Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-16 10:36

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-16 10:36

Mousmous schreef:
Ik rijd jonge paarden niet in 'verlichte zit', dat is een springhouding. Maar doorzitten doe ik niet, gewoon lichtrijden. Is voor jezelf ook makkelijker als het jonge paard nog niet in balans is. Het is niet voor niets dat in de B wordt licht gereden en daarna het lichtrijden geleidelijk uit de proeven verdwijnt.

Op het jonge paard 'verlicht' zitten is een hele ander zit als DE verlichte zit van de springruiter boven de hindernis. Die twee zijn absoluut niet hetzelfde!

Wel leuk trouwens om het verschil tussen de houding & zit van dressuurruiter, springruiter en jockey te bekijken. Waarin verschillen die en waarom word juist die zit toegepast in hun tak van de sport??

Citaat:
Een correcte zit die loodrecht moet zijn met de horizon is voor mij nieuw, daar had ik nog nooit van gehoord. Wat er gebeurd als de zit niet loodrecht is, nou zolang je toch funktioneel zit en het paard niet in de weg zit niets. Paard geeft het wel aan of je beroerd zit of niet en de ruiter zal zich ook niet gemakkelijk voelen bij een slechte zit.

Waarom ik begin over recht zijn is omdat ruiters die wat naar voren zitten of naar achteren zitten hierop aangesproken worden. De ruiter moet bij de correcte zit recht in evenwicht zitten waarbij schouders - heupen - voeten een rechte lijn vormen. Is die lijn dan loodrecht t.o.v. de horizon of t.o.v. het paard?

Citaat:
Wat de zadels met veel wrong betreft, dat is ook niet moeilijk te bedenken of te constateren. Kijk op een willekeurige wedstrijd en je ziet weinig ruiters met een onafhankelijke zit. Alleen al het aantal dat aan de teugels hangt, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Als je bij zulke ruiters de teugels onverwacht door zou kunnen knippen, kukelen ze achterover van hun paard af.

Maar ja, wie krijgt er tegenwoordig nog zitlessen? Zie dat niet vaak meer voorkomen.

Hihi dat is inderdaad om te huilen! Ik pleit voor zitlessen! Maar in je eentje is dat moeilijk, gelukkig heb ik een instructrice die in de lessen ook zeker veel aandacht aan mijn houding besteed.

Maar dat vervangt absoluut niet de zitlessen, vind ze [mits goed uitgevoerd] zeer waardevol.

Maar wat zijn nou goede zitlessen? De lessen waarbij je met je armen moet zwaaien / ronddraaien? Benen optrekken en weer laten vallen? Zonder beugels rijden? Misschien wel leuk om ideetjes aan te dragen voor goede oefeningen t.b.v. de houding & zit van de ruiter.

----

@ Allegra, wat is voor jou dan het moment wanneer je streeft naar de correcte zit? Waar merk je dat aan bij het paard of waar zie je het aan? Wanneer ben je als ruiter in staat om correct te kunnen zitten? Wat zijn de voorwaarden die de ruiter nodig heeft om correct te zitten?

Ben het er helemaal mee eens dat de functionele zit het paard kan ondersteunen wanneer nodig. Denk ook dat daar voor veel ruiters nog heel veel winst in te behalen is dan koste wat kost blijven streven naar dat ideaal plaatje volgens het boekje.

@ Mousmous de verlichte zit voor springruiters is wel degelijk correct EN ook volgens het boekje..

Van indianen weet ik persoonlijk te weinig af, maar volgens mij hebben zij zichzelf ook een houding & zit eigen gemaakt waarbij ze langdurig zonder al te veel moeite op het paard kunnen blijven zitten en de krachten van het paard goed kunnen opvangen in hun eigen lichaam. Als ik op google zoek naar foto's van indianen te paard vind ik hun zit in de buurt komen van wat wij verstaan onder een correcte zit volgens het boekje. Vind het wel leuk om dan te leren over de verschillen en waar die verschillen door ontstaan? Is het puur omdat men in een andere cultuur leeft en een ander gebruiksdoel heeft??

