Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-05-20 11:01

Geplaatst: 12-05-20 11:01

Dankjewel beide voor de snelle reactie op mijn bericht! Ik ga even wat meer tijd stoppen in het kijken van de filmpjes die beschikbaar zijn op youtube. Als het mij echt bevalt wil ik misschien wel lid worden!

Heb nu even het 2e filmpje aangeklikt van [***] over how to start clicker training en zie het rijtje van 'signs of tension in training', uhm woeps, 6 van de 9 check bij bovenstaande situatie die ik uitlegde. Gelukkig zijn dit wel écht uitzonderingsmomenten en voelt het alsof we daar opeens samen in vallen, ik ben er gewoon nog niet helemaal achter door welke factoren dit gebeurt, want meest van de tijd werken we heel ontspannen, zacht en gaat de communicatie heel soepel. Dus interessant om dat eens verder te onderzoeken! Ik hoop vooral dat we die momenten kunnen doorbreken zonder frustratie.

Ga nu even beide filmpjes kijken en erna naar stal, eens kijken of we er gelijk mee aan de slag kunnen!

**Geplaatst**: 12-05-20 11:09

Geplaatst: 12-05-20 11:09

[***] schreef:
Zou ik iemand hier even een pb mogen sturen? Ik zit met een dilemma maar aangezien het niet mijn paard is wil ik liever niet teveel openbaar op het grote internet

Ja hoor, ik denk graag mee!

**Geplaatst**: 12-05-20 11:52

Geplaatst: 12-05-20 11:52

[***] schreef:
Zou ik iemand hier even een pb mogen sturen? Ik zit met een dilemma maar aangezien het niet mijn paard is wil ik liever niet teveel openbaar op het grote internet

mag altijd hoor, hoef je niet te vragen

**Geplaatst**: 13-05-20 13:06

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 13-05-20 13:06

Ik volg even

**Geplaatst**: 13-05-20 21:42

Geplaatst: 13-05-20 21:42

effe ene I-Am-SO+HAPPY postje:

Wie droomt er niet van dat je paard op de wei en in de kudde naar je toekomt bij roepen of een fluitje ?

Hier gebeurd dat momenteel, en de afstand waarop ze reargeert wordt steeds groter.
En ze komt niet bitje aansloffen, nee hoor, in pittige draf, oortjes erop en voor me in de ankers gaan onderweg lekker met haar hoofd schudden.
Heeeerlijk blij ei wat graag bij me komt en ik zo mee kan nemen de groep uit.
Ze laat het gras en haar maatjes voor wat het is , speciaal voor mij :wow:

Nog sterker: vanavond stond na paar minuten de hele groep om me heen

. follow the leader.

Enne: weet, ben zeker, en geniet ervan dat dit allemaal resultaat is van R+ +:)+

=
=

**Geplaatst**: 17-05-20 17:14

Geplaatst: 17-05-20 17:14

Ha, heerlijk is dat he

Paard staat nu op een enorm stuk land, is ook wel fijn dat ze gewoon komt aanlopen als ik roep

Leuke tip om te kijken: Karen Rohlf had de afgelopen week meerdere interviews met trainers over de vraag: "how do you know your horse is happy?". oa. met Jennifer Zeligs en David Lichman.

**Geplaatst**: 18-05-20 17:29

Geplaatst: 18-05-20 17:29

vrij vertaald bron: The Evolving Equestrian

In de paardentraining wordt er zoveel gepraat over druk. Wat is druk? Is druk altijd aversief?

Er bestaat niet zoiets als niet-afwijkende druk in negatieve versterking. Bij negatieve versterking wordt een aversieve stimulans (of gewoon druk) verwijderd als versterking voor een bepaalde reactie. Als de prikkel of druk niet aversief was, zou het verwijderen ervan niet versterkend zijn, dus het gedrag zou niet versterken. Het zou niet werken. Druk in negatieve versterking moet aversief zijn voor het paard om succesvol te zijn.

