Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-08-20 21:25

Geplaatst: 25-08-20 21:25

SusanH schreef:
Confronterend he? Maar ook wel fijn om te zien dat hij het dus braaf doet, als die focus er niet ligt .

Confronterend....eerder bevestiging van wat ik wel wist.

**Geplaatst**: 25-08-20 22:03

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 25-08-20 22:03

Ik vind het altijd fijn om te zien als een paard dan gewoon de hoek door durft, geeft me het gevoel dat hij het dan bij mij ook wel kan.

Hier gaat het prima eigenlijk, alleen waaide het vandaag zo gigantisch hard dat ik lekker niet gereden heb. Weet van mezelf dat ik dan een hoop spoken ga zien (wat ALS hij schrikt ooh) dus ik vermijd het maar.

**Geplaatst**: 26-08-20 08:55

Geplaatst: 26-08-20 08:55

Ons vorige paard hoefde je ook niet buiten te rijden in de wind. Die reageerde daar altijd heel erg op, 1 brok spanning waar niet doorheen te rijden was. Schrikken viel wel mee, maar gewoon heel stug, niet doorheen te komen. Ons huidige paard is geboren in Zeeland vlak bij de kust en heeft in Noord Holland en Friesland gestaan waar altijd wind is. Dan valt de wind hier in het binnenland wel mee. Ik vind dat wel grappig, hij is best kijkerig en ziet ALLES, maar die wind boeit hem dan weer weinig. Maar toch, ben wel blij met de binnenbak hoor.

En idd zien dat een paard het bij een ander wel doet (en braaf ook) is heel fijn

heb ik toen ik nog heel veel last van mijn angst had ook veel aan gehad.

**Geplaatst**: 27-08-20 21:54

Geplaatst: 27-08-20 21:54

SusanH schreef:
En idd zien dat een paard het bij een ander wel doet (en braaf ook) is heel fijn heb ik toen ik nog heel veel last van mijn angst had ook veel aan gehad.

Dat is idd erg fijn. Even de bevestiging; oke, hij kan t wel.

Vanavond weer les gehad. Was de eerste keer weer rijden sinds maandag.
Was wel wat gespannen in het begin
Vooral gewerkt aan mijn eigen zit en houding. Ik heb de neiging om voorover te zitten, dus ik wordt nu rechtgericht haha.
Maar hierdoor zo gefocust op mijzelf, dat ik nergens anders op kon letten haha.
Op een gegeven moment deed hij iets in een hoek, waardoor ik in mijn hoofd even terug ging naar maandag. Maar ik had hem gelijk weer terug.

Zegt mijn instructrice; heel goed, hij maakt een galop sprong maar je had hem gelijk weer terug.

Die zin moest even bezinken en ineens zei ik; wil je nou serieus zeggen dat hij daar aansprong?

Ja, zegt ze. Dat is de hoek dat hij dit ook vaak bij je dochter doet.

Maar ik voelde mij daarna wel goed. Oké, zo voelt dat dus. En ik kan hem dus gelijk corrigeren $*\o/*$
Dit had ik even nodig haha.

**Geplaatst**: 06-09-20 18:53

Geplaatst: 06-09-20 18:53

Hier helaas echt een mega terugval, want ik ben vandaag keihard van mijn pony gevallen. Schoot er in rengalop vandoor en daarna bokken en steigeren. -O-

Gelukkig niets gebroken, maar ik ben erg bang voor als ik er weer op moet... help...

**Geplaatst**: 06-09-20 19:34

Geplaatst: 06-09-20 19:34

**Geplaatst**: 06-09-20 20:08

Geplaatst: 06-09-20 20:08

Wat ontzettend rot Britt :knuffel:

Het is vaak 1 stap vooruit en weer 2 terug.

Gelukkig heb je er niks aan overgehouden, behalve dan een deuk in je vertrouwen.
Langzaam weer opbouwen.

En ik herken het, ik ben er dan niet afgevallen laatst, maar toch zit de schrik er weer even in na zulke acties.

**Geplaatst**: 06-09-20 20:46

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 06-09-20 20:46

Hoi Britt - naar hoor!

