Ayasha schreef:DuoPenotti schreef:Maar is er dan vooral vergrijzing onder de dierenartsen dat er zo weinig nacht doen?
Komen er zo weinig dierenartsen bij?
Ik neem eigenlijk aan dat als je arts word, welke dan ook, dat je weet dat weekend en nachtdienst bij dat beroep horen.
Van wat ik vernam van mijn dierenarts is dat de nieuwe generatie dierenartsen niet meer dier rare uren willen werken. Vergrijzing is dus niet het probleem. Het probleem is dat de nieuwe generatie dierenartsen geen nacht- en weekendwerk meer wil doen.
Het "probleem" van de vrouwelijke DA's is dat er gevallen zijn waarbij vooral 's nachts gebeld wordt voor een noodgeval. Wanneer de dierenarts in kwestie aan komt krijgt ie het mes op de keel of het geweer tegen het hoofd en mogen ze de pijnstillers en alle dingen die ze bij hebben die een "roes" geven af geven. Heb hier nu over de jaren een viertal DA's gehad (verhuis, pensioen en eentje die stopte met de praktijk om in een kliniek te gaan werken.) en alle vier hadden dergelijke verhalen en gaven aan dat hun vrouwelijke collega's waar ze mee samen werken geen nacht oproepen meer "mogen" beantwoorden van hun. Niet omdat een man het niet kan overkomen maar omdat zij zich als mannen minder kwetsbaar voelde dan hun vrouwelijke collega's.
De twee laatste DA's deden (doen, de huidige komt nog) enkel nog vaste klanten op "rare" uren. Omdat ze simpelweg geen zin hadden om in zo'n situatie te komen.
Dit is inderdaad iets waar je rekening mee moet houden.
Een man is soms nog iets weerbaarder dan een vrouw.
Zegt niet altijd alles. Maar toch
Ik heb het zelf 1x meegemaakt met de vrachtauto.
Maandagochtend half 6 bij een boer aankomen, niet weten waar de silos zijn.
Boer komt eraan, nog smoor bezopen doet een beetje raar en komt uiteindelijk de kabine hoog...
Ik heb geluk gehad. Maar zo'n situatie kan gewoon echt gevaarlijk worden