Heel eerlijk, ik ging pas echt leren rijden op prive paarden, mijn eigen leerpony en paarden van andere waar ze iemand voor zochten die vooral kom zitten(mijn voordeel altijd wel geweest, al kon ik niet echt rijden achteraf op de manege, ik heb wel altijd een van nature hele goede stevige zit gehad)
Dus ik was begin van mijn tiener jaren(10-13) vooral crash test dummie voor jonge pony's/paarden die ingereden werden of moesten worden gecorrigeerd en ik vond het geweldig!(God wat mis ik die echte onbevangenheid)
Later met mijn eigen pony serieus gaan lessen en omdat het een leermeester was ging het toen wel snel.
Ik reed toen ik 14 was ook al wedstrijden en niet zonder succes zeg maar. Wedstrijden werden "stom" want als een of andere debiel door de polder crossen was veel leuker(zonder zadel, cap etc ja toen was dat normaal)
Pas later toen ik jaar of 19 was ben ik weer serieus gaan rijden, heel veel verschillende paarden onder mn kont gehad en van elk paard leerde ik weer bij :j
En ondanks dat ik nu geen wedstrijden meer rijd, huidige paard is met wedstrijdpensioen, en ik dus weer in het bos rond rij leer ik als ik dressuur toch stiekem telkens weer een beetje bij.
Ik les ook nog steeds zo nu en dan, je bent volgens mij nooit echt uitgeleerd
Op naar nieuwe avonturen ❤️