Bokt.nl

Sizzle schreef:

Puberen is gewoon een beetje misplaatst woord. Het is meer het volwassen worden waarin sommige dieren dan zelfverzekerder worden en dan wel eens wat grenzen willen verleggen.
Waar een zeer ervaren ruiter daar amper wat van meekrijgt door consequent rijden kan je echter als amateur daar onzeker van worden en dan is het een uiteraard snel een leuk spelletje geworden.
Je zou dan beter kunnen zeggen dat het een gebrek aan opvoeding is.

Op de wei gebeurd hetzelfde. Een 2-4 jarige zal vaker nog afkauwen als een volwassen dier op hem afkomt. Vanaf 4-6 laten ze zich niet meer zo makkelijk afschuiven en dan willen er ook wel eens wat schaafwonden vallen.

Sizzle schreef:

Paarden die alleen maar onder het zadel dwars zijn en verder braaf, die zijn niet aan het puberen in ieder geval, daar moet naar gekeken worden.
De uitprobeerders zijn dan ook in de stal en wei omgang brutaler.

Als je een super lieve pony tegen komt die onder het zadel loopt te klapwieken met zijn kop wat afgedaan wordt als puberen is dat vreselijk misplaatst.

xyzutu2 schreef:

Ik denk dat heel veel paardenmensen hun eigen trainingsskills overschatten. En het effect daarvan zie je zeker bij introverte paarden pas later terug.

Ik vind het bijvoorbeeld geen wonder als mensen vertellen dat hun Tinkers superbraaf zijn en alle enge dingen al gezien hebben en nooit ergens van schrikken, en dan een jaar later als alles eenmaal gesetteld is ineens gaan 'puberen/uitproberen'.
Wat bij die paarden (Tinkers zijn er berucht om omdat dat vaak nou eenmaal echt binnenvetters zijn) vaak gebeurt, is dat omdat het zulke introverte leerlingen zijn hun baasjes dus alle enge dingen bovenop elkaar stapelen en achter elkaar door doen. Ik toon mijn introvert lerende Tinker een vlag, hij schrikt totaal niet, blijft gewoon staan en kijkt zelfs weg, dus leid ik hem dan langs een enge bal (nog steeds geen schrikreactie, gaat alleen wat kauwen en likken!), dus dan maar door naar de tractor, de paraplu, het vuurwerk en ga zo maar door.
Conclusie baas: mijn paard was superbraaf, is nergens van geschrokken en is nu dus bomproof.
Conclusie paard: paard ondervond al zoveel stress van de vlag dat hij ging wegkijken, kauwen en likken, en vervolgens werd daar alleen nog maar meer stress van nieuwe dingen opgestapeld tot hij in de shut down ging en lichamelijk nergens meer op reageerde omdat zijn geest oververhit was.
Dat zijn dus de paarden die over een paar maanden, als ze eindelijk 100% durven te ontspannen, ineens weer langs die bal/tractor/vlag komen en zich helemaal de pleuris schrikken. Die hebben ze namelijk nooit verwerkt. Dat is ook het risico van klassikale schriktraining workshops: zeker bij de uiterlijk brave maar innerlijk erg onzekere paarden ga je daar heel makkelijk kilometers te ver door, en dan leert het paard niets anders dan dat al die schrikdingen verschrikkelijk stressvol zijn - wat er dus pas over een paar maanden uitkomt als ze weer zo ontspannen zijn dat ze stress weer kunnen uiten.
En dan heet het uitproberen, want hij weet best hoe het moet, want tijdens de clinic deed hij het ook gewoon.