Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-20 21:51

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-20 21:51

MirandaFuego schreef:
Omg die zwanen!
Hebben ze geen nest daar?

Mp blend goed in met de ondergrond.

Joep lekker aan de wandel, zo heerlijk he als ze relaxed zijn.
De motten hebben zeker in zijn deken gezeten?

MP is inderdaad een perfecte match. _O-

Ze hebben een nest in de sloot. Dat zit er volgens de vriend van mijn moeder al jaren en er zijn nooit problemen geweest. Ik denk dat ze de paarden dit jaar zat zijn. Het zijn er dan ook twee meer dan de jaren hiervoor. Wellicht is dat de trigger. Ze komen er voorlopig niet op, we willen ze ook niet verder storen natuurlijk.

En nee geen motten. Gewoon paarden. Het is geen briljante deken om heel eerlijk te zijn. _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-20 23:12

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-20 23:12

Fluitekruid? Set? Go!

Na een paar dagen regen was het eindelijk weer lekker genoeg om te gaan wandelen. Samen met een vriendin van mijn eerste stal gingen we op pad. Zij nam Rimska mee en ik Joep - natuurlijk. Inmiddels kent Joep de weg al een beetje en durf ik iets minder op te letten. Natuurlijk let je op, maar ik had met een half oog Rimska in de gaten en we waren natuurlijk gezellig aan het kletsen.

Joep is niet dom. Hij had ontzettend goed door dat hij links en rechts hapjes gras mee kon pakken als hij maar door bleef lopen.

Hij mag als enige niet op het land omdat hij laatst na een dagdeel grazen savonds hele warme hoeven had. Dus die paar kleine hapjes wil ik hem op zo’n rustig en gezellig dagje wel vergeven. Hij liep verder braaf mee (kop in de lucht en doorstappen :))

) dus all was good. We kwamen een flinke herdershond tegen maar na een knor en een aanvaring met een veel engere zandzak waren we daar snel langs.

Eenmaal aangekomen op het rustige landweggetje begon ik me helemaal te ontspannen omdat er letterlijk en figuurlijk geen hond te zien was. Joep greep dat aan door een flinke hap fluitenkruid te nemen in de doorloop. Maar hij kon niet lopen en knagen tegelijk was zijn conclusie. Ik heb een duidelijke regel: als ik stop, stopt hij ook. Als ik loop mag hij best stilstaan, maar dan moet hij wel direct komen als ik fluit. Eigenlijk zijn dat twee regels. Maar dat maakt niet uit.

Joep maakt niet vaak gebruik van regel twee. Het liefst loopt hij op een meter of drie afstand zodat hij kan snuffelen en doen maar wel met een sprong bij mij kan zijn.

Maar met een enorme bos bloemen in je bek (mond, sorry, mond) móét je natuurlijk even stilstaan. Dat kan prima met mijn mooie 12 meter lijn, maar als mijn 12 meters op zijn, dan moet hij héél snel komen.

Ik floot en Joep kwam vrolijk stampend door al het fluitenkruid (met een mond vol) naar mij toe stuiteren. Geen probleem, gezellig. Vergeet niet dat hij altijd stopt naast mijn schouder. Nu ook. Klik, brokje en weer verder. Niet dus. _O-

We stonden toevallig langs een hek dat open stond. Een koeienwei oid. Zonder koeien. Joep keek naar die wei, zag de enorme grasvlakte, stak zijn kop in de lucht en ging met een rotgang naar de ingang van dat weiland. Hij klapte zijn mini-borst ertussen en dan is 450kg best zwaar.

Ik had platte, oude VANS aan die al glad zijn als ze helemaal nieuw zijn. Laat staan na drie jaar gebruik. Gelukkig voor mij (en de boer van dat weiland) had meneer toch nog het respect om terug te draaien toen ik bijna aan het einde van mijn touw was. Na een hoop getier van mij. O:)

Hij keek me super blij aan en hobbelde de hele terugweg met zijn kop en staartje in de lucht achter me aan. _O-

Ik laat dat niet zo maar gebeuren dus hij moest weer even aan de korte lijn en oefenen met stoppen en achteruit gaan. Feilloos, natuurlijk. Want ja, hij is niet gek.

