Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-12-14 10:21

Geplaatst: 10-12-14 10:21

Beetje apart Cer, dat een paardje in freestyle en in ontspanning niet uit zichzelf lekker gaat stofzuigen.
Zowel in stap als een drafje moet je toch echt dat hoofd losjes eraan zien meedeinen (overdrijf hier effe.., je snapt em wel.)
Zit er niks vast in overgang schoft/nek of achter de oren ? Of is ie zo alert op omgeving dat ie het niet vertrouwd ?
Aan de enkele longe zakt ie al helemaal niet lang en laag, ook niet als je het duidelijker vraagt ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-14 10:28

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-14 10:28

De "motor" heeft bij het paard van @Cer naar alle waarschijnlijkheid flink wat tijd nodig om op gang te komen.
Het eerste jaar van de africhting bestaat uit het opbouwen van een basis conditie en gewenning aan het ruitergewicht en diens leiding en aanwezigheid.
Je hioudt je hier bezig met het aanleren van de hulpen en het opbouwen van een vertrouwensband.
Lopen, lopen, lopen, buiten zoveel mogelijk geaccidenteerd terrein, dat laat een paard op een natuurlijke en voor hem begrijpbare manier zelf zijn basisconditie opbouwen.
Met een flegmatisch paard ga je de terugweg naar huis even lekker doordraven.

Langzamerhand vraag je je paard meer en meer "de hals te laten vallen".
Hij moet daarbij VOORWAARTS gaan anders wordt het sloffen.
Tuigpaarden dragen hun hals graag hoog, zo zijn ze gebouwd.
Ontspanning en vertrouwen spelen in deze fase de grootste rol.

Hierbij een techniek om dat te bewerkstelligen:

**Geplaatst**: 10-12-14 14:20

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 10-12-14 14:20

Hier gelukkig een Fries die en voorwaarts is en ook makkelijk zijn hals op lengte brengt.
Je hebt ook paarden die goed voorwaarts zijn, veel beweging hebben maar hun hals niet voldoende kunnen strekken.
Ze gaan tegen ook maar een klein beetje druk in.
Hoe los je dat op?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-14 14:24

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-14 14:24

Kalmte, rust, vriendelijkheid, ontspanning, vertrouwen.
Leren vanaf de grond op een woord "lang" het hoofd naar de grond te brengen met een handje brokken.
En dan, zie video hierboven.

**Geplaatst**: 10-12-14 14:37

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 10-12-14 14:37

nee ze is helemaal niet gestressed, ze kijkt op t gemakje in de rondte, en als je je hoofd naar de grond brengt, mis je de helft van wat er gebeurt..

T is gewoon een beetje een snel afgeleid typje. Maar omdat de motor een beetje traag is, kun je haar van achter naar voor ook niet echt goed helpen.. maar dat geeft niet, gewoon volhouden en in kleine stapjes aanbieden

**Geplaatst**: 10-12-14 19:28

Geplaatst: 10-12-14 19:28

Woestein schreef:
Hier gelukkig een Fries die en voorwaarts is en ook makkelijk zijn hals op lengte brengt.
Je hebt ook paarden die goed voorwaarts zijn, veel beweging hebben maar hun hals niet voldoende kunnen strekken.
Ze gaan tegen ook maar een klein beetje druk in.
Hoe los je dat op?

Zou een typisch geval van een verkeerd aangeleerde reactie kunnen zijn. Druk geeft spanning geeft enige angst geeft vlucht. Als dat succes heeft is het heel snel aangeleerd. De oplossing zit dan in het conditioneren van de gewenste reactie. Bv druk is terugkomen in tempo, dit toewerken naar reactie op heel lichte druk, ook achterwaarts oefenen. Kan via grondwerk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-14 19:42

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-14 19:42

ART_UMA schreef:
Zou een typisch geval van een verkeerd aangeleerde reactie kunnen zijn. Druk geeft spanning geeft enige angst geeft vlucht. Als dat succes heeft is het heel snel aangeleerd. De oplossing zit dan in het conditioneren van de gewenste reactie. Bv druk is terugkomen in tempo, dit toewerken naar reactie op heel lichte druk, ook achterwaarts oefenen. Kan via grondwerk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-14 09:52

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-14 09:52

Woestein schreef:
Je hebt ook paarden die goed voorwaarts zijn, veel beweging hebben maar hun hals niet voldoende kunnen strekken.
Ze gaan tegen ook maar een klein beetje druk in.
Hoe los je dat op?

Het soort "voorwaarts" dat je beschrijft is meestal niet datgene wat we bedoelen met rijkunstig voorwaarts.
Het is vluchtgedrag zoals ART_UMA al aangaf.
Hier is dus de losgelatenheid nog niet voldoende bevestigd.
Rust, kalmte, vriendelijkheid, communicatie, begrijpen, otspanning en vertrouwen.
Voorwaarts wil zeggen de pas langer, intensiever maken op een aandrijvende hulp.
In zijn pure vorm, als de aandrijvende hulp ophoudt dan gaat het paard stil staan.

