Geplaatst Mijn knappe, lieve, dappere Linda.
Ons verhaal begon echt op 30 januari 2012.
Linda had net zo`n fijne perode gehad, en op deze datum mocht k haar eindelijk weer mijn pony noemen!
Voordat ze op de trailer naar haar nieuwe adres vervoerd werd was de DA er al bijgeweest en had haar een schimmelenting gegeven, eerste helft van de basisenting en een wormenkuur.
Net aangekomen op haar nieuwe adres:
Net die tijd was het zo vreselijk koud dat ik besloot dat Linda toch maar een dekentje op moest vanwege alle kale plekken die ze had.
2x per dag ging ik naar haar toe en na ongeveer een maand zag ik duidelijke verbetering in haar gedrag en vooral in haar ogen. Ze werd vrolijker, ging weer rennen en spelen. Als ik er was en haar wilde poetsen rende ze een stukje weg, bleef dan staan en keek achterom alsof ze wilde zeggen: `kom je nog? spelen!`
Haar dikke buik was me wel opgevallen, maar begin maart voelden mijn moeder en ik allebei heel duidelijk iets schoppen daar binnen.... PANIEK! Linda had inmiddels verschillende entingen gehad van de DA en ik moest haar nog wassen met Sebacil, ze was er zo beroerd aan toe geweest en dan toch drachtig?
Ja hoor.... Zelf was ik er eerst niet zo blij mee, maar hoe meer ik aan het idee begon te wennen, hoe nieuwschieriger ik werd naar de kleine schopper in Linda`s buik.
Het weer werd beter, dus het dekentje kon af, Linda`s buik groeide, maar dat was natuurlijk geen reden om geen gekke kunsten meer uit te halen!
Linda ging er steeds beter uitzien en op 4 mei ging ik rond 13.00 uur bij Linda weg om even thuis te eten en wat huiswerk te maken en daarna naar de andere stal om mijn paard te rijden. (Aparte stallen, ruim een half uur rijden uit elkaar, erg lastig, vooral omdat ik 2x per dag naar Linda ging)
Rond 18.00 uur werd ik gebeld dat Linda`s veulen geboren was!
Wat een stiekemerd! Rond 13.00 uur was ze zelfs nog niet aan het kegelen, alleen de spenen waren wat groter....
Het veulen kreeg de naam: Mazzeltov, wat geluk betekent. Afkorting: Mazzel! (vond ik erg toepasselijk, zie de eerste foto en entingen enz.)
Op 5 me mochten ze samen naar buiten en konden ze samen hun benen strekken en hoe!
Linda moest alleen wel heel erg goed op de gemene, jaloerse buurvrouw letten....Toen Mazzel 3 weken en 2 dagen oud was moesten ze verhuizen. Zo had ik mijn drietal eindelijk bij elkaar.
De dag van de verhuizing was een van de eerste bloedhete dagen, maar Mazzel vond het spannend, dus moest er gerend worden... Die arme Linda was doodmoe!
Toen werd de kleine man toch moe en was er even tijd om bij te komen
Na een paar mislukte pogingen die eindigden in pony`s die overstuur waren van het rennen lukte het uiteindelijk begin augustus toch dat Linda en Mazzel bij de kudde konden.
Dat resulteerde aan het einde van de zomer in een heel tevreden en ontspannen pony.
In de herfst kwam Maartje nog langs en moesten er ook foto`s gemaakt worden:
Met de sneeuw begin december ging de camera natuurlijk weer mee naar stal.
Zoek de verschillen tussen de eerste en de laatste foto
Inmiddels zijn we een beginnetje aan het maken met het wennen aan een tuigje en erachter lopen, zodat Linda straks voor de kar kan staan.
Ook nog een ereplaatsje voor Linda`s zoon Mazzel (inmiddels bijna 8 maanden) en mijn KWPNer Zodia
