Qimm schreef:Flink afrossen, flink pak slaag. Daar gaat het toch niet over?
Er van uitgaande dat het 'gewoon' ongehoorzaamheid is
....dat is aanname 1: het is een gehoorzaamheidskwestie.
Goed, stel we hebben een braaf paard: waarom loopt hij niet?
Ik ken een pony die ooit hoefkanker had, die heeft een extra rem: ruiter gaat voorover zitten 'bam', dier staat stil.
Geen enkele reden om het dier te slaan, ga gewoon rechtop zitten, een kleine kuithulp, klaar.
En sommige paarden vertragen enorm als het bovenlichaam niet stil is, of de hand onrustig, of noem maar op.
In al die gevallen is het dier braaf en gehoorzaam en is er sprake van een ruiterfout.
Citaat:
Een commando is een commando en als je er niet binnen de grenzen van het redelijke vanuit kunt gaan dat jouw commando's opgevolgd worden kun je ze beter van een afstandje observeren. Ook leuk
Ja, weet je hoe mensen (nu ja, jonge mannen) bij de cavalerie leerden rijden?
Eerst 8 uur per dag aan de longe, zitles. Geen beugels, maar buikspieren kweken.
Dit weken, soms maanden achter elkaar.
Wie niet op deze manier zichzelf onder controle heeft, moest wellicht maar geen militaire taal uitslaan. Militairen geloven tot op de huidige dag alleen in leidinggevenden die ook flink streng zijn voor zichzelf.
En accoord, je hebt het over de grenzen van het redelijke - daar zit m voor mij de kneep van het paardrijden. Ik vind wel dat ik de leider ben van de 'dans', maar ik moet weten hoe het dier zich voelt, wat er allemaal gebeurt en op basis daarvan heb ik een band en komen er prestaties.
Als gezegd inclusief dat als ik per ongeluk naar voor zit, iets naar rechts of mijn linkerhand laat zakken, dat het dier, mijn danspartner daar op zal reageren - wat alleen maar heel erg braaf is.
Het simplistische "als hij niet loopt, geef m een tik" heeft daar weinig mee van doen.
