Moderators: balance, Sica, Neonlight
_Penotti schreef:Hoeveel ervaring heb jij met paarden? Je klinkt als dat je niet verder bent gekomen als manegelessen?
Dat is niet denigrerend bedoel, maar dan is je basiskennis te weinig om hier mee aan de gang te gaan.
Mocht ik zo'n paard hier op stal krijgen zou ik daar zeker niet op gaan zitten zonder fatsoenlijke voorbereiding.
En dan denk ik eerst elkaar wat leren kennen.
Ze is angstig omdat ze al lang niet uit die wei is geweest.
Dan zal ze ook vast wel angst hebben voor de ruiter.
Je schrijft dat die angst met wandelen nog niet weg is, dus ze vertrouwt je nog weinig.
Dan zou ik heel rustig aan naast het wandelen ook gaan beginnen met longeren. Als dat goed gaat met een singeltje, pas later met een zadeltje. Dan met een goede ervaren vasthouder eens gaan hangen. Echt opbouwen alsof ze nog nooit gereden is. En als ze dat allemaal doet uit rust, dus niet uit spanning pas verder gaan. Ze heeft een verleden en dan is het vaak veel belangrijker nog om de stapjes klein te houden om geen enkel vertrouwen te verliezen.
hwn schreef:Zou ik zeker niet zelf gaan proberen, kan anders voor beide een traumatische ervaring worden. Anderzijds mis ik wel de mening van de eigenaars in dit verhaal. Willen ze wel dat ze opnieuw bereden wordt? Misschien zijn paard en eigenaars dik tevreden met haar leven als weidepaard? Je kan tig dingen doen met een paard zonder te rijden.
amdejong555 schreef:de fries daarin tegen is waar ik problemen mee heb, eigen alles afgezien van in en uit de wei lopen vind ze eng. en ik ben al ver gekomen sinds het begin, ik kan haar vastmaken en poetsen zonder dat ze gek word en ik kan met haar lopen over het erf en ondanks dat ze nog steeds schrikt is het al veel beter. ik kon haar opzadelen en zelfs haar hoofdstel in doen na heel lang proberen. maar het moment dat ik op haar ging zitten ging het fout en luisterde ze niet en heeft ze me er af gegooid (zodra ik eraf was stond ze weer braaf stil).
amdejong555 schreef:ik heb meer ervaring dan manege maak je geen zorgen. en vertrouwen is er wel, ik bedoelde niet dat ze bang is om iets te doen maar ze schrikt best snel. ze kan helemaal ontspannen naast me lopen en draven zonder probleem. maar wel bedankt voor de tips.
_lauraaa_ schreef:Niet meer erop gaan zitten zinder begeleiding. Dat is vragen om ongelukken. Zowiezo al niet slim om meteen een zadel en hoofdstel erop te gooien en meteen er op te gaan zitten. Zeker niet Nadat er na het ongeluk niemand meer op gezeten heeft. Ik zou eerst rustig aan de longeerlijn zijn gaan werken zonder zadel erop.
Zoek een instructrice die met jou helemaal vanaf de basis begint. Tot die tijd zou ik alleen even wat poetsen, wandelen en eventueel longeren als dat wel zonder problemen gaat (zonder zadel erop). Als dat een tijdje goed gaat dan eens een aantal keren met zadel longeren.
Vergis je niet in hoe moeilijk het is om een paard na zolang weer op te pakken. Ik rijd er nu ook een die ongeveer 5 jaar niet bereden is geweest. Wel gelongeerd in die tijd. Ik ben zelf begonnen met longeren om het paard te leren kennen. Eerste keren zonder zadel en hoofdstel. Alleen met halstertje. Vervolgens gelongeerd met hoofdstel en daarna met zadel. Vervolgens na het longeren er op gestapt en niet meer gedaan dan relax de bak rond stappen en grote voltes stappen. Vervolgens begonnen met een lange zijde draven en dit rustig uitgebouwd naar 1 keer de bak rond etc.
Het paard moet onder het zadel waarschijnlijk zijn balans met de ruiter weer terug vinden. Zoals ik het kan lezen ben je zelf niet ervaren genoeg om het paard hierin zelfstandig te begeleiden. Ik zou dus een instructrice zoeken Die met jullie aan de slag wil.
Citaat:extra info: ja ik ben nog steeds niet klaar met praten, ooit heeft ze wedstrijden en keuringen gedaan op een best hoog niveau. maar toen ooit schrok ze tijdens rijden en zijn ruiter en paard gevallen en toen is haar ruiter weg verhuisd en de eigenaren hebben haar op de wei gezet want die weten niks van paarden.
amdejong555 schreef:hwn schreef:Zou ik zeker niet zelf gaan proberen, kan anders voor beide een traumatische ervaring worden. Anderzijds mis ik wel de mening van de eigenaars in dit verhaal. Willen ze wel dat ze opnieuw bereden wordt? Misschien zijn paard en eigenaars dik tevreden met haar leven als weidepaard? Je kan tig dingen doen met een paard zonder te rijden.
de eigenaars hebben niet veel ervaring met paarden, een van hun heeft manege lessen gehad en doet haar best maar de andere weet niks van paarden en houd zich er niet mee bezig. ik haal een van hun erbij als ik iets doe wat fout zou kunnen gaan en vertel ze wat ik doe maar ze vertrouwen mij om hun paard weer te trainen want de ene eigenares zou dus wel graag erop willen rijden. en ze blijven me constant vragen wanneer ik weer ga rijden sinds mijn mislukte poging ben ik namelijk weer begonnen met gewoon wandelen en poetsen.
MarliesV schreef:Een proces wat al maanden bezig is? Je hebt ze sinds april als verzorgpaard. Dat is dus 2 maand.
Van niet eens rustig kunnen vaststaan en poetsen, naar met alles er op een aan goed longeren en er op stappen, in 2 maand. Dat is niet rustig aan doen, dat is afdwingen.
Hoe kom je aan een passend zadel? Is die gecontroleerd?
En hoe longeer je, lang/kort, enkele lijn/dubbele lijn?
Instructie zoeken en niet zelf er meer op gaan, en je vooral niet laten dwingen door de eigenaar. Daar komen alleen maar ongelukken van.