Aversief betekent het veroorzaken van een sterke afkeer of onwil. Dingen waar paarden een hekel aan hebben zijn ongemak, pijn en angst. Druk kan fysiek of mentaal zijn. Er wordt druk gebruikt door het paard aan te raken om ongemak of pijn te veroorzaken door onze benen te gebruiken om het paard te schoppen of te laten bijten in de mond. En dan is er nog druk die niet bestaat uit het fysiek aanraken van het paard om angst te creëren, zoals het schudden van een plastic zak, het zwaaien met een stok en touw, of het knallen met een zweep. Velen geloven dat dit soort druk op de een of andere manier menselijker is dan het aanraken van het paard met de zweep of stok, maar het is net zo aversief voor het paard en in sommige gevallen zelfs meer.

Zelfs in de zachtste vorm is druk aversief in negatieve versterking. Er is geen manier om dit te omzeilen. Druk is een aversieve stimulans. We noemen het geen aversieve stimulans omdat dat een mondvol is en het niet zo mooi klinkt. Druk is een veel gemakkelijker woord voor mensen om te accepteren en te gebruiken. Als we willen begrijpen hoe paarden leren, goed kunnen trainen en ethische beslissingen over training nemen, moeten we eerlijk zijn over wat druk is en hoe paarden druk ervaren. Als we weigeren te erkennen dat we onze paarden motiveren met iets wat ze niet leuk vinden, doen we niemand een plezier en proberen we onszelf alleen maar beter te laten voelen of er beter uit te zien.

Als mensen eenmaal begrijpen dat er niet zoiets bestaat als niet-aflatende druk in negatieve versterking, beweren ze al snel dat er geen andere manier is dan aversieven in de training te gebruiken. Ze zien positieve versterkingstrainers die gebruik maken van tactiele aanwijzingen, met behulp van teugel- en beensteunen, en trekken meteen de conclusie dat je niet kunt rijden of zelfs maar een halster en touw kunt gebruiken zonder druk uit te oefenen.

Dit is niet waar. Ik kan begrijpen hoe dit zo verwarrend kan zijn. Als de druk altijd aversief is in negatieve versterking, dan moet de druk altijd aversief zijn, punt. Laten we eens dieper kijken.
Stel je voor dat je zachtjes je hand aan de schouder van je paard aanraakt. Is dit druk? Het paard kan het voelen, ja. Is het aversief? Vraag het paard. In veel gevallen is een lichte aanraking niet aversief of appetijtelijk. Het is neutraal of goedaardig. Wat in negatieve versterking gebeurt is dat deze aanraking escaleert tot het paard het wel aversief vindt en verlichting zoekt. Je drukt harder, steekt je duim in de schouder van het paard, of slaat hem tot het paard beweegt. Uiteindelijk wordt de lichte aanraking een geconditioneerde aversieve- het voorspelt ongemak/pijn/vrees. Het paard leert dat hij moet overstappen om het aversieve te vermijden.

In positieve versterking gebruiken we cues die lijken op cues die in de traditionele training worden gebruikt, maar ze worden niet traditioneel getraind. Dit betekent dat onze tactiele of tactiele cues nooit zo sterk escaleren dat ze aversief worden. In feite worden ze zelf geconditioneerde versterkingen. Dus, als we de schouder van ons paard zachtjes aanraken, een neutrale stimulans, kunnen we ze laten zien met een doelwit om een stapje over te doen, en dan een appetijtelijke/voedsel toe te voegen. Het paard leert de reactie door middel van positieve versterking, niet door negatieve versterking. Het paard leert het appetijtelijke te verkrijgen, hij dient over te stappen.
Onze bereden cues worden allemaal op deze manier getraind. We kunnen verschillende reacties op tactiele cues aanleren met positieve versterking. Wil je je paard leren draaien als je de linker teugel optilt? Til de linker teugel op, presenteer het doelwit, wanneer het paard zijn hoofd draait om het doelwit aan te raken, brug te slaan/versterken. Het optillen van de teugel kan een neutrale stimulans zijn, die het paard niet aversief vindt. Door het te koppelen met voedsel kan het een geconditioneerde appetijtelijke stimulans worden. Net zoals het koppelen met ongemak/pijn/vrees het een geconditioneerde aversief kan worden.