Geen foto’s gemaakt. Ik had het druk met mijn ‘eet-geen-fluitenkruid-en-loop-normaal’-les.
Wel foto’s van afgelopen week. Heel beteuterd want zijn oren zat ‘vast’ tegen de ‘nieuwe’ balk.

**Geplaatst**: 03-05-20 23:23

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 03-05-20 23:23

Hahaha hij dacht natuurlijk dat je een weiland voor hem gereserveerd had!
Op de foto lijkt het net alsof hij een onderbroek op zijn hoofd heeft. _O-

**Geplaatst**: 04-05-20 00:49

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 04-05-20 00:49

Hahaha, och wat een monster kan het ook zijn. Zeker weten dat hij niet stiekem familie van de mijne is? Die haalt op exacte dezelfde wijze zo nu en dan een streek uit en is inderdaad dan daarna weer op zn allerbraafst. :')

En ja, nu Miranda de verwijzing naar een onderbroek heeft gemaakt kan ik het niet meer niet zien.. :')

**Geplaatst**: 04-05-20 06:22

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 04-05-20 06:22

Whaha oh Joep toch :')

Qua kalmheid kan ik zoveel van jullie leren

En idd die onderbroek :))

bedankt voor dat beeld haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-05-20 12:51

Geplaatst door de TopicStarter : 05-05-20 12:51

MirandaFuego schreef:
Hahaha hij dacht natuurlijk dat je een weiland voor hem gereserveerd had!
Op de foto lijkt het net alsof hij een onderbroek op zijn hoofd heeft.

Ja, volgens mij vond hij dat inderdaad wel een strak plan.

En nu kan ik dat ook niet meer niet zien. $_/-\o_$ En ik moet dat ding nog elke dag op en af doen. :')

Serenity350 schreef:
Hahaha, och wat een monster kan het ook zijn. Zeker weten dat hij niet stiekem familie van de mijne is? Die haalt op exacte dezelfde wijze zo nu en dan een streek uit en is inderdaad dan daarna weer op zn allerbraafst.

En ja, nu Miranda de verwijzing naar een onderbroek heeft gemaakt kan ik het niet meer niet zien..

Misschien hebben ze elkaar een keer ontmoet. :')

Duplo schreef:
Whaha oh Joep toch

Qua kalmheid kan ik zoveel van jullie leren

En idd die onderbroek bedankt voor dat beeld haha

Komt helemaal goed met jullie! De eerste keer dat ik met hem ging wandelen kwam ik 50 meter van stal. _O-

We kwamen joggers tegen. :')

Ik kan je vertellen dat ik toen écht stress had.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-20 11:22

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-20 11:22

Ik vind dit zadelmak

Zo nu en dan zadel ik Joep op. Als ik dat niet vaak genoeg doe, vind hij het opeens allemaal heel spannend. Een hele simpele manier om dat tegen te gaan is om hem op te zadelen en wat oefeningen te doen aan een touwhalster. :')

Afgelopen maandag was het weer zo ver. Ik nam een paar oefeningen mee uit de examens van mijn instructeursopleiding en zo waren we na tien minuutjes wel klaar. Hij was erg braaf geweest en de anderen stonden op het weiland en een half uurtje kan Joep wel hebben. Op dat moment vroeg mijn moeder of ik even een kruiwagen met compost wilde verplaatsen zodat zij een nieuwe kon vullen zonder uit de compostbak te hoeven klimmen.

Een prima oefening voor Joep. Stil blijven staan, achteruit, draaien, stil blijven staan en weer volgen. De eerste kruiwagen ging heel goed, maar ik moest er nog één weer op zijn plek zetten. Joep kan heel goed stil blijven staan, dus ik parkeer hem en vertel dat hij 'moet blijven staan'. Even voor het beeld: hij stond volledig opgezadeld naast de mesthoop en ik stond een meter of drie verderop. Hij had een touwhalster om waar ik met een leadrope een natural hackamore van had gemaakt waardoor hij niet op zijn touw kon gaan staan.

Het moment dat ik mij omdraai hoor ik iets kraken en zie ik dat hij zijn schouder wegdraait om naar het weiland te lopen. "Hey! Ho, zei ik toch?" Riep ik naar hem. Hij deed zijn oren strak naar voren gaf een bokje en ging in uitgestrekte draf naar zijn vrienden op het weiland. :')

Mijn moeder zei direct: "Hij is niet bang. Hij is stout." Ja, dat zag ik ook.

