Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Janneke2 schreef:Hmm, misschien dat de eerder genoemde Amerikaanse schimmel 'te veel zit' maar foto drie van het dier waar de botten zijn nagetekend zit niet te veel.
(De Amerikaanse schimmel snap ik niet geheel, maar ik denk dat het dier achterover kieperde ofzo.
Rijkunstig denk ik dat 'te veel zitten' niet bestaat.)
(Uiteraard is het zwaar, 'diep zitten', vraag maar aan schaatsers... Maar dat is net niet hetzelfde als 'fout, dat moet je er uit rijden'.)
AnnoNiemand schreef:Het lijkt me logisch dat de koot van het achterbeen meer doorzakt omdat daar het gewicht mee gedragen wordt? Of zit ik dan fout?
Avalanche81 schreef:Ik vind de vergelijking van een barok paard met een moderne warmbloed niet eerlijk. Je hebt het over totaal verschillend bewegende paarden, totaal verschillend gebouwde paarden
Avalanche81 schreef:Dus...... we gaan weer KWPN-ers met PRE's vergelijken....... en piaffe met een uitgestrekte draf. Paard op foto 3 gaat trouwens erg mooi zitten, waar de botten op getekend zijn.
Ik vind de vergelijking van een barok paard met een moderne warmbloed niet eerlijk. Je hebt het over totaal verschillend bewegende paarden, totaal verschillend gebouwde paarden, en dan zitten er ook nog foto's bij die beroerd getimed zijn.
Verder zit er geen zweefmoment in een piaffe.
Overigens denk ik ook niet dat teveel zitten bestaat, maar denk ik dat je ook gewoon realistisch moet zijn dat een piaffe er bij een KWPN niet hetzelfde gaat uitzien, en een Spaans paard nooit de uitgestrekte gangen kan laten zien zo een warmbloed dat kan.
Wat betreft het door de koten zakken....... ik heb ooit van Tineke Bartels begrepen dat je zelfs met een perfecte piaffe nog maar een 50/50 verdeling haalt, en zeker een warmbloed die van nature minder makkelijk zal gaan zitten, zal hem altijd iets op de voorhand uitvoeren.
En dit is ook het moment waarop ik ga roepen: laat het eerst zelf maar zien. Ik kan het niet.
Avalanche81 schreef:Hyperflexie is wat ik eerder beschreef, het trainen naar die spagaat toe, of de split, en kan in LDR houding. Dus waarom dat apart benoemd wordt hier is me een raadsel. Hyperflexie is gewoon een beetje extra stretchen.
Maar 't is niet omdat een paard met de kin op de borst getrokken is, dat het ook LDR is natuurlijk. Achter de loodlijn is ook niet per definitie LDR, paard kan ook gewoon wegduiken voor de strenge hand, en dan heeft een en ander geen enkele trainingswaarde.
Avalanche81 schreef:Hyperflexie is wat ik eerder beschreef, het trainen naar die spagaat toe, of de split, en kan in LDR houding. Dus waarom dat apart benoemd wordt hier is me een raadsel. Hyperflexie is gewoon een beetje extra stretchen.
.
AnnoNiemand schreef:Ik heb mij nog eens wat meer in de theorie van biomechanica verdiept en oefen de stof nu aan de hand van youtube beelden. Misschien leuk om mij bevindingen te delen en te horen of jullie je hier in vinden.
Piaffe. Gewicht op de voorhand, voorbeen landt eerder dan diagonaal achterbeen. Paard voert een kunstje uit en springt in het kruis i.p.v. correct te dalen met de achterhand en de voorhand te laten verrijzen.
[ [url=m/sA5smu.jpg]Afbeelding[/url] ]
Holle ruglijn. Bekken achterover gekanteld waardoor het achterbeen meer stuwend dan dragend wordt.
[ [url=m/QkTETr.jpg]Afbeelding[/url] ]
Piaffe. Gewicht op de voorhand, zie de V vorm van de benen. Onjuiste uitvoering dus. Paard is (nog) niet in staat om deze mate van gewicht op de achterhand te dragen en gaat daarom 'cheaten' door de voorbenen onderstandig te plaatsen.
