Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-01-20 10:33

Geplaatst: 31-01-20 10:33

Jeeh joh, dat wil je niet meemaken in het spel dat ie zichzelf letterlijk over de kop loopt, en zeker niet doorrolt over nek...

Hoop voor je dat ie vandaag alleen met spierpijn staat, en nergens met vocht of verdikkingen.

Wel es mee gemaakt dat in gelijkwaardige spel joligheid er een; help ik ga onderuit , sliding werdt gemaakt in natte buitenbak net zoals een voetballer kan doen, maar daar schrok ik al genoeg van.

Btw; hoe kan het dat ik in dit topic zoveel gelijkwaardige dingen tegen kom kwa spel en omgang, zonder dat ik het heb gelezen en dan denk: dat ga ik ook es proberen bij mijn paard.
Ik doe n.l. regelmatig hetzelfde spel hier, al dan niet met ballie of targets erbij.
Maar ook dat afstand nemen,ze wat laten wachten en dan als een dolle naar je toekomen $*\o/*$ , dikke pretletter voor je neus _O-

Ze vindt het geweldig , zelf het initiatief kunnen nemen en dollen.

**Geplaatst**: 31-01-20 10:48

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 31-01-20 10:48

Hij is gelukkig niet over de nek over kop gegaan, maar hij is op z'n zij gevallen en dan zo zijwaarts over de rug gegaan, alsof hij gewoon rolde dus (maar dan met gestrekte benen, zag er heel raar uit). Hoe dat kan weet ik niet, snelheid gok ik, maar ben blij dat hij niet voorover over kop is gegaan. Maarja, dat been was meteen niet goed .. denk door het struikelen op zich en dan verkeerd neerkomen ofzo. Zit nu aan het ontbijt en ga daarna naar stal om te kijken, heb nog niks van de stalhouder gehoord dus in principe staat hij wel nog op 4 benen. En de rest is even afwachten..

Het zijn van die dingen die volgens mij spontaan ontstaan als je kijkt naar je paard en probeert te lezen en te zien hoe ze op bepaalde dingen van jou reageren. Je gaat ook sneller mee in de ideeën van je paard want dit kan gewoon zonder dat het een ongeleid projectiel wordt .. je weet dat je altijd terug kan naar die connectie en die band dus dan durf je al sneller ook even 'loslaten'. Maarja, of ik dat na deze stunt nog durf weet ik nog niet goed. Het kan altijd gebeuren, maar hoe sneller hoe meer risico op schade, en z'n lichaam is niet meer zo jong natuurlijk... Ben toch wel echt geschrokken.

**Geplaatst**: 31-01-20 13:43

Geplaatst: 31-01-20 13:43

Hoe stond hij erbij [***]?

@Peet: dat dollen vind mijn paard 1 tel leuk, dan denkt ie: doei, loop jij maar lekker zelf

Ik ben toch echt heel blij met de ontdekking van deze training. Onze PP is zo dat je er niet uit hoeft als je naar de bak wil. Dus ik doe nu alles zonder halster of touw. Ook wandelen in de bak gaat prima zo. Net of mijn paard echt doorheeft, ik heb nu de keuze en het moet niet, dus dan vind ik het eigenlijk wel gezellig om samen te lopen :)*

En ik ben EINDELIJK door mn negatieve-spiraal-worm-kuur-cirkeltje heen. Hiervoor wel even een halster om, zonder kan ook, maar dan sjokken we de hele bak door

Stap 1: spuitje over zn hele hoofd en eindigen naast de mond. Hoofd bewegen = mee bewegen, hoofd stil is clicken
Stap 2: ik doe in vinger in de hoek vd mond. Hoofd bewegen = mee bewegen, hoofd stil en mond geopend is clicken.
Stap 3: vinger vervangen door spuit, maar niet leegspuiten
Stap 4: als stap 3 helemaal rustig gaat, dan pas leegspuiten
Stap 5: voor de vorm nog een keer een lege spuit

Dus een beetje sandwichen weer: niets, niets, niets, inhoud, niets. Meer een club sandwich

Maar het werkt geweldig, eindelijk doorbreken we het negatieve ontwormpatroon $*\o/*$

**Geplaatst**: 31-01-20 15:46

Geplaatst: 31-01-20 15:46

Goed zo Slmt9 $*\o/*$

Hier leek het ook redelijk ok, hij stond er beter bij dan ik verwacht had, steunt er weer volledig op en geeft ook weer vanzelf zijn andere voorvoet waardoor er meer gewicht op zijn pijnlijk been komt. Heeft ook weer bepaalde typische gedragingen..

