Wat zou mijn Shetlander kunnen mankeren?

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Hollyleaves
Berichten: 1943
Geregistreerd: 07-06-05
Woonplaats: Groningen

Wat zou mijn Shetlander kunnen mankeren?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-20 18:57

Hi :wave: ,

Hopende dat een topic openen mij wat nieuwe inzichten kan geven over wat voor stappen nu te nemen, want ik weet het allemaal niet zo goed meer... ;(
Respect als je alles gaat lezen. Het wordt veel informatie, maar ik doe het liever in één keer dan dat ik daarna allemaal vragen erover krijg.

Ik heb twee pony's, waarvan één een Shetlander kruising is. Ik heb de pony vanaf veulen af aan en hij is inmiddels 8 jaar oud. In mei wordt hij 9. Ik heb in al die jaren nooit een DA erbij hoeven hebben, op entingen na. Hij is elke anderhalf jaar door de tandarts bekeken en tot zijn 4e jaar door dezelfde smid bekapt. Van zijn 5e tot zijn 6e jaar heeft hij een andere smid gehad. Beide smeden ging altijd prima en er zijn nooit problemen geweest. Na zijn 6e jaar zijn we over gegaan naar mijn huidige smid. Het bekappen ging dan altijd goed en netjes, op incidentele gevoeligheid na. Het ging dan vaak één of twee keer weer goed, daarna weer een keertje gevoelig. De gevoeligheid bleef dan vaak hangen tot de derde week na het bekappen. Dit uiteraard met mijn smid besproken en hij kon niks geks zien aan de pony. De smid is ook verder een goede smid. Opvallend was het wel, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen en mijn andere pony werd er per keer niet anders van door deze smid. Hij is op zijn 4e nagekeken door de osteo, deze vond behandeling niet nodig want hij liep er goed bij.

Tot zover achtergrond informatie wat betreft aanraking met professionals tot nu toe.

Ik heb de pony vanaf veulen gehad als gezelschap voor mijn inmiddels overleden Welsh pony. De pony is opgegroeid in paddock paradise concept en heeft weinig gras gezien. Gras mocht hij zien als ik wat ging doen met de Welsh pony, als de fructaan index het toe liet en per keer maximaal een uur op uitgebloeid gras, in de maanden juli/augustus/september. Op zich niks mis mee, de rest van het jaar altijd voldoende ruimte op zand gehad en goed hooi. Hij was er ook immers als gezelschap en zijn ras staat er om bekend snel in aanraking te komen met hoefbevangenheid. Hoefbevangenheid was iets waar ik nooit meer mee in aanraking wilde komen, juist doordat de Welsh pony dit ooit op pension heeft opgelopen. Zodoende de paarden al jaren in eigen beheer op deze manier- de Shetlander kent niet anders - en heb ik een heel strikt anti hoefbevangenheid beleid qua voer/hooi management en beweging. Veel mensen vinden het overdreven ter voorzorg, ik vond het altijd meer een veiligheid. Hoefbevangenheid is killing en ik zou het nooit van mijn leven meer meemaken. Ook toen de Welsh pony overleed de paarden zo blijven houden, met uitzondering van mijn andere overgebleven pony. Hij mag iets meer uurtjes gras mee blijven pikken en dit op de momenten dat ik onderhoud pleeg aan de omheining of mest weghaal bijvoorbeeld in zijn eentje doen. De paddock en de wei grenzen aan elkaar en beide gaan ze dan hun eigen gang. De ene eet gras, de ander knabbelt in de paddock aan een bos gezaagde wilgen. Zo wissel ik dat altijd met elkaar af en houd ik ze beide op een veilig gewicht, gebaseerd op hun eigen behoeften.


Tot zover de achtergrond informatie hoe ik mijn paarden houd.