Het paard bepaalt wat aversief is en wat neutraal. Het is misschien niet mogelijk om met een hard bit een lichte teugelslag als tactiele keu te gebruiken, maar met een zachte sidepull kan het dat wel zijn. Heel zachtjes tillen aan een streng bit kan aversief zijn voor het paard en kan niet gebruikt worden als een tactiele cue in positieve versterking. Het paard zou op zoek gaan naar een manier om die druk te vermijden en je zal werken vanuit negatieve versterking, niet vanuit positieve versterking. Je zult op je paard moeten letten en je gezond verstand moeten gebruiken.

Bij positieve versterking proberen we geen aversieven te gebruiken vanwege de fall-out die gepaard gaat met negatieve emotionele associaties en training zonder toestemming. De "druk" die je ons ziet gebruiken als we een tactiele of touch cue gebruiken, begint altijd met een neutrale stimulans. Er is geen escalatie van de druk om het paard te ontlasten als het aversief wordt. De motivatie is de toevoeging van een appetijtelijke, niet het wegnemen van de druk als versterking.

In positieve versterking zijn er veel verschillende cues. We gebruiken visuele cues, zoals het presenteren van een doelwit. We gebruiken verbale cues, zoals zeggen: "Doelwit!". Tactiele/aanrakingscodes zijn niet-avergankelijk, net zoals visuele en verbale codes ook niet-avergankelijk zijn. Touch cues zijn uiterst nuttig en praktisch.

Druk is altijd aversief in negatieve versterking, maar tactiele aanwijzingen in positieve versterking zijn niet aversief. Wat heeft uw voorkeur? En wat denk je dat je paard zou doen?

**Geplaatst**: 18-05-20 17:30

Geplaatst: 18-05-20 17:30

sanne83 schreef:
Ha, heerlijk is dat he
Paard staat nu op een enorm stuk land, is ook wel fijn dat ze gewoon komt aanlopen als ik roep

Leuke tip om te kijken: Karen Rohlf had de afgelopen week meerdere interviews met trainers over de vraag: "how do you know your horse is happy?". oa. met Jennifer Zeligs en David Lichman.

Zitten die op een youtube kanaal ? / zoektocht missie niet succesvol hier

**Geplaatst**: 21-05-20 12:17

Geplaatst: 21-05-20 12:17

Oh, ik zie nu dat ze in de facebookgroep dressage naturally staan, niet op haar eigen facebook. Ik krijg ze doorgestuurd via de nieuwsbrief.

Wie zit er achter de evolving equestrian? Goed stuk wat je deelde, wel heel theoretisch.

Er staat dat druk niet zou werken als het niet aversief zou zijn, dus dat je het daarom niet zou moeten gebruiken.
Als ik dat vergelijk met: het werkt als een trein om te draven op plek die ze fijn vinden en te stappen op een plek die ze spannend vinden. Is draven dan zo aversief? Anders zou het niet werken?

Als ik zo extreem ga denken, dan wordt het bijna meer filosofisch, maar moet je alles wat aversief is uit je leven weren?

**Geplaatst**: 24-05-20 10:54

Geplaatst: 24-05-20 10:54

Heeft dat er niet meer mee te maken dat hoe sneller een gang is, hoe meer adrenaline er bij een paard naar boven komt? Waardoor dan draven op die enge plek het allemaal nog veel moeilijker zou maken omdat het paard van nature al meer adrenaline heeft, en stappen die adrenaline laat afvloeien en rust brengt? Waardoor de engere plek ook beter te handelen is?

