Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 07-09-16 22:22

[VOLG] De avonturen van Nick en Bliksem

Geplaatst door de TopicStarter: 07-09-16 22:22

Ik wilde al een hele tijd op Nick rijden, maar die stomme angst hielt me steeds weer tegen. Angst voor het onbekende. Of het wel goed zal gaan. Dus de drempel werd weer hoger en het was al bijna 3 weken geleden dat ik voor het laatst op Nick had gereden.
Ondertussen was ik jarig geweest en had een Divoza bon gekregen. Daar heb ik o.a. een hele mooie ROZE dekje met tasjes van gehaald. Ideaal om een halstertouw in de toen en andere zooi tijdens lange buitenritjes!
Maar het nieuwe dekje lag maar in de woonkamer, niks te doen. Steeds zag ik hem en dacht 'Ik wil daar mee rijden!'.
En zo gingen er weer dagen voorbij.
Vandaag op de manege zat ik er weer even helemaal doorheen tussen de paarden. Slechte geslapen en gewoon het vertrouwen in mezelf, het gemis van James. Het gemist, dat altijd weer sterker wordt als ik op de manege ben.
Heb vandaag dan ook niet op een manege paard gereden, maar toen ik met ze bezig was, werd de drang om een buitenritje te maken met Nick wel steeds groter.
Want ik heb tenslotte gewoon een paard thuis, Nick! Dat dringt alleen nog steeds niet door. Al die jaren met James. En nu is Nick er. Waar ik nog altijd heel erg blij mee ben. Echt werkelijk geen seconde spijt, maar gewoon die hele verandering. Het hele proces van opnieuw beginnen met een band creeën met je paard. Pfff. Dat valt me zwaar. Want wat ik met James had was zo bijzonder. Dat is weg. En nu is Nick er. En om dat te accepteren dat het zo is, vind ik moeilijk. Maar begint wel te lukken.
Op de terugweg in de auto moest ik veel denken aan James, Bliksem en Nick. Ik fantaseer vaak over hoe het zou zijn als Nick en James samen in de weide stonden! Wat zou dat een super leuk stel zijn geweest. Maar dat zal nooit gebeuren. M'n gedachten gingen maar door.
Ik wilde gewoon graag weer buiten rijden, net als met James. Waarom deed ik dat dan niet met Nick? Angst...
Toen ik thuis kwam probeerde ik samen met Daan te plannen wanneer ik zou kunnen rijden met Nick. Plannen...
Plannen!? Dat deed ik toch ook niet met James? Die trok ik gewoon uit de stal als ik daar zin in had. Waarom deed ik dat niet met Nick? Angst...
Ik word verdorie zo flauw van mijn angsten. Ik was en ben dat spuugzat. En soms moet je gewoon wat doen!
Tijdens het toetje eten werd de drang om buiten te rijden steeds groter, kon ik mijn angst overwinnen? En toen had ik er helemaal genoeg van!! Ik ging snel naar binnen en pakte het nieuwe roze dekje.
"Wat ga je doen?" Vroeg Daan.
"Ik ga een rondje maken met Nick!"
"Oké, veel plezier. Wel je telefoon meenemen!"
Maar stiekem wilde ik nog steeds liever niet alleen. Gelukkig wilde David wel mee met de loopfiets!!
Uiteraard moest er vlak voor het opzadelen wel weer iets gebeuren. Vorige keer brak de singel in twee stukken, dit keer ging ik op mijn bek met alle tuig in mijn handen. Ik struikelde over een boomwortel..
Nou dat begon al weer lekker. "Daaaan!! Kom NU helpen!" Want zo'n stresskip als ik ben zag ik het al niet meer zitten.
Maar Daan hoorde me niet, of wilde me niet horen. Dus ja, ik moest het maar alleen oplossen. Ik zadelde Nick op en moest hem uit de paddock zien te krijgen zonder dat Bliksem erachteraan zou stuiven.
David was op dat moment ook in geen velden of wegen te bekennen. "Daan!!! Kom helpen, die knol moet uit de paddock!".
Maar Daan hoorde me niet, was veel te druk met de auto.
Dus wat onhandig en met wat gedoe kreeg ik Nick uiteindelijk uit de paddock zonder dat Bliksem erachteraan glipte. Maar Nick schrok van de roze bal die op een andere plek lag en wilde er eigenlijk niet langsheen. Zo eigenwijs als ik ben wilde ik die bal ook niet voor hem wegleggen. Dus na een diepe zucht en een momentje van rust liep Nick toch achter mij aan langs de bal naar de oprit. Daar was Daan bezig met de stofzuiger in de auto. Geen wonder dat hij me niet hoorde. Marloes gebruikte ondertussen het gaskastje als trommel en David was het grind van de oprit aan het bestuderen.
Nick bekeek zich het hele tafereel maar was er gelukkig niet echt van onder de indruk. Hij bleef keurig staan wachten.
"David wil je mij even het opstapje aangeven"? Vroeg ik.
Zonder te antwoorden liep David naar het witte plastic opstapje en kwakte hem nogal luid naast Nick neer. Ook dat ging verrassend goed en dat verbaasde me. In het begin vond hij alleen het krukje al een raar ding. Nu boeide het hem niet. Dat scoorde bij mij alleen maar plus punten natuurlijk. Gaf me weer een klein beetje bevestiging van wat meer zekerheid.
David zocht zijn loopfiets en ik steeg op. En daar gingen we! David voorop en gewapend met het fototoestel, want hij wilde maar al te graag wat foto's maken van ons!
We waren nog niet net op pad of de hond van de buren kwam eraan stuiven, waar Nick geschrokken op reageerde. Maar ik had hem al snel onder controle. Dat ging goed. En de rest van de hele buitenrit heeft hij geen pas verkeerd gezet. We hebben zelfs lekker gedraafd en bij ierdere kruising bleef hij keurig halt houden.
Een hele overwinning en weer een positieve ervaring!
Ik kan vanavond tevreden naar bedje, want dit is het begin van een nieuwe vriendschap!

Spoiler:
Moet alleen wel opzoek naar een andere zadel! Want voorlopig back to basic en gewoon met zadel!

Davidje fietst/loopt voor ons uit. <3
[ img ]

En mijn kleine held, die mij al ontzettend steunt om er gewoon voor me te zijn en lekker te kletsen!
Maar uiteraard houdt hij mamma wel goed in de gaten. :D
[ img ]

Kaartje hangt er nog aan. Oeps! :=
[ img ]

Laatst bijgewerkt door zonnebloem18 op 22-05-18 14:48, in het totaal 4 keer bewerkt
Reden: Op verzoek van TS titel aangepast

Wie is er online