Goed nagaan wat je nodig hebt om je vertrouwen weer op te bouwen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-20 11:23

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-20 11:23

Zo eindelijk even de tijd gehad om op wat berichtjes te reageren.
Het staat volgens mij niet echt op chronologische volgorde

Britt_xxx schreef:
Hier gaat het prima eigenlijk, alleen waaide het vandaag zo gigantisch hard dat ik lekker niet gereden heb. Weet van mezelf dat ik dan een hoop spoken ga zien (wat ALS hij schrikt ooh) dus ik vermijd het maar.

Dat herken ik helemaal. De wind veroorzaakt vooral veel ruis in mijn hoofd waardoor concentreren ook een stuk minder goed lukt. En inderdaad, teveel dingen waarvan ik denk dat het een probleem kan zijn….opvliegend plastic, het ruisende maïs. Om vervolgens van een musje te schrikken :')

Britt_xxx schreef:
Hier helaas echt een mega terugval, want ik ben vandaag keihard van mijn pony gevallen. Schoot er in rengalop vandoor en daarna bokken en steigeren.
Gelukkig niets gebroken, maar ik ben erg bang voor als ik er weer op moet... help...

Wat ontzettend poedersuiker… Daar is elke ruiter natuurlijk wel huiverig voor, maar in zo’n proces als dit is dit natuurlijk killing voor je (zelf)vertrouwen.
Kijk gewoon wat goed voelt, ga je zelf niks opleggen. Je moet niks maar je mag alles. Al is het alleen maar borstelen en tutten. En voel je daar ook niet rot bij, het is wat het is en hoe harder je er tegen vecht des te harder blijft het in je hoofd hangen.

19wendy80 schreef:
Vanmiddag heeft mijn dochter van 14 op hem gereden
En er was even een lichte aarzeling net voor de hoek, maar ze reed hem er daarna vrolijk doorheen. De rest van de tijd dat ze aan t rijden was totaal geen last meer.

Conclusie, MIJN focus moet die hoek uit

Dit soort dingen zijn fijn he, ondanks dat het een klein beetje confronterend is is het gewoon fijn om te weten dat ze het echt wel kunnen. Dat geeft je soms net die boost om er voor te gaan.

19wendy80 schreef:
Vandaag gebeurde datgene waar mijn grote angst zit

Ik was in de binnenbak aan t rijden. Samen met een stalvriendin.
Niks aan t handje, druk aan het concentreren op de dingen die ik afgelopen donderdag mee had gekregen tijdens de les.
In de hoek H begon hij op een gegeven moment te vervelend op de rechterhand. Altijd die hoek, altijd op doe hand. Maar goed, paar keer streng doen en hij ging er weer in.
Tot ze buiten, ter hoogte van die hoek aan t zagen waren.
Toen werd t al lastiger, maar wederom lukte het.

Mijn vriendin is aan t galopperen op de volte, ik draaf op de hoefslag, tot hij ineens 2 meter voor de hoek, zich omgooit en als een speer naar de andere kant van de bak denderd.
Tijdens het omdraaien verloor ik gelijk mijn rechterbeugel. En ik schiet in blinde paniek. T enige wat er in mij opkwam was heel hard HO HO HO NOU roepen en proberen aan de teugels te trekken. Net op t punt dat ik mijn evenwicht begon te verliezen en ik dacht dat hij de bocht om zou gaan, stond hij stil.

Door mijn oerkreet, hoorde een stalgenootje mij die net buiten liep en die stormde de bak in.
Ik zat huilend en trillend op mijn paard. Heb haar gesmeekt om naar me toe te komen en mijn paard vast te houden
T enige wat ik zei; ik wil niet afstappen
Ze is even paar meter mee gelopen. Daarna heb ik nog 2 volte gedraafd en wilde uitstappen. Maar ik was zo gefocust op ieder geluidje, dat t niet lukte te ontspannen .
Ik ben afgestapt, heb hem mee genomen naar de buitenbak. Daar opgestapt en even uitgestapt

Woensdag ga ik weer rijden. Dat zal wel weer even spannend zijn.
Gelukkig heb ik donderdag les. Ik had net aangegeven aan mijn instructrice dat ik het galopperen langzaam wil gaan oppakken, omdat de angst hiervoor mij in de weg zit.
En dan gebeurd dit....alsof het zo moet zijn dan. Dit is echt een teken dat ik serieus aan de gang moet ermee

