Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-19 11:21

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-19 11:21

Nog eens tijd voor een update!

Jenara en ik hebben een fotoshoot gedaan bij een vriendin van mij

Helaas wacht ik nog op de meeste foto's, maar heb er toch al 2 gekregen!

De avond ervoor heb ik haar uitgebreid gewassen, waar ze een bloedhekel aan heeft

Eerst probeerde ze nog wat boos te kijken en te protesteren, maar al snel gaf ze op en stond ze gewoon
echt vreselijk zielig te kijken "waarom doe je mij dit aan baas??"
Heb haar dan maar beloofd dat ik het hierna hééél lang niet meer zou doen!

Afbeelding

Het was niet eenvoudig, we gingen 's ochtends heel vroeg, om half 6, op zoek naar een mooie plek.
Ik was gelukkig al regelmatig met Jenara gaan wandelen aan de hand en eerst was ze heel rustig en flink. Tot we de beruchte weide met lama's passeerden, daar werd ze drukker, maar al bij al was ze wel flink. Dan het shooten zelf ... portretfoto's gingen nog, dan probeerde we actiefoto's, maar mevrouw wou alleen maar van het lange gras eten, en vooral tijdens het lopen aan de longe in de richting van onze fotograaf

Ze begon echt flink te profiteren en luisterde voor geen meter meer, dus heb me eventjes héél boos gemaakt en dan was ze toch een stuk flinker. De rest van de shoot was ze een braaf paardje

Met de hittegolf heeft ze een weekje rust gehad en in de tussentijd werd onze piste vernieuwd (= er werd zand op gelegd

) Helaas lag het in het begin heel diep en zwaar, waardoor de eerste keren rijden na de hittegolf best moeizaam gingen, Jenara moest weer helemaal opnieuw haar balans zoeken en de consistentie van ervoor was helaas terug weg. Paar keer gelongeerd en korte stukjes gereden, tot ze terug kracht en balans genoeg had om goed te lopen op het nieuwe zand.

Sinds vorige week merk ik dat ze terug wat meer dingen uitprobeert en gisteren ... ja, dan was Jenara duidelijk weer aan het puberen ...

Ik stap altijd op vanop een krukje, deed ze tot nu toe altijd zooo braaf, alsof ze nooit anders gekend heeft. Gisteren, no way dat ze netjes wou blijven staan naast het krukje. Heb haar er geduldig elke keer weer naast gezet tot ze wel bleef staan, maar daar begon het al.. :p

Zodra ik zat, hupla was ze weg en mijn extreem goede rem van daarvoor is ver te zoeken nu

Dan maar een potje oefenen op stilstaan

Eens dat ze daar dan terug naar luisterde, kon het instappen goed beginnen.
Schrikt ze plots van wat geluid aan de stal, en normaal is ze binnen 2-3 passen weer terug bij mij als ik haar losjes laat in de hand, dit keer niet ... Was ze weg en kreeg ik een bokspronghuppel serenade onder mij, heel eventjes dacht ik dat er af zou gaan, maar zo lelijk deed ze dan gelukkig ook weer niet. Nuja, als je aan de longe eerst superkalm en rustig en lui bent, maar onder het zadel zo kan rondhuppelen, kan je flink doorwerken ook

Heb haar in draf gezet en eens goed doorgereden, haar aandacht was in het begin voor geen meter bij mij, dus ik heb 1000 bochten, cirkels en slangenvoltes beginnen vragen, dan kwam ze door en duur toch wel beter onder me :p Maar bepaalde bochten loopt ze vreselijk in buitenstelling gewrongen en wringt ze echt langs alle kanten tegen mijn hulpen in. Andere kanten loopt ze dan weer over gesteld en over de schouder weg naar buiten ... Hier dan ook maar flink mijn werk in gestopt. En waar ze in het begin dus als een stijve, kromme hark zich naar buiten wrong, had ik haar op het einde toch op zijn minst al recht en met momenten een secondje losse buiging naar binnen! (PS, dit deed ze een maand geleden al best goed) Dan nog een galopje om af te sluiten, op links best ok, daar krijg ik ze vrij goed en snel in galop en hebben we 2 rondjes gedaan. Dan rechts, dit heb ik nog niet veel gevraagd omdat ik weet dat het haar moeilijkere kant is, dus bouwen we langzaam op. Mevrouw wou uiteraard niet aangalopperen, dus ik vraag door, wordt ze boos :p Vraag ik nog wat meer door, geeft ze mij een flinke bok (niet de gewoonlijke protestwipjes ..) Geef ik nog één keer flink been door en gaat ze eindelijk in galop, half rondje en gedaan :p

Hopelijk wordt ze snel weer mijn lieve, brave, betrouwbare Jenara en niet dit puberale monstertje :p

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-19 21:22

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-19 21:22

Alweer een nieuwe update!

Volgende keer met rijden was Jenara weer suuuuperflink

geen puberaal monstertje meer dus

Dit weekend weer heel warm weer, dus tijd voor wat anders.
Zaterdag samen met één van de andere paarden te voet een wandelingetje gaan maken,
Jenara kijkt nog enorm rond natuurlijk, maar ze was wel braaf en tegen het einde zelfs relax.

Vandaag met het warme weer dan maar een potje vrijheidswerk gedaan, vriendin was mee,
dus beeldmateriaal

Hier een compilatie van de oefeningetjes die Jenara al flink kan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-20 12:56

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-20 12:56

Ik had dit topic even opgegeven .. alweer van augustus geleden dat ik iets postte.
Helaas ben ik na een val eventjes out met paardrijden en dacht ik, ik was dit topic voor mezelf
begonnen, dus ga ik er toch maar weer een keer mee door

Vind het nu al leuk om te lezen waar we vandaan komen!

Bij deze dan ook een lange update van ons afgelopen half jaar

Laatste keer was augustus dus, op dat moment ging mijn lieve Nara eventjes door een kleine puberperiode and had ze best veel praatjes, maar als goede leider, zetten we haar dan kordaat eventjes op haar plaats en gaan we rustig door.

Het probleem met over de schouder vallen en naar binnen vallen was uiteraard een typisch balansprobleem bij jonge paarden, dus daar heb ik de weken nadien flink op ingezet. Eerst en vooral door veel grondwerk, longeren waarbij we echt gingen letten op het voorwaarts - neerwaarts, de juiste buiging, ondertreden van het binnenachterbeen, .. Dat ging aan de longe uiteraard allemaal prima, linksom wat beter dan rechtsom, maar wat deed ze toch eigenlijk echt heel erg goed haar best!

Met rijden ook op dezelfde dingen gaan letten, en rustig blijven werken op die cirkels en steeds ging het wat beter en beter

In september was ik zelf jarig en met een koppel vrijgevige ouders, kon ik me eens helemaal laten gaan om een volledig bijeen passende set te hebben voor Jenara

Ik was er al maanden voor aan het sparen en plannen en dan was het eindelijk zo ver! En mooi havana-bruin hoofdstel, een nieuwe bruine Charles Owen helm en de prachtige Wine set van PS of Sweden

Een vriendin die wat met fotografie bezig was kwam langs om eens leuke foto's te maken,
waar wel een paar leuke portretfoto's uit kwamen!

