Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 21:42

5 maanden na aankoop eerste eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 21:42

Hallo allemaal,

Ik open dit topic omdat ik na het kopen van mijn eerste eigen paard een hele hoop dingen heb ondervonden die ik van te voren niet had verwacht. Ik denk dat dit misschien interessant kan zijn voor anderen die een paard willen kopen en daarnaast vind ik het ook gewoon leuk om te delen

Ik verwacht dat het best een lang verhaal zal worden dus leuk als je het afleest en anders begrijp ik het helemaal haha!

Eerst iets over mijzelf:
Ik ben inmiddels 32 en ben opgegroeid met paarden en pony's. Mijn tante en neef zijn welsh fokkers en zodoende ben ik dus vroeg met de paardenwereld in contact gekomen. Buiten de familie pony's ben ik op mijn 12e begonnen op de manege omdat mijn ouders geen paard konden kopen. Ik heb op verschillende maneges gereden tot nu toe en daarnaast heb ik verschillende verzorgpaarden gehad, heb ik paarden ingereden, buitenritten begeleid, een maand op een springstal gereden in Duitsland en heb ik een jaar een paardenopleiding gevolgd voordat ik besloot een HBO opleiding in een andere richting te gaan doen. Hierna heb ik nog een half jaar op mijn manege gewerkt.

Ik vertel dit enerzijds voor een inzicht in wie ik ben maar anderzijds ook omdat ik door deze paarden carrière eigenlijk wel dacht dat ik zou weten hoe het is om een eigen paard te hebben.
Nouu..haha dat is toch wel een beetje anders gegaan dan verwacht. Ik heb zelf dan ook meerdere topics gelezen van te voren wat een paard kost etc. Daar vind je zeker al de standaard dingen. Maar ik hoop dat ik hier een aantal dingen vertel die dus anders zijn dan de standaard informatie. Ik zal hieronder verder gaan in kopjes om een beetje overzicht te houden:

Gezondheid:
Van te voren wist ik de standaard dierenarts kosten, hoefsmid etc. Maar in de paardenwereld heb ik er ook ingestampt gekregen dat je de DA niet zomaar belt. Eerst even kijken hoe het gaat en eerst even advies opvolgen van een ander. Ik dacht dus ook buiten die standaard dingen niet zo veel gebruik te maken van de DA (tenzij nood natuurlijk, dat kan je van te voren wel lezen) Maar toen ik mijn merrie eenmaal had merkte ik toch dat ik bij mijn eigen dier wat minder makkelijk was. Oftewel madame kreeg een teek PANIEK, madame kreeg bultjes en korstjes PANIEK, madame is niet altijd even fit, snotneus erbij, helemaal vermoeid (na verhuizing) PANIEK. Aldus je merkt het wel, die DA kwam in de eerste 2 maanden dus best wat regelmatig. Nu na 3 maanden wordt het wel wat makkelijker, leer ik mijn paard wat beter kennen en hoef ik hier dus niet meer zo snel mee naar de DA. Maar dit is wel iets wat ik me van te voren niet had bedacht.
Dan is er de hoefsmid, van te voren dacht ik 1x in de 8 weken is wel de standaard prima. Maar der hoefjes groeien best snel en dan denk ik, ik hou me nagels ook graag bij dus die van haar ook dus werd 1x in de 8 weken al snel 1x in de 4 a 5 weken. Dan ook nog een beetje rotstraal wat ook geld kost om te behandelen, loopt toch snel op.
Ook qua voeding kwam ik al snel van de mening "onderhoudsbrok alleen is wel voldoende voor een 3 jarige" af. Want mijn merrie is nu net 3 dus ook nog iets erbij voor een goede groei en spieropbouw, supplement erbij voor gezonde botten, spieren en gewrichten, beetje luzerne om goed kauwen te bevorderen, vitaminebrok erbij en dan ook nog soms kiezen om te switchen van voer omdat iets niet bij je paard past zoals die van mij slappe mest krijgt van muesli's etc.
Ook qua worm onderzoek dacht ik 2 x per jaar prima te vinden, maar doe ik dit toch liever 1x in de 3 a 4 maanden plus behandelen want jong paard = vaker wormen.
Dekens was ook een ding. Ik had op zich vrijwel gelijk de juiste deken gevonden. Dit was best een dure deken wat prima is, maar ik had niet verwacht dat ze zo snel zou groeien dat ze na 2 maanden al een nieuwe nodig had. Dus deken nr 2. Nu de lente is begonnen, waarvan ik dacht dat ze dan niks nodig had, toch ook weer een vliegen/regen deken aangeschaft en een vliegenmasker. Dit lijkt misschien niet veel, maar omdat al deze dingen best veel geld kosten loopt dit best snel op.