Heb een klein stukje met hem gestapt om hem te laten grazen en dan weer terug en gekoeld. Af en toe nog eens een misstap of een twijfelend stukje en nog niet zo snel, maar ik vond hem best ok lopen in vergelijking met gisteren. Dus hopelijk loopt het met een sisser af en is het gewoon nog eventjes stijf.

**Geplaatst**: 31-01-20 17:32

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 31-01-20 17:32

Fijn om te lezen [***].

**Geplaatst**: 01-02-20 13:09

Geplaatst: 01-02-20 13:09

[***]: pfff... loopt met sisser af voor je maatje, hopenlijk alleen paar dagen spiertjes pijn.
We gewoon lekker doorgaan met dollen hoor, kans op herhaling is klein en je onzegd em en jezelf door jou eigen vrees wel een fijne connectie met elkaar.

slmt9: Heb er regelmatig een ouder haffie bij (het zijn maatjes) en die denkt dus ook: loop maar lekker zelf joh.
Vermoed dat een wat brokkie achtige beloning haar wel blijer maakt, maar dat ga ik niet doen en vindt haar baasje ook niet goed.
Ze kiezen zelf he.

Leuke is wel dat mijn merrie daar totaal niet door wordt beinvloed, die stuitert en voetbalt even fanatiek met haffie passief in een hoekje..

**Geplaatst**: 01-02-20 23:55

Geplaatst: 01-02-20 23:55

Boeiend topic ivm spel met paard of pony:

http://www.artofnaturaldressage.com/for ... e0f0f916e3

**Geplaatst**: 02-02-20 00:02

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 02-02-20 00:02

Ga het morgen ofzo eens lezen

Ga ook zeker nog wel met hem spelen, maar de eerste tijd misschien toch maar iets gecontroleerder.. met touwtje eraan enzo en niet al te gek ..

Verder beetje dubbel gevoel, vandaag vond ik hem niet zo goed. Op zich steunt hij er wel gewoon op, maar in de binnenpiste vond ik hem niet goed lopen. Nu was het ook wel vrij druk op stal en dus veel afleiding en had echt het idee als hij niet bewust oplet waar hij z'n been neerzet dat het niet goed gaat. Ook schrok hij 2x en maakte dan een sprong en liep daarna een paar passen heel moeilijk .. En toen hij even aan de straat moest wachten (was nog even buiten op het harde gaan stappen) en wilde vertrekken met dat been ging hij bijna op z'n knieën

Dus ja, zo merk je er op zich weinig aan, zeker als je het niet weet denk ik niet dat je het ziet. Maar het lijkt nog erg onstabiel en 'knakt' er regelmatig door .. Morgen kan ik waarschijnlijk niet gaan dus maandag maar weer even verder kijken als het rustiger is op stal.

**Geplaatst**: 02-02-20 10:00

Geplaatst: 02-02-20 10:00

Linkje had ik niet specifieke geplaatst voor jou hoor, jij weet wel hoe lol hebben werkt

Was meer bedoelt voor de meelezers in topic (als die er zijn?) en denken: spelen met je paard ?, games ?, dollen met je paard ? , waar hebben ze het toch over ?

* kwam wel de gedachten in dit bovengenoemde forumtopic tegen dat je in het spel je fanatieke paard in een andere fase kan komen, en dat is nieuw voor mij vanuit deze hoek bekeken.
Lees er letterlijk dat je paard in een fase kan komen van opgejaagd, in vlucht modes, en dat moet je niet willen.
Ik herken dit van mezelf totaal niet vanuit spel en games,of ik ga onbewust nooit zover ?
Want in spel heb ik ze toch echt wel trots snuivend en met hoge eekhoorn staart bij me

maar ervaar of zie totaal geen vlucht gedrag.

Herken het juist wel vanuit de opjaag methode die heeeeeel vaak wordt gebruikt, en die ik ook gebruikte.
Die gaat al heel snel bij onkunde over in richting een j. up of dik daarin, en dat is schadelijk voor het vertrouwen van paard naar mens.
Ik zie daarin het regelmatig misgaan, zonder dat eigenaar dat doorheeft wat er met paard zijn mindsetting gebeurd.

Daarom toch de uitnodiging naar topic schrijvers en lezers om daar es een mening of ervaring over te geven indien mogelijk meegemaakt.
En wat is jullie visie tussen de overeenkomst opjagen en te ver doorgaan in spel of games.

**Geplaatst**: 02-02-20 10:04

Geplaatst: 02-02-20 10:04

[***]: geen verdikking , warmte of vocht ergens bij kogel , onderbeen , gebied sokken ?
Kan heel goed he, dat ie zichzelf heeft aangetikt met achterhoef bij zo'n schuiver.