Ik had geen zin om achter hem aan te rennen dus op mijn gemakje loop ik naar het weiland waar Joep staat te grazen met zadel, 'hoofdstel' en teugels die inderdaad nog keurig zaten. _O-

Gelukkig had hij wel het respect om naar mij toe te komen toen ik hem floot, dat dan weer wel.

Gelukkig was mijn moeder nog niet klaar met de kruiwagens en hebben we het allemaal overnieuw gedaan. Nu bleef hij ont-zet-tend braaf staan. -:)

En probeer maar eens niet te lachen als je je paard uit een weiland moet vissen dat je ontzettend blij en trots aankijkt. _O-

Joep en de scooter

Sinds een aantal maanden heb ik een scooter zodat ik op eigen gelegenheid naar stal kan rijden mocht dat nodig zijn. Ik ben fan. Joep was eerst minder fan, maar inmiddels heeft hij de link gelegd tussen mij en mijn scooter. Een paar weken geleden viel het mij al op dat hij een gekke sprint terug trok naar de kudde als ik wegreed. Hij loopt namelijk altijd met mij mee naar het hek voor nog een snoepje.

Ik dacht dat hij dat deed omdat hij nog steeds een beetje bang is voor scooters, maar gisteren viel me iets heel anders op.

Toen ik mijn scooter uit het hek had gereden ging Joep achter de struik staan en hield mij met één oor heel goed in de gaten. Ik ben technisch niet zo goed onderlegd dus toen ik mijn scooter wilde starten had ik hem nog niet van zijn slot gehaald.

Hij maakt dan wel een soort startgeluid en Joep trok zoals verwacht een sprintje, maar hij hield zijn hoofd gericht op het fietspad. Na een meter of tien ging hij op de rem en kwam hij weer terug naar zijn struik. Ik snapte er niets van :')

Toen ik uiteindelijk écht startte rende hij een stukje op mijn tempo mee en toen het stuk track naast de weg ophield schoot hij met een rotgang naar zijn kudde terug.

Hij rent dus echt bewust met mij mee langs het hek. Hoe leuk is dat. _O-

Het was wel écht een Penny-gevoel toen ik daar achterkwam. :+:

**Geplaatst**: 07-05-20 15:57

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 07-05-20 15:57

Ahh wat leuk, hij denkt, vrouwtje gaat nu heel snel dus ik moet er op tijd bij zijn!

Ik vind dat hij ook niet stout is, hij had gewoon honger! _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-05-20 22:47

Geplaatst door de TopicStarter : 10-05-20 22:47

Rust op stal

Nu wij de paarden op een eigen stuk hebben staan kan ik wat makkelijker voor mijn rust naar de paarden. Althans - dat dacht ik. Maar ik kwam van de koude kermis thuis. Het was mijn plan om lekker op een ligstoel in de bak - in de zon! - te gaan zitten met een heerlijke smoothie en een goed boek.

Het eerste gedeelte van mijn plan ging gesmeerd. Ik had een aardbeien-sinaasappel smoothie gevonden bij de plaatselijke supermarkt en de stoel stond klaar. Nog voordat ik mijzelf had geïnstalleerd in de stoel, stond de shetlander al met zijn voorbenen op de opstapkruk die ik naast mijn stoel had gezet. Vol enthousiastme liet hij zien hoe goed hij wel niet de jambette kon. Bam! Tegen mijn boek die vervolgens nutteloos door de lucht van de kruk afvloog. Dus.

Met een diepe zucht raapte ik het boek op uit de bak en schudde al het zand en stof eruit. De shet had inmiddels door dat ik geen zin had om ontzettend veel aandacht aan zijn kunstjes te besteden en liep braaf naar zijn stalletje om aan zijn hooi te beginnen. Gelukkig ging ik op mijn stoel zitten, pakte mijn boek en begon aan mijn smoothie.

Zoals Joep beaamt hing hij al die tijd in de buurt rond en toen hij zag dat de kust vrij was, hobbelde hij naar mijn stoel. Ik zat verdiept in mijn boek en had hem niet aan horen komen. Ik had hem ook niet verwacht want ik had hem al aandacht gegeven. :')

Joep, die inmiddels achter mij stond, drukte zijn neus in mijn nek en keek over mijn schouder mee naar mijn boek. Ik momelde iets als 'hallo' wat hij opvatte als 'aha, ik ben welkom!'. Hij begon kusjes te geven en ook hij klom op een gegeven moment op mijn tafeltje.