**Geplaatst**: 30-04-16 10:38

Geplaatst: 30-04-16 10:38

Ik heb van mezelf veel spierspanning in de schouders (opgetrokken en naar voren) én een holle rug. Dat maakt de zit uit het boekje erg lastig, want ik kukel naar voren. Als ik dan de correcte zit probeer na te doen, word ik idd de eerder besproken stijve hark.

Zonder zadel, met voltige gedoe, op de volte aan de longe zorgt ervoor dat ik in die houding van mn paard afstuiter. Pas als ik echt ontspan, maar wel mn buikspieren aanspan, kan ik mee in de beweging en wunderbahr; daar verschijnt ook die correcte zit; gratis en voor niets.

Edit: dat was idd ook met armen zwaaien, bewustworden van je lijf en motoriek.

Dat nabootsen onder het zadel vind ik erg moeilijk, want je voelt veel minder. Terwijl je veel steviger zit. En ik heb geen mega wrongen of diepe zit.

Ik denk dus wel dat de correcte zit, het 'beste' is. Alleen is de manier waarop je die bereikt cruciaal. Zo maar roepen hakken naar beneden of benen naar achter werkt mijn inziens niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-16 10:58

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-16 10:58

Jotoma sla jij daar mooi even de spijker op z'n kop!

**Geplaatst**: 30-04-16 11:18

Geplaatst: 30-04-16 11:18

Grappig is dat ik aan het revalideren ben van een aanrijding, paardrijden staat in de revalidatie centraal. Zoals ik mijn houding in de vorige post omschreef was overigens van voor de aanrijding.

Na 8 maanden mocht ik beginnen met 10 min stappen aan de lange teugel, zitten als een zoutzak was mijn enige opdracht: vre-se-lijk moeilijk! Bedenk me nu dat ik het misschien zo moeilijk vind omdat er weer een houding wordt opgelegd die je na gaat doen (commando: zoutzak!) <<)

Anderzijds zit mn lijf in de knoop en in de kramp, dus misschien heeft t gewoon tijd nodig.
Maar ik merk dat ik nu dus wel neig naar een zadel met veel wrong en diepe zit om steun uit te halen

**Geplaatst**: 30-04-16 11:31

Re: Houding & zit - functioneel of correct?

Geplaatst: 30-04-16 11:31

Marinke, ik weet heel goed het verschil in licht zitten en de verlichte zit. Maar op jonge paarden ga ik dus niet licht zitten. Tenzij er een probleem is. Een van onze jonge paarden is zeer gevoelig op de hulpen dan ga ik met aanspringen iets lichter zitten en gedurende de galop ook, of zelfs in de verlichte zit. Dit om spanning te voorkomen, wat ook duidelijk werkt.

En wat de springhouding aan gaat zeg ik ook dat deze funktioneel en correct is.

**Geplaatst**: 30-04-16 11:42

Geplaatst: 30-04-16 11:42

Vroeger zaten de ruiters met springen rechtop of zelfs achterover als ze een hindernis namen. Niet funktioneel maar voor die tijd wel correct. Kwamen er op den duur ook achter dat dit toch niet ideaal voor het paard was en dus kwam de verlichte zit.

ik denk er zelf heel simpel over, als je niet in de correcte zit kan zitten, zoek je een houding die bij je past waarbij je in balans blijft, het paard niet stoort en onafhankelijk kan zitten. Daarvandaan kan je streven naar de correcte zit. Maar de dressuurhouding die zogenaamd correct is, is voor mij niet heilig. Dressuurproeven in dameszadel worden ook niet in de zit volgens het dressuurboekje gereden, wel correct volgens hun richtlijnen. Maar ze kunnen net zo goed een dressuurproef rijden als in de reguliere dressuursport. Weet niet tot hoe hoog hun nivo gaat, maar ik dacht toch wel vergelijkbaar met Z. Kan dat mis hebben.

Laatst bijgewerkt door Mousmous op 30-04-16 11:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-04-16 11:47

Geplaatst: 30-04-16 11:47

JorineV schreef:
Ow nou maak je me wel heel benieuwd naar het verschil tussen een functionele zit en die volgens het boekje. Heb altijd gedacht dat de correcte zit volgens het boekje, hét ideaal is; de meest functionele (onder de juiste omstandigheden).