Moet het stukje op zich wel nog lezen

Hier werkt dat overigens niet .. Als hij ergens schrik van heeft en je gaat op een andere plek met hem werken om dan op de enge plek terug te komen en daar rust te geven dan is het bijna 100% zeker dat je op de niet-enge-plek ook miserie hebt, omdat hij al die spanning meeneemt en werken dan nog extra spanning opbouwt en dat is een recept voor ontploffingen. Bij hem moet het echt op dat moment, ter plaatse opgelost worden, door rust en kleine aandachtsoefeningen ed. En als dat niet kan (omdat je bv. midden op de weg staat of andere moeilijkheden) dan is het gewoon zaak om zo snel en goed mogelijk weg te zijn en op een veilige plek eerst aan die rust te werken want de spanning neemt hij gewoon mee. Zo vaak al meegemaakt dat je al lang bij het enge weg bent en hij dan op de ren gaat van een verkeerd waaiende grasspriet ofzo ... niet genoeg aandacht aan weer rust.

Dat gezegd zijnde wil ik ook even meegeven dat we pas nog een geweldig sessie hebben gehad, in de binnenbak, met stap, draf en galop. En ookal voelde hij zich niet 100% ok deed hij toch heel erg zijn best om alles goed te doen. Het blijft toch een raar gegeven, de pony die niet vooruit wilde doet nu gewoon alle gangen zonder zweep of wat dan ook, gewoon aan een lang, los touwtje

Dat touwtje heeft hij op zich wel nodig, weet nog niet waarom, want het hangt gewoon los, maar als het er niet aanhangt heeft hij meer spanning. Denk omdat hij het dan "alleen" moet doen ofzo.

Merk wel heel erg dat het een routine-pony is, dat grondwerk op deze manier zijn we nu al een tijdje mee bezig en dat gaat heel goed, nu wilde ik laatst weer even wat anders doen dus had mijn pionnen nog eens uitgehaald om wat slalom-werk te doen. Nou .. pony wist helemaal niet waar hij het moest zoeken .. Waarschijnlijk was ik zelf ook té gefocussed op die slalom op zich (je weet wel, iets met kunstjes/doelen) maar dan nog. Hij was echt niet vrolijk en liep meermaals gewoon weg. Nu was hij wel los, dus misschien was dat ook een probleem, omdat ik dan zijn handje niet kan vasthouden ofzo (had de targetstick wel, maar dat is toch niet hetzelfde blijkbaar). Was een hele verwarrende sessie, heb het maar afgekapt op een bepaald moment want er kwam niks goeds van. Heel raar was het allemaal.

Zou dit ermee te maken kunnen hebben dat ik 'vroeger' altijd vanalles met attributen deed, allemaal verschillende dingetjes en korte momentjes, en dat hij dat gewoon niet kan handelen tussen zijn oren? Als we gaan buiten wandelen of rijden, of het grondwerk dat we tegenwoordig doen, dat is allemaal heel rechtuit en simpel. Heel anders dan kleine grondwerkoefeningen ofzo. Binnenkort eens proberen zonder attributen en dan kijken naar dingen als voorhand en achterhand verplaatsen enzo, ben eens benieuwd hoe hij dan reageert ...

**Geplaatst**: 09-06-20 12:39

Geplaatst: 09-06-20 12:39

Weer even een bumpje .. waar zitten jullie?

Ik moet zeggen, nu met het projectpaardje, dat ik de van zichzelf voorwaarts-denkende dieren steeds meer en meer begin te appreciëren ... Toch zeker vanaf de grond, vanaf het zadel geen idee, maar wat een luxe om vanaf de grond mee te werken. Ik ben zelf momenteel weer niet ok, mag van de kiné zelfs niet wandelen met de pony's (de kans op plotselinge schokken moet ik zo klein mogelijk houden) maar was er gisteren toch omdat de hoefsmid kwam. Eerst wilde ik verder niks doen, maar omdat projectpaardje zo naar mij stond te kijken toch maar even geprobeerd. Maar echt, wat ging het goed! Gewoon naar de longeerpiste en daar even simpel gelongeerd, stap, draf, galop, linksom en rechtsom. En moest zelf amper wat doen, kon gewoon het midden staan en alles ging vanzelf ...