Nadat ik drie keer dezelfde zin had gelezen zonder te begrijpen wat er stond kriebelde ik Joep toch maar op zijn neus. Hij besloot toen dat het tijd was om écht alle stoppen open te trekken en had het opeens druk met het wegjagen van de andere paarden die ook wel nieuwsgierig waren wat ik allemaal aan het doen was. Toen de kust weer veilig was en ik weer begonnen was in mijn boek (inmiddels een paar pagina's verder) stond hij opeens weer achter mij. Inmiddels geleerd van mijn eerste fout, negeerde ik hem nu écht en zei ook geen hallo. Wél nam ik een slok van mijn smoothie.

Met de fles aan mijn mond begon ik weer aan mijn boek. Zonder aankondiging duwde Joep opeens tegen mijn flesje waardoor ik die wegtrok. Smoothie overal natuurlijk, maar goed dat was snel opgelost met een zakdoekje. Een echt, onderwets stoffen zakdoekje. Toen alles weer smoothie-vrij was begon ik voor de derde keer aan mijn boek. Dit keer met het zakdoekje binnen handbereik en mijn smoothie ook goed vast.
Joep stond nog steeds achter mij en toen ik net een bladzijde omsloeg greep hij mijn smoothie aan de bovenkant en begon er heel hard aan te trekken. Ik laat mijn smoothie natuurlijk niet afpakken, maar tegen een paard kan je ook niet op dus na enige discussie moest ik hem wel loslaten.

Joep - ontzettend blij met zijn aanwinst - begon te slaan met zijn hoofd (inclusief smoothieflesje). Overal zaten inmiddels kleine gaatjes in mijn fles dus toen hij begon te schudden spoot er letterlijk overal smoothie heen. Ik dook onder de smoothie-fontijn om mijzelf, mijn kleding en boek in veiligheid te brengen. En dat terwijl Joep nog steeds enthousiast stond te zwaaien met dat flesje. _O-

Ik nam een sprint om mijn boek in veiligheid te brengen voordat Joep dat flesje echt naar de galemiezen zou helpen. Nog steeds schuddend liep hij achter mij aan en uiteindelijk heb ik er maar een foto van gemaakt voordat ik mijn (of zijn?) flesje weer afpakte.

Door alle commotie was ook de shetlander weer uit zijn hok gekomen en hij begon aan mijn zakdoek te klagen (waar ook smoothie opzat). Dan denk je dat je alles gehad hebt.

Uiteindelijk had ik alle smoothie-troep opgeruimd en stond de shet weer te knagen aan zijn hooi terwijl Joep stond te chillen in de zon. Denkende dat ik nu eindelijk kon beginnen aan mijn boek - kwam Rimska zich ook melden. Zij vond het écht nodig om onder haar buik gekriebeld te worden. Toen ik niet snel genoeg doorhad dat dat haar bedoeling was parkeerde ze zichzelf over de stoel heen (over mijn benen dus :')

) en schuurde langs mijn boek/hand. Dan kan je moeilijk niet kriebelen dus weer legde ik mijn boek weg. Terwijl ik Rims aan het kriebelen was, had Joep door dat mijn boek weer onbewaakt was en ook dat verdween bijna tussen zijn kaken. Gelukkig voor mij vond Rims dat zij nu aan de beurt was en jaagde hem weg. _O-

Aan het einde van de dag heb ik nauwelijks smoothie kunnen drinken want die was verdwenen tussen Joep zijn kaken. Ook mijn boek heb ik met geen vinger aangeraakt omdat ik het te druk had met kriebelen en knuffelen van paarden. Oh en Joep vond het meer dan prima dat ik stil op de stoel zat terwijl hij naast mij stond, pas als ik mijn boek erbij pakte trok hij alles uit de kast.

En ik had me zo verheugd op slome middagen op stal met een boek en wat lekkers.

Ach, je kan heel veel zeggen, maar ik heb wel lol gehad en wie kan nou zeggen dat je heerlijk in de zon een boek hebt kunnen lezen (een soort van dan) samen met je lieve paard.

