Ik heb verder niets over haar verteld. Geen geslacht, geen naam, geen leeftijd, geen achtergrond, helemaal niets.
De 3 readings zal ik hieronder posten en er zelf antwoord op geven.
Eerste Reading schreef:Miss_Nadine schreef:Oke, ik heb niet eens een idee of het een mannetje of vrouwtje is dus heb maar vanuit de 'zij' vorm geschreven
Wat mij opvalt is dat je paard een wijze blik heeft. Het lijkt of dat ze levenservaring heeft opgedaan. Haar vertrouwen is niet makkelijk te winnen. Ze kan aardig koppig zijn en haar zin doordrijven. Je moet weten hoe je hier mee omgaat. Lukt dit niet dan zal ze haar eigen gang gaan. Ze bedoelt dit niet gemeen en ze zal je nooit met opzet kwetsen maar deze tante heeft geen zin in een ruiter die de baas over haar wilt spelen. Respect moet je verdienen en dit gaat niet over één nacht ijs. Ze wil graag voor je werken maar dan wel als team. Ze moet je leren kennen en weten wat ze aan je heeft. Samen moeten jullie beslissingen maken en zo niet gaat ze hier tegen in verzet. Weet je haar vertrouwen te winnen en respecteer je haar gevoelens dan gaat ze voor je door het vuur. Ze heeft behoefte aan leider die het zelfde voor haar voelt. Ze heeft geen behoefte aan verschillende mensen, ook niet in de omgang. Duidelijkheid is belangrijk voor haar. Het is geen onwil maar anders begrijpt ze je gewoon niet.
Dit paard wijst je op je fouten en dat is niet altijd makkelijk. Wil je een team vormen dan zul je heel erg aan jezelf moeten werken. Onzekerheid merkt ze direct en hier maakt ze gebruik van. Daarentegen beloont ze je ook als het goed gaat. Ze wil het graag goed doen.
Dit klopt. Vjesta is een ontzettend eigenwijze dame. Samenwerken is key, als je probeert de baas de spelen lig je vrij snel in het zand. Ze doet je niet opzettelijk pijn, maar ze laat zich niet commanderen. Dat ze onzekerheid voelt klopt ook, als je bang bent om te vallen zal ze de kantjes er vanaf lopen. Sinds ik niet meer bang ben werkt zij een stuk lekkerder.
Dat ze me op m'n fouten wijst is ook waar, geef een half commando, en Vjesta voert dingen half uit. Of gewoon niet . Ze werkt idd graag.Miss_Nadine schreef:In de kudde gaat ze haar eigen gang. Het is geen duidelijk leider maar ze is ook niet onderdanig. Ze wil gewoon haar gang gaan en zo min mogelijk last of drukte van de anderen ondervinden. Staat iets haar niet aan dan laat ze het merken, zo niet dan blijft ze op haar zelf. Wel houd ze alles continue in de gaten. Ze vind het moeilijk om 100% ontspanning te vinden. Ze wil weten wat er gebeurt en hierdoor kan ze gespannen zover komen. Gebeurt er iets dan heeft ze het als een van de eerste door.
Dit ook het geval als jij niet lekker in je vel zit. Ze merkt alles en dat kan soms confronterend zijn. Soms toont ze juist genegenheid op deze momenten, het lijkt of ze precies weet wat jij denkt. Andere keren is ze juist moeilijker in de omgang, het verward haar.
Klopt. Sinds haar maatje weggehaald is uit de groep is ze een beetje alleen (nu al ruim een jaar). Ze staat vaak een stukje van de rest af. Ze laat zich makkelijk wegjagen bij het draad of bij het eten, maar wil zeker over de jongere merrie nog weleens de baas (proberen te) spelen.
Dat ze het direct doorheeft als ik niet goed in m'n vel zit klopt ook. Als ik chaggie ben dan heeft zij ook absoluut geen zin meer om iets te doen. En als k verdrietig ben heb ik een heerlijk knuffeldier.Miss_Nadine schreef:Ze ziet in jou een duidelijke en consequente leider. Vooral het op een eerlijk manier volhouden van jou kant waardeert ze. Dit pas bij haar karakter.
Leuk om te lezen. Ik weet niet of ik echt duidelijk en consequent ben, maar ik probeer het zeker te zijn.Miss_Nadine schreef:Wat mij vooral opvalt is dat het lijkt alsof dit paard een verleden heeft. Dit komt vooral door de enige gespannen houding en de blik in haar ogen. Al lijkt ze nu tevreden met haar leven. Ze voelt zich op haar gemak bij jou en jullie vormen een steeds betere combo. Het lijkt erop dat dit niet zonder slag en stoten is gegaan. Misschien heb je haar nog niet zo lang of was ze erg moeilijk in de omgang. Het is geen paard waar je vanaf het begin op hebt kunnen stappen. Het is een heel proces geweest om een team te vormen.