**Geplaatst**: 02-02-20 11:53

Geplaatst: 02-02-20 11:53

Ik weet niet goed waar ik het moet zoeken, toen het net gebeurd was (en hij weer min of meer op 4 benen stond) kon ik nergens wat voelen, toen even later de stalhouder kwam kijken voelde zij een warme plek bovenaan op z'n been (net onder de schouder) en die was er toen inderdaad, even daarvoor nog niet. Rest van het been en de hoef niks te merken. Die warmte voel ik nu ook niet meer, en ik zie nergens iets wat dik is of waar vocht in zit of dergelijke. Gisteren heb ik even naar de knie staan kijken, dacht dat die wat dikker was maar dat bleek toch niet. Hij heeft ook nergens reactie meer met duwen ofzo.

Ik heb hem echt zien struikelen, dat been is hij mee gestruikeld en dat is dan blijven hangen denk ik (dus gebogen over de grond meegesleept zeg maar) en 10 meter verder is hij dan op z'n knieën gegaan en zo zijwaarts gevallen. Dus dat hij last heeft van dat been komt volgens mij puur door het struikelen en/of erop vallen, net zoals dat als je op je hand of onderarm valt dat je ook iets in je schouder/bovenarm kan hebben, beetje dat idee. Maarja, er is dus verder niks aan te zien en te voelen. Dus we wachten het maar even af.

Ik heb wel ervaring dat je paard van spelen (of lopen in het algemeen) te hoog in adrenaline kan komen en dan juist heel schrikkerig wordt

Heeft die van mij al jaren last van .. niet alleen met spelen, maar ook gewoon met rijden. Zodra er gedraafd of gegaloppeerd wordt gaat de adrenaline omhoog en dan moet er maar iets kleins gebeuren en er is een schrikreactie. Daarom ook dat ik het spelen gebruik om hem te leren doseren, dat het niet is omdat zijn adrenaline hoog/hoger zit dat dan meteen de wereld ook enorm veel enger wordt. Dus vandaar het spelen en terug rust en dan weer verder. Evenals proberen connectie te houden tijdens draf/galop zodat hij op mij gericht is en niet op de grote boze wereld. Werkt soms heel goed, soms ook minder. Is wel al eens gebeurd (meer dan eens ook) dat hij naar mij toe komt rennen, braaf stopt, snoepje aanneemt, dan schrikt en mij bijna overhoop springt

Maar hij doet het niet expres en we zitten nog in een leerproces dus ik vergeef het hem, haha.

Voor mij is er maar 1 woord belangrijk: connectie.
Zodra een paard opgejaagd wordt of zich opgejaagd voelt (is een verschil) dan is er geen (of heel weinig) connectie en dat moet je niet willen. Constant die connectie, in welke gang of richting dan ook, en op elk moment kunnen bepalen of we sneller of langzamer gaan, dan zit het wel goed.

**Geplaatst**: 02-02-20 14:00

Geplaatst: 02-02-20 14:00

Erg intressant!
Ga mij hier zeker verder over inlezen en kijken of dit voor mijn nieuwe merrie iets passendst zou zijn.
Je bouwt dan toch wel meteen een goede basis op met elkaar.

**Geplaatst**: 02-02-20 15:41

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 02-02-20 15:41

Welkom Kristy! Fijn dat je je gaat inlezen en ik verneem graag welke ervaringen jij hebt/gaat krijgen

**Geplaatst**: 03-02-20 14:30

Geplaatst: 03-02-20 14:30

kwam ik tegen vandaag van Inge:

Citaat:
Vandaag passeerde er een blij mens op m'n tijdslijn: hij heeft zonet loswerken in de roundpen ontdekt, ergens aan de andere kant van de oceaan. "Dat kennen ze bij ons niet zo", schrijft hij, en "'t is net als spelen".
Nee, hier zijn we daar alweer voorbij . Het was een nuttige ervaring, want juist omdat we het geprobeerd hebben weten we nu dat het niet is wat we dachten dat het was.

't Is ook niet "wat paarden met elkaar doen" (vraag eender welke etholoog). 't Is ook niet "spelen". Om te weten wat dan wél een spel is, zijn er specifieke criteria, waarvan de belangrijkste is: het vrijwillig aangaan van de uitdaging, goed wetende wat de regels (en dus de beperkingen) zijn. Afwisselen tussen de rollen van jagend/gejaagde is ook een criterium.
Geen spel dus, dat roundpennen.

Wat je ondervond, is de 'blijdschap' die absolute controle over een ander geeft. Het is de meest destructieve kracht ter wereld.