Huisvesting:
Dit was voor mij echt het grootste probleem waar ik tegen aan liep. Mijn verzorgpaard stond op een stal waar ze in de winter overdag op de paddock staan (met zijn 2en op een niet heel groot stuk) en de eigenaresse wees mij erop dat paarden buiten horen te staan. Daar kon ik mij uiteraard wel in vinden. Echter mijn merrie vond dit helemaal niks. In de regen zonder schuilmogelijkheid, samen met een merrie die haar continue aan het opjagen was en ook nog is slecht kuil waarvan ze aan de diarree ging en ze eigenlijk maar 2 uurtjes van konden eten terwijl ze er 8 a 9 uur stonden. Ik ging op zoek naar een andere plek. Ik kwam zelf altijd op grote sportstallen. Dus dat hield in mijn geval in: Winter=hele dag op stal zomer= aantal uur op de wei. Paarden waren altijd vrolijk dat was hoe het ging/ wat ik gewend was dus voor mij heel normaal. Ze stond op de stal waar ik haar vandaan had ook op stal en was daar heel happy (veel vrolijker dan waar ze nu stond) Dus ik verhuisd naar een luxe pension. 2 uur per dag op de paddock (tegen betaling uiteraard) en alle luxe van warm water, binnenbak, springpiste, stapmolen, bos etc. Ze zat daar dan ook happy in haar vel. Alleen tijdens de sneeuw periode had ze toch wel veel energie en ik merkte dat het aan mij knaagde dat ze de hele dag in haar box stond als ik er niet was. Daarnaast miste ze ook contact met andere paarden want luxe pension = alles alleen (in mijn ervaring). Ik vond het heel lastig om toen een keuze te maken. Ik had gemerkt dat ze op de eerste stal buiten niet gelukkig was, ik moest haar dan weer verhuizen (dus 3 x in 2 maanden+ ze was ook al van de opfok naar de handelstal verhuisd dus een totaal van 4x in 2 maanden!) Maar ik wist heel feitelijk de 3 basisbehoefte van een paard en er knaagde ook niet voor niets iets aan mijn gevoel. Ik heb toen een stal gevonden met een natuurgebied van 9 hectare waar in totaal 12 paarden opstaan. Een kudde van merries en ruinen, van shetlanders en fjorden tot KWPN'ers en van 1 tot 30 jaar oud. Dichtbij huis met een nood/poetsstal, koud water, kantine, super goede 20x60 buitenbak, longeercirkel, leuke uitrijmogelijkheden en leuke eigenaar/stalgenoten. Ik dacht dit is zo prachtig, ik ga dit gewoon doen.
Ik ben er op deze stal achter gekomen dat als je paarden in hun natuurlijke behoefte wil voorzien, dat het echt niet altijd afdoende is met een paddockje buiten waar ze af en toe hooi krijgen en ze met een ander paard staan. Voor sommige paarden is dit misschien prima, maar voor die van mij duidelijk niet.

Nou ik denk dat ik zo alles wel gehad heb. Ik vind het knap als je bent gebleven tot het eind haha maar ik hoop dat er misschien bokkers zijn die het leuk vinden om te lezen en hun eigen ervaringen hieronder willen delen.

