Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Esterke schreef:Nee ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht om er voor alleen mezelf mee verder te gaan. Ik heb altijd mijn paard op de eerste plaats gezet, zij moest geholpen worden, zij moest het makkelijker hebben, zij moest een Mooi leven hebben. Ik heb er dan ook voor gezorgd dat ze hier op de wereld rondloopt dus het is ook mijn verantwoordelijkheid dat ze gelukkig is en het goed heeft.
Aan mijn omgang met paarden enz heb ik wel gewerkt. Maar de psychologische kant van alles bij mij heb ik weg gestopt, vind/vond dat niet belangrijk, zag het dan ook als mijn eigen domme schuld en iets waar zij niet voor moet opdraaien.
petra8 schreef:Ik heb niet alles gelezen maar zie dat best regelmatig EMDR genoemd word.
Nadat ik zelf angstig was geworden heb ik (na 1,5 jaar) EMDR gedaan met een paardencoach. Lekker bij mij thuis tussen mijn eigen paarden, zittend op een krukje, met mijn paard waar ik bang voor geworden was en niet meer op durfde. Ik ben nog steeds verbluft, heb er zo'n ander contact door gekregen met mijn paard. Ik ben nog wel voorzichtig maar de angst neemt het niet meer over. Ik kan uit eigen ervaring EMDR echt aanraden.
SusanH schreef:Marije_1997: krijg je ook begeleiding? Ik zou gewoon een fijn iemand zoeken die je kan helpen hiermee.
Gekke is dat ik wel zo op onbekende paarden stap. Maar op die van mezelf het nog best spannend vind af en toe. We hebben pas proef gereden op een pony (willen een pony voor onze dochter waar ik ook op pas) en die was heel groen. Schoot ook zomaar weg. Maar gek genoeg vond ik dat dus niet eng. Wat ik weer heel raar vind. Want ons paard is ooit heel in het begin 1 keer heel erg geschrokken met mij er op. En daarna dus niet meer. Bedacht me dat dit dus eigenlijk wel heel raar is. Misschien toch de maat en het idee dat ik van minder hoog val?
SusanH schreef:Marije_1997: krijg je ook begeleiding? Ik zou gewoon een fijn iemand zoeken die je kan helpen hiermee.
Gekke is dat ik wel zo op onbekende paarden stap. Maar op die van mezelf het nog best spannend vind af en toe. We hebben pas proef gereden op een pony (willen een pony voor onze dochter waar ik ook op pas) en die was heel groen. Schoot ook zomaar weg. Maar gek genoeg vond ik dat dus niet eng. Wat ik weer heel raar vind. Want ons paard is ooit heel in het begin 1 keer heel erg geschrokken met mij er op. En daarna dus niet meer. Bedacht me dat dit dus eigenlijk wel heel raar is. Misschien toch de maat en het idee dat ik van minder hoog val?
Em_ schreef:SusanH schreef:Marije_1997: krijg je ook begeleiding? Ik zou gewoon een fijn iemand zoeken die je kan helpen hiermee.
Gekke is dat ik wel zo op onbekende paarden stap. Maar op die van mezelf het nog best spannend vind af en toe. We hebben pas proef gereden op een pony (willen een pony voor onze dochter waar ik ook op pas) en die was heel groen. Schoot ook zomaar weg. Maar gek genoeg vond ik dat dus niet eng. Wat ik weer heel raar vind. Want ons paard is ooit heel in het begin 1 keer heel erg geschrokken met mij er op. En daarna dus niet meer. Bedacht me dat dit dus eigenlijk wel heel raar is. Misschien toch de maat en het idee dat ik van minder hoog val?
Ik herken dit zo erg! Ik stap op bijna elk paard zomaar op en dan voel ik me helemaal prima, maar zodra ik op m'n eigen paard zit dan komt opeens die spanning. In de bak is het gelukkig al een stuk minder maar nu ik ook naar buiten met hem wil gaan, komt die spanning weer enorm opzetten. Paard is hartstikke braaf en ik zie alleen maar spoken en beren op de weg!