Bokt.nl

Forums Markt Wiki Nieuws

Registreren |

Actieve onderwerpen

Bijrijdstertje is onzeker

Moderators: Neonlight, balance, C_arola, Sica

Ga naar pagina 1, 2 2 Volgende

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Bijrijdstertje is onzeker

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 18:47

Ik ga even een topic openen, heb sinds een paar maanden een meisje voor mijn 4.5 jarige appaloosamerrie van 1.42m hoog. Het meisje is 10 jaar oud en heeft al enkele jaren rijervaring, lest op een manege.

Alleen het probleem; ze is soms ineens heel bang of onzeker. Vooral de laatste tijd is dit heel erg, nadat Indy 1 x achterin de hoek schrok en weggallopeerde.

De pony is wel jong, maar zo braaf en makkelijk als wat. Is erg lief, loopt in een normaal tempo. Bokt niet. Schrikt heel soms maar niet noemenswaardig.

Van de week was ze ook weer eens bang want hij sneed iets af achter in de hoek

naja gepraat blabla en achter mij aan laten rijden en daarna ging het weer goed. De dag er na weer niks aan de hand. Tot ze nu ineens vandaag vraagt of ze misschien alleen nog overdag kan komen, want 's avonds is eng. (ze praat zich zelf angsten aan geloof ik want ze reed voorheen alleen nog maar in het donker).

Maar goed, haar voorstel was woensdagmiddag rijden, en in het weekend. Maar goed, ik heb er voor gekozen om iemand anders een kans te geven deze lieve super pony te rijden, omdat ik toch handen vol heb aan mijn andere 2 paarden en de Friese paarden. En zo komt me het dan een beetje over alsof het 'moet' en er zouden ook genoeg anderen zijn die bijna elke dag wel zouden 'willen' (moet niet, minstens 3 x in de week is vereiste, maar zoals dit meisje het nu voorstelde komt het dan waarschijnlijk uit op hoogstens 3 x in de week omdat ik ook wel eens wat anders te doen heb)

Héél af en toe komt er een dochtertje van een kennisje erop rijden die is ook 10 maar dat is meestal op de zaterdag of zondag. verder rijden er wel eens anderen op omdat die dat leuk vinden (tja vind het geen probleem om mijn paarden te delen

) maar het liefst zou ik 1 vaste rijdster hebben, en dat was zij dus.

Maar goed het komt er dus op neer dat ik niet zo goed weet wat ik er mee moet. Meisje kon zich voorheen goed redden met de pony, zelf opzadelen, zelf opstappen, rijden, en dan kwam ik ondertussen eens kijken, want heb zelf ook genoeg dingen te doen op stal.

HELLUP wat moet ik hiermee

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 18:49

OWWWWWWWWWW nu denken jullie zeker; maar die avatar dan??
Ja dat was echt enkel uitzondering, zonder zadel buiten wil ze wel eens vreugdebokken geven en zoals op deze avatar bij een fotoshoot vrijheidsdressuur in de sneeuw. Maar ECHT in de bak is het een braaf schaapje

Flygill: Berichten: 8045; Geregistreerd: 10-08-04; Woonplaats: Overloon

Re:

Geplaatst: 09-01-06 18:52

hmmm moeilijk.. Ik ben ook zo bange griet geweest en de mensen waar ik reedt (en nu nog steeds) hebben mij de kans gegeven om over mijn angsten heen te komen. Ik heb ook een tijd lang alleen gereden als er iemand van hun bij was enzo.
Praat een keertje met haar en vraag wat er aan de hand is. Laat haar haar hart luchten. Als het voorheen wel goed ging, geef haar dan die kans! Of vraag of ze misschien met een vriendinnetje samen kan komen dat die er bij staat en haar eventueel helpt met opstappen enzo. Ik heb mijn vriend bijvoorbeeld een tijdje meegenomen als de eigenaren niet thuis waren.