Op 26 september kwam de smid. Hij heeft bekapt en eigenlijk was hij direct al weer gevoelig. Gezien het wel vaker gebeurde het weer even aangekeken en op 19 oktober wat contact weer met elkaar gehad omdat het niet beterde. Ik vond m eigenlijk alleen maar gevoeliger lopen. Ik heb een verhardde voerplaats dus voor de zekerheid daar maar rubberen matten neergelegd. De smid dacht dat hij te snel zou slijten van de 2 m2 verharding waar ik de hooinetten ophing. De DA en meerdere mensen ernaar laten kijken en allemaal vonden ze zijn zool heel dun. IJzers zou nu geen handig iets zijn, het moest juist kunnen groeien. Verder met rust laten op t zand en niet gaan wandelen oid. Uiteindelijk vond ik het de maand erop gewoon niet verbeterd, heb ik hem 8 dagen aan de Novacam gezet zonder resultaat en heb ik een afspraak gemaakt met de hoefspecialist van K.lijndijk waar ik altijd goed geholpen met geweest met mijn Welsh. Ik vertrouwde het niet en ik vond het maar raar dat de hoeven zo langzaam herstelden van een simpel te kort bekappen. Ook vond ik het raar dat het nu de laatste anderhalf jaar zo plotseling gebeurde, die gevoeligheid en dat het nooit eerder zo was.

Daar konden we uiteindelijk terecht in de eerste dagen van december. Aangekomen is hij bekeken en gaf de specialist aan dat hij hoefbevangenheid dacht. Haha dacht ik, dat lijkt me niet. Op het moment dat ik heel trots aan het vertellen was hoe ik de pony onderhield, de pony mooi slank was en geen dikke manenkam had schudde hij met zijn hoofd en raadde foto's aan. Braaf meegegaan, foto's laten maken en toen kregen we het vreselijke nieuws dat zijn beide hoefbenen gekanteld waren in de voorbenen, 3 en 4 cm. De bevangenheid leek al even niet meer acuut te zijn maar wel de oorzaak dat hij zo moeilijk liep. De specialist is aan de slag gegaan met speciale plakijzers en rubberen schoentjes met siliconengel. Na 2,5 uur werk liepen we vloeiend weer naar de trailer. We hebben de Novacam ook niet meer opgepakt. Voor ruim 17 dagen ging het voorspoedig.
We hebben getest op Cushing maar dit was negatief, hele nette waarden.

Het ging het weekend voor Kerst steeds iets minder. Als ik met m wandelde dan ging het, naarmate ik 20 min gewandeld had was het weer vloeiend. Daarna in de paddock weer zichtbaar slechter. Op 24 december kwam ik op stal en dacht ik echt dat ie dood zou gaan. Plat liggen, zweten, gewoon complete spierpijn leek het. Helemaal overstuur weer met de DA overlegd en besloten hem 2x per dag aan de Metacam te zetten. Laminaze 5 Star gehaald voor de afvalstoffen afvoer, elke dag verse wilgentakken en zijn hooi gaan weken om suikers nog meer te reduceren. Andere pony overdag even apart ervan gehouden zodat ze wel bij elkaar zijn overdag, maar naast elkaar. Hij leek wel weer acuut te zijn, maar met wat voor reden? De Metacam sloeg aan, hij verbeterde voor zo'n 60% en sinds 24 december gaat het met enorme dalen en kleine piekjes. Hij heeft momenten dat hij vrolijk is en best soepel loopt aan het halster. In vrijheid wil hij eigenlijk niet bewegen, ook niet als hij een goede dag heeft.
Na deze grote fles Metacam volgde nog een fles, ook voor twee keer per dag. Na deze fles volgde Bute, want ik vond het gewoon totaal niet echt verschil maken. Maar ook de Bute geeft geen verschil.

Hele slechte dagen ertussen, dan weer een redelijke dag. Gisteren zelfs weer een dag dat ie aangeeft de stal uit te willen en als ik hem dan zijn gang laat gaan strompelt hij het erf op, waarna hij relatief soepel werd na een meter of 10 en ik een dikke 400 meter met een blije en best hard stappende pony een rondje kon lopen. Vanmorgen weer een totaal ander beeld en vanavond ook weer best positief.

Ik heb gisteren weer overlegd met de DA en de specialist gevraagd of we weer terug kunnen komen om toch maar weer te kijken naar zijn voeten.

Mijn DA zegt het niet meer te weten. Op mijn vraag WAAROM hij bevangen is en zulke acute momenten heeft weet ze het antwoord niet. De DA's op de kliniek weten het ook niet. Niemand heeft er een verklaring voor. Ze zijn het wel met me eens dat een pony die altijd gezond was, geen overgewicht had en dusdanig gehouden werd niet van een overschot suikers bevangen is geraakt en er dus iets anders aan de hand moet zijn. Maar wat? Ik voel me zo alleen hierin. Niemand komt met suggesties wat we kunnen doen en ondertussen ga ik twee keer per dag naar stal, blijf ik medicijnen geven die eigenlijk niks doen en vind ik afwegingen maken steeds lastiger. Natuurlijk heb ik al gedacht aan inslapen, maar zoals gisteren dan te zien is wil hij weer zo graag. Ik heb zo sterk het gevoel dat we iets over het hoofd zien. Iets wat met de oorzaak van dit alles te maken heeft. Iets wat aangepakt moet worden bij de kern en waarbij er niet alleen aan de symptomen wat gedaan wordt.

