niet aan te raken. Maar dat extreem gevoelige trekt hij dus ook wel door naar al de rest.

En 99% van de tijd is dat super handig en fijn, in uitzonderlijke gevallen is dat wel eens onhandig zoals wanneer ie schrikt of bang is... Hij kent geen middenweg...

Ze hebben allemaal hun dingetjes maar ze zijn allemaal op te voeden. Net zoals die ruin hier gewoon "mee draait". Je houdt rekening met de eigenheid in hoe je ze dat aan leert, ook voor je eigen veiligheid maar uiteindelijk moet hij gewoon fijn te handelen zijn.

Merens en ijslanders zijn nu rassen die ik nog nooit heb kunnen ervaren. Tinkers, fjorden, haflingers, een fries of twee, quarters en warmbloed paarden en pony's in alle maten en vormen en van allerhande verschillende stamboeken en landen. Maar geen ijslander of merens.

**Geplaatst**: 24-10-19 14:26

Geplaatst: 24-10-19 14:26

Ayasha en Pien, jullie zijn van harte welkom hier een keer nader kennis te komen maken met IJslanders, en met de tölt

Al zit ik voor jullie wel een eind weg ben ik bang...

**Geplaatst**: 24-10-19 14:32

Geplaatst: 24-10-19 14:32

Ijslanders hier ook een keer of 2 maar dat was met georganiseerde buitenritten dus of dat echt representatief is weet ik niet

.
Leuke dingen, wat pit maar niet onstuurbaar. En tolt zit heerlijk.
Merens nog nooit uitgeprobeerd.
Van bergpony's is idd wel bekend dat ze tredvast zijn.
Tinkers vind ik in de omgang al vervelend (sorry).

Veel hangt idd af van referentiekader denk ik.
Toen ik bvb met die ijslanders reed (Op ijsland) was ik verbaasd over hun tredvastheid en wist ik zeker dat mijn volbloed haar 4 benen zou breken over die grond.
Nu ga ik met diezelfde volbloed vrolijk over paden met wortels, stenen, laaghangende takken, greppels etc en hoor ik de ponyruiters achter me vloeken op het 'avontuurlijke' pad :')

.

Meest koppige steenezel die ik gereden heb trouwens was een 25 jarige hittepit welshtuttebol. Die heeft mijn 12 jarige ego toen flink op z'n plaats gezet. Van zo'n pony's leer je wat

.

**Geplaatst**: 24-10-19 14:42

Geplaatst: 24-10-19 14:42

Anoniemk2 schreef:
Koudbloeden gaan wel effe langer door met drammen om een grasspriet uit de berm te kunnen pakken dan een warmbloed.

Maar uitspraken zoals dit kloppen toch gewoon niet? Als je mijn warmbloedmerrie laat doen, trekt die je ook mee naar de eerste de beste graspol.
Natuurlijk kunnen er heel globaal raseigen kenmerken toegekend worden (die dan eigenlijk nog eerder met aanleg te maken hebben), maar stellingen zoals bovenstaand creëren volgens mij alleen een sprookje rond een bepaald ras.
Net zoals al die Chihuahua's die maar zitten te keffen en onopgevoed zitten te wezen, omdat die zenuwachtigheid bij het ras hoort. Nee, voed die honden op, punt.

**Geplaatst**: 24-10-19 14:52

Geplaatst: 24-10-19 14:52

Askja schreef:
Ayasha en Pien, jullie zijn van harte welkom hier een keer nader kennis te komen maken met IJslanders, en met de tölt
Al zit ik voor jullie wel een eind weg ben ik bang...

Weet wat je zegt, want wellicht hou ik je eraan

, lijkt me zo tof. Kijk een IJslander hoort niet thuis in Zuid Frankrijk. Veel te warm. Maar voor mijn rug is tölten volgens mij heel erg goed. Askja het staat echt op mijn bucketlijst. Ijsland zelf heb ik al geschrapt, dat is echt voor onze portemonnee te duur een reis daar, maar je geeft me hoop Askja. En dan wel een brave geven hé :Y)

