Ja idd Pien, het geeft een heel fijn gevoel om te zien dat ze vooruit gaat en ook in haar gedrag. Ze staat nu rustig tussen de paarden en gisteravond durfde ze zelfs Lily te duwen om te kijken wat er in haar voerbak zat toen ze haar eigen voer opgegeten had. Lily trapte nu gelukkig niet, maar keek wel heel boos met de oortjes naar achteren. Ze staan ook dichter bij elkaar en kunnen meer van elkaar hebben.
Ze ging ook even snuffelen met één van onze honden, de labrador Nuka.
We zijn weer wat dagen verder en ze zijn weer wat dichter bij elkaar gekomen. Als we met Negrita tuttelen komt Lily er snel bij , maar ze is niet meer zo agressief als in het begin, het gaat steeds beter.
Vandaag hebben we geoefend om het vliegenmasker om te doen. Gewoon heel rustig en de tijd nemend en dat is heel goed gegaan. Ze begint duidelijk meer te vertrouwen.
We hebben ook gekeken of ze bekend is met voetje geven voor de hoefsmid, maar dat ging veel moeilijker. Ze trok echt meteen haar hoef weg, dus daar is ze niet bekend mee.
Ja, je hebt gelijk, ik zie dit nu ook op de fotos. Toch vind ik dat de heupbotten nog heel erg uitsteken hoor, maar ja ik denk dat dit niet in 1 2 3 opgelost zal zijn.
Het zal nog wel een hele tijd duren voordat dat goed komt met de heupen. Wat ik erg fijn vind is dat ze lekker kroelen heerlijk vindt nu, ze krult haar lip helemaal op. :)
Ze is echter helemaal niets gewend. Paardensnoepjes kent ze niet, hooi in het begin ook niet en borstelen was eerst ook eng, maar nu vind ze dat ook fijn. Beetje bij beetje, we komen er wel. :)
Vandaag ook een stukje van de staart afgeknipt , zodat ze er niet per ongeluk op staat en zich bezeerd. Ging ook zonder problemen. Het was moeilijker te knippen met Lily er aldoor bij, die wilde natuurlijk graag weten wat er gebeurde :D
Denk ik ook Heidi. Maar ik wil niets te snel doen, beetje bij beetje. We hebben gemerkt dat ook met nieuwe dingen leren we heel veel geduld moeten hebben, ze is echt totaal niets gewend, maar dat geeft niet.
Ik ben over 2 weken klaar met het seizoen en dan heb ik veel meer tijd om ook lekker aan de gang te gaan met wandelen en wat longeren, alhoewel ze denk ik ook nooit gelongeerd is.
Ik keek daarnet nog even de eerste fotos en nu, ze is idd al wat opgeknapt, ze glimt ook een beetje.
We merkten opeens dat Negrita weer mank liep,maar omdat de Da ook moest komen om in te enten, gelijk maar even laten nakijken. Helaas heeft ze een (klein) hoefabcesje. Maar dat komt weer goed. Eigenlijk met een been in een emmer biotex laten weken, maar dat gaat sowieso niet lukken.
Met het inenten vond ze het ook eng en begon ze te steigeren. Gelukkig was ze na het prikje weer helemaal rustig. Ze begint ook steeds meer te vertrouwen te krijgen, gelukkig.
Dankjewel Wortel. Fijn dat je het ook ziet. Af en toe denk ik dat er niets te zien valt, maar dat komt waarschijnlijk omdat we haar iedere dag zien. :)