Kwamen weer reactie's op , maar haar intensie is me duidelijk in deze, en geeft wel aan hoe goede en slechte dingen heel dicht bij elkaar liggen..... mhhhh weer nadenk voer voor me.

**Geplaatst**: 03-02-20 19:48

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 03-02-20 19:48

Goh, dat is natuurlijk moeilijk om daar zo op te reageren. Geen idee hoe die man dat gedaan heeft, met welke intentie, hoe het paard reageerde, in welke omstandigheden er gewerkt werd, hoelang, etc. etc.

Ik werk ook in een roundpen (longeerpiste noemen we dat hier

), al dan niet los. Doe daar hetzelfde als in de gewone piste of buiten (al is het los werken buiten wel beperkt, haha, maar stukjes doe ik wel) dus om dan te zeggen dat het loswerken in de roundpen slecht is .. Het is niet zwart-wit natuurlijk, alles hangt af van de manier waarop.

Verder blijft het een hele moeilijke discussie, het puntje controle en dingen vrijwillig aangaan. Mijn pony kiest er in mijn ogen voor om wat met mij te doen en samen te spelen. Maar is dat wel degelijk zo? Misschien denk ik dat maar gewoon en dwing ik onbewust toch en heeft mijn pony voor zijn gevoel toch geen keuze .. Wie zal het zeggen? En controle, ik heb wel graag controle ja. Wat niet betekent dat de pony niks mag doen, maar er zijn momenten waarop het gewoon echt niet kan en dan bepaal ik wat er op dat moment gebeurd. Ik vind het wel een fijn idee om de controle te hebben wanneer het nodig is (tegelijk is het ook een utopie want 100% controle over een levend wezen .... ).

Dat soort dingen zijn discussies waar nooit iedereen het over eens gaat zijn.

**Geplaatst**: 16-02-20 11:40

Geplaatst: 16-02-20 11:40

Mag ik hier even mijn ei kwijt? [***] loopt niet goed -O-

En ik weet niet of er echt wat is of dat het gewoon nog (meer) tijd nodig heeft. Ik dacht dat hij beter liep, maar misschien was dat wel helemaal niet zo. Of is hij gewoon algemeen wat stijfjes vanwege de weinige beweging de laatste tijd.

In ieder geval, heb tussenin vooral met hem gestapt en buiten tijdens een wandeling eens laten draven (rechtuit dus) en dat zag er allemaal prima uit. Dacht dus dat het weer ok was, en wilde gisteren hem even laten bewegen omdat hij de laatste tijd nogal wakker is. Nu was er veel wind en dat is nooit zo zijn ding vanwege zijn hooikoorts, hij reageert in het seizoen heel erg op wind met schudden en spijtig genoeg is het seizoen al bezig... Er waren ook mensen in de buitenbak aan het rijden dus besloten om maar lekker rustig in de binnenbak aan de slag te gaan.

Naja, lekker rustig .. nog geen 5 minuten binnen schrikt hij en begint als een idioot te draven/galopperen/bokken, bereikbaar was hij niet dus hem maar even laten doen, had hem toch vast dus min of meer op de cirkel. Dit was voornamelijk linksom en af en toe draaide hij eens om en liep dan even rechtsom. In eerste instantie zag ik niks, maar moet ook toegeven dat ik er de stukjes rechtsom niet zo op gelet heb. Na zo'n 5 minuten rennen werd hij wat rustiger, intussen had ik mij ook nog eens kwaad gemaakt op de pubermeisjes op stal die het wel heel gezellig hadden. Je mag van mij lachen en schreeuwen en spelen wat je wil, maar niet als er een paard in de buurt is, en al helemaal niet als die duidelijk overstuur is door alles wat er gebeurd .. Toen zij stil waren werd [***] ook wat rustiger, maar alsnog heel wakker.

Hij is daarna nog een aantal keer geschrokken van dingen buiten de bak, een paar keer een sprong opzij of een paar passen naar voren. Tot hij een keer zo schrok en draaide en ik hem niet meer vast had, toen vertrok hij, schoof uit in de bocht (met dat rechterbeen) en ging weer bijna op z'n plaat :roll:

Daarna nog wat met hem gestapt tot hij een beetje rustig een ronde kon doen en wilde hem even laten draven, maar dat viel tegen. Linksom ging hij prima, draafde hij ook vanzelf aan en liep gewoon ok (in mijn ogen). Rechtsom was het een ander verhaal, hij wilde eigenlijk niet en als hij dan toch ging was het heel traag en kort en stijf. Even wat dingen geprobeerd maar het zat er echt niet in, dus maar gestopt en zijn been gaan koelen, hoewel ik niet het idee had dat het echt warmer was dan het andere been ofzo.