Het klopt zeker dat ik niet direct op heb kunnen stappen. De eerste 2 jaar heb ik er meer naast gelegen dan op gezeten. Zodra ik opstapte draaide ze rondjes, liep ze achteruit, bokte of stijgerde, maar rijden ging niet gebeuren. We hebben maanden lang alleen maar gelongeerd. Ook buiten was ze bijna niet te hanteren. Tegenwoordig is ze een stuk rustiger. Misschien omdat ik niet meer bang ben, maar Vjes is nu een dier waar ik echt heerlijk mee kan werken.Miss_Nadine schreef:Ze heeft hooguit ooit wat haakjes aan haar kiezen gehad, maar niets groots.Ze oogt gezond en als ik iets moet verzinnen dan gok ik dat ze wat aan haar gebit heeft gehad.
Niks ernstigs maar dit heeft wel wat ongemak bij haar bezorgt.
Tweede Reading schreef:Ruga schreef:Ik heb beleefd even telepathisch contact gemaakt en een paar vragen gesteld.
Hier wat jouw paardje te vertellen had.
Verleden: Dag paardje, zou je me iets willen vertellen over jezelf? Hoe oud ben je, en hoe heeft je leven er tot nu toe uit gezien?
Hallo daar, ik ben een merrie in de bloei van mijn leven, net over twaalf zomers jong. Er zijn nog niet zo veel echt bijzondere dingen gebeurt in mijn leven, afgezien van de geboorte van mijn eerste veulen dan. Ik was nog veel jonger toen, maar het was een heerlijke tijd, en ik heb genoten van het moeder zijn.
Daarna is mijn baasje mijn lijn weer strak gaan trainen, en zijn we een paar jaren sportief bezig geweest vind ik zelf. Ik heb nooit zo'n conditie gehad als toen, en voelde me fysiek top. Momenteel ben ik meer als levensgenieter te klasseren, en er zijn deze zomer ook wel weer wat kilootjes bij gekomen vrees ik.
Klopt. Vjesta is een merrie, en idd 12 jaar oud. Ze heeft op haar 3de en 4de een veulen gehad, daarna niet meer.
Daarna is ze naar mij toe gekomen, en wij zijn idd steviger gaan trainen. We hebben een paar jaar wat fanatieker dressuur gereden, hoewel we nooit echt ver zijn gekomen. Vjesta had toen ook een stuk betere conditie dan nu. Ze is nu al 7 maanden weide paard omdat ik weinig tijd had. Ze is van de zomer inderdaad ontzettend dik geweest.Ruga schreef:Heb je ergens pijn of ergens last van?
Momenteel niet, maar deze zomer was het gelukkig niet zo heet als de voorbije jaren, bij de hitte krijg ik altijd pijn aan mijn uier, net of het veulen er nog is!
En ik kan heel soms bij een verkeerde beweging ineens even vast zitten in mijn rug, en daar ben ik zelf een beetje bang van geworden. Je zal me niet snel op de grond zien rondrollen, en ik moet me bij mijn baasje misschien ook wel excuseren voor een paar onverwachte rodeoritten.. Sorry, ik weet dat het al een hele tijd geleden is nu, maar ik wil het toch even uitleggen, het was begonnen met een enkele pijnscheut, en ik dacht dat dat door het zadel kwam, en toen is mijn hoofd een beetje met me op de loop gegaan vrees ik..
Dat ze last heeft van haar uier heb ik nooit gemerkt. Ik weet wel dat ze het heerlijk vindt om 's zomers haar uier te laten wassen, terwijl ze verder nogal n hekel heeft aan wassen.
Rollen doet ze idd eigenlijk nooit. En de rodeoritten... Tsja, die waren er zeker. De eerste 2 jaar heb ik meer op de grond gelegen dan erop gezeten, omdat Vjesta echt alle kanten op gingen behalve de kant die ik verwachtte. Ze was er ook altijd heel erg goed in om strak langs de stal te gaan staan en niet meer om te willen als ik aan kwam zetten met het zadel.
Tegenwoordig wil ze nogsteeds weleens in de stal bijten als ik de singel vastmaak. Verder geeft ze nu iig geen problemen meer op het zadel of tijdens het rijden, hoogstends als ze sabeltand eendjes zietRuga schreef:Kan je je karakter zelf even beschrijven?