**Geplaatst**: 11-12-14 10:34

Geplaatst: 11-12-14 10:34

Simpelman schreef:
Afgezien dat het er heel fijn uitziet maakt ze lijkt mij één kapitale fout:
Ze denk helemaal niet aan het soepel maken van de rug en het bijbrengen en versterken van de achterhand, duidelijk doordat ze haar paard niet in de krul en achter de loodlijn perst.
Ze heeft kennelijk nog niet goed begrepen hoe het moet, we moeten maar zien hoe dit afloopt.

Ik lees graag je antwoorden Simpelman, maar hier sla je voor mijn gevoel even de plank goed mis.

Ingrid Klimke is, samen met haar vader, toch wel een van de weinige die echt wel weet hoe het moet. Wat je zelf in bijna elke post schrijft, is balans met en vertrouwen in zijn mens de basis. Dat duurt 2 jaar, als ik het me goed herinner uit jouw posts. Daar is ze hier mee bezig. Balans en vertrouwen. Souplesse in de rug heeft pas zin als het dier de ruiter vertrouwt en daadwerkelijk los durft te laten. Kracht opbouwen komt daarna vanzelf als je steeds iets meer en moeilijkere oefeningen kunt gaan vragen. Ook rijdt zij veel buiten met haar dieren en dat is die kilometers maken, iets waar je het zelf eerder over had.

**Geplaatst**: 11-12-14 10:40

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 11-12-14 10:40

Even verder lezen, Kala. SM bedoelde dit sarcastisch.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-14 11:06

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-14 11:06

@Kala,
Dit was cynisme.
Minstens de helft van alle ruiters op alle niveaus is op het moment bezig zijn paard achter de loodlijn in de krul te persen.

Ingrid doet alles precies zoals ook ik iedereen adviseer te doen.
De professionele wereld kan er een voorbeeld aan nemen.

**Geplaatst**: 11-12-14 18:00

Geplaatst: 11-12-14 18:00

Simpelman schreef:
Het soort "voorwaarts" dat je beschrijft is meestal niet datgene wat we bedoelen met rijkunstig voorwaarts.
Het is vluchtgedrag zoals ART_UMA al aangaf.
Hier is dus de losgelatenheid nog niet voldoende bevestigd.
Rust, kalmte, vriendelijkheid, communicatie, begrijpen, otspanning en vertrouwen.
Voorwaarts wil zeggen de pas langer, intensiever maken op een aandrijvende hulp.
In zijn pure vorm, als de aandrijvende hulp ophoudt dan gaat het paard stil staan.

Met name de laatste zin vindt ik discutabel, wat mij betreft hou je op met de aandrijvende hulp als er reactie is, en blijft het voorwaartse vanzelf aan de gang totdat je een verandering wil of er een verandering optreed. Gaat je paard bv langzamer drijf opnieuw aan, en misschien wat strenger. Wil je terug, doe dan "remmen"

Je kunt het nog iets extremer trekken, conform de opmerking van Carl Hester over bv het rijden van hoeken. Als je de hoek inrijdt, zonder het rijden van de volte (hoek) aan te geven, waarom gaat je paard dan niet rechtdoor (tegen de muur zeg maar?). Eigenlijk is bijna elke vorm van zelf initiatief (het zelf doorlopen van de hoek, of zelf harder gaan of...) niet goed, het is een vorm van voorwerken (O hier doen we altijd... dus dan begin ik daar maar vast aan), voor je het weet ben je passagier ipv piloot

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-14 18:11

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-14 18:11

Ik bedoel met die laatste zin dat een paard moet (leren) afwachten en niet voor de hulpen uit moet gaan lopen.
Iets wat paarden gaan doen als ze niet ontspannen zijn en dat moeten we niet willen, mensen noemen dit dat hun paard voorwaarts is en dat is hij dan niet.
We moeten een "lui" paard willen dat gehoorzaam is.
Op een aandrijvende hulp hoort het voorwaarts te gaan, de pas te vergroten.

In de realiteit participeert hij gelukkig ook en doet wat er van hem verwacht wordt en wat nodig is, ze kunnen heel goed "luisteren", zelfs als er niets gezegd wordt.

**Geplaatst**: 11-12-14 18:52

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 11-12-14 18:52

Leren afwachten, helemaal eens.

"lui" heb ik zo snel geen beter woord voor, ik denk dat we hetzelfde bedoelen: actief maar niet hectisch, ontspannen maar niet sloom, afwachtend maar niet afgesloten...