Maar nu? Heeft hij zich geforceerd met al dat rennen in het begin? Of met die uitschuiver toen hij zich lostrok? Of was hij eigenlijk sowieso nog niet echt in orde en heb ik dat niet gezien omdat ik hem nog niet op de volte heb laten draven? Of is hij gewoon stijf van het niks doen? Rechtsom is sowieso zijn moeilijke kant ... Weet niet wat ik ervan moet maken.

Ik baal heel erg op dit moment, grotendeels om dat been/de manier waarop hij loopt maar ook omwille van zijn gedrag. Ik wil heel graag terug rijden en liefst naar buiten, maar als ik hem zo bezig zie durf ik gewoon echt niet. Met wandelen heb ik de laatste tijd al problemen (gewoon het tempo in het algemeen, schrikken viel wel mee) en ik durf er zo echt niet op. Hij zit duidelijk goed in zijn vel nu zijn buik hem niet meer in de weg zit, maar een beetje té goed naar mijn mening

Ik weet echt niet waar te beginnen ... Naast het feit dat ik in mijn ogen niet genoeg kan gaan om daadwerkelijk weer iets op te bouwen.

Zo, dat was mijn ei op dit moment, bedankt voor het lezen :Y)

**Geplaatst**: 16-02-20 14:00

Geplaatst: 16-02-20 14:00

Wat vervelend [***]! Wel fijn dat hij zo goed in z'n vel zit doordat de buik nu beter is

Ik denk toch dat hij nog niet helemaal in orde is, als ze "gewoon" wat stijf zijn, dan is het niet normaal dat ze de ene kant op goed lopen en de andere kant op niet. Kan best zijn dat hij bij het vallen iets verrekt heeft, als ze ouder worden, kunnen ze daar best lang last van houden. Mijn oudje heeft toen ook ooit een enorme schuiver gemaakt, dat heeft ook echt vrij lang geduurd voordat dat weer ok was.

Ik ben weer bezig met paard

Ik zit nog steeds te vogelen met nieuwe technieken vs. oude technieken, ik vind volledig werken in vrijheid erg leuk, het gaat ook goed. Aan de andere kant kan ik daarmee niet die echte rust vinden, paar patroontjes aan een touw en paard staat te briezen en is helemaal ontspannen

. Ben nog steeds een balans aan het zoeken.
Gister wel voor het eerst in lange tijd weer gereden. Erg leuk, was erg harde wind, maar nul schrikkerig +:)+

Ik moet alleen nog even heel goed aanleren dat niet elke stemgeluid van mij HO betekent :')

Sowieso is ze meer fan van de rem dan het gas. Echt bitcontact ziet ze als een kleine rem en ook mijn been geeft een milde "tegen" reactie (ze gaat voorwaarts, maar niet echt losgelaten). Het enige wat ik geoefend heb, is gas erop met losse teugel en reinforcen zodra het handrem gevoel er echt af is. Plus geoefend dat ik haar beloon voor het bit mee naar voren nemen. Dit koppel ik nu nog los, want het gaat nog niet samen. De rest van de hulpen allemaal even gecheckt en die waren allemaal nog aanwezig

**Geplaatst**: 17-02-20 11:37

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 17-02-20 11:37

Bedankt, hopelijk duurt het inderdaad gewoon nog een tijdje. Maar ik vind het zo moeilijk om in te schatten en te weten wat wel/niet goed is om te doen. Hij heeft zoveel energie dat ik zou denken 'laat hem gewoon lekker lopen', maarja, als die dan na 10 minuten niet meer wil lopen .. of toch niet rechtsom. Ik zou gewoon willen gaan wandelen of rijden, buiten, veel stappen en misschien eens een drafje ofzo. Maar weet niet of hij daar zijn energie genoeg mee kwijt raakt, aan de hand kan ik hem de laatste tijd niet meer volgen en onder het zadel weet ik niet of ik dat durf als hij in zo'n stemming is.. En ga je wel op een paard zitten dat niet helemaal 100% loopt? Ookal zie je er in stap niks aan...

Wel fijn dat het bij jou zo goed gaat! Klinkt als fijne sessies. Ik denk ook dat af en toe aan een touwtje en bepaalde patronen erin houden heel veel kan betekenen voor rust, niet alles moet altijd en overal los natuurlijk. Het is niet omdat ze aan een touwtje vast zitten dat je ze dwingt of iets dergelijks, voor sommige paarden geeft dit gewoon meer houvast en vertrouwen (beetje handje-vasthouden-idee).