Deed me meteen denken aan de Parelli-manier, en hoewel de opbouw er naartoe niet meer echt mijn ding is, is de uitkomst wel heel interessant, je paard beweging geven terwijl je zelf weinig doet. Soms vraag ik mij af of die paarden het wel allemaal zo slecht hebben ... Ja, ze reageren omdat ze weten dat ze niet anders kunnen (immers volgt er anders een grotere hulp) maar tegelijk geeft dit ook een boel duidelijkheid, iets wat je niet/minder hebt als je het maar laat uitzoeken of probeert te begeleiden tot datgene wat je wil. Ik volg wel wat mensen die via Parelli werken en vind toch niet dat die paarden er zo ongelukkig uit zien.

Dus ik zit weer in twijfel of ik het allemaal niet nodeloos ingewikkeld (en vermoeiend) maak, voor zowel mezelf als de pony's.

Dat gezegd zijnde heeft projectpaard weer voor het eerst sinds maanden weer met een ruiter gelopen, in een groepsles springen, dus meteen de vuurdoop. En ze deed het zo geweldig goed

Ruiter helemaal gelukkig, stalhouder gelukkig, ik ook gelukkig, en paard denk ik ook wel, hahaha. Nu is de kunst alleen de bewandelde weg vast te houden en hopelijk anderen ook te overtuigen dat het niet zo'n slecht paard is. Beestje zou een keer of 3/4 per week toch moeten kunnen lopen (naast op de weide natuurlijk) om goed te zijn en ik ga het niet kunnen blijven doen aangezien ik wel weer eens terug zou moeten gaan werken en er nog 2 graag aandacht hebben. Dus ja, geen idee wat de toekomst brengt, maar de eerste test was wel zeer succesvol!

**Geplaatst**: 09-06-20 13:54

Geplaatst: 09-06-20 13:54

Gelukkig kan je er zelf voor kiezen om the best of both worlds te gebruiken! Dus combineer vooral van parelli wat voor jou goed werkt.
Ik heb ook veel kennis en ervaring opgedaan met meerdere methodieken en ik gebruik daarvan wat mij en het paard het beste past. Voor mij is er in elk geval niet een manier die ik perse moet aanhouden. Prima toch?

**Geplaatst**: 09-06-20 16:05

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 16:05

True .. maar hier lijkt het toch een keuze die moet gemaakt worden.
Het is een beetje OF baasje weinig doen, paard lopen maar met een snuit op onweer OF samenwerken, stapje voor stapje, vrolijk paard maar eigenlijk nergens echt komen en veel zelf moeten bewegen. Waar ik op zich niet echt problemen mee heb, maar wel als ik niet kan en paard voor zijn eigen goed eigenlijk toch zou moeten bewegen.

**Geplaatst**: 09-06-20 16:08

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 16:08

Maar dat vele lopen kan je zelf afbouwen toch?
Je begint idd met kleine stapjes waarbij je zelf veel loopt, maar dat bouw je op zodat je zelf niet meer mee loopt. Of begrijp ik je verkeerd?

**Geplaatst**: 09-06-20 16:14

Geplaatst: 09-06-20 16:14

In theorie inderdaad, maar in de praktijk lijk ik daar niet verder mee te komen. Gewoon hoefslag volgen en zo stap, draf, galop gaat goed, maar op de cirkel werken is nog steeds stom .. En als hij op de hoefslag loopt en ik doe niet mee is dat ook stom. Dus ja, ik weet niet goed hoe ik het moet afbouwen

Het is ook gewoon geen paard wat uit zichzelf (graag) loopt, hij doet het intussen wel, maar in alles merk je dat hij het doet omdat er ergens wel een beloning komt. Je kan die wel afbouwen in hoeveelheid en qua timing, maar het blijft toch de bedoeling, hij vindt in zichzelf geen beloning met het lopen. En dat heeft dat andere paard dan wel weer, die loopt gewoon graag van zichzelf. Is een groot verschil merk ik nu.

**Geplaatst**: 09-06-20 16:27

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 16:27

Waarom zou je het meelopen willen afbouwen? Ik merk aan Spikkel dat het hij een stuk gezelliger vindt als ik mee loop. En voor mij is meer lopen ook beter. Zie het alleen maar als winst.

