Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
paardje2013 schreef:Bedankt voor je uitleg heel interessant om te lezen. Je uitleg is ook heel duidelijk. Ik heb ook 2 veulens dus lijkt mij leuk om er eens mee aan de slag te gaan.
Dus blijft vooral informatie posten
pien_2010 schreef:Leuk Quir om te lezen. Volgens mij valt of staat alles met de band onderling en jouw manier is een hele goede om aan die band te werken.
Omdat het soms zo leuk is eventjes iets uit de oude doos te trekken van een paard waar zoveel van gehouden is→
Ik weet nog dat mijn man zei in Frankrijk dat Hercule zijn voeten niet "kon" optillen. Ik stond 10 meter verder met een ander paard en Hercule en ik keken elkaar aan en hij was gewoon aan het kullen dat ik zag aan de twinkel in zijn ogen. Mijn man was toen nog zo groen als gras met paarden dus vanuit de verte keek ik streng (met twinkel in mijn ogen) en mijn vinger maakte ik een zwaaiende beweging zo van "up". En onmiddellijk gaf Hercule zijn voet waarop manlief blij riep→ "kijk hij doet het wel voor mij". Mijn vriendin die het hele gebeuren met een lach had gevolgd zei: "natuurlijk J. wie luistert er nu niet naar jou". We hebben het hem nooit verteld. Ik vind het een zwaar onderschat iets dat v eel mensen niet zien dat paarden ook van een lolletje houden en humor hebben. Hercule had het heel erg veel en ik denk dat dit naast het zeer veel van elkaar houden, de grootste band tussen ons was want ik heb ook veel humor en ik heb heel erg veel met dat paard gelachen. Bij hem zag je het altijd aan zijn oog, waar dan een twinkel in verscheen.
paardje2013 schreef:Altijd leuk om iets bij te leren. Maar ook wel lastig omdat je het natuurlijk niet fout wil doen.
Hier kunnen mijn veulens nu gewoon hun voetjes op tillen zonder problemen maar er is nog zo veel te leren voor hun dat ik denk dat jij daar best een goede manier voor hebt gevonden. Zo heb ik wel een vraag ik heb momenteel het probleem dat mijn veulens uit hun veulen halster zijn gegroeid veulenhalsters gaan vaak aan de zijkant los zodat je niet over hun hoofd hoeft te trekken. Dit ging altijd heel makkelijk en nog steeds. Nu heeft 1 veulen echt een hekel aan een grote paarden halster die dus wel over haar oren heen moet het lukt wel maar het is niet zo dat ze denkt ja graag. Mijn andere veulen heeft er geen probleem mee die vindt alles wel prima. Hoe zou je dit positief kunnen aan leren ?
The_Cat schreef:Waauw Quir. Wat schrijf jij duidelijk en verhelderend! Ik kom even dubbel mee volgen. Voor je leuke kleine mannetjes maar ook voor de tips die je geeft waar ik hopelijk zelf men eigen veulen met vooruit kan helpen!
Fleuribelle schreef:Wat leuk een volgtopic over je veulens. Ben erg benieuwd hoe die twee knapperds uit zullen groeien in het mooie Zweden.
Neva_da schreef:Kan niet wachten om er meer van te zien! Prachtig beestjes en mooie locatie die je hebt gekozen!
Mirjam79 schreef:Wat een mooi topic! Erg interessant om je toelichting te lezen over de aan- en uit knop.
Het lijkt mij een mooi topic om te volgen. Mooie paardjes, mooie omgeving!
Cheyenne0252 schreef:Wauw Quir, door je heldere uitleg krijg ik helemaal zin om zelf te beginnen met clickeren terwijl ik het voor jouw topic maar een beetje overdreven vond. Nu vind ik dat echt totaal niet meer en snap ik de meerwaarde!
paardje2013 schreef:Jaa ik deel de mening van cheyenne je kan ook heel goed uitleggen. Dus krijg spontaan zin om er zelf mee aan de slag te gaan. En jou veulens zijn echt prachtig ben heel nieuwsgierig hoe ze gaan uitgroeien.
Citaat:Ik vind dit een eerlijkere manier dan maar het achterbeen flink gaan aantikken. Ja het paard zal dan het achterbeen ook actiever mee gaan nemen en zeer waarschijnlijk kom je ook tot hetzelfde resultaat. Grootste verschil is dat als je het in stukjes breekt en hiernaartoe terug kunt gaan, je geen stress of spanning krijgt. Terwijl als je het achterbeen flink gaat aantikken er wel degelijk stress en spanning zal zijn en het paard eigenlijk maar wat gaat doen, omdat hij niet weet wat je nu precies van hem verlangd.
Het klinkt dus misschien allemaal lastig, maar het tegendeel is waar. Bewustwording in wat je doet (en niet doet) is voor mij wel altijd een heel belangrijk punt.
Ook zijn er natuurlijk vele wegen naar Rome en ik vind niet dat er maar 1 goede is, helemaal niet.
Enige wat ik echt niet oké vind, zijn de mensen die een paard echt mentaal (en soms zelfs fysiek) breken. Paard letterlijk op de grond leggen, echt slaan of schoppen, enz. Daar kan ik niets mee... Je hoeft een paard niet te overmeesteren of overrulen, daarmee maak je een groot deel van de paarden mentaal stuk en krijg je ook learned helplessness van. Veel mensen merken helaas niet eens meer dat een paard zich compleet afgesloten heeft.
pien_2010 schreef:Citaat:Ik vind dit een eerlijkere manier dan maar het achterbeen flink gaan aantikken. Ja het paard zal dan het achterbeen ook actiever mee gaan nemen en zeer waarschijnlijk kom je ook tot hetzelfde resultaat. Grootste verschil is dat als je het in stukjes breekt en hiernaartoe terug kunt gaan, je geen stress of spanning krijgt. Terwijl als je het achterbeen flink gaat aantikken er wel degelijk stress en spanning zal zijn en het paard eigenlijk maar wat gaat doen, omdat hij niet weet wat je nu precies van hem verlangd.
Het klinkt dus misschien allemaal lastig, maar het tegendeel is waar. Bewustwording in wat je doet (en niet doet) is voor mij wel altijd een heel belangrijk punt.
Ook zijn er natuurlijk vele wegen naar Rome en ik vind niet dat er maar 1 goede is, helemaal niet.
Enige wat ik echt niet oké vind, zijn de mensen die een paard echt mentaal (en soms zelfs fysiek) breken. Paard letterlijk op de grond leggen, echt slaan of schoppen, enz. Daar kan ik niets mee... Je hoeft een paard niet te overmeesteren of overrulen, daarmee maak je een groot deel van de paarden mentaal stuk en krijg je ook learned helplessness van. Veel mensen merken helaas niet eens meer dat een paard zich compleet afgesloten heeft.
Helemaal mee eens Quir, afschuwelijk wanneer dit gebeurt. Zo niet nodig. Paarden willen zo graag hun best doen en zich senang voelen. Zacht, zachter, zachtst.