Voor mannen ja. Vrouwen hebben een heel ander bekken.

Daarnaast heeft deze vrouw lange benen en een klein, breed paard. Als ik volgens het boekje zou zitten heb ik pijn en heb ik daarnaast zo veel spanning dat mijn paard daar op reageert.

Ik zit zo dat ik zo ontspannen mogelijk kan zitten en de beweging van mijn paard goed kan volgen en optimaal aanwijzingen kan geven. Ik rijd niet voor de mooi, ik rijd omdat ik dat de ultieme vorm van communiceren met je paard vind. Ik val er niemand mee lastig, zelfs mijn paard val ik op deze manier niet lastig en dat is mijn streven.

Ik ben het met Jotoma eens dat iedereen op zijn of haar eigen manier een optimale zit moet vinden. Als die op die in het boekje lijkt: gefeliciteerd. En als het er niet uitziet maar je paard loopt fijn en je hebt de volgende dag geen pijn in je rug of voeten of waar dan ook: ook gefeliciteerd.

Overigens zit ik wel heel mooi recht. Mijn schouders keurig, ik let op of ik niet inknik, of mijn benen even lang zijn enz enz. Juist doordat ik een zit heb ontwikkeld waarmee ik kan voelen wat ik doe en wat mijn paard doet kan ik dat.

Laatst bijgewerkt door Koper op 30-04-16 11:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-04-16 11:50

Geplaatst: 30-04-16 11:50

Dan heb je een heel goed streven vind ik.

**Geplaatst**: 30-04-16 11:53

Geplaatst: 30-04-16 11:53

Dank je wel. Ik had mijn post nog wat geëdit, ik denk dat jij reageert op mijn streven om mijn paard niet tot last te zijn.

**Geplaatst**: 30-04-16 11:56

Re: Houding & zit - functioneel of correct?

Geplaatst: 30-04-16 11:56

Idd, maar de rest ben ik het ook mee eens.

**Geplaatst**: 30-04-16 11:57

Geplaatst: 30-04-16 11:57

Dank je wel

Zadel... mijn zadel heeft een platter dan platte zit en geen wrongen. Ik rijd ook graag zonder zadel.

Ik ben heel benieuwd wat er in dit topic allemaal te voorschijn zal gaan komen. Fijn topic

**Geplaatst**: 30-04-16 12:03

Geplaatst: 30-04-16 12:03

in mijn jeugd was het heel normaal om zonder zadel rond te crossen. We sprongen makkelijk 1,20 zonder zadel. Nu zeker niet meer, hoogstens 80 cm met zadel. Buitenritten zonder zadel en gaan met die banaan. Maar je leerde wel zitten.
Kreeg nog zitlessen bij de baron van Hekeren (Heukelum). Werd je op een bijgezet paard gezet aan de longe en dan moest je je zit maar zien te vinden. Lukte dat niet dan was het een hels half uurtje

**Geplaatst**: 30-04-16 12:30

Geplaatst: 30-04-16 12:30

Vroeger op de manege gingen we ook af en toe zonder zadel aan de longe. Mijn vaste rijpaardje was een draver.

In stap was dat best goed te doen

**Geplaatst**: 30-04-16 12:55

Geplaatst: 30-04-16 12:55

_Marinke_ schreef:
@ Allegra, wat is voor jou dan het moment wanneer je streeft naar de correcte zit? Waar merk je dat aan bij het paard of waar zie je het aan? Wanneer ben je als ruiter in staat om correct te kunnen zitten? Wat zijn de voorwaarden die de ruiter nodig heeft om correct te zitten?