**Geplaatst**: 09-06-20 16:42

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 16:42

Omdat het fysiek voor mij niet altijd kan. Ik ga ook liever met mijn pony wandelen want dat is meer motiverend dan rondjes in een piste, maar ik kan en mag het niet altijd en in die tijden zou het fijn zijn als ik hem wel gewoon zijn nodige beweging zou kunnen geven, terwijl we nu maar niks doen. Had daar nooit zo bij stilgestaan, maar nu ik gisteren met pijnlijke rug dat paard wel gewoon even haar beweging kon geven omdat die wel uit zichzelf loopt terwijl ik niks moet doen viel mij het verschil pas op, dat zou ik met [***] nooit klaar krijgen denk ik .. hoewel je het de "Parelli-mensen" het allemaal ziet doen, dus vandaar mijn overdenkingen.

**Geplaatst**: 09-06-20 16:58

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 16:58

Ahh ja sorry, daar had ik niet bij stil gestaan.

**Geplaatst**: 09-06-20 17:59

Geplaatst: 09-06-20 17:59

[***] schreef:
Omdat het fysiek voor mij niet altijd kan. Ik ga ook liever met mijn pony wandelen want dat is meer motiverend dan rondjes in een piste, maar ik kan en mag het niet altijd en in die tijden zou het fijn zijn als ik hem wel gewoon zijn nodige beweging zou kunnen geven, terwijl we nu maar niks doen. Had daar nooit zo bij stilgestaan, maar nu ik gisteren met pijnlijke rug dat paard wel gewoon even haar beweging kon geven omdat die wel uit zichzelf loopt terwijl ik niks moet doen viel mij het verschil pas op, dat zou ik met Cobe nooit klaar krijgen denk ik .. hoewel je het de "Parelli-mensen" het allemaal ziet doen, dus vandaar mijn overdenkingen.

Had al eerder in topic aangegeven hoe super het is om met anderen paarden en pony's te mogen werken, en nu wordt jij ook effe "wakker geschut" door een heerlijk "ik wil lekker bewegen" denkende pony.
Denk dat je voor jezelf een afweging moet maken waarmee je pony ook fijn kan leven , en jezelf ook , en zich goed bij voelt.
Wat heb je eraan als je pony topfit is en jijzelf constant in de blessure's ?

Dat zou kunnen betekenen dat je inderdaad stapje terug zal doen naar het -R gebeuren bij jou pony, als je keuze maakt voor de fysieke gezondheid bovenaan.
Of dat erg is ?, jou kennende zie en merk je meteen de grenzen hierin en die zul jij nooit overgaan , daar heb je teveel ervaring voor.
Of je dat in hoek Parry moet gaan zoeken vindt ik wel een fikse terugstap hoor :roll:

, er rammelt daar zoveel aan dat je beter je eigen ideeen kunt toepassen in richting toch wat meer pressure en onder de treshold.

Andere kant: heb je een hyper actief dier in handen die niks anders wilt als AKTIE, dan ontkom je ook niet altijd aan deel pressure om ze bij je te houden.
Ik doe mijn uiterste best om ze zoveel mogelijk in die relax modus en +R te houden, maar had ik bv vanmiddag niet af en toe haar stilgezet op halsterlijn druk of afgeremd, stond ze nu tussen de koeien denk ik.
Dat is dus een paardje met drive, die wil altijd heel graag :):)

, meer als ikzelf soms aankan. _O-

En on topic: als ik merk dat ze zo'n hyperbui heeft en loopt al buiten te piaffen naast me ? > ga ik meteen terug, mag ze effe lekker los dollen en met me spelen, dan wordt ze vanzelf wat rustiger en als baasje dan nog energie heeft gaan we wandelen of ohz wat doen.
Dat is connectie-training: paard mag nee & ja zeggen.

Conventioneel: baasje "ramt" door, trekt, hangt , remt af, boos worden, schreeuwen, maar doet wat baasje in koppie heeft en kl*te knol-paard past zich maar aan.

