Geplaatst Woorden schieten te kort, mijn hart is leeg.
Afgelopen maandag heb ik de liefde van mijn leven in laten slapen.
Jip is maar liefst 23 jaar oud geworden.
Ik heb er vrede mee dat hij nu eindelijk rust heeft kunnen vinden,
maar het verdriet is immens.
Je was de geweldigste pony die ik maar kon wensen.
Je was altijd lief, deed altijd super goed je best en je was gewoon onbeschrijfelijk.
Je was het mooiste wat ik had, het liefste wat ik had en
Je was mijn allerbeste vriend.
Ik denk dat wij echt konden lezen en schrijven.
Als ik mij niet goed voelde kwam jij gelijk knuffelen.
Als ik gefrustreerd was, draaide je je om.
Ik moest eerst maar even lief zijn in mijn hoofd.
Ik heb zoveel van je mogen leren.
Je was ook zo dol op je grote vriend Larix.
Zo af en toe was er wel eens een discussie wie het eerst mocht eten want ja,
Shetlanders hè? Maar daarna stonden jullie elkaar alweer te kriebelen in de stal.
Lieve Jip ik heb zoveel met je mogen doen; van zwemmen, tot voor de sulky,
van met je fietsen tot urenlange wandelingen. Tutten, kleine kindjes op je leren rijden, je deed alles.
Ook vrijheidsdressuur vond je leuk. Alleen jambette en kusje. De rest wilde niet zo goed,
jij viel altijd terug op dit kunstje en ik was zo dom om jou altijd weer iets lekkers te geven.
Twee weken geleden kreeg je een opleving. Je gezondheid was al tijden niet meer super goed.
Je kreeg eten voor minstens 2 paarden maar je bleef magertjes.
Twee weken geleden tot afgelopen zondag morgen was je super actief en helemaal weer de oude Jip.
En toen wist ik dat het einde er al aan zat te komen. Net als oude mensen, die krijgen soms ook een opleving.
Zondagmorgen hebben wij nog even gewandeld. Je wandelde graag en ik ook dus dat scheelde.
Op een of andere manier had ik bedacht dat wij toen nog even een foto moesten maken, dit is achteraf de laatste foto geweest.
Mijn vriend en ik hebben een huis gekocht. Ik had dit huis speciaal voor jou uitgezocht. Een stalletje met vloerverwarming waarbij ik je uit mijn slaapkamerraam kon zien en alle zorg voor jou kon dragen.
De verhuiskaart lag al klaar met deze foto.
Helaas heb ik je 7 weken voor de verhuizing moeten laten gaan.
Je lijfje was op. Het leek zondagavond op krampkoliek maar al snel bleek dat er veel meer aan de hand was.
De dierenarts heeft alles gedaan maar je lijf wilde niet meer, je darmen waren gestopt en je verging van de pijn.
Dit was het vreselijkste beeld wat ik ooit heb gezien.
De dierenarts was er heel snel en we hebben je uit je lijden verlost.
Houden van betekent ook kunnen loslaten.
Je was onze beste vriend lieve Jip.
Zowel Larix als ik gaan je vreselijk missen.
Je zit voor altijd in ons hart.
Dag lieve Jip, I see you on the other side of the rainbow
I love you en er zal nooit een dag komen dat ik niet aan je denk.
Afgelopen maandag heb ik de liefde van mijn leven in laten slapen.
Jip is maar liefst 23 jaar oud geworden.
Ik heb er vrede mee dat hij nu eindelijk rust heeft kunnen vinden,
maar het verdriet is immens.
Je was de geweldigste pony die ik maar kon wensen.
Je was altijd lief, deed altijd super goed je best en je was gewoon onbeschrijfelijk.
Je was het mooiste wat ik had, het liefste wat ik had en
Je was mijn allerbeste vriend.
Ik denk dat wij echt konden lezen en schrijven.
Als ik mij niet goed voelde kwam jij gelijk knuffelen.
Als ik gefrustreerd was, draaide je je om.
Ik moest eerst maar even lief zijn in mijn hoofd.
Ik heb zoveel van je mogen leren.
Je was ook zo dol op je grote vriend Larix.
Zo af en toe was er wel eens een discussie wie het eerst mocht eten want ja,
Shetlanders hè? Maar daarna stonden jullie elkaar alweer te kriebelen in de stal.
Lieve Jip ik heb zoveel met je mogen doen; van zwemmen, tot voor de sulky,
van met je fietsen tot urenlange wandelingen. Tutten, kleine kindjes op je leren rijden, je deed alles.
Ook vrijheidsdressuur vond je leuk. Alleen jambette en kusje. De rest wilde niet zo goed,
jij viel altijd terug op dit kunstje en ik was zo dom om jou altijd weer iets lekkers te geven.
Twee weken geleden kreeg je een opleving. Je gezondheid was al tijden niet meer super goed.
Je kreeg eten voor minstens 2 paarden maar je bleef magertjes.
Twee weken geleden tot afgelopen zondag morgen was je super actief en helemaal weer de oude Jip.
En toen wist ik dat het einde er al aan zat te komen. Net als oude mensen, die krijgen soms ook een opleving.
Zondagmorgen hebben wij nog even gewandeld. Je wandelde graag en ik ook dus dat scheelde.
Op een of andere manier had ik bedacht dat wij toen nog even een foto moesten maken, dit is achteraf de laatste foto geweest.
Mijn vriend en ik hebben een huis gekocht. Ik had dit huis speciaal voor jou uitgezocht. Een stalletje met vloerverwarming waarbij ik je uit mijn slaapkamerraam kon zien en alle zorg voor jou kon dragen.
De verhuiskaart lag al klaar met deze foto.
Helaas heb ik je 7 weken voor de verhuizing moeten laten gaan.
Je lijfje was op. Het leek zondagavond op krampkoliek maar al snel bleek dat er veel meer aan de hand was.
De dierenarts heeft alles gedaan maar je lijf wilde niet meer, je darmen waren gestopt en je verging van de pijn.
Dit was het vreselijkste beeld wat ik ooit heb gezien.
De dierenarts was er heel snel en we hebben je uit je lijden verlost.
Houden van betekent ook kunnen loslaten.
Je was onze beste vriend lieve Jip.
Zowel Larix als ik gaan je vreselijk missen.
Je zit voor altijd in ons hart.
Dag lieve Jip, I see you on the other side of the rainbow
I love you en er zal nooit een dag komen dat ik niet aan je denk.