Die neus is mijn vosse-vriendje en de schaduw is Rimska die het allemaal goed in de gaten hield. _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-20 22:17

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-20 22:17

Les!

Even een korte update over deze bijzondere dag: we hebben weer een les gehad! De afgelopen weken liep hij zo lekker, maar merkte ik wel dat hij meer moeite had met het onderzetten van zijn achterhand en dat is niet bevordelijk voor de voorhand natuurlijk.

Ook omdat hij bekend is met allerlei vage rugproblemen vond ik het een goed idee om weer met hem te starten met lessen. Gewoon om te kijken wat de gouden middenweg is.

De les ging eigenlijk heel erg goed, maar ik merkte wel dat wij allebei weer heel erg moesten wennen aan het echte werken. _O-

Voor hem uit zich dat dan in gefrusteerd gedrag "Ik snap het niet, dus ik doe het niet" en ik ga dan te veel nadenken "Heeft hij ergens last van? Vind hij dit wel leuk?" Maar als zijn instructrice hem dan overnam kon ik heel goed zien dat hij a) helemaal goed liep en b) met twee vingers in zijn neus deze simpele oefening kon. Zoals bij heel veel rijtechnische of in dit geval grondwerktechnische problemen ligt de schuld bij de ruiter. _O-

Ik ben zo scheef als een hoepel en niet bijster gecoordineerd en ik kan je vertellen dat Joep alles volgt wat ik doe. Elke scheve pas die ik maakte, elke keer dat ik bijna onderuit ging omdat ik achteruit in een cirkel moest lopen - hij deed het ook. Ik ben gesloopt. _O-

Joep had voorzover ik zag helemaal nergens last van.

Het scheelt ook dat ik het wel spannend vond hoe hij het zou doen. Of hij wel goed zou lopen en of het allemaal wel goed zou gaan. Gelukkig ging het allemaal goed, maar dat neemt hij natuurlijk ook over. Het hielp ook niet mee dat mijn instructrice hem als begroeting over zijn hals aaide en in de buurt kwam van zijn oor. Dat vond hij geen strak plan. En de wind die in zijn oren waaide? No. Way. Het eerste kwartier heeft hij met een scheef hoofd gelopen, pas toen hij écht aan het werk ging (na een introductie en wat geklets) had hij nergens last meer van. Toen we klaar waren weer wel natuurlijk. Hij was zo sielugh. :')

Geen foto's, maar wel een foto van mijn Paard-natuurlijk-paard dat stond te slapen in de box. Zijn hoofd in de zon en uit de wind. :')

**Geplaatst**: 11-05-20 22:30

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 11-05-20 22:30

Haha heerlijke drama Queen

Wat fijn dat de les goed ging!

Ben benieuwd naar een keer foto's of filmpjes er van :):)

**Geplaatst**: 12-05-20 14:55

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 12-05-20 14:55

Ik blijf je berichten lezen, zo leuk en positief! Met Joep is het volgens mij nooit saai

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-20 15:20

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-20 15:20

Duplo schreef:
Haha heerlijke drama Queen

Wat fijn dat de les goed ging!

Ben benieuwd naar een keer foto's of filmpjes er van

Ik zal eens kijken of ik iemand kan vinden die wil filmen!

Joan73 schreef:
Ik blijf je berichten lezen, zo leuk en positief! Met Joep is het volgens mij nooit saai

Leuk om te horen!

En het is inderdaad nooit saai. _O-

----
Vorige week was hij bevroren met een flinke wind en wat regen in combinatie met zijn eczeemdeken. :brr:

Nu heeft hij een vliegendeken met waterdicht ruggetje. :')

**Geplaatst**: 12-05-20 15:22

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 12-05-20 15:22

Vliegendeken met waterdichte rug en hippe print... #joepapproves _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-20 20:35

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-20 20:35

Hieper de piep: HOERA

Vandaag is Joep 11 geworden. $**\O/**$ Aan de ene kant klinkt het oud (hij was bijna 9 toen hij bij mij kwam, wat een gup) maar aan de andere kant is het nog maar 11 jaar. _O-

Heel apart, haha. Vorig jaar begon zo ongeveer nu al het gezeik met zijn pees, dierenartsen, kapotte oren en verhuizingen. Na dit gekke jaar ben ik echt ontzettend blij dat hij er nog is en dat hij blij is. Dus we vierden vandaag een feest.