Afbeelding

In de maand daarop ging ik een keertje bijgezet longeren op aanraden van mijn (beetje van de oude stempel) stalgenoten, maar bah, wat kroop ze vreselijk kort achter de teugel, dus die bijzetten gingen er snel weer af! 1 keer en nooit meer

In oktober deden we iets nieuws!! Het was in de weekends nog best heel mooi weer en ik droomde er altijd van om te gaan wandelen, dus ik nam mijn lieve vriend mee naar stal, zadelde Nara op, klikte er een longe aan vast en gaf die in zijn handen! Zo deden we ons eerste kleine wandelingetje

En wat was ze flink! Zelfs toen een hele bende mountainbikers vlak naast ons passeerde, maakte ze er helemaal niets van!

In de piste trainden we ook langzaam verder, met 1 of maximum 2 keertjes per week, we hadden nog eens les en wat gingen we goed! Het overstellen op links bleef wel een beetje, maar kon ik steeds makkelijker corrigeren en na véél werk op rechts, begon ze echt heerlijk soepel te worden

Genieten zo!
Alleen galop bleef nog wat lastig, op beide kanten. Nara vond het moeilijk en deed nog vaak best lastig als ik vroeg om aan te springen. Op een moment begon ze zelfs aan de longe verkeerd aan te springen en vervelend te doen bij galop, dus toen maar even de fysio laten komen om te kijken of er nergens blokkades zaten.

Goed nieuws, ik heb een kerngezond en superflexibel paard, nergens zat er iets vast, ze was ook nergens minder buigzaam, dus groen licht om zachtjes verder door te trainen! Ze ontbreekt wel nog héél veel kracht in de achterhand en daar komt dus ook hoogstwaarschijnlijk de moeite met galop vandaan. Dan maar veel oefeningen beginnen doen om die achterhand sterker te maken! Beetje vrijspringen, balkjes draven, de laterale oefeningen, zoals wijken en schouderbinnen beginnen opnemen zowel op de grond als ohz.

Afbeelding

Eind November dan ondertussen, nog eens zo'n prachtig weekend en ik had ongelooflijk veel zin om nog eens naar buiten te gaan en vriendlief wou nog wel eens mee

Zelfde scenario, ik erop, hij ons vast aan de longe. Weer was ze superflink en na een tijdje zelfs best relax. Komen we plots aan een open veld en komt de oude daredevil in mijn eventjes naar boven ... "Klik maar los" zei ik tegen vriendlief. Na een beetje aanvoelen hoeveel controle en vertrouwen er was, kon mijn vriend dit filmpje maken

De titel van dit topic is daarmee eer aan gedaan, want galopperen over een veld met mijn eigen jonge paard is wel een enorme "Dream come true"!

En ja, nu kan ze plots wel zonder problemen galopperen

In december had ik vakantie! yay

! En hebben we Jenara haar kinderpony skills eens getest!
Eén van de nichtjes van mijn vriend is meegekomen en die heeft ook een rondje op Jenara gemaakt,
wel nog vastgehouden door haar trouwe nonkel, want haar evenwicht te paard was nog niet helemaal on point. Ondanks de wind, was Nara echt helemaal doodbraaf!!

Kerst = cadeautjestijd!! Door helaas wat financiële moeilijkheden in mijn privéleven is het bij 1 enkel cadeau gebleven voor mij dit jaar, maar wel een hele mooie, namelijk een supermooi nieuw donkerblauw zadeldekje, dat supermooi paste bij een hele hoop navy kleren die ik al had! Ondertussen werkte ik met Jenara verder en onze voorwaarts-neerwaarts begon er heel mooi in te zitten, dus op naar activiteit vanuit de achterhand! Veel overgangen, wat tempowisselingen, die laterale oefeningen en ik voelde mijn tamme, luie goedzak onder mij veranderen in een werklustig voorwaarts, heerlijk sensibel paardje!

Afbeelding

Een volgende mijlpaal in ons verhaal samen, was de eerste keer gaan wandelen met de stalgenoten, dit keer zonder vriend en zonder longe! Wat spannend! Nara was zoooo flink, met momenten uiteraard wat gespannen, maar ook best al veel momenten heerlijk relax. Langs auto's, fietsers, verkeersborden, werven, over bruggetjes, langs spelende kinderen, mevrouw is niet snel onder de indruk van dingen! Heerlijke dag was dit en ik had echt de indruk dat ze er zelf ook erg van genoot!

Ik zag haar steeds meer veranderen in een steviger dier, we zijn er nog niet! Maar wat een verschil al wel!
Ik begon te vermoeden dat mijn zadel niet helemaal meer goed lag, aangezien ze toch wel flink aan het uitzetten was, dus zadelpasser kwam op bezoek en inderdaad, zadel werd te smal, dus op zoek naar een nieuwe. Heeft toch wel 1,5 maand geduurd, maar we hebben nu, via een bokker, een supermooi Thorowgood veelzijdigheidszadel op de kop kunnen tikken, met nog 2 extra bomen voor als mevrouw nog wat breder gaat worden! Zo kunnen we wel even door!

Een van de laatste nieuwtjes die ik te vertellen heb is dat we ook voor de eerste keer op verplaatsing zijn geweest!! Door het vreselijke weer zijn mijn rijlessen, die ik nu terug vaker heb, letterlijk in het water gevallen en op een stormige zondag stelde mijn lesgeefster voor om dan eens tot bij haar in de binnenpiste te gaan!
Zo gezegd, zo gedaan, kwam ze aan met de trailer, hebben we daar eerst een paar keer op geoefend tot Nara er lekker relax op stond. Dat was eigenlijk van bij de eerste keer al zo, maar voor de zekerheid en oefening er toch nog maar 2 keer extra op en af gegaan. Dat acheruit vond ze eerst nog best wel een dingetje, maar wet wat aanmoediging had ze snel door dat het best prima kon. 3e keer erop en hop weg! Aangekomen bij mijn instructrice was ze wel helemaal nat van het zweet door de stress, maar haar meteen gerust gesteld en zodra ik weer bij haar was werd ze weer kalmer. Eventjes dag gezegd tegen de vreemde paardjes daar en dan over 3 verschillende ondergronden en door een laag, smal poortje de binnenpiste in.
Mijn lesgeefster begon de zin" misschien rustig aan, kan ze eng vinden, die ondergronden en dat poortje ... ok, laat maar, geen probleem". Eerst eventjes los gelaten dat ze wat kon snuffelen en ontdekken. Dan aangeklikt aan een touwtje en wat basic grondwerk gedaan. Doel van dag: Ontspannen Jenara aan de hand met grondwerk en dan weer rustig naar huis. Ik heb zelfs een stukje in vrijheid kunnen doen, zo relax was ze en zo gefocust op mij

Dan weer hop ik 1x de trailer op en naar huis! Supertrots baasje hier

De komende maand wordt voor ons beiden best bijzonder en spannend! Ik begin zelf namelijk nu maandag met een nieuwe job

Na maanden van lastig zoeken en niets vinden, eindelijk echt een droomjob gevonden! En, door omstandigheden binnen onze stal, gaat Jenara eind maart verhuizen! Heb er een hele tijd over getwijfeld, maar bepaalde dingen hebben nu toch de doorslag gegeven en eind komende maand staan we dan op een gezellig stal met véél andere mensen, waar Nara 24/7 in een klein groepje buiten kan staan met onbeperkt ruwvoer en waar we een BINNENPISTE zullen hebben

Win-win voor ons beiden!

