Geplaatst 
Gister avond had ik nog lekker bij je gezeten, iets wat ik eigenlijk zelden deed.. En vanochtend te horen gekregen dat het niet goed met je ging. Je stond niet meer op.. Je had pijn en dat konden wij zien, je werd er onzeker van. Zolang we bij je waren, was je rustig. Dus we verlieten je zijde niet.
We belden de dierenarts op, en hoorde dat het een dierenarts was die we liever niet hadden.. Dobben, wel heen en ook nog naar een kliniek die ze niet kent? De stres van de autorit?..
Via facebook onze dierenartsen een berichtje gestuurd, in de hoop voor een waardig afscheid die we haar allemaal gunde. En even later kregen we een belletje van jawel, onze dierenarts! Zij kent Queenie heel goed en Queenie is altijd heel blij haar te zien en te horen. Zo blij, dat ze gerust uit haar narcose wakker wordt tijdens een operatie (ehm, oeps). Dus de dierenarts had uiteraard extra's mee voor haar sterke wil en hart.
Eenmaal de eerste prik ging het snel. Je vechtte niet en viel vrij snel in slaap. Daarna kwam de definitieve prik. Haar hart ging te lang door. De dierenarts pakte alvast de tweede definitieve prik. Eenmaal met de tweede prik aangekomen ging de dierenarts nog even luisteren en was ze gelukkig al weg.
Ze heeft een mooie leeftijd mogen bereiken van 15 jaar en 8 maanden.
Samen met Joy
Mijn 3 knapperds bij elkaar
En je zal altijd deze kleine blonde pup blijven..
Dag Queenie, blonde muts, Queeniepien, mijn maatje.. We zullen je vreselijk missen met je lompe acties. Stinken naar rotte vis, precies de bagger sloot pakken (toen hadden we spontaan een zwarte labrador), veel te grote speeltjes mee nemen en nog veel meer! Zo lief en trouw. Ga maar lekker spelen met je maatje Joy daar boven! We zullen je enorm missen meissie!
'.. 