Wat goed dat je toch door bent gegaan!
Het vervelende met paardrijden is natuurlijk dat dit soort dingen altijd kunnen gebeuren. Ik denk dat wij als angstige ruiters hier toch mee moeten leren dealen en hopen dat in de loop der tijd de paniek niet meer zo toeslaat tijdens een schrikreactie.
Maar het is heel normaal om daarna even de bibbers te hebben hoor, ook de niet-angstige ruiters hebben dit wel.
Misschien een goed idee om met galop aan de slag te gaan, zodat je weet dat je daar ook alle controle hebt. En lukt dat niet in ontspanning, dan doe je het lekker niet.

jetm schreef:
Gelukkig is het allemaal goed afgelopen maar ik kan me voorstellen dat je flink geschrokken bent. Je klinkt als een echte doorzetter. Mag je van jezelf ook even "pas op de plaats ?"
Als je te gespannen op je paard zit werkt het misschien averechts. Een brein is stress (van mens of paard) kan namelijk minder goed leren.
Een tijdje geleden (in coronatijd) heb ik een blog geschreven over visualiseren misschien kan je dat ook eens proberen voor je H-hoek probleem.
En samen met je instructrice ga je vast weer stapjes, drafjes en galopjes zetten ...

Wat een fijne blog, daar ga ik zeker mee aan de gang!

SusanH schreef:
Bij ons eerste paard merkte ik dat wel, die was echt niet te hebben op die dagen van de maand . Dan reed mijn man hem meestal. Of ik reed in de bak, dat ging meestal wel. Buiten was drama dan, continu staken, omdraaien etc. Op een bepaald moment legde ik de link. Hij deed dat trouwens ook als ik vermoeid of om andere reden niet fit was. Dus of het puur hormonaal was geen idee.

Shadow fijn dat het goed ging! En penny momentjes zijn altijd leuk

Dit was die van ons trouwens op vakantie. Hij vond zijn zandbak wel heel erg fijn:

[ [url=m/q3gG18.jpg]Afbeelding[/url] ]

Fijn dat ik niet de enige ben die dat merkt :-)

En inderdaad merk ik het ook als ik niet lekker in mijn vel zit o.i.d. Iedereen kan aan die van mij zien hoe ik me voel hahaha.

En wat fijn dat Hocus zo genoot van zijn vakantie!

Britt_xxx schreef:
Bedankt allemaal! We hebben intussen les gehad, en het ging heel goed! $*\o/*$

Instructie was wel wat streng. Bokriempje is voor bokkende paarden, niet om je altijd aan vast te houden. Tsja. Dus, nu 90% van de tijd zonder riempje gereden, en dus ook zonder gedraafd! En niet gevallen, whoop. Morgen gaan we weer lekker rijden.

Ik heb ook een bokriempje hoor, al hou ik hem in sommige gevallen alleen met mijn pink vast, het geeft net dat beetje meer rust.
En nu na je val zou ik hem helemaal lekker laten zitten en gewoon gebruiken wanneer jij dat nodig acht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-20 11:46

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-20 11:46

Ik vind het wel grappig om te lezen hoe de voorkeuren qua waar te rijden zo uiteen lopen, bijv. binnen- of buitenbak.
De 1 zijn voorkeur is nog net niet een nachtmerrie voor een ander

Ik 'vrees' dat ik er achter gekomen ben dat ik een binnenbak ruiter ben, niet een levensgroot probleem maar moet dan wel met trailer op pad... Dus ik hoop dat de buitenbak uiteindelijk ook vertrouwd wordt.

**Geplaatst**: 10-09-20 12:01

Geplaatst: 10-09-20 12:01

Ik rijd het liefste buiten, maar als er veel gebeurt buiten dan vind ik het lastig om de focus echt op mijn paard te richten (tenzij ik les heb). Als er dus buiten een hoop te zien is verhuis ik soms naar binnen, puur omdat ik dan de aandacht volledig op mijn paard kan richten. Gisteren kon dat niet dat naar binnen gaan, en dan gaat onze pipo dus zelf dingen zoeken om van te schrikken als je hem aan het werk wil zetten

. Ik herken bij hem nu wel goed wanneer het echte spanning is, of wanneer hij zoals gisteren dus loopt te zoeken naar iets.