Het laatste verhaal van deze update is dan de val

Echt heel erg ongelukkig dingetje. Ik heb netjes 2 weken geleden laten weten aan onze staleigenaar dat ik dus ging veranderen en blijkbaar waren ze al een tijdje aan het denken aan een extra paard, dus mijn vertrek gaf hen eigenlijk het groen licht ervoor. Zo gezegd, zo gedaan, vorige week stond er al een nieuw paard op de weide naast onze piste. Eerste dag dat ik ging dan, gewoon wat grondwerk en longewerk in de piste, om te kijken hoe Nara erop reageerde. Helemaal geen aandacht voor dat nieuwe dier, ik (en mijn koekjes) waren extreem veel boeiender. Ze was misschien ietsjes drukker dan normaal, maar wel gewoon braaf.
Volgende dag dan opgezadeld en rijden maar. Ze was fijn onspannen en rustig, dus ik ben aan een langer teugeltje nog wat aan het instappen, komen we aan de kant van de weide met het nieuwe paard, stapt die wat met ons mee. Ik draai af om van hand te veranderen en nét als we 90° zijn weggedraaid, beslist de nieuwe om even compleet de gek te gaan uithangen, bokken, crossen, ... Nara schrikt zich daar een ongeluk van en stuift er naar voren vandoor ... Ik reed voor de laatste keer met mijn oude zadel (volgende dag ging ik de nieuwe ophalen), dat dus wat naar achter gekanteld lag omdat het te smal werd van voor en met losse teugel, dus ik verlies mijn evenwicht naar achteren. Kan me bijna terug goed zetten in het zadel, schiet Nara er nog een stapje vandoor en draait ondertussen af, dus ik ga er naar achter/opzij af.
Moet wel zeggen, ik lag op de grond, Nara loopt nog even in paniek door en gaat dan in een hoek van de piste staan (die was open, dus ze kon ook prima naar haar stal) Ik bleef even liggen en ze kwam stapje voor stapje naar mij toe met haar neus laag in mijn richting zo precies van "you okay?". Als ik dan uiteindelijk recht kwam, kwam ze echt meteen naar mij toe, maar ze was nog steeds flink van streek. Ik heb dan een paar rondjes met haar gestapt, tot ze weer helemaal ontspannen was. Terug opgestapt en nog eventjes wat gereden.

Ik bleef de week nadien toch flink pijn hebben, dus toch even röntgenfoto's laten maken,
maar gelukkig is er niets gebroken, gebarsten of verplaatst. Ik heb alleen een spierletsel, namelijk een lumbago

dus eventjes rustig aan, vanaf volgende week naar de fysio, maar dan komt het wel weer helemaal goed.
Nara krijgt nu eventjes wat vakantie, maar daarna gaan we fijn weer verder samen

Even voor de vergelijking:

Verkoopsfoto van Jenara (hier 3 jaar oud)

Afbeelding

3 maandjes bij mij (4 jaar oud)

Afbeelding

En twee weken geleden, met onze nieuwste set, Steel blue van ES (kon het niet laten, wat té mooi)

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-20 21:53

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-20 21:53

Gezien we thuis zitten, zoals vele mensen met deze corona-crisis, nog maar een update

Sinds de val, heb ik eventjes een weekje thuis gezeten in rust door de pijn. Ondertussen fysiotherapie begonnen voor mijn rug (die is nu ook weer stilgelegd met corona), maar na een weekje ging het alweer flink wat beter. De week na de val terug gegaan, eerst wat gelongeerd en daarna gewoon in stap een beetje rondgereden, om het vertrouwen terug wat op te krikken. Later die week nog eens teruggegaan voor wat grondwerk en longewerk.
Verder begon ik net die week op mijn nieuwe baan, dus daar even druk mee geweest, waardoor ik wat minder bij Nara ben geraakt.

2 weken na de val dan, ging ik op maandagavond opnieuw, normaal ging ik niet rijden, aangezien ik er alleen ging zijn, maar bleek uiteindelijk de dochter van de eigenaar van stal aanwezig om nog wat dingen in orde te brengen, dus haar gevraagd of ze er eventjes wou blijven terwijl ik dan toch opstapte!
Dus, Nara uit stal, opgezadeld, ze was braaf, zoals altijd. Piste in, opgestapt en ik voelde wel meteen dat ze héél erg fris stond, was ik niet gewoon van haar. Heb dat zelfs nog luidop gezegd. Maar ok, haar wat aan het werk gezet in stap. Een beetje later zet ik haar dan in draf voor het eerst en bij de eerste bocht schiet ze er weer als een pijl vandoor, dit keer was ik wel mee ... Maarr, begon ze te bokken, dan stil, steiger, bok, steiger, bok, terug steiger en dan dook ze 180 graden draaiend vanonder mij vandaag ... En daar lag ik weer. Dit keer niet zo'n pijn gedaan, dus direct terug recht en naar haar toe. Ze was duidelijk zelf ook wat geschrokken en kwam meteen terug naar mij toe ook. Meegenomen naar de kant, aan het andere meisje gevraagd om de longe te nemen, terug opgestapt en jeez, wat had ik een bom onder mij zeg ... Ik voelde haar echt op ontploffen staan. Dochter van de eigenaar haar aan de longe geklikt en zo een paar toertjes gestapt en dan ook gedraafd tot ze terug wat bij mij was met haar aandacht en terug wat meer "ontspannen" aanvoelde, tussen aanhalingstekens, want écht ontspannen was ze niet. Dan nog zowel in stap als draf toertje door de piste los en dan afgestapt.

Klaar was ze nog niet, terug longe eraan en haar beginnen longeren ... Is ze beginnen crossen en bokken, had ik haar in nog geen jaar weten doen zo, echt bizar. Zelfs het andere meisje dat erbij was vond het echt raar. Zadel eraf gehaald, om te kijken of dat iets deed .. geen verschil. Haar dan uiteindelijk los gelaten in de piste en ze heeft gewoonweg 15minuten aan een stuk door de piste gecrosst.