Flygill: Berichten: 8045; Geregistreerd: 10-08-04; Woonplaats: Overloon

Re:

Geplaatst: 09-01-06 18:54

Summertje schreef:
OWWWWWWWWWW nu denken jullie zeker; maar die avatar dan??
Ja dat was echt enkel uitzondering, zonder zadel buiten wil ze wel eens vreugdebokken geven en zoals op deze avatar bij een fotoshoot vrijheidsdressuur in de sneeuw. Maar ECHT in de bak is het een braaf schaapje

heeft jou verzorgster dat wel eens gezien dat hij zo deed? Dan heb je meteen de oorzaak van haar angst gevonden. Geloof me ik WAS ook zo.. En voor het ruitertje is het nog veel erger als voor jou, echt waar. Ze stelt niet alleen zichzelf teleur, maar ook jou!

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 18:58

Anzjuhlaa schreef:
hmmm moeilijk.. Ik ben ook zo bange griet geweest en de mensen waar ik reedt (en nu nog steeds) hebben mij de kans gegeven om over mijn angsten heen te komen. Ik heb ook een tijd lang alleen gereden als er iemand van hun bij was enzo.
Praat een keertje met haar en vraag wat er aan de hand is. Laat haar haar hart luchten. Als het voorheen wel goed ging, geef haar dan die kans! Of vraag of ze misschien met een vriendinnetje samen kan komen dat die er bij staat en haar eventueel helpt met opstappen enzo. Ik heb mijn vriend bijvoorbeeld een tijdje meegenomen als de eigenaren niet thuis waren.

Denk dat iedereen wel eens een periode gehad heeft dat die bang is geweest. Ik wil haar ook wel de kans geven, want ze doet het altijd harstikke goed, ruimt de spulletjes op en is eerlijk tegenover de pony.
Ik ben er ook altijd bij, met het opzadelen en opstappen, ben zowiezo altijd mee!! (ze is nog maar 10 jaar) maar ze doet het altijd wel zelf. Ik zorg dus altijd dat ik erbij ben! Ze mag af en toe ook wel een vriendinnetje meenemen, maar dat maakt niet echt verschil.

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 19:00

Anzjuhlaa schreef:
Summertje schreef:
OWWWWWWWWWW nu denken jullie zeker; maar die avatar dan??
Ja dat was echt enkel uitzondering, zonder zadel buiten wil ze wel eens vreugdebokken geven en zoals op deze avatar bij een fotoshoot vrijheidsdressuur in de sneeuw. Maar ECHT in de bak is het een braaf schaapje

heeft jou verzorgster dat wel eens gezien dat hij zo deed? Dan heb je meteen de oorzaak van haar angst gevonden. Geloof me ik WAS ook zo.. En voor het ruitertje is het nog veel erger als voor jou, echt waar. Ze stelt niet alleen zichzelf teleur, maar ook jou!

Ja want soms laat ze hem los (in de bak) en dan bokt de pony dus wel bij het opjagen, maar daar is ze ook niet bang voor want de pony doet dat niet onder het zadel. En dát weet ze juist wel weer. Alleen nu is het het schrikken waar ze bang voor is, omdat de pony dát heeft gedaan.

Maar dat van mn avatar was vorig jaar, en toen was zei er nog niet. En verder in de bak gaat ze er ook zo zonder zadel op.

Urielle: Berichten: 50079; Geregistreerd: 28-07-05; Woonplaats: Rilland

Re:

Geplaatst: 09-01-06 19:18

Ik zou zeggen dat ze welkom is maar dat ze wel gewoon de normale dagen moet komen rijden. De enige manier om over je schrik voor paarden te komen is erop te stappen en gaan met die banaan (en ik spreek helaas uit ervaring).
Ik denk dat ze zelf ook blij zal zijn dat ze heeft doorgezet straks. Heeft ze ook les met je pony?

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 22:16

Hey Urielle,
Ja ik heb ook tegen haar gezegd, dat ze gewoon de normale dagen moet komen rijden. Dus dat dat betekend, dat dat doordeweeks meestal 's avonds is omdat overdag zij op school zit en ik ook andere dingen te doen heb, zoals werken en stage.

