Zo allemaal, ik zit vet aan de wijn. Heb een feestgevoel. De twee oudjes zijn zojuist opgehaald. Wat een opluchting! Het voelt als een examen waarvoor ik geslaagd ben. Vond het toch wel een beproeving qua logistiek hier, maar ben ontzettend blij (en ook wel een beetje trots) dat B-A zo is bijgetrokken.
Ben heel erg blij dat vooral VvJ zich zo ingezet heeft. Ze had zich nooit met John's paardjes bemoeid tot hij een keer er niet was en zij het moest verzorgen en zag dat er een grote bal aan B-A haar oor hing, heb ik nu allemaal begrepen. De paardjes waren wat haar betreft John zijn ding. Zij heeft toen buiten John om de da gebeld voor dat abces. Dat moest toen verzorgd worden en John zag dat niet zitten en dat heeft VvJ toen gedaan. Zij heeft toen ook gezorgd dat er hooi en voer kwam en zij was het die mij belde omdat ze dacht dat de paarden wel erg mager werden. Zij heeft ook telkens doorgezet als ik wat wilde, dus de dierenarts, tandarts en nog een keer de dierenarts en speciaal oud voer eh ik bedoel niet oud voer, maar voer voor oude paarden. Want John vond het te duur. Dus een groot compliment voor haar.
Ik heb veel geleerd. Vooral over weiland beheer, wat mijn mogelijkheden en vooral beperkingen hier zijn. Geleerd over tanden van paarden, ondervoeding en maagzweren en leverfalen hoe dat te zien.
Helaas heb ik ook nog een tijdje de naweeën vwb Callas haar rotstraal en dikke benen. Maar ik hoop dat dat goed gaat komen.
Dus een wijntje om te vieren dat deze 6 weken weer voorbij zijn en dat de oudjes maar een goede doorstart gaan mogen maken!