Dat vind ik een lastige, het gaat altijd een beetje geleidelijk. Om een voorbeeld te noemen, we werken aan een goede tölt door kleine voltes te rijden waardoor het binnenachterbeen goed onderkomt wat de soepelheid en de takt verbeterd. In het begin moest ik nog vrij groot sturen (binnenhand van de hals, ietsje hoger, kijken naar het achterbeen), om hem zo te kunnen buigen dat het achterbeen ook echt onderkomt. Hij wordt sterker, ik word me meer bewust van het juiste gevoel, en nu stuur ik hem die volte rond met enkel meer gewicht op een zitbeenknobbel, binnenhand iets hoger en binnenschouder iets naar achteren gericht. Samengevat, ik merk het als hij minder input nodig heeft om het gevraagde uit te kunnen voeren en bouw dan de hulp af. Dan kom je op het punt van je eigen kunnen, maar dat kan altijd beter, en van daaruit bouw je dan verder aan jezelf. Zo merkte ik bijvoorbeeld dat ik wel mijn gewicht op de binnenbeugel had maar daarmee mijn zitbeenknobbel als het ware uit het zadel duwde. Das dus niet correct en je duwt jezelf uit balans, en erger nog, de andere zitbeenknobbel meer in het zadel waardoor je hulp tegenstrijdig is.

Of, paard is heel licht in mijn hand, op de pinken, maar omdat hij het moeilijk vond drukte hij zich ook makkelijk uit de oefening en raakte ik contact kwijt. Dan moet je werken aan je aanleuning. Dus iets meer gewicht in je handen voor je gevoel (ik heb het niet over bierkratjes, dat mag duidelijk zijn), duidelijker voor je gevoel, meer ruimte om zijn truukjes op te vangen zonder contact te verliezen, en op het moment dat hij sterker werd en meer bevestigd in die oefening, met dezelfde dynamische aanleuning terug naar iets meer oprichting en lichtheid.

Ik leg het vast niet helemaal lekker uit dus corrigeer me aub niet op de letter, maar dat is een beetje die geleidelijke overgang die het voor mij heeft.

Ik denk dat de ruiter zich uitermate bewust moet zijn van zijn eigen lijf, wat doe je, met welke spieren, en welk effect heeft dat op het paard. Biomechanica dus. Met dat bewustzijn ga je zorgen dat je al je spieren kunt controleren. Gecontroleerde spanning om te stabiliseren (buikspieren om je schouders en bekken los te kunnen laten maar wel rechtop te blijven bijvoorbeeld) maar ook spanning die je los kan laten en gedoseerd weer aan kan spannen. Je lichaam moet doen wat jij wil op het juiste moment. En das moeilijker dan het klinkt :')

Ik knijp bijvoorbeeld snel met mijn binnenbovenbeen. Dan zit je niet meer goed op je billen. Dan heb ik dus geen draf, ik heb pas draf als ik als het ware mijn bekken kan openen en de spier aan de achterkant van mijn bovenbeen meer aanspreek. Maar in tölt wil je juist die binnenbovenbeen spier een beetje kunnen aanspannen om het tempo te reguleren. En dan niet blijven knijpen, maar alsof je zachtjes in een open pak yoghurt knijpt zonder te morsen. Én weer loslaten op het juiste moment.

**Geplaatst**: 30-04-16 13:03

Geplaatst: 30-04-16 13:03

Mousmous schreef:
ik denk er zelf heel simpel over, als je niet in de correcte zit kan zitten, zoek je een houding die bij je past waarbij je in balans blijft, het paard niet stoort en onafhankelijk kan zitten. Daarvandaan kan je streven naar de correcte zit. Maar de dressuurhouding die zogenaamd correct is, is voor mij niet heilig.

Amen! Het is een beetje als de valse knik of echt nageven, dat het er op het oog aardig uit ziet wil nog niet zeggen dat het correct is. Dan beter idd een houding waarin je elkaar niet stoort en zo verder kunt werken, dan iets wat lijkt op het juiste plaatje maar niet functioneel is. Met die laatste zul je ook altijd vastlopen op bepaalde oefeningen of op een bepaald niveau, met de eerste kun je veel verder komen. Tenminste, als we het hebben over harmonie en gymnastiseren. In de wedstrijden misschien niet omdat er toch wel erg op het plaatje gejureerd wordt soms.

**Geplaatst**: 30-04-16 17:22

Geplaatst: 30-04-16 17:22

Interessant onderwerp! Ik ben er vanuit mijn opleiding veel mee bezig, dus kan er uren over praten.