* Als op de kliniek bij de specialist blijkt dat inslapen aan de orde is, dan heb ik daar vrede mee.

* Wat ik zelf nu laat testen op eigen initiatief, ondanks dat mijn DA's niet denken dat dit het is:
- PSSM1
- Ziekte van Lyme
- Overgaan van Laminaze 5 star op NAF Selenium en Vitamine E plus
- Scheren (suikerspiegel/verhaarproces met dikke shetlandervacht)

Iedereen die iets weet van de ziekte van Lyme en hoe je dit het meest betrouwbaar kunt laten testen, ik hoor het graag! Ik loop tegen nogal wat weerstand aan bij de reguliere DA's.

Nogmaals respect als je alles gelezen hebt en bij voorbaat dank voor eventuele reacties en tips.


Hevonen
Berichten: 5593
Geregistreerd: 21-01-04
Woonplaats: up north

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 19:24

Heb jouw verhaal gelezen en het klinkt toch enigszins bekend. Wij hadden een paard een een welshpony. Paard is gestorven en een shetlander gevonden als gezelschap voor de welsh. Welshspony was steeds weer hoefbevangen, ze bleek (op 22-jarige leeftijd) Cushing te hebben.
Toen we haar kochten was ze exact zes jaar oud. Wij waren onervaren, maar waarschijnlijk was ze al hoefbevangen geweest voor we haar hadden. Ze had ook zomereczeem. Door de jaren heen is ze een paar keer hoefbevangen geweest. Eenmaal zelfs van hooi. Dat kan dus ook. Ze was al lang niet meer te dik (toen ze kwam wel) en leek op zich in orde.

Toch waren we enorm voorzichtig met haar, en toch bleek soms dat ze na het bekappen weer bevangen was. Achteraf weet ik dat ze er dan al tegenaan zat en het bekappen gewoon de druppel was. Ze stond dan ook altijd heel slecht stil bij de smid. Het kwam dus niet door hem, want gewoonlijk was dat geen probleem.

Overigens bleek onze welsh ook insulineresistent te zijn, dat geeft problemen, daar kun je op laten testen.

Toen wij haar op 24-jarige leeftijd wegens hoefbevangenheid hebben laten inslapen, hebben we een shetlander erbij gekocht voor de overgebleven shet. Die had geen enkel probleem. Maar na een paar jaar werd onze eerste shet wel ineens hoefbevangen. Begrijp nog steeds niet waarom. We letten uiteraard heel goed op (na 18 jaar een pony met problemen op dat gebied gehad te hebben, weet je dat wel). Toch gebeurde het. Er was nauwelijks peil op te trekken. Ze had vrijwel geen gras, kreeg hooi van tweede snede en geen extraatjes.

Wij hebben steeds met dieet, geweekt hooi etc gewerkt. Dierenarts zei dat dat soms bij pony's voorkwam. De klimaatverandering veroorzaakt erg grillig weer en bij grillig weer raakt gras gestrest. Gestrest gras slaat suikers op. Dat kleine beetje was kennelijk toch genoeg om problemen te geven.

Toch, als jij over die vacht begint... in combinatie met hb, moet ik toch aan Cushing denken. Ik weet dat het getest is.

Misschien kun je een filmpje posten hoe ze loopt, dat maakt meestal veel duidelijk... misschien is het toch iets anders.

Ook een dierenarts hier dacht bij ons paard aan hb, maar dat klopte helemaal niet, diagnose was fout...
Laatst bijgewerkt door Hevonen op 21-01-20 19:26, in het totaal 1 keer bewerkt

Voor bijzondere (niet beslist paardgerelateerde) replica's en living history spullen.
ARRE remaining history
Zij werken ook op bestelling! (smeedwerk, hout-, hoorn- en beenbewerking, leer, huiden, en nog veel meer)

Apacheshadow
Berichten: 886
Geregistreerd: 25-10-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 19:25

Hoe is je ontworm beleid? En is er op nog meer dingen getest in het bloed?