Een groot feest! Ik heb weken geleden al verschillende feest-artikelen besteld bij de Hema. Een slinger voor om zijn nek, een 11, feesthoedjes én toeters. Hij vond het fantastisch. De aandacht. De camera. De mensen. De toeters. De ballonnen. :')

Mijn broertje had een feestmuts en een toeter, mijn moeder had een toeter, mijn zusje de camera. Hij voelde zich de koning van stal. _O-

Alle attributen :')

Eerst maakten we portretfoto's. Een gouden slinger voor mijn gouden paardje.

Ik heb mijn armen zo goed en kwaad als het ging 'verwijderd' :')

En de grootste hit van de dag: zijn ballonen. Het is natuurlijk niet eerlijk dat alleen ik daarmee liep.

En de laatste foto. Hier heeft zijn zo'n volwassen blik in zijn ogen.

----

Ik was zo trots op hem. Hoe stoer hij daar stond met een slinger om zijn nek terwijl we met drie mensen, toeters en ballonnen om hem heen sprongen. Dat had ik vroeger echt niet hoeven proberen. :')

Zo zie je maar dat je paarden aan alles kan laten wennen.

**Geplaatst**: 17-05-20 21:00

Geplaatst: 17-05-20 21:00

Gefeliciteerd! $*\o/*$ :)F

$*\o/*$
Wat een heerlijke foto's en hij ziet er ook zo goed uit!

**Geplaatst**: 17-05-20 21:07

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 17-05-20 21:07

Gefeliciteerd!
Wat een heerlijke foto's $*\%/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-20 21:11

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-20 21:11

hihi bedankt! Het was ook heel leuk om te doen.

Ik vind hem er inderdaad ook heel goed uitzien, Miranda. Hij krijgt zo waar weer spieren.

**Geplaatst**: 17-05-20 21:38

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 17-05-20 21:38

Joeperdepoep Hoera!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-20 09:41

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-20 09:41

Maflinger_S schreef:
Joeperdepoep Hoera!

$*\%/*$

Nog een update over de zwanen trouwens: ze hebben inmiddels 5 eieren gelegd. Ook is het nest verplaatst naar direct naast het hek ipv halverwege het weiland. _O-

De paarden hebben nu grote-wei-arrest en de zwanen hebben ruim een halve hectare tot hun beschikking.

**Geplaatst**: 18-05-20 10:54

Geplaatst: 18-05-20 10:54

Gefeliciteerd met Joep! $*\%/*$

**Geplaatst**: 18-05-20 11:04

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 18-05-20 11:04

Wel fijn dat dat kan met de zwanen, super van jullie!

Joep is goed op zijn plek dus dat hij zo opknapt. +:)+

**Geplaatst**: 18-05-20 16:17

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 18-05-20 16:17

Beetje laat... maar niet minder gemeend... VAN HARTE GEFELICITEEEEEERD!!!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-20 14:23

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-20 14:23

Brenda_M schreef:
Gefeliciteerd met Joep! $*\%/*$

Dank je wel $*\o/*$

MirandaFuego schreef:
Wel fijn dat dat kan met de zwanen, super van jullie!
Joep is goed op zijn plek dus dat hij zo opknapt.

Ik vind ze dood-eng en kom niet meer in mijn buurt, maar mijn broertje checkt zo nu en dan van een afstandje (als de ouders even weg zijn) hoe het ervoor staat. Inmiddels zijn er 5 eitjes en dat vind ik stiekem toch wel leuk. $*\o/*$ Hij is zeker op zijn plek. Heel fijn om te zien.

Nog gaver vind ik ons koppeltje valken die verderop het weiland zitten.

Ze hebben nog geen eitjes gelegd maar dit is al het tweede jaar dat ze er zitten. $*\o/*$ We hebben een nestkast voor ze opgehangen en daar maken ze wel heel veel gebruik van.

Joan73 schreef:
Beetje laat... maar niet minder gemeend... VAN HARTE GEFELICITEEEEEERD!!!!!

