Veraaaaah schreef:Ja jullie hebben gelijk. Ik baal dat ik zoveel spanning op bouw zonder dat er ooit iets vreselijks is gebeurd...
Mijn vader was erbij en die pusht nogal. Gewoon opstappen en rijden. Maar die snapt niet goed dat een paard ook angst en spanning voelt.
Ik ga morgen voor de tweede keer kijken en proefrijden, ben heel benieuwd!
Er zijn maar weinig mensen die de spanning snappen hoor, eigenlijk alleen degenen die het zelf ervaren (hebben). En in je hoofd vormt zich dan die vicieuze cirkel -> jij ervaart spanning en je weet dat dat spanning oplevert bij het paard-> en vervolgens ervaar je daardoor nog meer spanning-> en zo gaat het maar door.
Die spanning komt vaak wel ergens vandaan, maar het is nogal een zoektocht wat de oorzaak kan zijn.
Bijv. overal controle over willen hebben, een ander traumatische ervaring die zich rond paardrijden pas uit en ga zo maar door.
Petrichor schreef:Lotje dat is erg herkenbaar, soms durf ik mijn eigen paard bijna niet eens uit de wei te halen. Geen idee waarom paard heeft mij echt nog nooit wat aangedaan, soms maak ik rampscenario's in mijn gedachten zo vervelend en onlogisch want er is nog nooit wat gebeurd.
Vandaag was ik wel even heel trots op mijzelf. Ik had door de sneeuw precies 2 weken niet gereden en paard is ook vrij weinig echt buiten geweest. Vandaag had ze voor het eerst weer echt de hele dag op de wei gestaan en vanmiddag besloot ik haar even te gaan longeren mocht het dan heel goed gaan dan misschien wel even er op. Echter ging mijn laatste rit voor de sneeuw super slecht want toen was ze heel vervelend en had ik ook super veel stress. Toch ging het longeren erg goed vandaag en ben ik even opgestapt en zelfs het rijden ging best goed! Ik ben dus blij dat ik weer even heb gereden vandaag.
Nu hopen dat het weer ook goed blijft zodat we weer wat meer ritme in het rijden hebben en we niet elke keer weer opnieuw moeten beginnen.
Wat goed dat je eerst die druk van het moeten rijden er af hebt gelaten en natuurlijk helemaal super dat je lekker gereden hebt.
Ritme is inderdaad erg belangrijk heb ik zelf ondervonden, eigenlijk moet je in het begin denk ik dagelijks rijden voordat je hoofd eindelijk doorheeft dat het allemaal wel meevalt.
En dat niet uit de wei durven halen zijn jullie echt niet de enige in. Ik nam altijd mijn man of een vriendin mee, want ik liep gewoon letterlijk vast….
Romy1234 schreef:Ik had gisteren de ingeving te gaan galopperen voor het eerst
Ik doorzitten en hulp voor galop, ze schoot in een hele harde middendraf dus maar terug gehaald en laat maar, sloeg toch de angst weer toe.
Wat goed dat je het toch geprobeerd hebt! En ik denk ook wel fijn voor je gevoel dat je gewoon controle had en dat je haar zo weer terug had. Wel heel slim om het dan verder niet mee te proberen. Daar wordt het alleen maar erger van.
Misschien is het fijner om gewoon te blijven lichtrijden tijdens de overgang? Dit helpt mij heel erg goed bij spanning in mijn lichaam, want dan kan ik niet echt klemmen met mijn bovenbenen.
Veraaaaah schreef:Ik meld me ook weer opnieuw. Ik ben nu een week of 3 opzoek naar een nieuw paardje. Vandaag bij 1 gaan kijken die echt erg leuk was!
Nu het probleem. Met stappen liep er iemand naast, daarna zelf gestapt. Ik wil aandraven en blokkeer helemaal. Geef been terwijl ik hem van voor tegen houdt. Ik voel me zo’n sukkel nu, heb op de terugweg alleen maar zitten huilen.
Volgende stap: de zoektocht naar een paard gaat dus op een laag pitje. Ga nu weer wat privélessen op stal nemen.
Maar jeetje wat ontzettend dapper dat je bent opgestapt! Mag je best trots op zijn hoor!
Misschien is het geen gek idee om de druk even bij jezelf weg te halen en meer vertrouwen op te doen met lessen.
Maar een sukkel ben je zeker niet! Het is iets in je hoofd wat gewoon niet lekker werkt en dat is iets waar jij echt niks aan kan doen. Zodra je die strijd met jezelf los laat zal het vast ook wat beter gaan.
SusanH schreef:Ik ga vanavond lessen bij een nieuw iemand. In het donker. Wel bij ons op stal maar vind dit toch wel weer spannend merk ik. Hoop wel dat het klikt, zou fijn zijn als ik aan kan sluiten. Moet nu steeds opnieuw afspreken, en dan kan ik elke week op een vast tijdstip.
Dat zijn 2 wel hele spannende dingen! Ik hoop dat je een fijne les hebt gehad en dat de klik er was, dat is toch wel heel belangrijk.
lotje01 schreef:Ik ben even benieuwd hoe jullie dit zouden aanpakken.
De stal waar mijn paard staat heeft de rijbak aan de overkant van de weg. Je moet eerst een paar honderd meter langs de weg om bij de rijbak te komen. Nu ben ik sowieso niet zo’n fan van in de bak rijden , maar in deze situatie al helemaal niet. Ook omdat je daar echt alleen bent en dat vind ik niet prettig.
Het bos in gaan durf ik (nog) echt niet alleen.
Op de stal staan nog twee pension paarden. De één rijdt heel weinig en de andere voornamelijk op dagen dat ik niet rij. In de praktijk komt het er op neer dat ik gemiddeld 1 keer per maand een buitenrit maak. En ik heb 1 keer in de week les.
Ik wil heel graag meer rijden maar begin er wel tegenaan te lopen dat dat lastig is. En dat komt omdat ik niet alleen durf en afhankelijk ben van anderen. Ik zou waarschijnlijk best het bos in durven als iemand naast me zou lopen. Hij is braaf genoeg.
Deze week had ik zo’n zin om te rijden met dit mooie weer. Vol goede moed ga ik dan heen en neem mezelf dan voor om lekker te gaan rijden. Maar ik was alleen en ik durfde het niet..
Dat stukje in het bos zou ook niet mijn ideale situatie zijn, ik zie overal dingen die mis kunnen gaan hahaha. Gladde modder, boomwortels, groot verkeer wat langs komt racen. Nee ik snap je helemaal. Zo jammer dat jullie de gewone buitenbak niet mogen gebruiken, idiote regels ook.
Ik wil best wel eens mee wandelen als mijn dochter les heeft, heb je net pb gestuurd
Petrichor schreef:Ik heb vandaag ook weer gereden, de bedoeling was een lange buitenrit maar ik zag alweer overal spoken. Omdat ik vandaag geen zin had in gestress heb ik eerst in de bak gereden en toen dat echt heel goed ging hebben we nog even heel ontspannen buiten gereden al met al dus super tevreden!
Wat goed dat je geluisterd hebt naar jezelf, vaak leggen we dan toch de druk bij ons zelf. Top dat het dan ook zo goed uitgepakt heeft!