**Geplaatst**: 17-02-20 14:02

Geplaatst: 17-02-20 14:02

[***] schreef:
Bedankt, hopelijk duurt het inderdaad gewoon nog een tijdje. Maar ik vind het zo moeilijk om in te schatten en te weten wat wel/niet goed is om te doen. Hij heeft zoveel energie dat ik zou denken 'laat hem gewoon lekker lopen', maarja, als die dan na 10 minuten niet meer wil lopen .. of toch niet rechtsom. Ik zou gewoon willen gaan wandelen of rijden, buiten, veel stappen en misschien eens een drafje ofzo. Maar weet niet of hij daar zijn energie genoeg mee kwijt raakt, aan de hand kan ik hem de laatste tijd niet meer volgen en onder het zadel weet ik niet of ik dat durf als hij in zo'n stemming is.. En ga je wel op een paard zitten dat niet helemaal 100% loopt? Ookal zie je er in stap niks aan...

Wel fijn dat het bij jou zo goed gaat! Klinkt als fijne sessies. Ik denk ook dat af en toe aan een touwtje en bepaalde patronen erin houden heel veel kan betekenen voor rust, niet alles moet altijd en overal los natuurlijk. Het is niet omdat ze aan een touwtje vast zitten dat je ze dwingt of iets dergelijks, voor sommige paarden geeft dit gewoon meer houvast en vertrouwen (beetje handje-vasthouden-idee).

Weet niet of je wat kan doen aan zijn huisvesting kwa meer beweging en meer prikkels zodat ie:

* meer zijn lijf kan gebruiken
* sociaal contact heeft en zich kan spiegelen aan ander relaxt paard erbij
* Buiten staan in paddock bv geeft veel prikkels en beweging gezien door ogen van een paard, dan leren ze dat al die onrust feitelijk niets is of doet met ze.

Maar vermoed dat ie toch met die sliding ergens een fikse opdonder heeft gehad, en daar op gaat compenseren.

In ieder geval moet je jezelf niet gaan beladen met schuldgevoel.

Wellicht ander mogelijkheid is om em es te belasten met bak slepen b.v. of mentraining.
Heb zelf ontdekt dat ze daarin veel energie kwijt kunnen, en ook spieropbouw van krijgen zonder dat jezelf risico loopt omdat je erop zit.
Maar voor menhouding dingen zoals slepen moet je absoluut niet een hebben die het in zijn bol krijgt en gaat stuiteren.
Basis is stilstaan en wachten, wachten en voorwaarts denken.
Vooral niet zij, achterwaarts en zeker niet omhoog

**Geplaatst**: 17-02-20 14:19

Geplaatst: 17-02-20 14:19

Huisvesting is niet echt wat aan te veranderen. Hij staat 24/7 in een paddock(je) met stal, alleen is daar verder niks te zien. Eerst kon hij nog een stukje van de longeerpiste bekijken maar dat gaat sinds een tijdje niet meer, en verder ligt de paddock tussen de gebouwen in. Hij hoort wel vanalles maar dat is het dan ook. Ik zet hem regelmatig wel op de weide als ik er ben, maar daar kan hij door zijn allergie nooit echt lang staan. En bewegen of veel rondkijken doet hij daar verder ook niet.

Hij heeft voor de koets gelopen dus ik kan wel met de lange lijnen met hem werken, doe ik ook regelmatig. Maar als hij graag vooruit wil of heel schrikkerig is is dat ook niet altijd zo handig. Ik durf hem nu ook niet echt te gaan belasten met zware of nieuwe dingen, uiteindelijk is hij ook niet meer de jongste

Het is momenteel gewoon even moeilijk.. hoe ver kan ik (of hij) gaan zonder dat hij er last van krijgt of iets verder kapot gaat. En de longeerpiste & buitenpiste zijn vaak erg nat, wat ik op dit moment al helemaal niet durf. De binnenpiste is dan weer een zeer moeilijke plaats om geconcentreerd iets te doen, doordat er veel te horen is en niks te zien en als er iets is waar hij niet tegen kan ... Buiten gaat hij prima, is hij ook een stuk minder schrikkerig en springerig omdat hij dan doorgaans ziet waar het geluid vandaan komt. Maarja, ik heb ook mijn beperkingen en ondanks dat ik het fijn vind dat hij zo voorwaarts is en denkt komt het nu even niet goed uit :')

Ik blijf er ook steeds mee zitten of hij nu zo doet omdat hij bij mij zichzelf kan zijn, en dus dingen durft te uiten. Of dat ik het er onbewust ingetraind heb en zelf de problemen veroorzaak en dus moet gaan anders denken & handelen. Of omdat hij merkt dat ik helemaal niet meer zo sterk in mijn schoenen sta (letterlijk en figuurlijk). Bij anderen doet hij namelijk niet zo, voor zover anderen al eens wat met hem gedaan hebben, en vroeger is hij ook nooit zo geweest (niet zo extreem). Dus dat maakt het helemaal niet makkelijker.