Ik ga even inhaken op die "rechte lijn" bij de correcte (dressuur) zit. Vanuit biomechanisch oogpunt gezien is dit de meest efficiënte manier van zitten voor een ruiter.

Wanneer een ruiter loodrecht zit zijn de botten en gewrichten zo geplaatst dat een ruiter optimaal gebruik kan maken van de zwaartekracht. De zwaartekracht werkt namelijk loodrecht in op de aarde en door in diezelfde lijn te gaan zitten, heeft jouw lichaam als het ware de neiging om in een rechte lijn naar beneden te zakken. Dit is heel handig, want nu gebruik je de zwaartekracht om zelf stabieler te kunnen zitten!

Het gevolg hiervan is dat jij minder spierkracht nodig hebt om recht overeind te blijven zitten, dus ook meer ontspannen kan zitten. Minder spanning = minder ruis tussen jou en jouw paard = betere communicatie.

Wanneer je naar voren of naar achteren gaat zitten, kom je uit deze loodlijn en moet jouw lichaam harder werken om deze houding vol te houden. Je kan dit makkelijk zelf ervaren door te gaan staan alsof je op het paard zit. Verplaats je gewicht van je tenen naar je hakken en voel hoe de spanning opbouwt naarmate je verder naar voren of naar achteren gaat met je gewicht. Je lichaam moet nu harder werken om niet om te vallen! Je kan nu je evenwicht vinden door als het ware naar voren en achteren te schommelen en deze beweging steeds kleiner te laten worden totdat je stil staat.

dit klinkt in theorie heel mooi, maar de praktijk ligt natuurlijk anders. Je hebt natuurlijk ook te maken met het paard zelf en de wisselwerking tussen jullie beiden. Niet iedereen is fysiek in staat om deze houding aan te nemen, maar dat zegt niet dat we er niet naar kunnen streven zo evenwichtig mogelijk te kunnen rijden.

Uit eigen ervaring weet ik dat als een oefening niet gaat zoals ik wil, ik zelf vaak uit evenwicht ben. Wanneer ik mijzelf dan corrigeer, gaat het daarna vaak veel beter.

Hopelijk geeft dit een antwoord op je vraag _Marinke_

**Geplaatst**: 30-04-16 17:39

Geplaatst: 30-04-16 17:39

Allegra schreef:
Ik knijp bijvoorbeeld snel met mijn binnenbovenbeen. Dan zit je niet meer goed op je billen. Dan heb ik dus geen draf, ik heb pas draf als ik als het ware mijn bekken kan openen en de spier aan de achterkant van mijn bovenbeen meer aanspreek. Maar in tölt wil je juist die binnenbovenbeen spier een beetje kunnen aanspannen om het tempo te reguleren. En dan niet blijven knijpen, maar alsof je zachtjes in een open pak yoghurt knijpt zonder te morsen. Én weer loslaten op het juiste moment.

Ik heb heel lang het zelfde gehad alleen draaft die van mij altijd en overal wel. Als ik tölt wil zit ik het zweet in m'n broek te rijden.

Toen ik ging hardlopen merkte ik dat de spieren in mijn ene been langer zijn dan die in het andere. Om dat te compenseren probeerde ik me vast te houden met mijn bovenbenen en knieën. Ik ben er op gaan letten en zo kwam ik er ook achter dat ik mijn voeten niet recht neerzette wanneer ik loop. Dat doe ik nu heel bewust wel en het rijdt veel fijner.

Mijn paard is scheef en heeft in tölt wat meer ondersteuning van mijn rechterbeen nodig. Laat dat nou net mijn lastigere been zijn. Ik ben eens gaan rijden op ademhaling (wel met ondersteuning van buik en been en waar nodig teugel). Het werkt supergoed, veel prettiger voor paard en voor mij.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:03

Geplaatst: 01-05-16 10:03

Ademhaling moet ik idd ook zeker op blijven letten. En nog 100.000 andere dingen, ik ben gezegend met een paard dat werkelijk overal feedback op geeft

Aan mij om uit te zoeken wat ik nu weer ergens voor raars aan het doen ben haha.

Wat een top uitleg D_eem!