Ben toch wel flink geschrokken van dit voorval, maar na een topic hier op bokt, zelf wat reflecteren en met wat andere mensen praten, het wel beter kunnen plaatsen. Later die week ben ik terug gegaan om te longeren. Dit keer haar eerst gewoon los gegooid in de piste en jaja ... opnieuw crosste ze als een dolle rond. Mijn vermoeden werd wel voor een groot stuk bevestigd: Jenara heeft immense lentekolder-capsones :p
Op het volgende filmpje was ze al bijna uitgeraasd :p

Lesje geleerd dus, je hebt nog steeds een jong paard en die kan wel eens wat te veel energie hebben :p
Weekend erop weer terug gegaan, eerst los gegooid, dan lekker actief gelongeerd en dan opgezadeld en voor het eerst sinds de 2e val terug gereden. Was nog voorzichtig, want mijn vertrouwen had wel een flinke deuk gekregen natuurlijk. Maar alles bij elkaar ging het best goed

De volgende dag had ik eindelijk nog eens les, die was al een paar weken uitgesteld geraakt door stormweer telkens, of door ziekte, of door mijn pijnlijke rug dan. Mijn instructrice heeft me een paar handige oefeningen en trucjes gegeven als ik Jenara spanning voel opbouwen, zoals hele korte slangenvoltes gaan rijden om haar aandacht bij mij te vragen. Dat hielp echt supergoed! Eens ze terug ontspannen was, konden we wat meer dressuurmatig aan de slag. Ze heef momenteel enorm de neiging om erg over haar schouder weg te lopen en dus te overstellen. Heel erg gewerkt op buitenstelling op de volte dan en het reageren op druk van het buitenbeen. Ze durft ook nog makkelijk te diep gaan lopen, maar is niet gemakkelijk om haar daar weer uit te rijden, want van vooruit te vragen, durft ze net nog dieper te gaan, dus het is echt zachtjes vooruit rijden, maar ook hier en daar haar vanvoor wat omhoog vragen. Nog wel wat werk aan de winkel, maar ze blijft wel heerlijk te rijden

Dat was vorige week zondag .. En tja, maandag begonnen de maatregelen voor corona echt vorm te nemen, dus thuiswerkstation opgezet, wat dingen geregeld om dus de komende weken in te gaan. Eén van de voordelen aan dat thuiswerken is wel dat je flexibeler bent met je uren, heb het eerst even besproken met het werk, maar ik mag prima overdag iets anders gaan doen en dan 's avonds nog wat doorwerken. Zo gezegd, zo gedaan, dus ik ben deze week 3 dagen na elkaar bij Nara geweest

Het leuke nieuws is ook dat de echte lentekolder al weer aan het verdwijnen is, dus ze is alweer héél wat rustiger, losgooien is niet meer nodig. Dinsdag heb ik haar een lekker actieve longeersessie gegeven, wat was ze flink! Zo mooi luisteren naar alle stemcommando's en reageren op mijn lichaamstaal, was eigenlijk echt genieten om haar zo te voelen reageren op mij!

Woensdag iets anders! Dan wou ik werken aan schouderbinnen en buiten aan de hand ... alleen is Nara een slimme meid en kent ze al wat oefeningen en heeft ze graag koekjes .. dus begon ze al in all richtingen lateraal te lopen voor ik iets vroeg :')

Dus het is uiteindelijk een oefensessie "recht meelopen" geworden! Nog niet helemaal bevestigd, maar ze begon het, denk ik, toch door te krijgen dat ze zelf niets moet beginnen verzinnen :p Ook hebben we "been optillen" geoefend, ook daar een kleine stoornis, namelijk dat Nara heel goed doorheeft dat ze een been moet optillen om een koekje te krijgen ... maar niet dat ik 1 specifiek been vraag :')

eerst hief ze ze beiden om te beurten op om maar aan dat koekje te geraken! Heeft ook eventjes geduurd voor ze begon door te hebben dat ze het aangeraakte been moest optillen

Ook hier dus nog wat werk aan de winkel!

Donderdag weer terug geweest, dit keer wou vriendlief graag mee (waaauuww, nog nooit gebeurd dat hij dat vrijwillig wou doen), met het binnen zitten en werken, had hij ook wel behoefte aan wat buitenlucht buiten de stad. Zo kon ik ook nog eens rijden

EN, heb hem dan maar meteen mijn camera in handen geduwd voor wat foto's!!

Afbeelding

Als je nog meer foto's wil zien, ik heb een ITP topic geopend ook!
https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=198&t=1986685&lr=605678265#unread

**Geplaatst**: 30-03-20 05:58

Re: [VOLG] Jenara, my dream come true

Geplaatst: 30-03-20 05:58

Mooie set heb je van je ouders gekregen, staat heel goed!
Heb niet veel tijd om te reageren, maar goed om te lezen dat het zo goed gaat!
Al veel bereikt in zo'n korte tijd

Geniet maar lekker van elkaar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-20 20:50

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-20 20:50

De laatste update hier dateert alweer van het begin van de corona-crisis hier in de lage landen!

Dringend tijd voor nog één!

@Lieszje, dankjewel

ben echt heel blij met de set inderdaad, alleen heb ik hem wel gewoon zelf gekocht

En genieten doen we zeker en vast!

Wat is er weer veel gebeurd de laatste tijd!

MAART

Eerst en vooral zijn Jenara en ik eind maart van stal veranderd! Het was een goede beslissing, voor ons allebei

Jenara stond helemaal onderaan in de kudde op de vorige stal, maar twee heel dominante en erg zure merries, werd ze echt continu weggejaagd en voelde Jenara zich nooit 100% veilig en op haar gemak. Ik merkte dit steeds meer aan haar als ik met haar werk, ze werd langzaam aan onrustiger en ongeruster. Door het thuis werken met Corona kon ik vaker overdag naar de paarden toe en viel de onrust in de groep mij meer en meer op.

Nu staan Jenara op een paddock paradise (in opbouw), 24/7 buiten in een groep met minder dominante paarden

Ze is nog steeds de underdog, maar dit keer vind ze wel rust en voelt ze zich duidelijk wel veel veiliger! Voor het eerst sinds ik haar heb, trof ik haar regelmatig al liggend aan!! Ik mag er zelfs gewoon bij gaan zitten en ze blijft lekker slapen $*\o/*$

Afbeelding

APRIL

4 April was Jenara jarig! Helaas werd ik de week ervoor lichtjes ziek en gezien het corona-virus, moest ik uiteraard 2 weken thuis blijven. Gelukkig heb ik op de nieuwe stal echt superfijne stal-genootjes en kreeg ik op Nara haar verjaardag deze geweldige foto's. Ze is 5jaar geworden.

Afbeelding

Opnieuw door corona werden de vroege reisplannen die ik had voor de zomer meteen van tafel geveegd, maar daardoor kwam er wat budget vrij om nog een paar leuke setjes bij te kunnen kopen

Een oranje en roze kwamen er nog bij in de kast!

Afbeelding

Ik krijg ondertussen een leuke collectie bij elkaar

Het rijden gaat ook steeds beter en beter! Galop blijft moeilijk, maar met allerlei andere oefeningen werken we aan de kracht in haar achterhand om die galop straks makkelijker te maken!

MEI

Af en toe, op warme dagen, wordt Jenara eens gewassen!