Groetjes Janien

PS. Niet te vergeten is het hebben van een eigen paard heerlijk! Het is voor mij wel degelijk de droom die uitkomt en alles wat is gebeurd heb ik zeker niet als negatief ervaren. Maar het was voor mij wel een periode waarin ik dacht. Ah dit is wat mensen bedoelde als ze zeiden "een eigen paard is toch echt wel anders" en dat mensen dat toch wellicht niet zo negatief/onaardig bedoelde als dat ze overkwamen

**Geplaatst**: 15-05-21 22:09

Re: 5 maanden na aankoop eerste eigen paard

Geplaatst: 15-05-21 22:09

Heel herkenbaar

Mijn plannen waren ook iets anders dan ze in mijn hoofd waren en intussen heeft mijn jaarling me al best veel geld gekost op die 6 maanden dat ik hem heb. Ook gemerkt dat een eigen paard leuk is, maar je moet je nog steeds schikken naar de regels van anderen op hun domein (uiteraard). Ik heb de mijne nu een halfjaar vroeger laten castreren bv omdat hij anders niet meer mocht komen, en ik op een plaats stond waar ik dagelijks met de auto toch 20 min heen en 20 minuten terug moest om te gaan voederen en hij opgejaagd werd door zijn 'vriendje' waar hij bij stond.. Zo gezegd zo gedaan, maar (intussen 2 weken geleden sinds de castratie) toch wel wat complicaties gehad die niet verwacht waren maar gelukkig wel een hele lieve dierenarts die kosteloos mij nog medicatie heeft gegeven en nog eens is komen kijken zonder er iets voor te vragen !

Vroeger met mijn paarden ook het een na het ander meegemaakt, dat ik echt dacht 'Nooit geen eigen paard meer' Maar het is dan toch na zoveel jaren weer anders uitgedraaid. Absoluut geen spijt van, maar er komen toch altijd onverwachte zaken bij kijken.

**Geplaatst**: 15-05-21 22:22

Geplaatst: 15-05-21 22:22

herkenbaar! Ik heb sinds mijn 11e eigen paarden en eigenlijk weet ik niet beter meer, haha, ik heb wel veel moeite gehad qua stalling. Paddocks van 5x5, modder, zonder schuilstal, te weinig hooi, je noemt het maar ik ben weggegaan, wel 8 keer verhuist in 5 jaar tijd, inmiddels mijn eigen weide en ik ga nooit meer weg!!
Kosten kunnen stiekem erg oplopen indd. tandarts, dekens, bij ons dan hooibakken, netten, palen, lint etc. Ook grote uitgave zoals mijn roundpen en ik had mijn haflinger weggebracht naar een train stal, bleek hij na 6 weken niet erg ver mee te komen ondanks mijn 365dagen voorbereiding, toch 2000,- kwijt en niks opgeschoten. Kliniek kan erg in de kosten oplopen, als er geen passend zadel te vinden valt ook, sulky en tuig voor mijn shetlander, Het zijn maar wat, die paarden.

Ik heb echt moeten leren dingen op mijn manier te doen want zoveel paarden mensen geven zoveel adviezen, ik beleer de mijne nu (letterlijk) stapje voor stapje en mensen verklaren mij vast voor gek als ik 10 minuten lang achter mijn paard sta te springen tot hij onspant en in mijn rijkleding en termolaarzen toch even naar een winkel ga.
Moet wel zeggen dat ik er niet meer zonder kan hoor, die blije koppies zijn goud waard en ik kan niet wachten tot ik de mijne heb beleerd en weer heerlijk de bossen in kan sjouwen.

**Geplaatst**: 15-05-21 22:29

Geplaatst: 15-05-21 22:29

Zo herkenbaar dit, ik denk dat ik redelijk vergelijkbare ervaring had als jij toen ik aan mijn eerste paard begon en je denkt je echt heel goed voorbereid en ingelezen te hebben, maar die praktijk is toch wel echt wat anders!