, want eens een schijterd altijd een schijterd

Toch vind ik een volbloed meer geschikt voor race wedstrijden als dan weer een merens, die ik dan weer meer geschikt vindt om te struinen over slechte ondergrond (geven ze helemaal niets om). Het is hetzelfde als met hondenrassen. Alle honden doen het goed met een duidelijke opvoeding.
Alleen de retriever en de labrador hadden wij graag bij de kinderen, en als leuke gezinshond staan ze ook bekend. Andere rassen wordt dan weer wat ontraden.
Het klopt niet altijd, want de jack russell kreeg geen enkele aandacht in de puppy cursus want zou toch niet gaan luisteren. Dus na de 2 gratis lessen, waar ik de kunst en de do's en don't eens goed bekeken had, heb ik hem er af gehaald :Y)

en heb het zelf gedaan. Nog nooit zo'n goed luisterende hond(je) gehad en zo grappig en dapper. Blijkt helemaal niet des Russels te zijn.

Dus ik begrijp wel de strekking van jullie verhaal.

Zo denk ik dat een hunter beter geschikt is voor de jacht als een merens. En ik denk dat mensen zich bij het ene soort ras/ paard meer op hun gemak voelen als bij een ander.
Gras eten mag nooit zowel niet aan de hand (als er geen toestemming voor is gegeven) als onder de man/ vrouw. Dat is kwestie van opvoeden.

**Geplaatst**: 24-10-19 15:13

Geplaatst: 24-10-19 15:13

Ik heb ook nog een IJslander. Ook een speciaaltje, hoor. Als hij een tijdje niet gewerkt heeft (loopt 24/7 in het land) moet je hem opnieuw eerst even zadelmak maken. Daarna is hij weer zijn zalige zelf. Afbeelding

En ik vind hem echt heel anders dan de rest van onze paarden (16 quarters en een paint).
Dus ik geloof wel dat die haflingers ook wat speciaal zijn.

**Geplaatst**: 24-10-19 15:13

Geplaatst: 24-10-19 15:13

Maar is dat ook niet een stukje "bouw"? Een jack is door zijn formaat geschikter als jachthond dan een Rottweiler, andersom is een Rottweiler dan weer geschikter als waakhond. Beide honden kunnen jagen en waken maar hun bouw en formaat maken ze voor het ene nu eenmaal geschikter dan voor het andere. Functionaliteit komt een stuk vanuit bouw en bouw kan je op selecteren en fokken natuurlijk.

Maar zowel de rottweiler als de Jack Russell zijn prima op te voeden. Ik word gestoord van dat "tis een jack die luisterd niet". Nou, gelukkig dat die hier niet weet dat ze een jack is dan want ik heb een hekel aan honden die niet luisteren.

Overigens heb ik hier de meest laffe, luie jack russel die je ooit gaat vinden dus ook kwa dapperheid loopt het al eens mis. _O-

Hoe hoog in Nederland zit je Askja? Een ijslander zou ik ook best wel eens willen voelen. En hier in België zijn ze nog een stuk minder "voorkomend" dan in Nederland geloof ik..

**Geplaatst**: 24-10-19 15:56

Geplaatst: 24-10-19 15:56

Ehhh hoog

In het hoge Noorden...
Misschien een keer te combineren met een ander uitstapje?

Er zijn wel IJslanders in België maar inderdaad minder dan hier. Klein groepje fanatieke sportruiters (die ook vaak deze kant op komen voor wedstrijden) en verder wat losse liefhebbers.

Pien, ik heb bijna alleen maar brave IJslanders

De een (heel) wat voorwaartser dan de ander, maar allemaal fijne paarden.
Ik zou Zuid-Frankrijk ook erg warm vinden voor een Noorderling. Hoewel, wij hebben paarden in de Limousin gehad in de opfok bij een kennis, en die deden het daar prima. O.a. mijn twee favoriete merries, inmiddels beide 11.
Er wonen zelfs IJslanders op Hawaï!

**Geplaatst**: 24-10-19 16:01

Geplaatst: 24-10-19 16:01

janouk schreef:

Welkom in de wereld van de Haflinger

Shilas van Eva Roemaat loopt ook vaak ket een erectie tijdens de training. Kijk maar eens op youtube naar videos van Shilas en Nalantha.
Ik denk dat het sowieso een goed idee is, om eens een les te boeken voor jezelf bij Eva. Ze kan je veel vertellen en helpen. Les eerst met Shilas en neem daarna een les met jouw haf bij haar. Dat lijkt mij een goede investering voor jou een jouw relatie met jouw haflinger.