Ik ben nu rustig, ik voel me hier al jaren goed en dat heeft kalmte in mijn hoofd gebracht. Ik ben namelijk erg gevoelig, en dat maakte me vroeger snel druk. Ik hou eigenlijk nog steeds niet van nieuwe of vreemde dingen of van weg gaan, zeker niet naar plekken waar ik nog nooit eerder was. Ik ben erg bij mijn vaste vriendin op stal, en ik ben erg gesteld op mijn baasje, we hebben een goed evenwicht samen. Vroeger konden we mekaar wel eens stress bezorgen, ik aan haar, zij terug aan mij, en zo van kwaad naar erger. Maar dat ligt achter ons.
Dat ze vroeger een druktemakertje was klopt, ik omschreef haar altijd als een arabier in een fjordenjasje. Ze is behoorlijk sensibel. Nieuwe dingen etc. vindt ze helemaal niets, rijden op een vreemde locatie hoef ik ook eigenlijk niet te proberen. Ze is de laatste 2 jaar een stuk rustiger geworden, veel kalmer, veel stabieler.
Ik denk dat haar vriendin haar jongere weidegenootje Paloma is, hoewel ik niet zeker weet of dat echt n vriendin van d'r is. Vind het leuk om te lezen dat Vjesta nu ook aangeeft dat ze beter met mij kan (en ik met haar). Dat we elkaar niet meer opfokken klopt, en dat we het in het verleden wel deden klopt ook zeker. We maakten elkaar gek. We zijn alle 2 rustiger geworden.Ruga schreef:Wil je graag nog wensen doorgeven?
Niet echt, alles gaat goed, ik hoef niet te werken en dat vind ik prima zo
Ze heeft idd 7 maanden stilgestaan. Denk dat ik haar toch moet teleurstellen, want we gaan wel weer wat aan de slag. Maar wel fijn om te weten dat ze zich goed heeft gevoeld de afgelopen maanden zonder werk .
Derde Reading schreef:Focussed schreef:Het eerste wat mij doorkomt is vrolijkheid en vriendelijkheid. Er hangt duidelijk een roze aura omheen, een vriendelijke merrie die graag samenwerkt, al ziet ze niet in altijd alle samenwerking het nut. Ze volgt je graag en doet goed wat jij wilt , ze laat los dat ze erg braaf kan zijn. Ook zie ik veel vertrouwen tussen jullie twee, ze vertelt dat ze in jou een goede leider ziet.
Leuk om te lezen. Dat ze niet van alle samenwerking het nut inziet is me heel duidelijk, Vjesta is erg goed in laten merken wat ze wel en niet wil. Dat merk ik vooral bij de vrijheidsdressuur.
Ze is de laatste tijd idd erg braaf, zo braaf dat ze buiten op straat los kan lopen. Als ze iets eng vindt verstopt ze zich achter me.Focussed schreef:Wel vertelt ze dat jullie soms een beetje een meningsverschilletje hebben, dit komt ook omdat zij in niet alle samenwerking het nut ziet, wat in het aard van het beestje zit. Soms probeert ze dan een beetje uit te testen hoe ze onder het werk uit kan komen, en kan ze ineens in een hittepetitje veranderen.
Klopt! Als je Vjesta aan het werk wil zetten dan moet je een stevige zit hebben, want als ze geen zin heeft dan lig je al snel in het zand. Zeker bij nieuwe mensen test ze graag hoe ver ze kan gaan.Focussed schreef:Ze vertelt dat ze een robuust paard is, wat weinig mankeert. Alleen zie ik wel in een ver verleden iets van een rode gloed, wat me doet denken aan flinke koorts? Is er ooit iets geweest met ernstige koorts? Verder komt ze over als een gezond paard met een grote gezonde mentale gesteldheid.
Klopt als een bus. Een paar jaar geleden is ze ernstig ziek geweest, en heeft ze tot 42,5 graad koorts gehad. Verder heeft ze idd nooit iets, af en toe een klein haakje aan haar kiezen oid.Focussed schreef:Ze heeft absoluut een voorliefde voor eten, dat doet ze dan ook erg graag. Ik krijg steeds beelden door van angst en water. Is ze bang om nat te worden, of natte voeten te krijgen? Krijg je haar moeilijk door plassen of blubber?
Eten is idd Vjesta haar grote drijfveer in dit leven, maar ik vermoed dat dat voor iedere Fjord opgaat. Ze heeft een hekel aan water, loopt niet door plassen, heeft een hekel aan gewassen worden, en ook door de modderpoel vanuit het land naar voren komen vindt ze niet zo leuk.
Al met al ben ik aardig onder de indruk. Ik zie hier 3 omschrijvingen die stuk voor stuk behoorlijk van toepassing zijn op mijn paard. Ik zie geen hele grote "fouten". K vind het super leuk om op deze manier weereens een andere kant van mijn paard te zien, en ben blij om te lezen dat ze zich goed voelt.