Ook leuk, we hebben nu een pony voor onze dochter die op een andere stal staat, bij een camping. In het begin vond hij het een beetje spannend op de lange zijde te rijden waar de camping aan grenst. Soms duiken er ineens mensen op in de bosjes of hoor je een hoop gerommel. Alles wat ik bij Hocus geleerd heb om hem aan de hand te nemen bij dingen die hij spannend vindt, spanning af laten vloeien als je er op zit kon ik nu ook mooi gebruiken. Hij kan er nu na 2 weken aan een los teugeltje langs, ook als onze dochter erop zit.

Laatst bijgewerkt door SusanH op 10-09-20 12:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-20 12:08

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-20 12:08

SusanH schreef:
In principe maakt het me nu niet meer uit, maar als er veel gebeurt buiten dan vind ik het lastig om de focus echt op mijn paard te richten (tenzij ik les heb). Als er dus buiten een hoop te zien is verhuis ik soms naar binnen, puur omdat ik dan de aandacht volledig op mijn paard kan richten. Gisteren kon dat niet, en dan gaat onze pipo dus zelf dingen zoeken om van te schrikken als je hem aan het werk wil zetten . Ik herken bij hem nu wel goed wanneer het echte spanning is, of wanneer hij zoals gisteren dus loopt te zoeken naar iets.

Dat is fijn! Mooie stappen zijn dat

Het dikgedrukte herken ik helemaal, gisteravond deed ze dat nog. Ik hoop dat ik dat gauw los kan laten en haar dan gewoon aan het werk kan zetten, nu bouwt dat nog teveel spanning op bij mij wat weer zijn uitwerking heeft op haar.

**Geplaatst**: 10-09-20 12:12

Geplaatst: 10-09-20 12:12

Ik heb gisteren helemaal niet lekker kunnen rijden want hij lette totaal niet op mij. Maar zulke dagen zitten er ook tussen. Was ook wel veel, nieuwe bodem wordt gelegd in de binnenbak dus tractoren met kiepwagens die af en aan reden. Crosstraining van een juf zonder oortjes dus een hoop geschreeuw (want die afstanden zijn veel groter als wanneer je in een bak rijdt) . Dan hoort en ziet hij zoveel dat mijn input teveel is en als ik dan wat vraag dan schrikt hij van iets waar hij al 100 keer langs is gekomen.

**Geplaatst**: 11-09-20 08:31

Geplaatst: 11-09-20 08:31

maitestar23 schreef:
Ik vind het wel grappig om te lezen hoe de voorkeuren qua waar te rijden zo uiteen lopen, bijv. binnen- of buitenbak.
De 1 zijn voorkeur is nog net niet een nachtmerrie voor een ander

Nou idd! Als ik dan lees dat sommige het liefste een buitenrit maken, dan denk ik; hoe dan! Wordt al naar bij de gedachten haha.

Gisterenavond had ik les. En dat was eigenlijk drama.
Merk dat de angst voor de binnenbak er toch echt wel weer inzit.
Het was ook nog eens donker en dus rijden met lampen aan, wat betekent schaduwen op de muur. Waarvan ik dan weer bang ben dat hij schrikt.
Dus de les begon, allemaal prima.
Druk bezig weer met mijn houding etc
Moest bij de E op volte oefeningen doen en dat is nou de zijde waar ik op vast loop. Dus t lukte niet, ik raakte steeds meer gefrustreerd. Hoeken H en M waren echt weer een dingetje voor mij.
Eerst sprong hij aan bij H in galop en toen bij M schrok die van de bak deur die open ging. Ik had m wel in 2 tellen weer terug.
Maar ik was een brok frustratie.

Dus mijn instructrice haakte daar op in, ging daar staan en zei; ga die hoeken niet als hoeken rijden, maar ga daar voltes rijden en dan niet te groot.
Houd hem in draf, maar hij is dan te druk om ergens anders mee bezig te zijn. En voor jou geld hetzelfde. Want je rijd kleine voltes en je moet je paard aan het draven houden.
Geef jezelf de tijd, laat de angst weer slijten.