Dat van die oplopende kosten herken ik ook wel erg, hoewel ik er nu na ruim 2j toch wel eindelijk wat vat op begin te krijgen (als er niets ernstigs is natuurlijk) en ook dat heel snel de DA willen bellen is wel een stuk minder. Mijn paardje heeft nu ook al 3x een fysio erbij gehad omdat ze o.a. plots moeilijk wou galopperen, een andere periode echt super gestressed liep en me echt letterlijk eraf bokte, ... iedere keer 95€ betaald om te horen te krijgen "je paard is helemaal soepel en zit nergens vast, lichamelijk is er niets aan de hand", dus die bel ik nu ook al niet te snel meer

Wat ik nog wel het lastigste vind, is het mentale aspect. Ik heb vorig jaar 2 hele lastige periodes na elkaar gehad, 1 keer paard heel ziek, daarna paard compleet mentaal overhoop door nieuwe huisvesting, waardoor ik heel lang heb moeten zoeken naar de oorzaak en hoe ik het moest oplossen, ondertussen was naar stal gaan een corvee geworden ipv. ontspannend en leuk, dat was best zwaar. Daarna een superfijne periode gehad en nu sinds een paar weken zit ik weer met een paard dat niets meer leuk lijkt te vinden en niet goed in haar vel lijkt te zitten, dus begint de zoektocht weer van voor af aan. Je neemt het het dier niet kwalijk natuurlijk, dat is hun manier van communiceren, maar het is toch wel echt mentaal uitputtend, zeker naast een drukke baan.
Gelukkig zijn de goede periodes altijd superfijn, daar trek ik me telkens aan op als het weer even wat minder gaat. Maar die ups & downs, stappen vooruit en achteruit, damn daar heb ik me lelijk aan mispakt en vooral dan aan wat dat met je gemoedstoestand doet.

**Geplaatst**: 15-05-21 22:30

Geplaatst: 15-05-21 22:30

Heel blij om te lezen dat je je paard weer weg hebt gehaald uit die gevangenis!
Een paard hoort buiten, met inderdaad de juiste omstandigheden qua schuilen, voer en ruimte.

Eigenlijk ben ik niet tegen zoveel zaken aangelopen, maar wij hadden de aan huis en ik was pas 14 toen ik een eigen paard kreeg.

Nu staat hij heerlijk op een 24/7 buiten stal met voldoende voer plekken, schuilmogelijkheden en ruimte voor het aantal paarden die er staan. In die 11 jaar pas drie keer onverwachte dierenarts kosten gehad en dekens draagt hij niet (sloopt ie alleen maar :’) ) dus daar heb ik geen kosten aan. Uiteraard heb ik wel wat dekens klaar liggen voor het geval hij ziek wordt.
Hoeven bekap ik zelf omdat hij zo’n angst had voor de smid. Eens per jaar wordt dit nu gecontroleerd.
Zou ik dingen nu anders doen? Ja natuurlijk, als 14 jarige denk je heel anders over zaken dan als 25 jarige. Maar ik heb er geen spijt van want ik heb er een bomproof paard aan over gehouden waarmee ik kan lezen en schrijven.

**Geplaatst**: 15-05-21 22:38

Geplaatst: 15-05-21 22:38

Herkenbaar. Ik vond het vooral heel erg vervelend dat ik op ten duur leerde dat ik weliswaar mn eigen paard had (die op pension stond) maar dat ik feitelijk niet zoveel zelf bepaalde...
Ik ging kijken bij stallen, en daar worden uiteraard gouden bergen beloofd. En de praktijk is gewoon anders. Hele dag naar buiten? Ja als het niet regent of als de eigenaar geen andere afspraken heeft die dag.
6x per dag hooi was in werkelijkheid 4x per dag een klein bergje hooi wat met een half uur op was en stalgebreken bij werkelijk elk paard

Het is dus mijn paard, maar eigenaar van de stal bepaald wat mijn paard eet, hoeveel mijn paard eet en wanneer. Ook het buiten zijn wordt bepaald, idem voor de samenstelling van de kudde, en soms zelfs hoeveel je moet trainen of wanneer je meer moet gaan doen met je eigen paard.
Eigenlijk moet je gewoon elke maand een fors bedrag dokken en dan bepaald alsnog een ander wat goed is voor je paard, terwijl er vaak niet voldoende kennis is bij een eigenaar. Zeker bij kleinere stallen niet.

**Geplaatst**: 15-05-21 22:48

Geplaatst: 15-05-21 22:48

Je kan het in ieder geval met leuke humor opschrijven.