Doorzetten zal ze zeker moeten, dat heb ik haar ook gezegd, en dat Indy heus nog wel eens zal schrikken, en dat dat er gewoon allemaal bijhoort. En dat ze alleen maar zal leren, als ze haar angst probeert te overwinnen.

Af en toe geef ik haar les op de pony. Van de week hebben we gewerkt aan haar angst om 2 hindernissen na elkaar te springen (dat doen ze vaak in de manegeles en daar wou ze graag aan werken)

Voor het eten zei ze trouwens dat ze vond dat ze maar moest doorzetten, want zonder Indy was haar leven maar rot (spreekt een 10 jarige hihi

) En heb gezegd dat ze niet meer mocht piepen

dat ik geen 1 keer het woord eng wou horen

En waarempel heeft ze gewoon gereden zonder te zeuren, lekker ontspannen en dus niks aan de hand. Ze maakt zich echt druk om niks, en dat is het probleem.

Urielle: Berichten: 50079; Geregistreerd: 28-07-05; Woonplaats: Rilland

Re:

Geplaatst: 09-01-06 22:29

Ach, en van de zomer zijn ze al weer een stuk braver en dan is ze blij dat ze het heeft doorgezet

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 22:35

Ja dat is het denk ik ook hoor!

Maar goed, in de winter rijden hoort er nou ook eenmaal bij!
In de zomer staan ze 24u/dag op t land en dan mogen ze wel wat vaker stilstaan dat maakt niet uit

Olympia: Berichten: 55604; Geregistreerd: 17-11-03; Woonplaats: Delluft

Re:

Geplaatst: 09-01-06 22:39

Moeilijk.. Kan het van zo'n meisje van 10 ook eigenlijk wel begrijpen.. En misschien wordt het door de ouders aangepraat, dat zie je ook heel vaak bij kinderen..

is het misschien geen oplossing dat je haar de eerste paar keren weer even kan helpen, zodat zij er weer vertrouwen in krijgt?

Belker: Berichten: 15359; Geregistreerd: 28-05-01; Woonplaats: Veluwezoom

Re:

Geplaatst: 09-01-06 22:45

Verplaatst naar VP.

Stephanie: Berichten: 11654; Geregistreerd: 29-11-03; Woonplaats: Groningen

Re:

Geplaatst: 09-01-06 22:52

ze is 10 jaar..
opzich is dat wel te begrijpen

je ziet ook heel veel op maneges dat ze
op bepaald moment bijna niks meer durven..
je kunt het ook wat tijd geven want volgens mij heeft ze er veel plezier in

en tsja anders toch maar een andere verzorgster zoeken

?

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 23:02

Olympia schreef:
Moeilijk.. Kan het van zo'n meisje van 10 ook eigenlijk wel begrijpen.. En misschien wordt het door de ouders aangepraat, dat zie je ook heel vaak bij kinderen..

is het misschien geen oplossing dat je haar de eerste paar keren weer even kan helpen, zodat zij er weer vertrouwen in krijgt?

Nee haar ouders zijn heel 'normaal' ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen

Ik weet dat het meisje heel onzeker is... Denk dat haar ouders het ook wel lastig vinden hoor, want ze is ook angstig in haar ponyles.

Ik help haar elke keer ook

Alleen het rijden zal ze zelf moeten doen

En vaak zit ik ook op het paard, dus ik hou haar goed in de gaten. Soms hobbelt ze wat achter me aan

Of rijd ik achter haar aan zodat ik wat aanwijzingen kan geven! Of ik help vanaf de grond.

Olympia: Berichten: 55604; Geregistreerd: 17-11-03; Woonplaats: Delluft

Re:

Geplaatst: 09-01-06 23:05

Jha oke, maar als jij haar vertrouwen geeft en helpt met het rijden hoe ze iets moet doen en het gaat goed, en jij zegt: oooww goed zo, dat heb je heeeel goed gedaan blabla, krijgt zij meer vertrouwen en gaat ze denken, ik kan het wel..

