LiselotZorro schreef:Rex_Rolfo schreef:De natuur kent twee vormen van "samengaan", parasitair en symbiotisch. Als we het netjes doen is onze samenwerking met paarden symbiotisch, beide moeten misschien wat inleveren, maar beide hebben er ook veel profijt van.
Mee eens.
Daarnaast heb ik ook echt wel het idee dat mijn paarden hun werk leuk vinden. Ik heb er een die soms gewoon echt niet wil en dan probeer ik even of hij aan de gang te krijgen is. Blijft hij chagrijnig dan stop ik. Het is in de eerste plaats mijn hobby en ik heb er helemaal geen zin in om met zo'n chagrijn te moeten gaan stoeien. Bij sommige paarden is het wel even zoeken hoe je ze plezier in het werk geeft, maar uiteindelijk is het tot nu altijd gelukt.
Topsport vind ik dan weer wel discutabel. Ik vraag me af hoe dierenwelzijn gewaarborgd blijft wanneer er zoveel geld en roem mee gemoeid is. Mensen doen de gekste dingen om "de beste" te zijn.
Sinds ik met een professioneel paardenman mijn leven deel, zie ik hoe goed een paard het kan hebben bij een prof, vergeleken bij al die recreatie ruiters die goed bedoeld maar wat aanmodderen.
Ook heb ik niet eerder zo'n sterke connectie gezien tussen een paard en een mens.
Gaat vast niet op voor iedereen. Ik ken ze ook voor wie het paard in de eerste plaats een product is dat moet presteren. Maar als je het paard van mijn vriend bent heb je het erg getroffen.
Ik ben het ook volledig met Rex Rolfo eens.
Wat betreft schade is het denk ik maar net hoe je het bekijkt. In het wild levende paarden blijven ook bepaald niet ongeschonden. Daarbij is het bijvoorbeeld voor ouder wordende paarden vaak erg goed om bereden te worden om in een goede conditie te blijven.
En by the way, mustangs zijn geen wilde paarden, maar in vrijheid levende gedomesticeerde paarden.