Geloof me, de omgang met een Haflinger is geregeld anders dan met andere paardenrassen. Veel mensen zullen zeggen dat een paard een paard is, maar mijn ervaring is toch echt anders. Het is goed om les te nemen van een haflinger kenner.
Ze zijn niet gemeen of raar, maar gewoon anders.
En waarom hij doet wat hij doet, is aangeleerd gedrag. Hij doet wat hem beloning geeft. Jij geeft hem de ruimte en haflingers vinden zichzelf nu eenmaal heel grappig. Je kan hier op bojt verschillende haflingereigenaren vinden, die dit soort fases ook geregeld door zijn gegaan.
Hahah vraag maar aan @mando hier op bokt. Het zijn de-plak-je-haflinger-achter-het-behang weken.
Ze doen het goed in de sport, maar soms zijn ze een uitdaging. Hoe ben je vandaag je haflinger weer eens te slim af. Ik heb er een boek overgeschreven.

. Door samen met instructeur te werken en gewezen worden op wat jij anders kan doen, dan zie je ook je haflinger veranderen.
Leer samen opnieuw nieuwe afspraken maken.

Mijn hafs zijn ook druk in het najaar en baldadig. Ze voelen zich veel beter in het najaar dan in de zomer.
En ze zijn goed opgevoed en getraind, maar ze blijven haflingers geef ze een vinger en ze nemen allebei je armen.

Echt als jij leert hoe je met hem om moet gaan, wanneer je streng moet zijn en wanneer je de teugels kan laten vieren, dan heb je er een topper aan.
Consequent zijn is heel belangrijk.

Ik vind ze geweldig.

Succes. Zoek goede hulp en sta open om te leren en dingen anders te gaan doen. Blijkbaar vind jij de huidige afspraken met je haflinger niet zo leuk en hij wel

Mee eens, heb met meerdere haffen te maken gehad, en ja, haffen zijn anders, en ze weten precies wat je zwakke plekken zijn, en maken daar gebruik van.

**Geplaatst**: 24-10-19 16:17

Geplaatst: 24-10-19 16:17

Ach zo heeft ieder paard zijn (on) hebbelijkheden. Ik heb paarden gereden die in de herfst en winter altijd frisser waren. Maar er ook 1 op stal gehad die het hele jaar een brave diender was behalve in de lente. Dan kreeg hij de kolder in de kop en ging om de (voor mij) stomste dingen aan de loop. Het is iets om rekening mee te houden, zorgen dat de ergste energie eruit is voor je erop gaat en lekker aan het werk zetten. Dat kan ook prima in het bos.

De vos uit mijn profiel die maakte ook meteen misbruik er van als hij maar voelde dat je er even niet helemaal bij was. Dat is niet typisch Haflinger imo, maar puur het karakter van het individuele paard.

**Geplaatst**: 24-10-19 16:43

Re: Paard in najaar gevaarlijk met rijden

Geplaatst: 24-10-19 16:43

Ik heb ook een haflinger gehad en die was inderdaad heel erg eigenwijs. Als hij het nut ergens niet van inzag dan deed hij het ook echt niet.Maar hij was heel eerlijk en supercharmant. Vandaar dat ik dol op hem was.Maar ik vond hem wel moeilijker dan bijv. de Welshponies die ik in mijn jeugd had.Omdat die meer geneigd waren om zonder meer te gehoorzamen. Het enige paardje wat ik ooit heb gehad die ik echt niet aankon,dat was een Tinker.men zegt vaak dat die zo braaf zijn,maar dat was die beslist niet.Die leek braaf omdat hij wel rustig was.Maar daar verkeek ik me op!Het zal ook wel liggen aan wel of geen klik tussen paard en mens.Tenslotte is ieder individu anders!

**Geplaatst**: 24-10-19 17:32

Geplaatst: 24-10-19 17:32

Nee, gewoon niet :(:)

de paarden gaan zo doen omdat JIJ denkt dat ze dit gaan doen, ze voelen dat aan en gaan zich zo gedragen...

niet dat denken dus

**Geplaatst**: 25-10-19 07:24

Re: Paard in najaar gevaarlijk met rijden

Geplaatst: 25-10-19 07:24

Nou, bij mij in Nh mogen jullie ook de tolt komen proberen hoor...en de rentelgangknop zit er ook op. Heel braaf paard, makkelijk te tolten, in NH