Afbeelding

We probeerden eens balkjes te lopen en te "springen", maar hier bleek dat er nog wat werk was aan het gaspedaal eerst, dus hebben we dit even gelaten voor wat het was :p

Mei was ook wel de maand van de mijlpalen :')

We deden niet alleen onze eerste wandeling met stalgenootjes, maar ook meteen zonder zadel! En wat was mijn lieve Nara flink!!! Ik was zelf best nerveus, zeker gezien de 2 flinke vallen eerder dat jaar en omdat ik niet wist hoe ze ging reageren met onze weinige wandelervaring. Maar ze deed het super, schrok net 1x van plots blaffende honden, maar verder was ze op momenten zelfs vrij ontspannen

We gingen ook terug lessen, wat onze vooruitgang heel erg ten goede kwam! De lessen hadden helaas 2 maanden stil gelegen met corona, dus heel blij dat we terug mochten beginnen!

Afbeelding

JUNI

Ik deed als fotograaf een fotoshoot op stal, maar nam Jenara en mijn vriend mee, dus kon zelf ook even op de foto!

Afbeelding

Nog meer les en verder aan het rijden werken

We gingen nog vaker op wandeling en Jenara ontpopte zich tot door en door braaf wandelpaardje

Op wandeling kunnen we wel al stukjes galopperen ook, dus zo trainen we dat af en toe ook eens. De laatste wandeling die we deden, namen we zelfs een heel stuk de leiding en mijn dappere kleine merrie deed dat alsof ze niets anders gewoon was

Helaas deze maand ook wat minder goed nieuws

halfweg Juni kreeg Jenara last van jeuk, ik behandelde haar met isobetadineshampoo en het leek beter te gaan, maar 2 weken later kwam het weer in alle hevigheid terug, ik vrees dat ze met zomereczeem zit, de dierenarts komt deze week nog en hopelijk weet ik dan meer!

**Geplaatst**: 11-07-20 12:16

Geplaatst: 11-07-20 12:16

Wow, wat leuk om alles te lezen. Wat een knap paardje. En wat een vooruitgang...top

**Geplaatst**: 11-07-20 16:27

Geplaatst: 11-07-20 16:27

Jeetje wat een vooruitgang

Wat zul je blij zijn met de keuze die je hebt gemaakt. Volgens mij gaat het op de nieuwe stal met alles beter of niet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-07-20 22:04

Geplaatst door de TopicStarter : 12-07-20 22:04

tinkerteun schreef:
Wow, wat leuk om alles te lezen. Wat een knap paardje. En wat een vooruitgang...top

Hej wat leuk dat je alles gelezen hebt

Ik ben ook echt heel blij met wat we al bereikt hebben!
Het gaat met wat ups en downs, zoals altijd natuurlijk, maar ik ben echt heel trots op mijn prachtmeisje

Felien_Kyra schreef:
Jeetje wat een vooruitgang Wat zul je blij zijn met de keuze die je hebt gemaakt. Volgens mij gaat het op de nieuwe stal met alles beter of niet?

Dankejwel

En ja zeker weten! Geweldig paard uiteindelijk en de nieuwe stal is inderdaad echt een verademing voor ons beiden. Helaas is het nog wat zoeken naar een standvastige groepssamenstelling, waardoor er nog veel gewisseld wordt en dat veroorzaakt nog wel wat stress bij Jenara, maar verder is het echt heerlijk! Ze is zowieso rustiger dan op de vorige stal, zelfs met al het gewissel van groepsgenootjes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-20 11:39

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-20 11:39

Nieuwe update 21/08/2020

Mijn laatste bericht sprak op het einde van de jeuktoestanden waar Jenara sinds half juni mee kampt.
Helaas zijn we sinds de laatste update een beetje in een minder goed periode geraakt :

De dierenarts kwam begin juli en merkte ook op dat Jenara wat gespannen was en te schraal stond.
In onderling overleg beslisten we om haar 2 weken vakantie te geven op een grasweide, zodat ze wat meer kon eten en niet werken, in de hoop haar zo te laten aansterken. Via acupunctuur ondervond de DA ook dat de lever niet 100% was en gaf ons daarvoor ook alvast een supplement. Zo gezegd, zo gedaan, 3 dagen later bracht ik Jenara naar een mooie grote weide wat verderop, waar al 2 paarden van mijn lesgeefster op stonden.

Ik vertrok zelf voor een paar dagen op vakantie, en kreeg de volgende dag al dit filmpje:

Ik nam dus zelf mijn vakantie met een gerust gevoel. Wanneer ik terug was, ging ik een keer langs. Ze leek wel nog niet bijgekomen te zijn en ook de jeukjes waren nog niet weg, maarja, dat vroeg ook waarschijnlijk wat meer tijd dan een week. De week erna zat ik zelf met een drukke planning (mijn vriend en ik hebben een grond gekocht, dus afspraken bij de bank etc. voor het verkrijgen van een lening) .
Na 2,5 week weide ging ik samen met mijn vriend nog eens langs bij Jenara en ik kreeg de tranen in mijn ogen van wat ik daar aantrof

Vel over been, haar bekken stak uit, haar flanken ingevallen, er bleef niets meer over van haar achterhand. Ook haar schouders staken uit, hals flinterdun, ze was nog maar een schim van het paard dat ik kende. Ook plakte ze aan mij en week geen meter van mijn zijde zolang ik daar rondliep. Toen we helaas moesten vertrekken, we ze zo graag die weide mee uit volgen en wou ik haar zo graag in mijn armen nemen en gewoon meenemen.

Omiddelijk in de auto de dierenarts gebeld en kunnen regelen dat die de volgende dag al langs kwam. De dag erop ben ik dan terug gegaan en Jenara te voet gaan halen van de weide (we konden zo snel de trailer niet meer regelen) k ben dan met haar los door velden gewandeld om de kortste weg te kunnen nemen en haar ondertussen nog regelmatig wat laten grazen.
We hebben dan een bloedonderzoek en mestonderzoek afgenomen, om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen van wat er mogelijks mis was.

Dit is hoe ik daar die week aantrof op de weide:

Afbeelding

Voor de zekerheid kreeg ze onmiddellijk ook een ontworming. Daarna was het afwachten ...
Mestonderzoek kwam als eerste volledig terug, daar was niets te zien, kleine hoeveelheid bloedwormen, maar zeker niets alarmerend. Verder afwachten dan maar...

Eerste nieuws uit het bloedonderzoek waren verhoogde leverwaard, dat geeft natuurlijk wel een vertrouwensboost in de behandelende DA, aangezien die dat bij het eerste bezoek al aanvoelde en aangaf.
Volgende resultaat dat binnenkwam, een klein aantal antistoffen tegen de Borrelia bacterie, de veroorzaker van de ziekte van lyme. Dat kon in ieder geval al het vermageren verklaren. (Gelukkig) waren geen van de andere symptomen van deze ziekte aanwezig.. Mede daarom en door Jenara haar conditie bij onderzoek, werd beslist om geen antibiotica te gaan geven, aangezien het onzeker was of haar fragiele fysieke toestand dit zou aankunnen. Ondertussen was ze op relatief korte tijd toch al een stukje gebeterd. Ze was nog steeds mager, maar het echt vel over been en uitstekende botten was toch minder extreem uitgesproken.

