Babootje schreef:Dierenartsrekeningen kunnen inderdaad flink oplopen. Ik verzeker altijd in het eerste jaar of de eerste 2 jaar. Dan weet je inmiddels wel of je hondje geen aangeboren ziektes heeft o.i.d. Mijn pup (Ridgeback) had vaak een oog(bindweefsel)ontsteking. Dat komt vaker voor bij jonge honden omdat ze hun kop nog overal insteken (vooral zand :D :D ). Nadat het jonge en onbesuiste eraf is haal ik ze uit de verzekering.
Maar als aangeboren ziektes bv. ras gerelateerd zijn, wordt bij de meeste verzekeringen hier niks van vergoed (heel vaak zijn het dus ras gerelateerde erfelijke ziektes wat voorkomen bij pups). Dus daar zal TS zich dan ook even goed in moeten verdiepen. Zo heeft mijn schoonzus een Duitse Herder met vrijwel alle typische DH ziektes; maag/darm problemen, HD en ED (heeft de hond al van pup af aan, dus dat was heel snel duidelijk dat dat erfelijk was) En dat soort dingen worden niet vergoedt vanuit de verzekering bv.
Ik zou zelf dan ervoor kiezen om een spaarpot vullen. Geld wat je normaal aan verzekering zou betalen in een spaarpotje en eventueel extra erbij zetten maandelijks, wat je kunt missen. Ervan uitgaande dat je hondje niet zulke ernstige dingen gaat krijgen dat je al snel met de hond herhaaldelijk naar een DA moet en de kosten hoog oplopen, is dat in mijn ervaring wel hetgeen wat gewoon het beste werkt. Iedereen die ik ken met een verzekering voor de hond zegt me ook altijd dat ze er bagger weinig aan hebben (gehad).