**Geplaatst**: 09-06-20 20:07

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 20:07

Nah, weet je.. als een paard het uiteindelijk zelf niet wil is er ook niks aan.
Hoewel Parelli de voorbije jaren al heel wat ontwikkelingen heeft doorgemaakt (was al zo toen ik andere wegen ben gaan zoeken, al begreep ik toen niks van wat ze bedoelden, maar neem aan intussen nog meer) blijft het natuurlijk hetzelfde principe: druk opbouwen tot je krijgt wat je wil. En dat kan linksom of rechtsom, met veel of weinig geduld, maar het principe blijft. Hoewel ik mij blijf afvragen of het zo'n slecht iets is.. weet je wel.. een plan hebben, weten wat je wil en dit duidelijk maken aan je paard.

Ik ga als ik nog eens kan gaan de pionnen uithalen, en zo eens kijken of hij spelletjes wil spelen. Visueel helpen en dan is het ook geen longeren :Y)

**Geplaatst**: 09-06-20 20:28

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 20:28

Oh zo, je komt niet verder. Nou het lijkt mij prima om het af te wisselen met parelli. Je kan het ook combineren. Maak er een sandwicht methode vak. Even leuke dingen, dan niet leuke dingen.

Ken je equikinetic? Dat is ook opbouwen met 1 minuut vw en dan 30 sec eigen tempo lopen. Wat je dan opbouwt. Google maar eens. Dat maak je dan ook een stuk leuker voor jullie beide.

**Geplaatst**: 09-06-20 20:45

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 20:45

Ja, zit een beetje vast, vooral als ik zelf niet heel enthousiast mee kan doen en niet de hele piste met hem kan doen. Cirkels zijn namelijk heel stom

En zelfs als een cirkel wel kan is het maar beetje stap, draf en paar passen galop, wil graag wat meer duur en tempo/richtingwisselingen ed. Maar dan liefst vanuit hemzelf, dat hij dat zelf bedenkt en ik niet meer erin moet steken dan hij

Ik ga het eens opzoeken. Werkten zij niet met dat vierkant tussen balkjes in (eventueel blauwe en gele voor het visuele)? Dat heb ik wel eens bekeken maar nog niks mee gedaan.

**Geplaatst**: 09-06-20 20:49

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 09-06-20 20:49

Maar waarom zou jij er niet meer in moeten steken dan hij? Jij wilt toch aan de gang?

**Geplaatst**: 10-06-20 07:59

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 10-06-20 07:59

@[***]: klopt! Dat is het idd. Ik heb er inmiddels trainingsschema’s van en an sich is het werken met een vierkant ook wel eens leuk.
Ik ben zelf minder valide en kan dus ook niet zoveel meelopen. Daarnaast train je je paard en niet jezelf, dus ik begrijp je volkomen.

**Geplaatst**: 10-06-20 09:33

Geplaatst: 10-06-20 09:33

[***] schreef:
Weer even een bumpje .. waar zitten jullie?

Ik ben nu even lid van Warwick Shiller

Echt super interessant voor de connectie, maar geen clicker training, dus ik weet niet of jullie er op zitten te wachten

Haal ik echt weer mega interessante dingen uit trouwens over mentale connectie en ontspanning.

Je schreef iets van: uiteindelijk reageren ze alleen omdat ze niet anders kunnen. Ik zat gister een filmpje te kijken van Warwick, waarbij hij een uur lang (in een grote demo

) eigenlijk alleen staat en wacht tot het paard ok genoeg is

Zowel bij Warwick als bij parelli heb ik honderden uren videomateriaal gezien van wachten, wachten, wachten, continu kijken naar stress-signalen, treshholds, triggerstacking, connectie, eigenlijk alles waar we ons hier ook mee bezig houden.
Daarnaast is er ook materiaal dat je denkt: ja, dat zou ik anders doen (en bij beide ook ouder materiaal waar je van denkt: gatver) maar dat heb ik bij connection training (en welke andere trainingmethode) ook.

Daarnaast kan je heel veel technieken uit andere methodes halen, maar dan zelf bedenken hoe je bijv. wel kan combineren met de clicker.