Afbeelding

Ondertussen namen we ook haar voeding onder de loep en lieten alle graanproducten hier uit. Ter ondersteuning van de lever begon ik een kruidenmengeling met oa. brandnetel en kleefkruid bij te geven. Tegen eventuele stress krijgt ze nu ook al een tijdje bachbloesem bij.
Ondertussen hield ik haar ook wat in beweging met hele korte en lichte sessies grondwerk. Ik was alvast blij om te zien dat ze niet meer zo plakkerig was tegenover mij en goed in de groep lag. Zo stond ze met de 3 andere paarden om te beurt te kroelen en ook stond ze niet meer helemaal onderaan de rangorde, de jongste telg, een pony van 3j, moet nu tegenover haar het onderspit delven. Qua mentale toestand heb ik dus in ieder geval het idee dat ze het terug een stukje beter doet. Ze ligt ook te slapen, is rustig en straalt een algehele "contente" indruk uit.

De jeuk bleef echter erg aanwezig, ook de zwarte plekken in haar aangezicht werden groter. Hierover in overleg gegaan en beslist om haar een vliegenmasker en deken te geven. Een vliegenmasker had ze nog nooit opgehad, maar dit kon ik de eerste keer aandoen alsof ze nooit anders gekend heeft, wat blijft ze in alles toch een heerlijk nuchter dier

Vorige week kreeg ik het laatste resultaat binnen, en ook veruit het meest negatieve. Er waren vrij grote aantallen antistoffen teruggevonden tegen de bacterie anaplasma phagocytophilum, de veroorzaker van de vrij zeldzame ziekte anaplasmose, wat leverproblemen, vermageren en nog allerlei andere zaken kan veroorzaken. Wel een duidelijke boosdoener van de problemen die Jenara had. Aangezien deze ziekte normaal gezien op een 3-tal weken tijd weer vanzelf geneest, opnieuw beslist om geen antibiotica te gaan geven.

Ondertussen zijn de dus 3 weken nadat ik haar graatmager op de weide aantrof en ik moet zeggen dat ze al wel een heel stuk vooruit gegaan is terug:

Afbeelding

Ze is nog niet terug de oude en de schuurplekken gaan met ups en downs, de ene dag tref ik ze zo aan:

Afbeelding

En de andere dag lijken ze weer allemaal aan het genezen te zijn. Ik doe wat ik kan om haar te helpen (vliegendeken en masker, ontsmettende schampoo om infecties tegen te gaan van open wondjes, verzachtende uiercreme om de huid soepel te houden, kruiden, supplement, ...) maar ik word onderhand wel een beetje moe van de onzekerheid. Ik mis het rijden, onze trainingen, onze wandelingetjes, ik mis mijn energiekere maatje.
Ik zit gelukkig in de luxueuze positie dat ik andere paarden mag rijden van mijn lesgeefster, maar dat bevestigd soms alleen maar hoe veel fijner ik Jenara vind en hoe hard ik het mis om met haar te kunnen werken. Stiekem ben ik de laatste week wel eens 5min. met barebackpad en bitloos opgestapt en dan 3 rondjes door onze piste gestapt en dan word ik tegelijk blij dat ik nog een op mijn eigen paardje zit en tegelijk ongelukkig omdat ik niet weet wanneer we terug aan de slag kunnen.

Ze krijgt in ieder geval zowieso alle tijd om te herstellen en zich weer beter te voelen, maar mijn mentale strijd tussen mijn eigen plezier en haar welzijn is behoorlijk heavy aan het worden. Hopelijk blijf ik gestaag verbetering zien en kunnen we snel weer wat meer samen doen!

**Geplaatst**: 21-08-20 13:16

Geplaatst: 21-08-20 13:16

ik heb grotendeels alles gelezen.
wat sneu dat ze zo ziek geworden is.
die anaplasmose is ook heftig zeg.
snap dat je je daar best zorgen over maakt wat de nawerking er van is.
kijk of je in plaats van een vliegendeken er een eczeemdeken op kunt leggen. kan namelijk net zijn dat doordat haar lichaam nu uit balans is die wat meer bescherming bied tegen vliegjes en de daaruit voorkomende jeuk

mooi paard, mooi te lezen hoe je samen alles beleefd.
mooie setjes ook!

**Geplaatst**: 25-08-21 09:17

Geplaatst: 25-08-21 09:17

Ik vroeg me laatst opeens af hoe het met Jenara afgelopen was. Toen zag ik dat het laatste bericht al een jaar geleden was

Hoop dat alles goed met jullie gaat!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-21 11:03

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-21 11:03

Lieszje, bedankt voor de reminder! Ik ben inderdaad al een jaar lang! :oo

vergeten om hier een update te plaatsen!

Op dit moment gaat alles supergoed met ons! Maar zal even een kort overzicht proberen geven van het afgelopen jaar!

September 2020

Ik heb na alle onderzoeken het verdikt gekregen dat ik minstens 4 maanden niet mocht rijden en dat we moesten beginnen met aan de hand stappen, een week 10min., de week erop 15min. en zo steeds opbouwend.
Na een maand mochten we voor het eerst 5min. draven aan de hand.
Kwam eerst even heel hard aan, maar ik heb het dan ook een plaats gegeven en er gewoon het beste van gemaakt. De eerste week, met slechts 10min. stappen, geraakten we natuurlijk niet ver, maar we hebben alle verschillende richtingen die we van stal uit konden eens begonnen om te zien wat er was. Telkens onze wandelingetjes uitgebreid. En ik moet zeggen, wat heeft dat onze band goed gedaan! Jenara liep altijd vrolijk mee, na een tijdje kon ik haar zelfs gewoon los laten meelopen. Ook hebben we zo nog heel wat dingen gezien en ontdekt. Na een maand mocht ik dus beginnen draven, maar, hoe schandalig ook, ik kan geen 5minuten aan een stuk lopen

(mijn conditie en een slechte knie laten dat niet toe) dus naar aanleiding daarvan heb ik Jenara geleerd om mee te lopen met mijn fiets. Eerst gewoon al stappend, terwijl ik de fiets te voet voortduwde, daarna al steppend op de fiets en tot slot al fietsend.

Oktober 2020

De dierenarts kwam op dit moment elke maand op controle om te kijken hoe ze evolueerde. Ondertussen waren we 3 maanden na het ergste punt van de ziekte. Ze bleek gelukkig sneller te herstellen dan de dierenarts verwacht had, dus tegen half oktober mocht ik de opbouw van wandelingetjes gaan herhalen, maar erop. Alleen gaan wandelen was geen optie, dus ik zocht altijd slachtoffers om mee te gaan en ging de rest van de tijd dan nog te voet. We hadden vlakbij stal ook 2 leuke kleine blokjes die perfect uitkwamen met de tijd. Het was eerst lastig om regelmatig een maatje te vinden om mee te gaan, zeker ééntje die een eigen paard had die braaf genoeg was om de leiding te nemen. Al snel had ik twee vriendinnen die graag afwisselend wilden meegaan, maar die allebei niet zo heel goed konden rijden. Zo is het dan uiteindelijk gekomen, dat één van hen meeging op een superbraaf, ouder paard van stal en ik met Jenara de kop nam, supergoede training ook nog eens naast het stappen dus

En wat ging dit goed!