**Geplaatst**: 11-12-14 21:59

Geplaatst: 11-12-14 21:59

Via een bekende werd ik geattendeerd op dit topic en wil graag een reactie geven.
Ik train mijn kruising fries die zwaar in rollkür gereden is geweest op de wijze van de école de Légèreté van Philippe Karl. Geen enkel paard loopt hier achter de loodlijn en ik heb met de technieken van de édL mijn paard kunnen leren zijn neus naar voren te brengen en zijn hals weer te gebruiken waar deze onder andere voor bedoelt is: voor zijn balans

Nu heb ik het geluk gehad zelf meerdere malen lessen van monsieur Karl te mogen krijgen en heb enorme goede resultaten met mijn paard behaald. Daarop heb ik de édL naar Nederland gehaald aangezien ik ervan overtuigd ben dat we wel een handje hulp kunnen gebruiken om onze paarden op een andere wijze te trainen dan wat je over het algemeen om je heen ziet. Daarnaast ga ik ook officieel opgeleid worden tot édL instructrice (voor degene die interesse hebben

)

Ik neem aan dat ik geen reclame mag maken in dit topic maar mocht je kennis willen maken met de édL dan verwijs ik jullie graag even naar de Bokt markt "afdeling" clinics...

**Geplaatst**: 12-12-14 12:36

Geplaatst: 12-12-14 12:36

@marjans Karl heeft zeker interessante ideeën en veel daarin spreekt mij aan. De observatie die ik maak op basis van internet en dvd's is dat het teugel contact vaak wat los-vast is. Heb je daar een mening over?

**Geplaatst**: 12-12-14 14:22

Geplaatst: 12-12-14 14:22

marjans schreef:
Nu heb ik het geluk gehad zelf meerdere malen lessen van monsieur Karl te mogen krijgen en heb enorme goede resultaten met mijn paard behaald.

Kun je ook 'enorm goede resultaten' iets verder definiëren? Want wat een goed resultaat is verschilt hier van persoon tot persoon, en sommige vinden 'resultaat' een vies woord....

Kun je het concreet maken met beelden, want dat zegt meer dan duizend woorden en voorkomt dan een hoop misverstanden. Heb je bijvoorbeeld voor- en na beelden van jouw paard?

**Geplaatst**: 17-12-14 12:08

Geplaatst: 17-12-14 12:08

Over de lost-vaste teugel, in het algemeen, waarom wordt daar zo negatief over gedacht? Ik hoor vaak argumenten in de trant, je laat je paard in de steek. Als ik naar mezelf kijk, heb ik tijdens het losrijden vaak een losvaste teugelvoering, om als het paard na een tijdje het bit aanneemt wel een constante verbinding te hebben. Maar bij het losrijden merk ik dat vooral paarden die achter de teugel willen kruipen, het even loslaten belangrijk is om ze vertrouwen te geven.
Ik vergelijk het zelf met als mijn vriend ( die ik volledig vertrouw) mijn voeten wil masseren, ik eerst 10 keer mijn voeten wegtrek voordat ik kan ontspannen. Als je dan blijft vasthouden, helpt dat absoluut niet, er komt dan juist meer spanning. Geen idee of dit een goede vergelijking is, maar bij de paarden die ik rijd (manege paarden) lijkt het ook zo te werken.
Mijn stelling is dus: in de weg naar de aanleuning juist wel regelmatig contact verbreken, om het paard uit te dagen de hals te strekken. En het vertrouwen te geven dat ik hem niet in zijn mond zal zitten. Pas als het paard na een tijdje begint los te laten (na heel veel voltes, slangevoltes, overgangen, etc) het contact constant te houden. Nu is het wel zo dat ik manege paarden rijd en hen elke keer opnieuw mij moet laten vertrouwen. Dit is mogelijk anders zijn als je de enige ruiter bent, en je paard jou al kent.
Wat is jullie gedachte hierover?

Laatst bijgewerkt door miek2012 op 17-12-14 12:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-12-14 12:10

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 17-12-14 12:10

Dat manegepaarden idd geen vergelijking zijn. No offence.

**Geplaatst**: 17-12-14 12:17

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 17-12-14 12:17

Dat lijkt mij echt veel te simpel beantwoord. De gemiddelde ruiter in Nederland is B, misschien L. Met bijbehorende aanleuning die nog verre van perfect is. De ene manege is de andere niet, maar het zijn niet allemaal hobbelpaarden. Als ik naar HAW kijk is de aanleuning van iemand in de B of L vergelijkbaar wat je ziet op de maneges waar ik heb leren rijden.