Dankjewel! Y)(^)

-------
Vandaag was het een heerlijke dag, dus ik ging een stukje lopen met Joep. Hij vind het ontzettend leuk om te doen, dus ik moet best grote stappen zetten om hem een beetje bij te houden. :')

Natuurlijk moet hij wel gewoon naar mij luisteren, maar ik vind het wel zo eerlijk als je samen gaat wandelen dat je allebei rekening houd met het tempo van de ander. Voor mij betekend dat dus doorlopen. O:)

We waren nog geen 100 meter van stal verwijderd toen Joep zich achter mij ging verschuilen. Ik wist niet wat er aan de hand was, dus ik begon te zoeken naar dat wat hem bang maakte. Toen ik nog iets verder liep zag ik het ook. Zeker 50 (misschien zelfs wel meer!) witte geiten stonden in een rijtje langs het hek om naar hem te kijken. _O-

Er kwamen er steeds meer bij en ze begonnen allemaal te blaten. Ik denk dat een paar geiten hem niet zo veel had uitgemaakt, maar alles bij elkaar was een hoop geit. Toen we er uiteindelijk langs waren vond hij alles weer helemaal prima. Hij schrok niet van de melkvrachtwagens, tractoren en motorfietsen. Dan is het echt heerlijk om aan de wandel te gaan.

Een paar boerderijen voor we het rustige stuk van de straat in konden begon hij opeens te knorren en zijn staart in de lucht te gooien. Dat was een hond die hij echt al 1000 keer had gezien. De hond (een herder) was aan het blaffen, maar dat doet hij altijd, dus ik vond dit overdreven.
"Kappen, niet zo aanstellen.", zei ik een beetje streng. Als het een mens was, zou hij zijn schouders ophalen. Hij deed gelijk zijn hoofd en staart naar beneden en keek niet meer naar de hond.
"Oh, dan niet. Ik bedenk wel wat anders." leek hij te denken.

Zonder verder gedoe liepen we verder en op een gegeven moment keek ik op mijn klok en waren we al twintig minuten onderweg. Ik wou helemaal niet zo lang lopen, maar het ging zo lekker dat ik de tijd vergeten was.

We waren al bijna bij een bepaalde boerderij waar ik wel heel graag voorbij wilde lopen. Er is daar namelijk iets waardoor Rimska daar altijd in de staak gaat. En Rims is echt nergens bang voor. :')

Ik ben inmiddels twee keer met haar een rondje naar buiten gegaan en twee keer ging ze daar op de rem. Ik was ontzettend benieuwd wat Joep ging doen. Dus hij was ook de pineut.

En inderdaad - hij ging ook in de staak. :')

Uiteindelijk liep hij wel verder (net als Rims) maar het ging niet van harte. Ik heb werkelijk geen idee wat daar aan de hand is. Mijn zusje (die altijd met haar paard meegaat op buitenrit) snapt er ook niets van. _O-

Rims kan echt van een dribbelende, stuiterende stap of draf volledig op de rem gaan en omdraaien bij die boerderij. Als je er dan voorbij bent is er niets meer aan de hand. >;)

Joep had echt hetzelfde. Heel apart.

Daarna ben ik omgedraaid en kwamen we nog een flinke vrachtwagen tegen. Alles ging super en tot aan stal bleef hij met die flinke stappen lopen. Hij was warm geworden (ik ook :')

) maar niet moe. Gelukkig! Het is echt super leuk om weer dit soort dingen met hem te doen. $*\o/*$

Afbeelding

Alle geiten :')

Stiekem gras gejat en nu afwachtend op mijn reactie :')

En nog deze leuke foto van Rims die niet fatsoenlijk kon lopen door de drukkigheid.

Ik gun elk paard oud worden op Rims dr manier. :')

Ze is tot vorig jaar nog goed bereden en daarna kreeg ze hoefbevangenheid. Nu neem ik haar voor het eerst weer een beetje mee op rustige ritjes. Haar moeder (inmiddels 27!) loopt nog heel actief voor de wagen. $*\o/*$

**Geplaatst**: 19-05-20 14:31

Re: [VOLG] Mijn leven met arabier Joep

Geplaatst: 19-05-20 14:31

Heerlijke update weer!

$*\o/*$

Wat die boerderij betreft, kan het zijn dat ze daar misschien iets hebben wat een hele hoge pieptoon afgeeft? Mijn paarden worden altijd wat kriegel van de marterverjaag-dingen onder de motorkap bij sommige auto's, die geven een hoge toon af als je er vlakbij in de buurt komt. Mijn vriend hoort ze niet, ik dan weer wel.