**Geplaatst**: 02-05-16 01:54

Geplaatst: 02-05-16 01:54

Interessant topic

Wat ik mij eigenlijk afvraag is het volgende:

Als ik met een paard vanaf de grond werk, maak ik mij kleiner om het paard langzamer te laten gaan en richt ik mij op, wanneer ik wil dat het paard weer voorwaarts gaat.
Regelmatig rijdt ik paarden die van zichzelf erg vlug zijn. Niet voorwaarts, maar snel. Bij deze paarden ga ik altijd heel iets voorover zitten, zodat ik mij 'kleiner' maak. Daarop komt het paard uiteindelijk weer fijn terug in tempo en kan ik hem/haar wel voorwaarts rijden en uiteindelijk lukt neerwaarts dan ook, komt het fijn naar mijn hand toe en loopt het paard in balans. Wanneer ik rechtop zou gaan zitten, schouders op de lijn heup/hak (deze lijn is dan wel correct), gaat het paard meestal weer versnellen. Heeft dit dan te maken met dat ik mijn energie (onbewust) naar voren zet??

**Geplaatst**: 02-05-16 06:57

Re: Houding & zit - functioneel of correct?

Geplaatst: 02-05-16 06:57

Geen idee, bij de mijne was het andersom

**Geplaatst**: 02-05-16 10:55

Re: Houding & zit - functioneel of correct?

Geplaatst: 02-05-16 10:55

Hier ook andersom. Het heeft me een jaar gekost om erachter te komen waarom hij toch maar steeds sneller ging stappen als ik mijn teugels op maar maakte, terwijl ik toch echt rete consequent ben dat dat niet de bedoeling is en we echt blijven stappen. Ik kiep een fractie naar voren. Als ik heel bewust op m'n kont blijf zitten is er niks aan de hand.

Die lijn is ook het niet enige he wat van invloed is op je paard. Bij tempo terug of voorwaarts is lichaamsspanning ook heel belangrijk. Misschien doe jij wel lekker 'zoutzakken' als je je klein maakt en bouw je spanning op als je rechtop zit. Dan kan ik me voorstellen dat het paard net andersom reageert.

**Geplaatst**: 02-05-16 11:37

Geplaatst: 02-05-16 11:37

Het verschil in tempo heeft onder andere te maken met jouw lichaamszwaartepunt (LZP) t.o.v van het lichaamszwaartepunt van het paard.

liesenlizzy, jij geeft aan dat op het moment dat jij je "kleiner" maakt, het paard beter gaat lopen. Ik ga er hierbij even vanuit dat het paard voorwaarts is doordat zijn LZP meer richting de voorhand is. Op het moment dat jij in een rechte lijn op zo'n paard gaat zitten, bevindt jouw LZP zich achter dat van het paard. Zo kom je als het ware achter de beweging terecht en kan jij minder goed mee zijn in de bewegingen van het paard. Op deze manier is het veel moeilijker voor het paard om in balans te bewegen. Dit wordt dan opgelost door snelheid te maken. Wanneer jij je nu "kleiner" maakt, verplaats jij je LZP naar voren en naar beneden. Zo komt jouw LZP dichter bij dat van jouw paard te liggen en is het makkelijker voor het paard om in balans te lopen. Vanuit daar kan je gaan trainen om langzamerhand jullie zwaartepunten naar achteren te verplaatsen. Zo kom je uiteindelijk op het punt dat je wel in een rechte lijn kan zitten.

Het kan inderdaad ook andersom het geval zijn, zoals Allegra zegt. Vaak is het dan het geval dat juist de ruiter degene is die zijn LZP naar voren brengt, waar het paard op reageert door sneller te gaan lopen.

Allegra heeft ook een punt dat er meer bij komt kijken dan alleen gewichtshulpen. Wanneer jij als een hark op je paard gaat zitten, zodat je niet mee kan zijn in de bewegingen van het paard of als jij als een "zoutzak" alleen maar mee gaat liften, kan je inderdaad tegen problemen aan lopen. Hier kan je alleen moeilijker een duidelijk antwoord op geven, aangezien dit heel erg kan verschillen per combinatie.