Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Jester_ schreef:Mijn beide broers hebben een kat met amputaties. De 1 een voorpoot, de ander achter. Beide waren echt supersnel gewend en de genezing ging voorspoedig. Geloof een paar dagen in een grote bench/ren gehad en daarna rustig gehouden in huis.
De katten waren ook beide rustig. De 1 was al 10, maar de ander was nog maar een half jaar ten tijde van de operatie, dus vol energie maar die hield zich ook rustig
xJitskee schreef:Ik heb ook een kat gehad met een geamputeerde voorpoot. Ze kwam door een schrikactie van mijn paard onder de hoef terecht, waardoor haar poot gebroken was. Bij de dierenarts was ze na het ontwaken heel boos, maar thuis was het gelijk goed. Het herstel ging snel en ze redde zich al direct heel makkelijk met drie poten. Ze heeft er nooit problemen mee gehad. Ze was aanvankelijk een stalkat, maar gezien haar handicap mocht ze van ons ook huiskat worden. Mevrouw was het daar echter totaal niet mee eens en wilde al heel snel weer naar buiten, daar kon ze zich ook altijd prima redden.
MirandaMalik schreef:Maar zo'n ontsteking doet vast ook pijn.
En ze krijgt wel pijnstillers mee na de operatie.
Ik zou gewoon kijken hoe het gaat, ik had toen bij mijn kat beneden geslapen in het begin, ik weet niet of dat een optie is voor jou.
De trap en andere dingen zou ik wel afschermen want klimmen is geen goed idee.
Maar het hangt helemaal van je kat af, mijne waren allemaal handig en voorzichtig.
Dennis schreef:Norrit had een topic. We zijn een tijd met hem in de weer geweest.
Hij gedraagd zich af en toe als een soort crash test dummy dus beschermen hem af en toe tegen zichzelf en de wereld. Maar ondanks dat mag hij wel naar buiten, vangt hij muizen en vetbolletjes . Gister konden we hem niet vinden, wij ongerust, lag hij op de hooizolder HEEL diep te slapen .
Kap was hier een must, hij liep als een malle aan de hechtingen te trekken. Ik zou die kap toch eerst maar gebruiken om nog meer gedoe op lange termijn te voorkomen.
Nor (en zijn broer, ze ruilen tijdenshet eten regelmatig van voerbakje) krijgen wel glucosamine ivm toekomstige artrose. Met scheve belasting is die kans natuurlijk wel ongeveer 100% dat hij dat krijgt ooit. Zo hopen we dat wat uit te kunnen stellen. Hij is bijna 2,5 jaar inmiddels en ruim een jaar poot-loos, dus de bedoeling is dat hij nog heel wat jaartjes scheef loopt.
MirandaMalik schreef:Ja in de slaapkamer is een goed plan, als ze op hun gemak zijn dat scheelt enorm veel en ik ben ook van mening dat dat helpt bij de genezing als ze zich happy voelen.
Onze kat kon zonder achterpoot ook zeer goed uit de voeten en klom zelfs in de boom.
Ook is hij 15 geworden zonder ooit nog last ervan te hebben gehad.
Het enige was dat hij zelf zijn wang niet kon krabben maar dat heb ik altijd met veel plezier voor hem gedaan.
Citaat:Dat hij thuis kwam was hij blij. Beetje onhandig en moe, maar dat is niet meer dan logisch. Mn man had hem ondertoezicht even los tot hij in ene enorm te keer ging.
Echt zo zielig, veel pijn, gillen, springen, krijzen. Dus na overleg dubbel shotje Metacam (terwijl hij al van alles gehad had).
Hij was zo panisch en niet zich zelf dat hij door mijn winterjas en trui heen gebeten heeft. Ik heb hem in een handdoek in de bench gestopt (daar hoefde hij van de dierenarts niet eens in, maar vind het ook voor zijn rust komende dagen wel een fijn idee). Metacam doet nu goed zijn werk. Het was niet nodig volgens de dierenarts, maar als ik vanavond twijfel krijgt hij nog een beetje poedertje van eerder wat ik nog heb staan.