Ik was begonnen aan een Tinker veulen, Tess. Ze was nu ongeveer een half jaar bij mij en 1 jaar oud. Ze was stoer en lief en iedereen was dol op haar.. Ik ook, maar toch, leek er iets niet te kloppen. Ik had twijfels of zij voor mij was.. Mijn vrienden waar ze gestaan heeft leken meer gek op haar dan ik. Zij handelden ook wat hobbymatig in Tinkers en waren weer op zoek naar nieuw jong spul.. Een adresje waar we eerder waren geweest had wat staan, maar uiteindelijk niets wat de moeite waard was.. En toen kwamen ze in eens aan met een Paint Horse merrieveulen, maar het had wel een beenwond.. Een Paint bij een Tinker handelaar..? Die aangeboden wordt aan mijn vriendin, die óók in Tinkers handeld..? Had dit dan zo moeten zijn? Tess naar mijn vriendin en haar vriend en deze Paint dan voor mij? Er werd een afspraak gemaakt.
Lieve Starbreeze, ik noem je Rose.. we vonden je in een donker vies stalletje met een bebloed been. "Mogen we haar even uit de stal zien?" vroegen we.. het antwoord luidde "Oh ja, uhm.. ze heeft nog nooit een halster aan gehad". Het was donderdag, en zo stond je dus al sinds maandag..
Je kreeg zonder pardon voor het eerst een halster om en werd de stal uitgetrokken. Je vond dit dood eng en vloog de stalgang in. We konden jou in ieder geval even bekijken.. Wat zag je been er uit zeg. "Twee keer per dag Acederm erop sprayen en dan komt dat wel goed" werd er tegen ons gezegd. Ik en mijn vriendin keken elkaar aan..
Je mocht terug je stal in zodat wij even konden overleggen, steigerend en met wat moeite kregen we je terug.. Ik kon je niet achter laten, samen besloten we je mee te nemen. Ze reed de trailer tot voor de deur en je werd weer gepakt. Best braaf liep je eigenlijk met wat aandringen de trailer op, de klep dicht was ook nog ok. Maar toen werd het zeiltje hardhandig naar beneden getrokken, hier schrok je van. Je steigerde over de stang heen en liet ons goed schrikken, je been! Denk aan je been! De meneer van daar kreeg je benen terug, je bloedde weer.. Maar snel naar huis toe!
Thuis aangekomen liep je onder mijn begeleiding eigenlijk ontzettend braaf de trailer weer af, je was overdonderd.. We hebben meteen de dierenarts gebeld en die kwam gelukkig snel, ze heeft je wond goed schoon geschrobd en ingepakt in verband, samen maakte we een behandelplan. Ik heb er voor gekozen om je been te laten laseren elke 6 dagen, om je de beste kans te geven. Gelukkig ben je jong, en is de kans op mooie genezing goed.
We zette je alleen in de cirkel, dit zou voorlopig even je kamer zijn
De volgende dag echter was je minder overdonderd en besloot je weer dat wij en de hele wereld eng waren.. Je steigerde, trok je los en moest niets van mijn vriendin weten.. Ik kon na mijn werk pas komen. Ik ben toen bij je in de cirkel gekomen en heb de tijd genomen voor je. Eerst moest je mij ook niet, maar toen ik je ging spiegelen werd je nieuwsgierig. Uiteindelijk kwam je zelfs kroelen!!
Een dag later hebben we geprobeerd je in je eigen stukje wei te zetten naast de rest, je was druk en vond het maar niets. Toen ik je wilde pakken liet je dit niet toe, je rende weg en haalde uit.. Oei, dit was nog veel te vroeg.. We besloten je weer even in je kamer te laten, gelukkig had je daar ook gewoon de ruimte en was je buiten. Een week later probeerde we je in de wei bij de rest te laten, dat ging heel goed! Tot dat we je weer wilde pakken. Hoewel we je in de cirkel prima konden pakken inmiddels, liet je dit nu weer niet toe. Helaas moeten we je echt blijven pakken, want je been kan gewoon niet zonder verzorging.. Sorry lieve schat, maar het kan even niet anders.. Terug naar je kamer maar weer..
Het ging nu ontzettend goed, je werd aanhankelijk kwam snoepjes halen, liet je goed pakken, liep braaf mee en de verzorging van je been ging top! Helaas ging je wel aan je verband plukken, dus werd je nu ook ingepakt in duct tape (alleen aan de voorkant), hoefteer en sambal.. Alles om ervoor te zorgen dat je er vanaf zou blijven.. het werkte! Ondertussen waren de wormen uit je buik en kon je gaan aansterken!
Maar nu moest ik een weekje op vakantie, gelukkig was je in ontzettend goede handen!
Toen ik terug kwam van vakantie de draad weer opgepakt, we hadden nog maar een week voordat de hoefsmid kwam. Je had nog nooit een smid gezien en je voeten waren erg slecht en scheef.. Maar je achtervoeten optillen was nog wel een dingetje.. Dit was eng en je sloeg.. Ik snap het wel, maar ik kreeg er zelf ook schrik van. Heel rustig aan elke dag heel voorzichtig stapjes gemaakt met je voetjes op te tillen. De dag voordat de smid kwam stond ik versteld van je, je tilde ze eigenlijk best netjes op en hield ze even omhoog! Toen was de smid er, gelukkig heb ik een vrouwelijke smid met engelengeduld. Dit ging boven verwachting goed en ze heeft alle vier je voetjes kunnen doen! Over vier weken komt fase twee, ik heb er vertrouwen in dat het helemaal goed komt met jou!
De laatste week hebben we een nog sterkere band gekregen met elkaar.. Ik durf nu oprecht te zeggen dat ik van je houd lieve Rose! Je bent nu 10 maanden oud en van bang en boos naar ontzettend lief gegaan, in slechts een maand tijd. Ik ben niet meer bang van je benen en jij niet meer van ons.. Je staat nu sinds een aantal dagen overdag in de groep op de wei en komt naar ons toe als we de wei op lopen en je roepen
Zodra je been ver genoeg genezen is, kom je naar de stal toe waar mijn andere Paint ook staat en dan gaan we nog meer van elkaar genieten!
Lieve bokkers, bedankt voor het lezen van ons eerste verhaal en zie onderstaand de foto's!
Ps. Zonder mijn geweldige vriendin was dit nooit mogelijk geweest!!
Ben haar eeuwig dankbaar!
Beenwond hoe ze kwam en nu:
Totaal, hoe ze kwam en nu Hoe kan een paard opknappen in slechts één maand tijd..