**Geplaatst**: 17-12-14 16:37

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 17-12-14 16:37

@ miek2012 waar jij het over hebt klinkt meer als verbinding zoeken en niet zozeer als los-vast teugel. Op het moment dat jouw paard het bit aanneemt neem jij een constante verbinding. Op het moment dat je een los-vaste teugel houdt komt het erop neer dat je teugels vaak te lang zijn en/of je de beweging van je paard niet goed volgt. Ik had dit ook, dacht dat wel heel ontspannen en fijn was voor mijn pony, maar mijn instructrice heeft het me laten voelen en een constante verbinding voelt toch echt fijner. Je laat je paard anders inderdaad in de steek, want hij heeft geen steun en vaak ben je net te laat met alles, wat dus voor onduidelijkheid in de communicatie zorgt. Wel begin ik nog steeds met de verbinding zoeken en dat is ook los-vast, maar dan anders ;-)

**Geplaatst**: 17-12-14 16:45

Geplaatst: 17-12-14 16:45

flavlip schreef:
@ miek2012 waar jij het over hebt klinkt meer als verbinding zoeken en niet zozeer als los-vast teugel. Op het moment dat jouw paard het bit aanneemt neem jij een constante verbinding. Op het moment dat je een los-vaste teugel houdt komt het erop neer dat je teugels vaak te lang zijn en/of je de beweging van je paard niet goed volgt. Ik had dit ook, dacht dat wel heel ontspannen en fijn was voor mijn pony, maar mijn instructrice heeft het me laten voelen en een constante verbinding voelt toch echt fijner. Je laat je paard anders inderdaad in de steek, want hij heeft geen steun en vaak ben je net te laat met alles, wat dus voor onduidelijkheid in de communicatie zorgt. Wel begin ik nog steeds met de verbinding zoeken en dat is ook los-vast, maar dan anders

Ik reed ook met een los-vaste verbinding waar ik vorige week op gewezen werd. Nu met constante verbinding loopt mijn paard duidelijk fijner. Aan mij nu de taak om wel zacht te blijven want ik word soms te strak en dat is niet goed. Daar komt ook de los-vast situatie vandaan bij mij, omdat ik heel zacht wil zijn.

**Geplaatst**: 17-12-14 16:51

Geplaatst: 17-12-14 16:51

miek2012 schreef:
Dat lijkt mij echt veel te simpel beantwoord. De gemiddelde ruiter in Nederland is B, misschien L. Met bijbehorende aanleuning die nog verre van perfect is. De ene manege is de andere niet, maar het zijn niet allemaal hobbelpaarden. Als ik naar HAW kijk is de aanleuning van iemand in de B of L vergelijkbaar wat je ziet op de maneges waar ik heb leren rijden.

Dat lijkt zo, maar (helaas) heeft Peppertree wel een beetje gelijk. Hoe vaak rijd je als manegeruiter op het paard en hoe vaak heeft het manegepaard andere ruiters op zijn rug?
Ze worden er nooit beter van en het "echt goede gevoel" ga je nooit krijgen op een manegepaard.
Ook omdat de echt goede paarden niet in een manege belanden.

**Geplaatst**: 18-12-14 11:57

Geplaatst: 18-12-14 11:57

Dank jullie wel voor de antwoorden. Flavlip, dus als ik het goed begrijp wordt met een los-vaste verbinding, het (onbewust/onbekwaam) niet meegaan of volgen met de hand bedoeld? En niet het bewust even naar voren brengen van de binnenhand? Dan begrijp ik het.

En toch is er met sommige manege paarden echt wel goed te rijden. Ik ben onder de indruk hoe snel een paard doorheeft wie er op zijn rug zit. Ze zijn vaak niet hoogopgeleid in de oefeningen, maar een paard actief ontspannen te rijden lukt mij toch vrij vaak goed. Als controle gebruik ik het halsstrekken in de stap, draf en galop en je voelt de rug omhoog komen gaan veren, nou dan ben ik in de zevende hemel.
(Dit laatste niet om mijzelf op te hemelen, maar om een beetje te relativeren dat het niet met alle manegepaarden zo droevig is gesteld)
edit
Ik lees in dit topic alles mee en ik moet zeggen dat het volgen van dit topic, maar ook het klassiek/academisch topic, mijn rijden enorm heeft verbeterd. Dus ik wil even iedereen (voor en tegenstanders, wel/niet wedstrijdruiters etc) bedanken voor het delen van jullie ervaringen en kennis

**Geplaatst**: 18-12-14 12:18

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 18-12-14 12:18

Topic heeft mij ook geholpen. Heb een pony in het Z die toch vaak achter de teugel kwam en zich hier en daar vastzette. Ik ga nu bezig met 'opnieuw' opleiden. Even helemaal terug naar de basis! Verbazend hoe snel hij het doorheeft en hoe vaak hij al de hand gaat opzoeken (na +- 5 'nieuwe' trainingen), in plaats van zich opkrullen en op het bit gaan bijten en achter de teugel komen. Heerlijk gevoel. Speciale dank aan Simpelman

.