Dus terwijl zij aan t praten was, voltes gereden bij H en M. En dan afwisselen met grote voltes bij C.
En op een gegeven moment kon ik weer ontspannen. waardoor ik automatisch weer goed ontspannen recht op kon zitten en hij automatisch zijn hoofd liet zakken. Want de eerst helft was t net een giraf haha

Ze zei ook; doordat jij spanning ervaart voor die hoeken, ga je hem al inhouden en hij denkt; oke, iets is er met die hoeken. Iets moet ik daar doen.
Het zijn de hoeken waar Eva met hem vaak in galop aanspringt.
Dus of hij doet dat daar of hij denkt dat er iets engs is, omdat je spanning afgeeft.
En doordat je hem inhoud, maar wel wil dat hij gaat draven, geef je 2 verschillende signalen.
Limbo is rustig, maar sommige paarden kunnen dan echt ontploffen.

Dus het was me het lesje wel, maar ik ben toch weer erg dankbaar hoe goed onze instructrice ons soms kent

**Geplaatst**: 11-09-20 08:43

Geplaatst: 11-09-20 08:43

Klinkt wel als een goede les hoor ook al voelt het nu misschien nog niet zo. En je kreeg toch ontspanning? Dat is echt top.

**Geplaatst**: 11-09-20 09:42

Geplaatst: 11-09-20 09:42

Ik ben gestopt met rijden.Waarom zou ik het doen.Ik zit er gespannen op en mijn ruin voelt dat.Ook ben ik druk met mijn ouders en kan nu echt geen valpartij gebruiken.Ik mis het soms,maar de gedachten dat ik erop ga is niet prettig.Mijn ruin is 25 en heeft een verzorgmeisje die 2 keer per week bejaardengym doet met hem.

**Geplaatst**: 11-09-20 09:56

Geplaatst: 11-09-20 09:56

SusanH schreef:
Klinkt wel als een goede les hoor ook al voelt het nu misschien nog niet zo. En je kreeg toch ontspanning? Dat is echt top.

Daar heb je een punt.
Ik was gisteren gewoon even te kritisch op mijzelf en baal van de terugval.
Ik raak eigenlijk niet snel gefrustreerd tijdens het rijden.
Maar gisteren kreeg ik te horen tijdens de les; zo, nu zie ik hoeveel Eva op jou lijkt. Jullie moeten niet altijd zo kritisch op jezelf zijn.

Als dingen rij technisch niet lukken, dat maakt mij niet uit. Dan denk ik; hup, gewoon lekker blijven oefenen!
Maar gisteren zat ik mijzelf even in de weg.

En ik ben idd met een goed gevoel de les geëindigd
En heb hem net zo goed beloond en geknuffeld als altijd na de les, hij heeft t soms ook maar zwaar met dar gestuntel op zijn rug haha.

@Britt, als dit nu het beste voor je voelt, dan is het de juiste beslissing.
Wie weet dat je ooit de stap nog neemt. Maar voor nu, parkeer die even.

**Geplaatst**: 13-09-20 21:14

Geplaatst: 13-09-20 21:14

Sinds 3 weken zijn we trouwens serieus aan t oefenen met buiten zijn. En dan bedoel ik dus van het terrein af.
Om zo weer over een tijdje het vertrouwen te krijgen in elkaar om een buitenritje te kunnen maken.

We maken constant het zelfde rondje, dit is een minuutje of 20 wandelen.
En iedere keer gaat het weer iets beter!

Hij blijft dingen spannend vinden.
Een hele motorclub die langs komt, geen probleem! Rustig wachten tot ze weer weg zijn.
Een geit die ineens langs een hek rent, ja dan moet je bijna bij t vrouwtje in de nek springen

Iedere keer wandelen we ook langs een hele kudde paarden en die vind hij toch wel reuze interessant.
Daar vandaag hem voor het eerst los durven laten en even een foto gemaakt van hem.

Her laatste deel van de wandeling, dat blijft spannend. Maar ook daar wordt zijn reactie steeds minder.
Trok hij me eerst bijna omver en ging zijn hoofd helemaal omhoog. Nu kon ik hem even rustig stil laten staan op een oprit om een trailer er langs te laten

Het begint een beetje te kriebelen om het rondje te maken in het zadel. Maar eerst nog even lekker een paar keer aan de hand wandelen.

Oja, en met hoofdstel gaat het beter dan met halster

Afbeelding

**Geplaatst**: 14-09-20 21:53

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 14-09-20 21:53

Ik wil jullie nog bedanken voor jullie lieve berichtjes! Vandaag weer een stapje vooruit gedaan samen gelukkig. Ik ben er weer opgestapt, met ietwat knikkende knietjes. Zat aan een halstertouwtje vast, met vader ernaast. Hij liep uiteindelijk zo ontspannen, dat ik een paar rondjes los heb kunnen draven zonder al te veel spanning!