Weet je, na 30+ jaar paarden ben ik toch heel blij dat ik ooit begonnen ben met een ex-manegepaard dat ik daarna nog 8 jaar, of zoiets, op die manege gestald heb.
Voor een heleboel van de dingen die je, heel herkenbaar, beschrijft, had ik de oude manege-baas die dan heel vaderlijk zei: oh, even zus of zo doen, dan komt het weer goed.
Ik heb met dat eerste paard best wat te stellen gehad maar er was altijd wel iemand die me dan weer uit de brand hielp.

Met alle stunts, fouten, stommiteiten en blunders heb ik dat paard 29 kunnen laten worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 23:00

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 23:00

Anastasia24 schreef:
herkenbaar! Ik heb sinds mijn 11e eigen paarden en eigenlijk weet ik niet beter meer, haha, ik heb wel veel moeite gehad qua stalling. Paddocks van 5x5, modder, zonder schuilstal, te weinig hooi, je noemt het maar ik ben weggegaan, wel 8 keer verhuist in 5 jaar tijd, inmiddels mijn eigen weide en ik ga nooit meer weg!!
Kosten kunnen stiekem erg oplopen indd. tandarts, dekens, bij ons dan hooibakken, netten, palen, lint etc. Ook grote uitgave zoals mijn roundpen en ik had mijn haflinger weggebracht naar een train stal, bleek hij na 6 weken niet erg ver mee te komen ondanks mijn 365dagen voorbereiding, toch 2000,- kwijt en niks opgeschoten. Kliniek kan erg in de kosten oplopen, als er geen passend zadel te vinden valt ook, sulky en tuig voor mijn shetlander, Het zijn maar wat, die paarden.

Ik heb echt moeten leren dingen op mijn manier te doen want zoveel paarden mensen geven zoveel adviezen, ik beleer de mijne nu (letterlijk) stapje voor stapje en mensen verklaren mij vast voor gek als ik 10 minuten lang achter mijn paard sta te springen tot hij onspant en in mijn rijkleding en termolaarzen toch even naar een winkel ga.
Moet wel zeggen dat ik er niet meer zonder kan hoor, die blije koppies zijn goud waard en ik kan niet wachten tot ik de mijne heb beleerd en weer heerlijk de bossen in kan sjouwen.

haha oh heerlijk dat stukje over naar de winkel gaan, daarin idd ook de schaamte voorbij heeft me nooit veel uitgemaakt haha. En ook interessant dat jij weer hele andere kosten hebt! Dat van het passende zadel bijvoorbeeld ga ik ook nog wel tegenaan lopen. De zadelmaker zei al dat de Kieffer die ik nog had voor haar niet ging passen dus daar gaan we al. En ik vind je niet gek hoor met het inrijden, ik doe het precies zo. Is toch juist heerlijk dat je het helemaal op je eigen (en die van je paard) manier kan doen. Ik hoor van mijn staleigenaar soms ook wat dingen kosten als je het aan huis hebt. Niet normaal wat een geld. Maar daarentegen is het houden van paarden aan huis ook nog een droom waarvan die hopelijk in de toekomst uit mag komen. Want hoewel dat heel veel werk is, lijkt het me ook echt optimaal genieten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 23:07

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 23:07

Nevermind17 schreef:
Heel herkenbaar Mijn plannen waren ook iets anders dan ze in mijn hoofd waren en intussen heeft mijn jaarling me al best veel geld gekost op die 6 maanden dat ik hem heb. Ook gemerkt dat een eigen paard leuk is, maar je moet je nog steeds schikken naar de regels van anderen op hun domein (uiteraard). Ik heb de mijne nu een halfjaar vroeger laten castreren bv omdat hij anders niet meer mocht komen, en ik op een plaats stond waar ik dagelijks met de auto toch 20 min heen en 20 minuten terug moest om te gaan voederen en hij opgejaagd werd door zijn 'vriendje' waar hij bij stond.. Zo gezegd zo gedaan, maar (intussen 2 weken geleden sinds de castratie) toch wel wat complicaties gehad die niet verwacht waren maar gelukkig wel een hele lieve dierenarts die kosteloos mij nog medicatie heeft gegeven en nog eens is komen kijken zonder er iets voor te vragen !