November 2020

Helaas werd het duidelijk dat we niet op onze stal konden blijven, er waren te veel paarden voor te weinig oppervlakte door een hele hoop dingen die waren misgelopen in de organisatie van de stal, waardoor we terrein verloren waren, ... dat verhaal ga ik jullie besparen. Ik moest dus op zoek naar een nieuwe plek. Ook dit werd een flinke uitdaging, want het aantal goede en betaalbare stallen hier in de omgeving is heel erg beperkt. Uiteindelijk koos ik voor een plek waar 2 opties mogelijk waren, apart op stal en apart op de weide overdag of 24/7 in groep buiten met schuilstal. Door Jenara haar conditie, ziekte en vooral haar gemiddelde plek in de rangorde van een kudde, heb ik beslist om haar voor de winter apart te zetten, zodat ze niet in concurrentie moest gaan voor eten en zich niet moest verweren. De bedoeling was dan om haar in de lente, als ze aangesterkt was, in één van de kuddes te introduceren. Zo gezegd, zo gedaan, begin november verhuisden we.

December 2020
Wat een zwarte maand was dit. Jenara was druk, gestresseerd en explosief. Ik wijtte het aan de verhuis. Alleen werd het steeds erger in plaats van beter. Na een 3-tal weken kon ik niets meer met haar. Ze kon alleen nog compleet gestressed rondrennen door de bak. Uit ontkenning en onwetendheid had ik eerst nog proberen rijden, wat ik 2x heb moeten bekopen met een flinke val, waar ze me er gewoon echt af gooide met een heuse rodeo. Dierenarts laten komen, ostheopaat laten komen, paard was fysiek in orde, zelfs volledig genezen van die rotziekte. Zelfs de ostheopaat zag in haar gedrag eerder een mentaal probleem dan fysiek probleem. Niet meer gereden, met mijn handen in het haar, ik voelde langs alle kanten dat ze me aan het vertellen was dat ze niet gelukkig was, maar ik wist niet wat te doen. Uiteindelijk te weten gekomen dat ze veel te veel op stal bleef staan en te weinig de weide op gingen, dus daar geprobeerd iets aan te doen. Het beterde nauwelijks.
Stilaan begon mijn kwartje te vallen, mijn anders zo rustige, chille brave merrie was veranderd in een stresskip die geen seconde rust meer vond. Ook op de weide was ze onrustig, heen en weer rennend, amper grazend, telkens hapje eten, weer ongerust rondkijken ... Ze miste de veiligheid van andere paarden rond zich, van paarden die ze kende. Ze zocht de paarden op de weides naast haar ook niet op, daar was ze eerder bang van omdat ze ze niet kende.
Na overleg en lang nadenken beslist om haar toch in het midden van de winter, te introduceren in de rustigste kudde van de stal. dus op 30 december 2020 hebben we haar bij die kudde gelaten. Op 31 december 2020 had ik terug een rustig, lief paard. Ik heb mijn lesje wel geleerd dan.

Video van een val in spoiler

Spoiler:

Januari 2021
Na de twee vallen en Jenara haar gedrag (dat ondanks de reden, toch een diepe indruk had achter gelaten op mij) was ik heel erg bang geworden. In januari heb ik dan ook niet gereden en terug naar het grondwerk gegaan, van daaruit terug vertrouwen opbouwen. Zo hebben we onder andere een kleine schriktraining gedaan met een parcours dat was opgezet in onze binnenbak (yess, de nieuwe stal heeft een binnenbak!)

Februari 2021

Het vertrouwens kwam eigenlijk vrij snel terug nu Jenara gewoon terug het paard was dat ik kende. Ik legde ook mijn eerste leuke contacten met stalgenoten, die me tot dan toe een beetje gemeden hadden door mijn "onhandelbare paard". Ze leerden nu de echte Jenara kennen en die verovert mensen hun hart snel

In deze maand begonnen we terug langzaam met rijden, voornamelijk met wandelingetjes buiten, want dat bleek Jenara toch echt het liefst te doen. Eén van mijn stalgenootjes was ook met fotografie bezig, dus we deden ook de nodige fotoshoots bij elkaar, wat leuke plaatjes opleverde:

Afbeelding

Maart 2021

Deze maand was voor mij een hele drukke op het werk, dus met behoorlijk wat minder tijd voor Jenara.
Maar toch heb ik ook veel momentjes genoten, zo reden we terug wat dressuurtrainingen in de bak die echt goed gingen. We namen ook het training op galop opnieuw op, wat toch wel steeds wat beter gaat.

Afbeelding

April 2021

April was een maand van heel veel leuks! Zo deden we wel twee grote wandeltochten mee met stalgenootjes. De ene was in een gebied een eindje van onze stal vandaag, hiervoor moesten we te paard een behoorlijk eind rijden en ook een drukke baan over. Eens daar gekomen bleek ook alles eigenlijk wat te nat te liggen om echt door te kunnen rijden, maar al bij al een geweldige ervaring!

De tweede was een nog grotere overwinning, onze eerste wandeling op verplaatsing. Een stalgenoot had een paardencamionette en kende een mooi groot domein in Beernem, dus paarden opgeladen en hop naar daar. Truth be told, het laden ging bij Jenara iets minder vlot dan ik had gehoopt, dus daar is in de toekomst nog wat werk aan

Eens daar had ik ergens verwacht dat ik niets ging kunnen doen, dat ze te gestressed zou zijn en ik nooit veilig zou kunnen rijden. Niets was minder waar. Na 5 minuten rondkijken, stond ze zo chill wat te eten! Opgezadeld en gewoon aan de lange teugel vertrokken. Wat was dit een heerlijke dag!

Mei 2021

In mei raakte ik zelf de weg wat kwijt wat betreft het grondwerk. Onder invloed van een aantal R+ mensen bij ons op stal, was ik dit al een tijdje beginnen implementeren in onze training. In het begin leek dit heel positief, Jenara was enthousiast en begon uit zichzelf allerlei dingen aan te bieden. Ik ging er steeds verder in, gebruikte geen touw meer, alleen nog liberty training en alles nu met voerbeloning, geen correcties meer, geen R- meer ... In mei begon zicht dit tegen mij te keren. Jenara was terug druk, kon niet meer blijven stilstaan, had geen respect meer voor mijn ruimte en wou eigenlijk ook gewoon niet meer meekomen. Ze liep letterlijk weg van mij op de weide. Ik voelde het plezier in het grondwerk bij mij ook weer wat weg ebben. We bleven wel wandelingen maken en dat was telkens heerlijk, dan voelde ik Jenara ook echt genieten.