Verder weet ik niet of die ouders wel is meegaan, maar misschien hebben die ouders wel zoiets een keer in de trant gezegd van.. ooww vind je dat niet eng als hij zo doet, of ooooo pas op.. (ik weet hoe paniekerig ouders kunnen zijn als het gaat om hun kind met een paard.. En kan het me soms ook erg goed voorstellen)

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 23:06

Cloverdale schreef:
ze is 10 jaar..
opzich is dat wel te begrijpen
je ziet ook heel veel op maneges dat ze
op bepaald moment bijna niks meer durven..
je kunt het ook wat tijd geven want volgens mij heeft ze er veel plezier in

en tsja anders toch maar een andere verzorgster zoeken ?

We blijven het voorlopig gewoon proberen.
Want zoals vanavond was er ook niks aan de hand.

Maar moet wel ietwat streng blijven ( ik wil geen gepiep om niks meer) maar houdt wel rekening dat ze wat angstig kan zijn.

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 23:09

Olympia schreef:
Jha oke, maar als jij haar vertrouwen geeft en helpt met het rijden hoe ze iets moet doen en het gaat goed, en jij zegt: oooww goed zo, dat heb je heeeel goed gedaan blabla, krijgt zij meer vertrouwen en gaat ze denken, ik kan het wel..

Verder weet ik niet of die ouders wel is meegaan, maar misschien hebben die ouders wel zoiets een keer in de trant gezegd van.. ooww vind je dat niet eng als hij zo doet, of ooooo pas op.. (ik weet hoe paniekerig ouders kunnen zijn als het gaat om hun kind met een paard.. En kan het me soms ook erg goed voorstellen)

Ja ik vertel het haar ook zeker als ze het goed heeft gedaan!
Maar eigenlijk doet ze het gewoon altijd wel goed, behalve de laatste tijd dat gepiep dan.

Haar moeder komt haar savonds meestal ophalen. En die is niet zo paniekerig als ik het moet geloven, die vraagt altijd hoe het is gegaan en of het leuk was.

Olympia: Berichten: 55604; Geregistreerd: 17-11-03; Woonplaats: Delluft

Re:

Geplaatst: 09-01-06 23:11

Misschien is proberen een gesprek met haar aan te knopen, kijken wat de reden hiervan is?

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-06 23:28

Heb ik al gedaan, ze zegt zelf dat ze heel onzeker is. En dat ze nog bang is van die ene keer dan Indy schrok en weggallopeerde. En dat ze bang is dat het weer gebeurd. En ze denkt dat in het donker ze eerder zal schrikken dan in het licht. En dat vind ze dan eng.

Olympia: Berichten: 55604; Geregistreerd: 17-11-03; Woonplaats: Delluft

Re:

Geplaatst: 10-01-06 18:57

Summertje schreef:
Heb ik al gedaan, ze zegt zelf dat ze heel onzeker is. En dat ze nog bang is van die ene keer dan Indy schrok en weggallopeerde. En dat ze bang is dat het weer gebeurd. En ze denkt dat in het donker ze eerder zal schrikken dan in het licht. En dat vind ze dan eng.

Arm kind.. Kan het ook wel begrijpen.. En als jij nou is een keertje gaat rijden (Doet het paard dan ook wel is zo of niet?) dan kan ze zien dat ze wel braaf is en stapt ze met een rustig gevoelop ?

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-06 19:30

Ja maar het probleem is dat de pony NIKS doet

Ja soms schrikken, maar goed dat doet elk paard wel eens. Zelfs de makste. En dat weggalloperen is niks noemenswaardig, paar sukkelige galopsprongetjes en is daarna zo weer in stap.

Flygill: Berichten: 8045; Geregistreerd: 10-08-04; Woonplaats: Overloon

Re:

Geplaatst: 10-01-06 19:34

Voor jou kunnen dat een paar sukkelige galopsprongetjes zijn, maar voor haar is het misschien heel wat.

