ik wil even melden dat het heel goed gaat met het veulen en dat wij ontzettend blij zijn dat het bij haar pleegmoeder zo snel aansloeg dit is natuurlijk niet vanzelfsprekend. Ze eet ook al brokjes mee. Ik heb het zelf de laatste weken redelijk zwaar gehad met het verwerken van het overlijden van onze merrie dit wens ik niemand toe. De bevalling ging heel zwaar ze hebben het veulen met vier mensen en de veearts eruit moeten halen doordat het veulen met haar hoofd naar achteren lag.
De merrie heeft zoveel pijn geleden terwijl ze dat absoluut niet heeft laten merken. Ik weet nu dat ze dat voor haar veulen heeft gedaan die heeft de eerste biest s'nachts bij haar nog kunnen drinken.
S'morgens kwam ik er bij in de stal en was ze waterdoornat en stond ze te trillen, ik heb gelijk de veearts gebeld en die constateerde dat het er ernstig uitzag. Het bleek dat het veulen door de baarmoederwand getrapt had. Onze dierenarts stond er van te kijken dat de merrie zo normaal reageerde toen het veulen geboren was en het zo de hele nacht heeft gered, ze was heel zorgzaam en liet geen trekje pijn zien. Daarom kwam dit voor ons heel onverwachts omdat ook al was het een zware bevalling de merrie heel normaal reageerde.
Na contact met een kliniek die vertelde dat er niks meer aan te doen was werd er besloten om haar te laten inslapen. Het veulen de fles geven was geen gemakkelijk iets en we hadden in de tussentijd de veulencentrale gebeld. Er waren drie merries opgegeven over heel Nederland wat dus niet veel is. Wij zijn gelijk gaan bellen en zijn s'avonds naar brabant gereden en wonder boven wonder pakte het gelijk goed aan. Na zelf zoiets meegemaakt te hebben ga je er toch wel meer over nadenken, als ons ooit nog zoiets overkomt maar dan in het omgekeerde dat wij een dood veulen zouden hebben weet ik zeker dat ik onze merrie ook aan de veulencentrale zou opgeven als pleegmoeder. Nu merk je pas hoe dankbaar je bent dat zoiets ons toch heeft kunnen helpen en ook al hebben we een goed paard verloren wat heel veel verdriet heeft gedaan hopen we als het gezond blijft toch nog iets aan over te mogen houden met behulp van de veulencentrale en haar pleegmoeder.