**Geplaatst**: 17-02-20 14:25

Geplaatst: 17-02-20 14:25

Maar om jullie toch wat topic nadenkstof mee te geven:
(en wellicht in dit topic niet echt fijn om te lezen [***].., waarvoor sorry)

* Ik doe met mijn huidige merrie niets ,maar dan ook niets bewust dressuur technisch zoals: longeren, bijzetten, corrigeren, ohz stelling, ohz schouder correctie, zijgangen, sporenzooi, bitten, or what ever..
Hobbel af en toe wat ohz meest in stap, rommel wat aan met click en targets en doe wat lange teugelwerk, wat mentraining, lange lijnen en veel spelletjes.
En wekelijks rechte lijnen stappen buiten ohz of fijn ernaast (het-gras-snaai-loopje.nl)
alles metaal-loos.

Dit in tegenstelling tot mijn vorige kwpn'er, heb heel wat afgetraind om em rechtgesteld te krijgen en te houden, pfff werdt er schaggie van soms.
Hele trucendoos kwa grondwerk is open geweest. mede omdat ik pesthekel heb aan bijzet zooi. <<)

En zie al mijn stalgenoten wekelijks zoniet dagelijks omfrutten hiermee, en alle beschikbare hulp en dwang middelen worden erbij gehaald, en resultaat ??

Nu loop ik er natuurlijk wekelijks recht erachter, (teugel-werken) en ja: gut wat loopt ze toch mooi recht in ruggegraat als je er overheen kijkt.

Mooi gelijkmatige linkse en rechtse swung, en ohz voelt dat ook zo, maar is dat ook zo ?

Dus haar maar es , na maanden niet, aan de longeer gehangen op halstertje....: whow zeg: die stapt en draaft volledig uit zichzelf op boeghoogte, neusje eruit, laat hals vallen, schoft omhoog , dragend en stapt ruim over, losjes hangende lijn.
Los in de rug, lange rugspieren goed zichtbaar, lekker flubber bij schouder en billen.
Geen enkele druk op de volte op de lijn, geen hoofd naar buiten, mooie cirkels zonder zelf mee te hoeven lopen en bij volte verkleinen en vergroten hetzelfde.
En das bij mij van binnenhoefslag-binnenhoefslag naar 3 meter oid.

Ik was effe zwaar onder de indruk wat ze liet zien, trots op haar , zweep neergelegd en puur op lijf en stukje lijn liet ze hetzelfde zien.
M.a.w.: reken het jezelf niet meteen toe als je paard effe niet lekker loopt, pak niet direct er van alles bij, maar zoek in de basis naar balans en evenwicht vanuit hun eigen natuurlijke bewegingen.

Laatst bijgewerkt door Peetstap op 17-02-20 14:31, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-02-20 14:30

Geplaatst: 17-02-20 14:30

[***]:

geef ik je wat andere insteek mee, die mezelf als angstig mensjes type ohz enorm helpt:

Ik heb regelmatig een paddock maatje gewoon los erbij lopen, die is heel rustig ,is wat ouder en straalt puur en aardse rust uit.
Die is nergens bang voor.
Als het kan doe ik dat zowel in grondwerk als ohz.

Maakt mij innerlijk rustig, geeft me afleiding en maakt ons samen ook actief ohz want ik zit haar wat achterna (koeidrijven

) om haar ook wat beweging te geven.

**Geplaatst**: 17-02-20 14:34

Geplaatst: 17-02-20 14:34

[***] schreef:
Hij heeft voor de koets gelopen dus ik kan wel met de lange lijnen met hem werken, doe ik ook regelmatig. Maar als hij graag vooruit wil of heel schrikkerig is is dat ook niet altijd zo handig. Ik durf hem nu ook niet echt te gaan belasten met zware of nieuwe dingen, uiteindelijk is hij ook niet meer de jongste

Voorwaarts denken aan de lijnen is prima, maar draaien, zijwaarts, achteruit (OEI

) e.d. not done.
Bij gevaar of in de war komen met lijnen in en om benen: stilstaan en wachten tot er hulp komt