Vroeger met mijn paarden ook het een na het ander meegemaakt, dat ik echt dacht 'Nooit geen eigen paard meer' Maar het is dan toch na zoveel jaren weer anders uitgedraaid. Absoluut geen spijt van, maar er komen toch altijd onverwachte zaken bij kijken.

Nou zeker, ik kan me goed voorstellen dat als je een flinke kostenpost als paard hebt gehad dat je er dan wel klaar mee bent. Maar het paardenmeisje in ons gaat nooit weg he haha. Balen om te horen dat je hem vroeger hebt moeten laten castreren. Je zit dan idd toch vast aan de "NL manier van paardenhouden" Waarin er wat dat betreft nog niet echt wordt meegedacht (wel steeds meer gelukkig) Terwijl echt niet elke hengst problemen veroorzaakt in de omgang met andere ruinen en al helemaal niet op die leeftijd. Ik snap heel goed wat je bedoeld met voegen naar de plek en in mijn ervaring is het zelfs hoe duurder en luxer de stal, hoe meer regels en beperkingen.

**Geplaatst**: 15-05-21 23:11

Geplaatst: 15-05-21 23:11

Hutcherson schreef:
Herkenbaar. Ik vond het vooral heel erg vervelend dat ik op ten duur leerde dat ik weliswaar mn eigen paard had (die op pension stond) maar dat ik feitelijk niet zoveel zelf bepaalde...
Ik ging kijken bij stallen, en daar worden uiteraard gouden bergen beloofd. En de praktijk is gewoon anders. Hele dag naar buiten? Ja als het niet regent of als de eigenaar geen andere afspraken heeft die dag.
6x per dag hooi was in werkelijkheid 4x per dag een klein bergje hooi wat met een half uur op was en stalgebreken bij werkelijk elk paard

Het is dus mijn paard, maar eigenaar van de stal bepaald wat mijn paard eet, hoeveel mijn paard eet en wanneer. Ook het buiten zijn wordt bepaald, idem voor de samenstelling van de kudde, en soms zelfs hoeveel je moet trainen of wanneer je meer moet gaan doen met je eigen paard.
Eigenlijk moet je gewoon elke maand een fors bedrag dokken en dan bepaald alsnog een ander wat goed is voor je paard, terwijl er vaak niet voldoende kennis is bij een eigenaar. Zeker bij kleinere stallen niet.

Dít. Ik heb het allebei gehad, eigenregie en volpension (omdat de gezinsplanning geen eigenregie toeliet). In eigenregie heel leuk, maar een hoop organiseren: mestafvoer, hooi inkopen en transporteren, reparaties aan weide en stal, voerschema's en plannen met de andere eigenaren, kostenplaatje hier en ander kostenplaatje daar,... En wat als je door een ongeluk tijdelijk uit roulatie bent?

En op volpension dan het bovenstaande en de voortdurende compromissen tussen de realiteit en het ideaal dat je voor ogen had.

Ik heb geen spijt van mijn paard en beschouw het hebben van een eigen paard als een verrijking van mijn leven. Maar er komt inderdaad een hoop meer bij kijken dan ik ooit had kunnen overzien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 23:18

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 23:18

Jenara schreef:
Zo herkenbaar dit, ik denk dat ik redelijk vergelijkbare ervaring had als jij toen ik aan mijn eerste paard begon en je denkt je echt heel goed voorbereid en ingelezen te hebben, maar die praktijk is toch wel echt wat anders!

Dat van die oplopende kosten herken ik ook wel erg, hoewel ik er nu na ruim 2j toch wel eindelijk wat vat op begin te krijgen (als er niets ernstigs is natuurlijk) en ook dat heel snel de DA willen bellen is wel een stuk minder. Mijn paardje heeft nu ook al 3x een fysio erbij gehad omdat ze o.a. plots moeilijk wou galopperen, een andere periode echt super gestressed liep en me echt letterlijk eraf bokte, ... iedere keer 95€ betaald om te horen te krijgen "je paard is helemaal soepel en zit nergens vast, lichamelijk is er niets aan de hand", dus die bel ik nu ook al niet te snel meer