Puc kleine hengst met een groot ego

ellepel
Berichten: 47257
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 19:36

verhaal komt me wel bekend voor.
ergens ben ik benieuwd hoe het verder gaat.
en inderdaad, een algeheel bloedonderzoek is misschien wel een goed idee

different1
Berichten: 3619
Geregistreerd: 12-10-10

Re: Wat zou mijn Shetlander kunnen mankeren?

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 20:06

Laat testen op ziekte van lyme.
Bij ons op stal ook een pony gehad met een (wel korter) gelijkaardig verloop van symptomen, die is uiteindelijk naar Utrecht gegaan en daar op o.a lyme getest en medicijnen mee gekregen.
Ook bleek er iets met de darmen te zijn.
Hoe en wat precies weet ik niet, maar t ging wel beter op de medicijnen.

geerke
Berichten: 31213
Geregistreerd: 06-09-07

Re: Wat zou mijn Shetlander kunnen mankeren?

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 20:23

Laat de schildklierwerking eens testen,geef je magnesium?

Ik ben niet intelligent genoeg om depressief te zijn.Ik begrijp dat soort problemen niet

Wildgirl
Berichten: 11655
Geregistreerd: 14-11-03
Woonplaats: Drenthe

Re: Wat zou mijn Shetlander kunnen mankeren?

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 21:45

Ik lees even mee vanuit interesse.
Heel veel sterkte TS, bijzonder en ongrijpbaar ziektebeeld zo.
Kan me je bezorgdheid heel goed voorstellen!

Hollyleaves
Berichten: 1943
Geregistreerd: 07-06-05
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-20 22:26

Hevonen schreef:
Heb jouw verhaal gelezen en het klinkt toch enigszins bekend. Wij hadden een paard een een welshpony. Paard is gestorven en een shetlander gevonden als gezelschap voor de welsh. Welshspony was steeds weer hoefbevangen, ze bleek (op 22-jarige leeftijd) Cushing te hebben.
Toen we haar kochten was ze exact zes jaar oud. Wij waren onervaren, maar waarschijnlijk was ze al hoefbevangen geweest voor we haar hadden. Ze had ook zomereczeem. Door de jaren heen is ze een paar keer hoefbevangen geweest. Eenmaal zelfs van hooi. Dat kan dus ook. Ze was al lang niet meer te dik (toen ze kwam wel) en leek op zich in orde.

Toch waren we enorm voorzichtig met haar, en toch bleek soms dat ze na het bekappen weer bevangen was. Achteraf weet ik dat ze er dan al tegenaan zat en het bekappen gewoon de druppel was. Ze stond dan ook altijd heel slecht stil bij de smid. Het kwam dus niet door hem, want gewoonlijk was dat geen probleem.

Overigens bleek onze welsh ook insulineresistent te zijn, dat geeft problemen, daar kun je op laten testen.

Toen wij haar op 24-jarige leeftijd wegens hoefbevangenheid hebben laten inslapen, hebben we een shetlander erbij gekocht voor de overgebleven shet. Die had geen enkel probleem. Maar na een paar jaar werd onze eerste shet wel ineens hoefbevangen. Begrijp nog steeds niet waarom. We letten uiteraard heel goed op (na 18 jaar een pony met problemen op dat gebied gehad te hebben, weet je dat wel). Toch gebeurde het. Er was nauwelijks peil op te trekken. Ze had vrijwel geen gras, kreeg hooi van tweede snede en geen extraatjes.

Wij hebben steeds met dieet, geweekt hooi etc gewerkt. Dierenarts zei dat dat soms bij pony's voorkwam. De klimaatverandering veroorzaakt erg grillig weer en bij grillig weer raakt gras gestrest. Gestrest gras slaat suikers op. Dat kleine beetje was kennelijk toch genoeg om problemen te geven.

Toch, als jij over die vacht begint... in combinatie met hb, moet ik toch aan Cushing denken. Ik weet dat het getest is.

Misschien kun je een filmpje posten hoe ze loopt, dat maakt meestal veel duidelijk... misschien is het toch iets anders.

Ook een dierenarts hier dacht bij ons paard aan hb, maar dat klopte helemaal niet, diagnose was fout...


