irma1968 schreef:Dat klopt Wen!
Maar wij zijn ten eerste enorm belazerd ten tweede was er een kind bij betrokken ongeacht of het mijn kind is of van een ander het is enorm zuur en haast onverteerbaar. Wij hebben hem nog geen drie jaar gehad.
Misschien wisten de vorige eigenaren ook niet van de blessure? Het kan zijn dat het al heel even geleden gebeurd is en dan blijft het helaas een zwakke plek.
En je kind is zoals ik het lees sterker dan haar moeder. ze wilt immers alweer een nieuwe.
Helaas hoort blessureleed en de dood bij dieren houden en kun je het nooit helemaal voorkomen.
Mijn vorige paard maakte een verkeerde beweging in de paddock en brak daarbij zijn been. Kerngezond. Niemand snapt hoe het kon, maar dat is wat ze leven noemen geloof ik. En soms doet het leven zeer.
Leer ervan: ga voor die rongtenfoto's en accepteer dat het verleden niet meer te veranderen is zodat je met een frisse blik de toekomst in kan kijken.
Want weet je wat echt erg is bij kinderen?
Als je pony naar Britt Dekker mag omdat de pony het kind overleeft heeft. Dat vind ik onverteerbaar.
En dat wil niet zeggen dat je niet verdrietig mag zijn om hoe het gelopen is, maar het zet dingen wel in perspectief!!