Wat ik nog wel het lastigste vind, is het mentale aspect. Ik heb vorig jaar 2 hele lastige periodes na elkaar gehad, 1 keer paard heel ziek, daarna paard compleet mentaal overhoop door nieuwe huisvesting, waardoor ik heel lang heb moeten zoeken naar de oorzaak en hoe ik het moest oplossen, ondertussen was naar stal gaan een corvee geworden ipv. ontspannend en leuk, dat was best zwaar. Daarna een superfijne periode gehad en nu sinds een paar weken zit ik weer met een paard dat niets meer leuk lijkt te vinden en niet goed in haar vel lijkt te zitten, dus begint de zoektocht weer van voor af aan. Je neemt het het dier niet kwalijk natuurlijk, dat is hun manier van communiceren, maar het is toch wel echt mentaal uitputtend, zeker naast een drukke baan.
Gelukkig zijn de goede periodes altijd superfijn, daar trek ik me telkens aan op als het weer even wat minder gaat. Maar die ups & downs, stappen vooruit en achteruit, damn daar heb ik me lelijk aan mispakt en vooral dan aan wat dat met je gemoedstoestand doet.

Jeetje wat heftig idd zo'n rollercoaster aan periodes. Ik heb dit soort dingen natuurlijk nog niet mee kunnen maken omdat ik haar nog niet zo lang heb. Maar het is idd een groot aspect van het hebben van je eigen paard, je hebt er maar 1! Ik bedoel op een manege is het rot als jou manegepaard er even uit ligt, maar er is altijd een vervangend paard dus je kan altijd rijden. Daarnaast ga je ervanuit dat hij goed verzorgd wordt en binnenkort weer kan rijden en hoef jij er verder niet over na te denken. Ook het stukje fysio. ed wat jij benoemd is herkenbaar. Bij jou waren er natuurlijk klachten dus dan ga je logisch op zoek naar een oplossing. Ik merk aan mezelf dat als ik dan fysio hoor dat ik dan denk oh misschien moet ik dat ook 2 x per jaar preventief gaan doen. Zo heb ik dat met heel veel dingen. Soms helpt menselijk relativeren mij dan wel dat ik denk als ik geen pijn heb ga ik dan naar de fysio? Nee natuurlijk niet. Ik snap dat het niet realistisch is om te vergelijken met mensen. Maar als ik mezelf niet dwing af en toe zo te denken dan kan ik elke maand wel 300 euro kwijt zijn aan dingen die goed voor der zouden kunnen zijn.

**Geplaatst**: 15-05-21 23:19

Geplaatst: 15-05-21 23:19

Ik vind eigen beheer wel echt heel veel beter en prettiger dan pension. Heb nu diverse pensions gehad en er worden echt dingen toegezegd die niet worden nageleefd.
Inderdaad eigen beheer kost echt wat tijd en moeite om leveranciers te vinden en mensen die je helpen met mestafvoer etc. Maar als je eenmaal een netwerk hebt zit je goed. Kwestie van een appje of belletje en tis geregeld.
Het stukje 'wat als je een tijd uit de running bent' is zeker een onzekerheid. Echter had ik op laatste pension waar ik stond ook gewoon mestplicht. Daar moesten we zelf stal mesten en 3x per week paddock/weide.
Bovendien heb ik een veel groter probleem als ik uitval want wss kan ik dan ook niet meer werken, dus geen inkomen.
Maar gelukkig zou mijn partner een heleboel kunnen doen mocht ik er tijdelijk uit liggen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 23:21

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 23:21

xTammyy schreef:
Heel blij om te lezen dat je je paard weer weg hebt gehaald uit die gevangenis!
Een paard hoort buiten, met inderdaad de juiste omstandigheden qua schuilen, voer en ruimte.

Eigenlijk ben ik niet tegen zoveel zaken aangelopen, maar wij hadden de aan huis en ik was pas 14 toen ik een eigen paard kreeg.