Het voelde weer even zo goed! Ik heb echt weer even kunnen genieten. Dus ik zei al tegen mijn vader, zo gaan we het gewoon weer opbouwen. Stapje voor stapje. En als het niet goed voelt, ga ik gewoon niet los.

**Geplaatst**: 15-09-20 08:05

Geplaatst: 15-09-20 08:05

Zo ben ik ook begonnen. Je bent goed bezig!

19wendy80 samen wandelen is ook heel leuk

**Geplaatst**: 15-09-20 08:27

Geplaatst: 15-09-20 08:27

Britt_xxx schreef:
Ik wil jullie nog bedanken voor jullie lieve berichtjes! Vandaag weer een stapje vooruit gedaan samen gelukkig. Ik ben er weer opgestapt, met ietwat knikkende knietjes. Zat aan een halstertouwtje vast, met vader ernaast. Hij liep uiteindelijk zo ontspannen, dat ik een paar rondjes los heb kunnen draven zonder al te veel spanning!

Het voelde weer even zo goed! Ik heb echt weer even kunnen genieten. Dus ik zei al tegen mijn vader, zo gaan we het gewoon weer opbouwen. Stapje voor stapje. En als het niet goed voelt, ga ik gewoon niet los.

Wauw! Echt goed van je....luisteren naar je gevoel. Langzaam aan weer vertrouwen winnen.
En voelt het een keer niet goed, dan niet doen.

Zoals mijn instructrice zei: angst moet slijten, dat lukt alleen door tijd te nemen en positieve momenten te hebben.

Voor mijn gevoel ben ik ook weer weg terug gevallen, maar we geven niet op. Ik heb al heel veel overwonnen, dit komt ook wel weer goed

**Geplaatst**: 15-09-20 16:42

Geplaatst: 15-09-20 16:42

SusanH schreef:
19wendy80 samen wandelen is ook heel leuk

Dat is t zeker!
Vooral ik er nu ook steeds meer vertrouwen in heb, dat hij er niet ineens vandoor gaat. Maar toch wel laat zien dat hij op mij leunt.
Soms letterlijk, want dan komt hij met dat grote hoofd tegen mijn arm aan hangen. Of hele even een neus tegen mij aan.

Van de week ook echt de tijd genomen om samen rond te kijken.
Stil gestaan, hem even rond laten kijken wat er allemaal te zien is.

**Geplaatst**: 21-09-20 15:52

Geplaatst: 21-09-20 15:52

Vandaag weer een klein stapje genomen.

Ik had samen met een vriendin in de buitenbak gereden.
Vaak stap ik hem dan uit voor de buitenbak aan de hand, daar ligt gras.
Veel stalgenoten stappen daar uit, terwijl ze op het paard zitten. Zo ook mijn dochter.
Ik durfde dit niet, zeker sinds hij buiten is gaan "vervelen". Bang dat hij schrikt, er vandoor gaat....

Maar nu ging mijn vriendin met haar fjord de bak uit. Om hem daar uit te stappen aan de hand. Die van haar is n.l niet dol op uitstappen en staat meer stil dan dat hij stapt haha.

En terwijl zij richting de uitgang liep (er stond nog iemand langs de bak), riep ik; oh wil je even t poortje openhouden?
En ik wandelde zo, hup, op Limbo zijn rug de bak uit en ben al kletsend hem gaan uitstappen op het gras haha

Helemaal trots op mijzelf $*\o/*$

**Geplaatst**: 21-09-20 19:04

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 21-09-20 19:04

Gaaf! Soms moet je het gewoon maar doen als de gelegenheid zich voordoet.

**Geplaatst**: 21-09-20 20:57

Geplaatst: 21-09-20 20:57

Wat goed!

Mijn dochter heeft mijn genen. Vandaag in de springles liep het niet. Ze blokkeert door angst. Ik moest vroeger door, hoe bang ik ook was. Gaan wij niet doen. Voorlopig maar even geen springles tot ze zelf weer aangeeft te willen. Het zit echt tussen haar oren want ze kan zat rijden. Maar ze zit zichzelf in de weg.