**Geplaatst**: 17-02-20 15:23

Geplaatst: 17-02-20 15:23

Peetstap schreef:
* Ik doe met mijn huidige merrie niets ,maar dan ook niets bewust dressuur technisch zoals: longeren, bijzetten, corrigeren, ohz stelling, ohz schouder correctie, zijgangen, sporenzooi, bitten, or what ever..
Hobbel af en toe wat ohz meest in stap, rommel wat aan met click en targets en doe wat lange teugelwerk, wat mentraining, lange lijnen en veel spelletjes.
En wekelijks rechte lijnen stappen buiten ohz of fijn ernaast (het-gras-snaai-loopje.nl)
alles metaal-loo

Nu loop ik er natuurlijk wekelijks recht erachter, (teugel-werken) en ja: gut wat loopt ze toch mooi recht in ruggegraat als je er overheen kijkt.
Mooi gelijkmatige linkse en rechtse swung, en ohz voelt dat ook zo, maar is dat ook zo ?

Dus haar maar es , na maanden niet, aan de longeer gehangen op halstertje....: whow zeg: die stapt en draaft volledig uit zichzelf op boeghoogte, neusje eruit, laat hals vallen, schoft omhoog , dragend en stapt ruim over, losjes hangende lijn.
Los in de rug, lange rugspieren goed zichtbaar, lekker flubber bij schouder en billen.
Geen enkele druk op de volte op de lijn, geen hoofd naar buiten, mooie cirkels zonder zelf mee te hoeven lopen en bij volte verkleinen en vergroten hetzelfde.
En das bij mij van binnenhoefslag-binnenhoefslag naar 3 meter oid.

Ik was effe zwaar onder de indruk wat ze liet zien, trots op haar , zweep neergelegd en puur op lijf en stukje lijn liet ze hetzelfde zien.
M.a.w.: reken het jezelf niet meteen toe als je paard effe niet lekker loopt, pak niet direct er van alles bij, maar zoek in de basis naar balans en evenwicht vanuit hun eigen natuurlijke bewegingen.

Ik sluit me hier volledig bij aan. Door mijn handicaps kan ik (gelukkig) niet meer trainen zoals ik dat vroeger deed. Vaak geef ik een emmer, een knuffel, wandelen, clickertraining, wortel/gymoefeningen en aan een kaptoom wat buigen op de volte of alleen rechtuit stappen.
Maar hij loopt geweldig. En ik heb er nul werk van, alleen plezier en we kijken wel wat we doen.

**Geplaatst**: 18-02-20 11:32

Re: Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?

Geplaatst: 18-02-20 11:32

Zeker ook mee eens

Een paard gaat vaak beter in z'n lichaam zitten door gewoon leuke dingen te doen dan al die dingen die moeten in bepaalde houdingen die zogezegd goed zouden zijn. Ik doe er ook niet aan mee, doe gewoon wat op dat moment kan en leuk lijkt en verder zien we het wel.

Peetstap schreef:
Voorwaarts denken aan de lijnen is prima, maar draaien, zijwaarts, achteruit (OEI ) e.d. not done.
Bij gevaar of in de war komen met lijnen in en om benen: stilstaan en wachten tot er hulp komt

Natuurlijk is dat allemaal not done, maar een paard beseft dat niet. En oei of foei zeggen werkt niet spijtig genoeg

Het is ook niet dat hij heel extreem doet (bokken of slaan ofzo doet hij echt niet) en zodra hij de druk van de lijnen voelt staat hij 99% van de tijd ook wel stil. Maar die 1% van de tijd is hij wel weg en moet ik lossen ... (waarna hij ook weer snel stil staat maar alsnog). Echter heb ik die 99% van de tijd er ook een probleem mee, want je krijgt als mens toch altijd een snok in je lichaam op de 1 of andere manier als er zo'n plotse reactie is, en laten het nu net die dingen zijn die mijn lichaam niet kan hebben .. waardoor ik ook terughoudender wordt om dingen te proberen of te doen..

Ik heb nu al 3 dagen last van de gebeurtenissen van zaterdag, om maar even aan te geven. En zo gek veel is er niet gebeurd, wat rondspringen en rennen aan een touwtje, en éénmaal heeft hij zich losgetrokken. Maar mijn lichaam kan gewoon echt heel weinig hebben, en dan maakt het niet uit of ik er voor, naast of achter loop, met 1 of 2 touwen of dat ik erop zit. Elke onverwachte beweging/schok kan genoeg zijn om dagen problemen mee te hebben.

En het is fijn dat jij kan rijden & werken met een ander rustig paard erbij in de bak, maar die luxe heeft niet iedereen, en ook niet elk type paard is er geschikt voor