[ [url=m/UGKkJJ.jpg]Afbeelding[/url] ]
Zie vorige beschrijving.
[ [url=m/cb2HpA.jpg]Afbeelding[/url] ]
Correcte piaffe. Het kruis daalt en de voorhand verrijst.
[ [url=m/QUsFj4.jpg]Afbeelding[/url] ]
Piaffe. Bekken naar achter gekanteld . Been zwiept daardoor ook naar achter. Holle rug en valse knik. Verzet met de staart.
[ [url=m/pmEmoI.jpg]Afbeelding[/url] ]
Holle rug door bekken dat de verkeerde kant op kantelt.
[ [url=m/dSfnR7.jpg]Afbeelding[/url] ]
Weggedrukte rug, bovenlijn is hol en niet bol. Bekken achterover gekanteld, de achterbenen blijven dardoor achter. Veel gewicht op de voorhand, ook te zien aan onderstandig voorbeen.
[ [url=m/z1MW5U.jpg]Afbeelding[/url] ]
Elisa2 schreef:Avalanche81 schreef:Hyperflexie is wat ik eerder beschreef, het trainen naar die spagaat toe, of de split, en kan in LDR houding. Dus waarom dat apart benoemd wordt hier is me een raadsel. Hyperflexie is gewoon een beetje extra stretchen.
Maar 't is niet omdat een paard met de kin op de borst getrokken is, dat het ook LDR is natuurlijk. Achter de loodlijn is ook niet per definitie LDR, paard kan ook gewoon wegduiken voor de strenge hand, en dan heeft een en ander geen enkele trainingswaarde.
Ik vind hyperflexie afschuwelijk, met de binnenhand een paard lostrekken en stretchen. In mijn ogen hoef je niks los te trekken als je zelf loslaat. Een goed nageeflijk paard houdt niet vast als de ruiter dat ook niet doet.
Wat mij opvalt bij springruiters op veel al topniveau is dat de slof er aan hangt en er gehyperflext wordt.En die slof wordt gebruikt dus om een houding af te dwingen met de hand.
sanne83 schreef:Avalanche81 schreef:Hyperflexie is wat ik eerder beschreef, het trainen naar die spagaat toe, of de split, en kan in LDR houding. Dus waarom dat apart benoemd wordt hier is me een raadsel. Hyperflexie is gewoon een beetje extra stretchen.
.
De split en spagaat worden in stilstand gedaan. Als je wil vergelijken, dan vraag je neus naar de borst met een snoepje in stilstand.
Wat “stretch” je precies? Waarom kan dat alleen in beweging?
Citaat:De bovenlijn. Soms zitten paarden vast in een houding, met name bij een valse knik, waardoor ze kort worden in hals en rug, en dat is wat we niet willen. Met stretchen (en later hyperflexie, maar dat is bij een jong paard niet aan de orde) vragen we het paard lang te durven worden in de hals, naar het bit toe te komen, en dat bit mee te nemen naar voren en naar beneden, en hoe verder ze dat kunnen hoe losser ze worden.
Waarom in beweging: omdat het stilstaand heel simpel voor ze is, maar eigenlijk gymnastisch niet zoveel doet, tenzij je een paard hebt dat echt heel stijf is. In stap willen ze vaak al wat lang worden, maar omdat je ook wilt dat ze de achterhand goed blijven gebruiken, moeten ze meer oprekken.
In draf hebben de rugspieren weer een andere flow, en daar moeten ze op een andere manier in oprekken, en ga je ook met de balans wat meer spelen. Juist in de draf zie je vaak dat het paard gewoon inknikt en in die houding blijft, maar willen we de gang dynamisch houden, vloeiend en swingend, dan moet er een elastische verbinding naar de hand komen, en als die er is, dan gaan we het paard ook uitdagen zich daarin over de bovenlijn lang en los te maken en de hand mee naar voren en naar beneden te nemen.
En daarom mag die binnenhand nooit terugwerken, want het moment dat je dat doet, blokkeer je de achterhand, blokkeer je de schwung van achter naar voren, en gaat het paard zich opkroppen en aan de hand onttrekken.