Paardengeluk met een triest kantje

Moderators: Muiz, Firelight, NadjaNadja, Essie73, Maureen95

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 110851
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-04-08 14:12

http://www.bndestem.nl/regio/ettenleur/ ... kantje.ece
bndestem.nl


Het is paardengeluk, maar wel met een triest kantje.
In de wei van paardenmelkerij De Edelweiss in Etten-Leur zoogt een 'blonde' haflinger een bruin veulen. Het is níet moeder en kind.

Toch zuigt Doenja Terre de moedermelk gulzig binnen. Het pleegveulen komt uit Duitsland, maar heeft een Etten-Leurse eigenaar. Merrie Marola van de Rijsdijk heeft na de vroege dood van haar veulen alsnog de moederrol op zich genomen. "Het was niet vanzelfsprekend dat ze elkaar zouden accepteren. Bovendien verschillen ze van ras", zegt Jos Jochems (54), die samen met echtgenote Maria de paardenmelkerij aan de Hanekinderstraat drijft.

Veertig haflingers, van oorsprong Tiroler paarden, staan er op stal. De paardenmelk, heilzaam voor mensen met maag-, darm- of huidklachten, vindt aftrek in een groot deel van het land en België. "Marola was voor de eerste keer drachtig. Ze was uitgerekend op 21 maart", vertelt Jochems.

Maar het veulen kwam pas drie weken later ter wereld. "Als het eenmaal zo ver is, kan het binnen zeven of acht minuten zijn gebeurd. Toen we in de stal kwamen, was het veulen al dood. De merrie stond erbij te rouwen."

Om een pleegveulen voor Marola te vinden, schakelde Jochems onmiddellijk de Veulencentrale in Den Haag in. Haast is in zulke gevallen geboden, want de biest (moedermelk van de eerste dag) is van levensbelang. Met hulp van de centrale kwam hij in contact met een oude bekende: Tony Coremans. Die toog alweer jaren geleden van Etten-Leur naar het Duitse Nordhorn (ten noorden van Enschede) om springpaarden te houden. "Puur toeval", zegt Jochems over zijn hernieuwde kennismaking met Coremans, die een dag na de zware bevalling zijn fokmerrie Jerrie Joliettaire zag sterven. Haar veulen Doenja Terre bleef achter.

Klik hier voor een foto.

avaluna

Berichten: 4429
Geregistreerd: 02-07-07

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 14:14

Heel mooi...

UpDate_

Berichten: 1246
Geregistreerd: 20-02-07

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 14:14

wat fijn dat het veulen bij de pleegmoeder mag drinken!! super leuke foto ook

Liezel1
Berichten: 14964
Geregistreerd: 20-10-04

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 14:14

wat een geinige foto joh... veulen haalt de pleegmoeder wel in qua grootte...

frisiangirl

Berichten: 2021
Geregistreerd: 08-02-08
Woonplaats: Nordhorn

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 15:48

Ik vind dit toch altijd weer een OK dan! voor de Veulencentrale!

Lein87
Berichten: 491
Geregistreerd: 20-06-07

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 15:52

Ik had het gelezen in de krant, heel mooi Haha!

Het enige probleem dat om de hoek komt krijgen is dat hij straks toch echt op zn knien moet om bij de uiers te kunnen Tong uitsteken
Prachtverhaal en een dik compliment voor het snelle handelen van alle partijen Haha!

Yinari

Berichten: 3639
Geregistreerd: 19-08-05

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 15:54

Mooi he, de veulencentrale. Ik vind dat echt fantastisch. Wie leidt dat eigenlijk? Is dat vrijwilligerswerk ofzo? Ik ga eens op internet neuzen.

frisiangirl

Berichten: 2021
Geregistreerd: 08-02-08
Woonplaats: Nordhorn

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 15:57


Borg

Berichten: 1524
Geregistreerd: 07-03-08
Woonplaats: Alphen aan den Rijn

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-08 19:34

Wat mooi dat dit mogelijk is!

urobi
Berichten: 923
Geregistreerd: 18-02-07
Woonplaats: Gildehaus

Re: Paardengeluk met een triest kantje

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-08 23:05

ik wil even melden dat het heel goed gaat met het veulen en dat wij ontzettend blij zijn dat het bij haar pleegmoeder zo snel aansloeg dit is natuurlijk niet vanzelfsprekend. Ze eet ook al brokjes mee. Ik heb het zelf de laatste weken redelijk zwaar gehad met het verwerken van het overlijden van onze merrie dit wens ik niemand toe. De bevalling ging heel zwaar ze hebben het veulen met vier mensen en de veearts eruit moeten halen doordat het veulen met haar hoofd naar achteren lag.
De merrie heeft zoveel pijn geleden terwijl ze dat absoluut niet heeft laten merken. Ik weet nu dat ze dat voor haar veulen heeft gedaan die heeft de eerste biest s'nachts bij haar nog kunnen drinken.
S'morgens kwam ik er bij in de stal en was ze waterdoornat en stond ze te trillen, ik heb gelijk de veearts gebeld en die constateerde dat het er ernstig uitzag. Het bleek dat het veulen door de baarmoederwand getrapt had. Onze dierenarts stond er van te kijken dat de merrie zo normaal reageerde toen het veulen geboren was en het zo de hele nacht heeft gered, ze was heel zorgzaam en liet geen trekje pijn zien. Daarom kwam dit voor ons heel onverwachts omdat ook al was het een zware bevalling de merrie heel normaal reageerde.
Na contact met een kliniek die vertelde dat er niks meer aan te doen was werd er besloten om haar te laten inslapen. Het veulen de fles geven was geen gemakkelijk iets en we hadden in de tussentijd de veulencentrale gebeld. Er waren drie merries opgegeven over heel Nederland wat dus niet veel is. Wij zijn gelijk gaan bellen en zijn s'avonds naar brabant gereden en wonder boven wonder pakte het gelijk goed aan. Na zelf zoiets meegemaakt te hebben ga je er toch wel meer over nadenken, als ons ooit nog zoiets overkomt maar dan in het omgekeerde dat wij een dood veulen zouden hebben weet ik zeker dat ik onze merrie ook aan de veulencentrale zou opgeven als pleegmoeder. Nu merk je pas hoe dankbaar je bent dat zoiets ons toch heeft kunnen helpen en ook al hebben we een goed paard verloren wat heel veel verdriet heeft gedaan hopen we als het gezond blijft toch nog iets aan over te mogen houden met behulp van de veulencentrale en haar pleegmoeder.