Nu staat hij heerlijk op een 24/7 buiten stal met voldoende voer plekken, schuilmogelijkheden en ruimte voor het aantal paarden die er staan. In die 11 jaar pas drie keer onverwachte dierenarts kosten gehad en dekens draagt hij niet (sloopt ie alleen maar :’) ) dus daar heb ik geen kosten aan. Uiteraard heb ik wel wat dekens klaar liggen voor het geval hij ziek wordt.
Hoeven bekap ik zelf omdat hij zo’n angst had voor de smid. Eens per jaar wordt dit nu gecontroleerd.
Zou ik dingen nu anders doen? Ja natuurlijk, als 14 jarige denk je heel anders over zaken dan als 25 jarige. Maar ik heb er geen spijt van want ik heb er een bomproof paard aan over gehouden waarmee ik kan lezen en schrijven.

Wat fijn! Op jou manier kan je idd ook een hoop kosten drukken. Als je kan bekappen is dat natuurlijk ideaal en een gezond paard heeft idd geen deken nodig. Fijn ook dat je paard op zo'n lekker plekje staat!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 23:27

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 23:27

Hutcherson schreef:
Herkenbaar. Ik vond het vooral heel erg vervelend dat ik op ten duur leerde dat ik weliswaar mn eigen paard had (die op pension stond) maar dat ik feitelijk niet zoveel zelf bepaalde...
Ik ging kijken bij stallen, en daar worden uiteraard gouden bergen beloofd. En de praktijk is gewoon anders. Hele dag naar buiten? Ja als het niet regent of als de eigenaar geen andere afspraken heeft die dag.
6x per dag hooi was in werkelijkheid 4x per dag een klein bergje hooi wat met een half uur op was en stalgebreken bij werkelijk elk paard

Het is dus mijn paard, maar eigenaar van de stal bepaald wat mijn paard eet, hoeveel mijn paard eet en wanneer. Ook het buiten zijn wordt bepaald, idem voor de samenstelling van de kudde, en soms zelfs hoeveel je moet trainen of wanneer je meer moet gaan doen met je eigen paard.
Eigenlijk moet je gewoon elke maand een fors bedrag dokken en dan bepaald alsnog een ander wat goed is voor je paard, terwijl er vaak niet voldoende kennis is bij een eigenaar. Zeker bij kleinere stallen niet.

Nee bizar is dit he! Deze ervaring zorgt er bij mij ook echt voor dat ik nooit meer zo snel zal verhuizen als ik dat voorheen heb gedaan. Ik ha bij stallen waar ik ging kijken ook echt een hele vragenlijst met al mijn eisen (wat er inmiddels best veel zijn) Ik voelde me dan ook een zeikerd en zo keken ze vaak ook naar je maar dan denk ik, is het echt zo gek dat ik alleen het beste wil wat aan alle voorwaarden voldoet voor een dier wat mijn verantwoording en maatje voor het leven moet zijn. Voorheen wilde ik veel luxe en maakte het niet uit of ik er ver voor moest reizen. Nu sta ik dichtbij huis en bepaal ik alles zelf qua voer etc. Ik zou niet anders meer willen! Maar ik snap ook dat heel veel mensen die mogelijkheid helaas niet hebben in hun omgeving.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-21 23:30

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-21 23:30

ikke schreef:

Je kan het in ieder geval met leuke humor opschrijven.

Weet je, na 30+ jaar paarden ben ik toch heel blij dat ik ooit begonnen ben met een ex-manegepaard dat ik daarna nog 8 jaar, of zoiets, op die manege gestald heb.
Voor een heleboel van de dingen die je, heel herkenbaar, beschrijft, had ik de oude manege-baas die dan heel vaderlijk zei: oh, even zus of zo doen, dan komt het weer goed.
Ik heb met dat eerste paard best wat te stellen gehad maar er was altijd wel iemand die me dan weer uit de brand hielp.

Met alle stunts, fouten, stommiteiten en blunders heb ik dat paard 29 kunnen laten worden.

haha dank voor het compliment. Nou dat kan ik me heel goed voorstellen. Ik ben zelf verhuisd naar een ander deel in het land en kon daardoor ook niet op mijn stal blijven. Hoewel ik hun manier van paardenhouden zelf niet fijn vind had het wel heel handig geweest voor de dingen die jij zegt en dat je daar een kring opgebouwd hebt van mensen waarvan je precies weet wie je waar voor moet hebben.