Duvel91: Berichten: 873; Geregistreerd: 25-11-04

Re: Bijrijdstertje is onzeker

Geplaatst: 10-01-06 19:41

Misschien kan je haar weer wat vertrouwen laten krijgen door je paard aan de longe te doen en dat zij er dan wat oefeningtjes opdoet, dan voelt ze zelf ook al duidelijker aan dat het beestje mak is en dat ze er niet bang voor hoeft te zijn, dat geeft naar mijn mening altijd wat vertrouwen.

Voor de rest, idd proberen te praten en gewoon vaak rijden, dan gaat het vanzelf over.

En wat Anzjuhlaa zegt, wat voor jouw wat sukkelige galopsprongetjes zijn, is voor haar misschien heel wat........

Bojangles: Berichten: 13704; Geregistreerd: 23-06-02; Woonplaats: Drenthe

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-06 13:14

Ze rijdt ook wel gewoon, zoals maandag avond heeft ze ook gewoon gereden, was er weer niks aan de hand. Dan is die angst er ook helemaal niet.

Dus daarom is het voor mij zo lastig, want de ene keer gaat ze bij wijze van spreken zonder zadel in galop de hele bak door, en de andere keer is ze bang voor van die dingen die de pony eigenlijk nooit doet.

Het is zo moeilijk om de balans te vinden tussen streng zijn en bijvoorbeeld geruststellen.

En wat betreft die sukkelige galopsprongetjes, na een paar keer zal je toch moeten leren dat dat kán gebeuren, paard blijft een levend dier en zal altijd onverwachtse bewegingen maken. Wil je dit niet, tja dan kan je beter op een hobbelpaard gaan.
De keuze om te gaan rijden heb je vaak zelf!

Zij heeft ook de keuze gekregen; doorzetten, of ermee stoppen. Dat is heel simpel. (oh nu klink ik wel heeeeel bot) nee maar het is gewoon zo. Ik wil graaaaaag helpen met alles en dergelijke, maar is er gepiep om niks, want echt die pony heeft nog maar 1 x in al die tijd bij haar geschrokken. En blijft dit zo doorgaan, dan heb ik er alleen maar hinder van, en dat is niet de bedoeling.

En er zijn 10 anderen in de rij om deze pony te willen rijden.

Ik heb zeker begrip voor angsten vooral bij jonge kinderen, maar kan een beetje 'aanpakken' geen kwaad, en hebben ze er zelf alleen maar voordeel aan

Maar goed ik heb dus nu gemerkt dat mijn aanpak geholpen heeft, aangezien ze gewoon weer rijdt en het volste vertrouwen heeft

Ze zit weer met een

op de pony. Ach en elke keer zeggen dat het weer goed is gegaan helpt ook wel

Nu ben ik benieuwd, of er nog meer mensen zijn die een jong bijrijdstertje hebben, en hoe dat gaat.

Vie: Berichten: 12212; Geregistreerd: 11-08-03; Woonplaats: Haasdonk

Re:

Geplaatst: 11-01-06 14:20

Mooi dat het nu weer goed ging.

Ik denk dat het gewoon van die momenten zijn, ik heb dat ook. Zoals gisteren moest ik weer gaan trainen en ik dacht: oh nee, daar gaan we weer

, vorige keer bokte ze nl. nogal wat.
En tsja, toen stapte ik op, één eng rondje en toen had ik weer zo iets van: kom op, stelt niets voor.

En de rest van de les ging goed, geen één bokje.

Dus ik denk wel dat je het zo goed heb aangepakt, als ze weer zo 'n 'moment' heeft (noem het nu maar ff zo), gewoon weer hetzelfde doen.

Ik vind het trouwens erg fijn van jou dat je er zo veel begrip voor hebt! Ik ben ook nog altijd héél erg blij dat de eigenares van Olga dat voor mij ook had, ik durfde nl. helemaal niet meer te rijden. Maar dankzij doorzettingsvermogen en steun kom je al heel ver.

Ga naar pagina 1, 2 2 Volgende

↑ Naar het begin van de pagina