Juni 2021

EINDELIJK was het terug toegestaan op stal om les te volgen, dit was door corona meer dan een jaar lang niet mogelijk. Meteen toen de beslissing genomen was, heb ik een les vast gelegd bij een nieuwe lesgeefster. De eerste les heeft ze vooral geluisterd naar ons verhaal en gekeken hoe het ging. Ik ben huilend naar huis gereden na die les, zo goed kon de lesgeefster haar vinger leggen exact op wat er mis ging. Jenara was verward en gestressed door de manier waarop ik was gaan trainen, ze had meer behoefte aan duidelijkheid en leiding. Voedselbeloning maakte haar druk en dominant en ze vond geen rust meer in de training omdat ze continu wou uitvissen hoe ze de volgende beloning zou krijgen.
Ik ben na die les dan ook meteen terug overgeschakeld op R-, met rust en ontspanning als beloning en terug duidelijker oefeningen vragen, Jenara geen keuzevrijheid meer laten. Op een paar trainingsessies tijd maakte dit een ongelooflijk verschil. Na slechts twee weken liep ze ook niet meer weg van mij op de weide. Ze was rustiger, meer ontspannen en gewoon weer aangenamer in omgang.

Juli 2021
Ik volg nu 1x per maand les en sinds die eerst les gaat alles echt weer supergoed! De rust en ontspanning die er terug is, is echt heerlijk. Het vertrouwen is ook echt voor 100% terug. Ik heb in juli mijn eerste keren bitloos gereden, eerst gewoon zonder zadel wat rondstappen, dan met een barebackpad eens een drafje ertussen en uiteindelijk gewoon een volledige dressuurtraining gereden. Ik ga dit zeker simultaat blijven doen naast het met bit rijden. We vinden beiden ook terug plezier in het grondwerk en hebben een hoop leuke oefeningen weer meegekregen om op te werken.

Helaas bleek Jenara opnieuw te schuren dit jaar, dus toch waarschijnlijk zomereczeem. Dit keer heb ik zo snel mogelijk eczeemdekens opgegooid en regelmatig behandeld met anti-jeuk producten, waardoor het op zich onder controle is. Ze heeft haar hele voorpluk kunnen wegschuren en 80% van haar manen, maar geen open wondes dit jaar of dikke korsten en haar staart is eigenlijk nog volledig intact.

Afbeelding

Augustus 2021

Onze periode van geluk blijft zich ook verder zetten, deze maand opnieuw iets voor het eerst gedaan met geweldig succes. Ik ben langzaam aan begonnen met kleine stukjes alleen op stap te gaan met Jenara, wat echt steeds beter gaat. Zo deden we begin juli nog een fotoshoot samen met een stalgenoot, waarbij het de bedoeling was om op het einde te galopperen samen rond een renbaan die niet ver van stal is aangelegd. Helaas was Jenara zo geïrriteerd en gefrustreerd geraakt van de insecten bij het eerste deel, dat het niet veilig aanvoelde om mee te galopperen.
De laatste twee weken echter, was Jenara zo braaf en rustig, dat ik het tot nu toe twee keer heb aangedurfd om gewoon alleen een rondje te gaan maken (wel met begeleiding te voet nog mee). Wat heb ik hiervan genoten zeg!

Afbeelding

Zal ik vanaf nu proberen om dit topic toch weer iets vaker bij te houden?

**Geplaatst**: 26-08-21 19:46

Re: [VOLG] Jenara, my dream come true

Geplaatst: 26-08-21 19:46

Leuk een update! Jullie hebben veel meegemaakt, maar zo te lezen ben je een doorzetter! Leuk om jullie avonturen in vogelvlucht te lezen!

**Geplaatst**: 27-08-21 10:27

Re: [VOLG] Jenara, my dream come true

Geplaatst: 27-08-21 10:27

Phoe wel wat pittige maanden gehad zo te lezen! Ik ben blij dat het weer een stuk beter gaat en dat je uiteindelijk hebt kunnen vinden waar het aan lag.

Ik hoop dat je de zomereczeem goed onder controle krijgt.

Van mij mag je updates plaatsen hoor

Ik blijf jullie een leuke match vinden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-21 18:20

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-21 18:20

Thanks voor de leuke reacties Lieszje en Djoopie!

Ik zal maar even daad bij woord voegen en nog eens een update schrijven

We blijven momenteel echt wel op de roze wolk verder vliegen, we maken echt enorm vooruitgang op veel vlakken, grotendeels ook dankzij de supergoede lessen die ik krijg nu.

Ben zelf eind augustus/begin september bijna 2 weken flink ziek geweest, waardoor ik eventjes wat minder bij Jenara ben geraakt. Ik heb sinds begin augustus wel een fijne verzorgster die 1x per week ook wat grondwerk komt doen met Jenara, dus ik ben blij dat ik weet dat ze op z'n minst 1x per week aandacht krijgt als ik door dit soort omstandigheden even niet kan.

Ik ben wel echt zo trots op mijn lieve meisje deze laatste tijd, maar misschien ook wel een beetje op mezelf, mijn geduld, doseren en mijn zoektocht naar goed trainen is echt zijn vruchten aan het afwerpen. Waar we een halfjaar geleden al voorzichtig op wandeling het voortouw konden nemen in stap, krijgt Jenara steeds meer zelfvertrouwen, waardoor we de laatste tijd ook konden gaan draven en nu zelfs galopperen gewoon op kop. Ze voelt enthousiast en zelfzekerder en ik denk oprecht dat we beiden met volle teugen genieten van onze wandelingetjes (van onze andere training ook weer steeds meer trouwens)

Zoals je kan zien, heeft ze dus wel al haar manen en haar voorpluk afgeschuurd en vind ik nu hier en daar toch kleine schuurwondjes ... maar als ik dan de foto's van vorig jaar deze periode bekijk, is het relatief onder controle. Volgend jaar grijp ik gewoon op voorhand al in met de eczeemdekens en vliegenkap en hopelijk gaat het dan weer een stukje beter. Op de echt lange termijn hoop ik meer invloed te hebben op haar huisvesting en voeding, zodat we de oorzaak van het probleem misschien wat meer kunnen aanpakken. De komende 2-3 jaar echter, blijven we nog in deze omgeving en zal het wat behelpen zijn.

Ik kreeg trouwens ook de foto's binnen van een shoot die we midden juli deden met ons voormalige stalgenootje Margot en haar paardje Zip, met wie we menig wandelingetjes maakten en die mij en Jenara echt enorm hebben geholpen bij het terugvinden van vertrouwen. We hebben ook gewoon met ons vieren onwijs veel plezier gemaakt zowel op stal als erbuiten, dus ik mis hen nu wel echt heel erg, maar met deze foto's hebben we toch leuke herinneringen

**Geplaatst**: 19-09-21 22:44

Re: [VOLG] Jenara, my dream come true

Geplaatst: 19-09-21 22:44

Ik weet niet of er nog bokkers zijn met goede tips? Wat ik zo zie is het dit jaar wel beter onder controle inderdaad! En ze is nog steeds knap

Leuke foto's! Ze ziet er relaxed uit