Ook al zo vervelend! Mijn DA zei dat t hooi wel steeds rijker werd door de laatste twee droge zomers. Ik bestel bij een Fourage bedrijf welke certificaten uitgeeft voor het type hooi. In dit geval paardenhooi.
Ik zal morgen even checken hoe ik een video geüpload krijg!

Hollyleaves
Berichten: 1943
Geregistreerd: 07-06-05
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-20 22:29

Apacheshadow schreef:
Hoe is je ontworm beleid? En is er op nog meer dingen getest in het bloed?


Dat bepaald de DA altijd voor me. In de lente uit mn hoofd ivermectine en de laatste wormkuur was in eerste week november, na eerste keer nachtvorst. Dat was pramox. Mest wordt twee keer per dag verwijderd en op de wei ook dagelijks. Niet dat hij daar komt, maargoed, voor het idee. Mijn mest gaat ook dagelijks naar de volkstuinen. Ik heb geen opslag ervan.

Hollyleaves
Berichten: 1943
Geregistreerd: 07-06-05
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-20 22:30

geerke schreef:
Laat de schildklierwerking eens testen,geef je magnesium?


Ik wou magnesium bestellen voor naast de vitamine E en selenium idd!


Hollyleaves
Berichten: 1943
Geregistreerd: 07-06-05
Woonplaats: Groningen

Re: Wat zou mijn Shetlander kunnen mankeren?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-01-20 22:35

Dus:

Algeheel bloedonderzoek
Lyme bloedonderzoek
Schildklier onderzoek

Geven magnesium , kan immers nooit kwaad door het teveel dat uitgeplast wordt

dushishoeve
Berichten: 720
Geregistreerd: 18-09-11
Woonplaats: Heemskerk

Re: Wat zou mijn Shetlander kunnen mankeren?

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 23:17

Al aan asprines gedacht? Bloedverdunnend..

Polly
Moderator Algemeen1
No drama, no glory!
Berichten: 23370
Geregistreerd: 09-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-20 23:46

Klinkt als mijn oude pony. Alleen was die altijd aan het werk, goed hooi, niet dik en die stond jaren terug midden in de winter ineens bevangen. Ze stond toen op stal, op stro (zoals ze al jaren stond).
We hebben er toen op gegokt dat het kwam door de kou, weinig gedronken door vorst, bij dooi een te grote plens koud water en daar iets van een darmontsteking door oid. Duurde eindeloos voor ze opknapte.

Eind 2017 ook van de een op andere dag doodziek op stal, bloed getrokken en afwijkende leverwaarde, leek meest op vergiftiging. Andere paarden op stal hadden geen last. Daarna begon het gekwakkel, stijf, pijn, pijnstiller, ietsje beter etc. Uiteindelijk weer vreselijk bevangen, stalhulp zou haar op het land gezet hebben, geen idee of dat de oorzaak is geweest, of de trigger.
Ik heb besloten niet meer te behandelen, nog foto's laten maken op de kliniek en die waren meer dan duidelijk, forse kanteling en sinker, we hebben ter plaatse afscheid genomen.

Wat uiteindelijk de oorzaak was, geen idee. Maar hoefbevangenheid is echt vreselijk!
Heel veel sterkte

kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!

kamille
Berichten: 470
Geregistreerd: 18-07-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-20 00:23

Hoefbevangenheid kan ook komen door overbelasting op harde ondergrond, door vergiftiging, door zwangerschap en door vorst. Ik vind het wel een slecht teken dat je smid nooit iets gemerkt heeft. Ik heb zelf goede ervaringen met Rob van Nassau, smid bij de Visdonkkliniek in Roosendaal. Ze hebben een hele goeie website met enorm veel informatie over allerlei hoefaandoeningen. Ik reed er elke paar maanden heen met de trailer, hij heeft mijn pony weer aan het lopen gekregen toen. Sterkte, het is een vreselijke aandoening

ellepel
Berichten: 47257
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-20 08:13

ik zou even helemaal geen supplementen gaan geven nu.
als er genoeg magnesium in je voeding zit en je geeft extra dan is dat wel teveel, en ook magnesium is niet goed als er teveel van binnen komt.
zou eerst gaan voor aanvullend onderzoek om te kijken wat er nou echt mis is.


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Amazonbot, doekenbas, LV19952, stefanie33, Trendiction en 32 bezoekers